Jubileusz na Barce Tumskiej

Jubileusz na Barce Tumskiej
Wśród wielu wrocławskich lokali
Barka jedyna cumuje na fali
Wokół Odra, Wyspy Młyńska, Bielarska
Leżą w samym centrum miasta.
Nad rzeką biegnie Bulwar Słoneczny
Prowadzi na Ostrów Tumski odwieczny
W pobliżu Rynek, Katedra wielo-wiekowa
Naprzeciw szacowny Uniwersytet barokowy.
W ornamencie zabytków, ulic, placów
Rozwidlonej Odry przesmyków, kanałów
Barka Tumska – relikt floty świetności
Uprzejmie zaprasza na pokłady gości.
Na barce w czarującym sercu miasta
Grono przyjaciół z lubańskiego gniazda
Uwiło sobie pielesze urocze
Na chwile spotkań, swych doznań moce.
Messa kapitańska otwiera podwoje
W jej wnętrzu żeglarskie wystroje
Barka lekko kołysze, przyjemnie, miło
By końca świata nigdy nie było.
Nastrój dzisiaj nadzwyczaj podniosły
Koleżankom, kolegom lata urosły
Mijają dostojne wieku trzy czwarte
Nowy rozdział na oścież otwarty.
Romantyzm z melancholią na siebie spoglądają
Przeszłość i przyszłość swej duszy oceniają
Bagaż doświadczeń głęboko w pamięci
Niezależnie od tego jakie były chęci.
Na stole kwiaty, tort i różne specjały
By urodziny dobrze się miały
Płoną świece, wino dojrzałe a w nim prawda
Że nasza przyjaźń wiele jest warta
I myśli – myśli biegną gwiazd sięgają
Z głębi nieba mocy skrzydeł dostają.
Barka okrętem na oceanie życia się staje
Na którym lazury słońca, burze, rozstaje
Dusza marzeniom granic nie stawia
Serce radością i szczęściem przemawia.
Epikurejska biesiada gronem zawłaszcza
Taki jubileusz raz tylko się zdarza
Przeżyć święto wiekowi godne
Zachować humor na dalsze tygodnie.
Każdy z każdym toasty, życzenia
Zdrowia, szczęścia a przy tym wspomnienia
Muzycy grają ulubione melodie
Klimat jakby zatrzymał się w sobie.
Nostalgia piosenki zadumę wnosi
Przedni dowcip o uśmiech prosi
Wspólne podniosłe i miłe chwile
Zostają w pamięci, dodają siły.
Jesienne słońce za horyzont miasta wędruje
Poświata turkus nieba pastelem pudruje
Żegnaj barko, wspominaj nas miło
My powrócimy, dobrze nam było.
Wrocław, październik 2016
Piotr Moroz