"Lekarz i chory człowiek" (Edward Rużyłło) - Nowotwory
Transkrypt
"Lekarz i chory człowiek" (Edward Rużyłło) - Nowotwory
NOWOTWORY Journal of Oncology • 2004 • volume 54 Number 5 • 521–526 Oceny ksià˝ek • Book reviews „Clinical trials in cancer. Principles and practice” David Girling, Manesh Parmar, Sally Stennin, Richrd Stephens, Lesley Steward Oxford: University Press; 2003, stron 368 ISBN: 0-19-262959 X Zasady leczenia chorych wynikajà z wiedzy opartej na faktach. Podstawowym êród∏em tej wiedzy sà wyniki badaƒ klinicznych, w tym w szczególnoÊci badaƒ randomizowanych. Autorzy prezentowanego opracowania przedstawili wszelkie problemy zwiàzane z przygotowywaniem, prowadzeniem i interpretacjà wyników badaƒ klinicznych. Badania kliniczne sà eksperymentami przeprowadzanymi na ludziach i z tego powodu zajmujà szczególne, wyjàtkowe miejsce wÊród innych badaƒ naukowych. Autorzy rozpocz´li swoje rozwa˝ania od zagadnieƒ etycznych i problemów zwiàzanych z w∏aÊciwym informowaniem chorych o celach badania, zagro˝eniach i potencjalnych korzyÊciach. Podajà w tym miejscu smutne przyk∏ady prowadzonych niedawno badaƒ, w których chorzy nie byli poinformowani o eksperymentalnym charakterze leczenia. WÊród problemów zwiàzanych z rekrutacjà chorych omówione zosta∏o zagadnienie wybiórczego proponowania przez lekarzy udzia∏u w badaniu jedynie niektórym chorym spe∏niajàcym kryteria w∏àczenia. Zjawisko w sposób oczywisty negatywnie wp∏ywa na badanie i zak∏óca jego przebieg oraz w konsekwencji mo˝e zafa∏szowaç jego wynik. Ogromnie istotnym zagadnieniem jest w∏aÊciwe poinformowanie spo∏eczeƒstwa o wynikach badania. Autorzy opracowania zwracajà uwag´ na ró˝nice pomi´dzy sporzàdzeniem naukowego opracowania badania a prezentacjà jego wyników w mediach. Szczegó∏owo omówiono zasady prowadzenia ró˝nego rodzaju badaƒ klinicznych. Autorzy zwracajà du˝à uwag´ na w∏aÊciwe formu∏owanie celów badawczych, odpowiednie okreÊlenie kryteriów w∏àczenia. Istotnym problemem, który zosta∏ szeroko przedstawiony to zagadnienia zwiàzane z w∏aÊciwym zaplanowaniem i przeprowadzeniem randomizacji. Poczesne miejsce poÊwi´cono równie˝ problemom zwiàzanym z szacowaniem wielkoÊci próby. Autorzy wyjaÊniajà inne ni˝ etyczne przyczyny, dla których niektóre zagadnienia nie mogà byç przedmiotem randomizowanych badaƒ klinicznych. Ciekawym zagadnieniem sà problemy zwiàzane z doborem badaczy. Autorzy zwracajà uwag´ na szereg problemów z tym zwiàzanych, takich jak odpowiednie kwalifika- cje, obecnoÊç chorych spe∏niajàcych kryteria w∏àczenia, zainteresowanie problemem i ch´ç do wspó∏pracy. Wa˝nym, niedocenianym w Polsce zagadnieniem jest zapewnienie wspó∏pracy odpowiedniej liczby osób wykonujàcych czynnoÊci pomocnicze. Za najwa˝niejsze mo˝na uznaç dysponowanie przez zespó∏ badawczy czasem, umo˝liwiajàcym w∏aÊciwe wykonanie wszelkich procedur zwiàzanych z badaniem. Odr´bny rozdzia∏ poÊwi´cono zagadnieniom w∏aÊciwej oceny wielkoÊci badanej próby i zagadnieniom statystycznym. Przedstawiono ró˝ne cele, które mogà byç przedmiotem badania i jego analizy. W rozdziale tym zawarto równie˝ wyczerpujàce informacje dotyczàce doboru odpowiednich metod statystycznych dla analizy uzyskanych wyników. Omówiono równie˝ cele i zasady przeprowadzania meta-analiz oraz wady i zalety tej metody. W wi´kszoÊci prowadzonych obecnie badaƒ integralnà ich cz´Êcià jest ocena jakoÊci ˝ycia chorych. Stwarza to dodatkowe trudnoÊci w prowadzeniu badania i jego ocenie. Autorzy poÊwi´cajà znacznà uwag´ podstawowemu problemowi, jakim jest rozpocz´cie i przeprowadzenie badania klinicznego. W rozdziale tym omówiono równie˝ zagadnienia ekonomiczne zwiàzane z prowadzeniem ba- 522 dania. Przeprowadzona zosta∏a analiza kosztów zwiàzanych z realizacjà badania. Autorzy analizujà koszty zwiàzane zarówno z koordynacjà badania wielooÊrodkowego, koszty zwiàzane z rekrutacjà chorych i przebiegiem leczenia w trialu oraz monitorowaniem chorych po leczeniu. Omówione zosta∏y równie˝ problemy zwiàzane z prowadzeniem badania, w tym z prowadzeniem niezale˝nego monitorowania. Bardzo przejrzyÊcie przedstawiono zasady tworzenia protoko∏u badania i formularza Êwiadomej zgody. Ka˝de badanie powinno zakoƒczyç si´ pisemnym raportem zawierajàcym analiz´ wyników. W przypadku, gdy badanie zosta∏o przerwane wczeÊniej ni˝ zak∏adano, powinny byç podane przyczyny tego zdarzenia. Sposób raportowania badaƒ klinicznych zosta∏ sformalizowany i konieczne jest przestrzeganie tych zaleceƒ. Przedstawiono zasady przygotowywania publikacji zarówno w postaci streszczenia (abstraktu) pe∏nej publikacji, jak i prezentacji ustnej. Lektur´ tej cz´Êci ksià˝ki szczególnie goràco polecam wszystkim osobom dokonujàcym ustnych prezentacji na zjazdach i konferencjach. Ksià˝k´ koƒczà niezwykle istotne rozwa˝ania na temat korzyÊci wynikajàcych z powo∏ania wielooÊrodkowego, centralnie koordynowanego zespo∏u badaƒ klinicznych. Recenzowane opracowanie powinno wejÊç do kanonu lektur obowiàzkowych dla wszystkich osób zaanga˝owanych w organizowanie i prowadzenie badaƒ klinicznych. Doc. dr hab. med. Tadeusz Pieƒkowski Klinika Nowotworów Piersi i Chirurgii Rekonstrukcyjnej Centrum Onkologii – Instytut im. Marii Sk∏odowskiej-Curie w Warszawie Ksià˝k´ do recenzji przekaza∏ International Publishing Service. „English in Medical Practice / J´zyk angielski w medycynie” Jonathan P. Murray, Jerzy Radomski, W∏odzimierz Szyszkowski Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL 1999, stron 450 ISBN: 83-200-2292-4 Pracujàc od kilkunastu lat nad tekstami medycznymi w j´zyku angielskim musz´ przyznaç, ˝e dotychczas brakowa∏o mi opracowania o charakterze praktycznym. Angielski j´zyk medyczny ró˝ni si´ znacznie od j´zyka literackiego czy stosowanego codziennie j´zyka potocznego – podobnie, jak ma to miejsce w j´zyku polskim. Jak wszelkie ˝argony posiada wiele niuansów zupe∏nie nie znanych laikowi – nawet je˝eli jest on tak zwanym „native speakerem”. Do dziÊ z rozrzewnieniem wspominam tekst, który dane mi by∏o poprawiaç jeszcze w czasach studenckich. By∏ to artyku∏ z dziedziny patofizjologii. T∏umaczy∏ go na angielski w∏aÊnie takowy „native speaker” – termin „jàdra komórkowe” przet∏umaczony by∏ jako „cellular testes”; by∏o tam równie˝ wiele innych podobnych „ciekawostek”. Z tym wi´kszà przyjemnoÊcià wzi´∏am do r´ki ksià˝k´ „English in Medical Practice”. Ksià˝ka ta nie jest de facto ani podr´cznikiem j´zyka medycznego, ani s∏ownikiem medycznym. Jest to rodzaj skryptu – podr´cznego przewodnika po j´zyku medycznym. W s∏owie wst´pnym autorzy podkreÊlajà, ˝e ksià˝ka jest kierowana do osób posiadajàcych zarówno wykszta∏cenie medyczne, jak i podstawowà znajomoÊç j´zyka angielskiego. Ksià˝ka sk∏ada si´ z siedmiu cz´Êci. Cz´Êç 1 zawiera podstawowà list´ terminów anatomicznych oraz elementy j´zyka medycznego niezb´dne podczas wst´pnego badania podmiotowego i przedmiotowego. Zawarto w niej równie˝ terminy z zakresu analityki medycznej, które cz´sto nastr´czajà wiele trudnoÊci j´zykowych. Cz´Êç 2 zawiera opisy 21 przypadków z Oddzia∏u Nag∏ych Przyj´ç – tu niestety odnalezienie w∏aÊciwej terminologii mo˝e byç k∏opotliwe. Trzeba si´ dobrze zapoznaç z treÊcià ksià˝ki, aby wiedzieç, ˝e ró˝ne rodzaje t´tna opisane sà w podrozdziale poÊwi´conym nag∏emu zatrzymaniu krà˝enia, s∏owa opisujàce stan skóry (w tym rów- 523 nie˝ np. „ow∏osiona” i „nieow∏osiona”) w podrozdziale o oparzeniach, a rodzaje krwawieƒ w podrozdziale o krwawieniu z nosa. Tym niemniej zakres przytaczanych poj´ç jest praktycznie pe∏ny i mo˝na tu znaleêç prawie wszystkie potrzebne zwroty. Cz´Êci 3-5 zawierajà s∏ownictwo specjalistyczne – z zakresu chirurgii, medycyny wewn´trznej, ginekologii i po∏o˝nictwa, pediatrii i psychiatrii. Zawarto tu równie˝ zwroty dotyczàce wyposa˝enia medycznego oraz okreÊlenia ró˝nych specjalnoÊci medycznych, jak równie˝ zwroty u˝ywane w badaniach naukowych (w tym równie˝ dotyczàce statystyki). Cz´Êç 6 to zbiór licznych skrótów cz´sto stosowanych w angielskim ˝argonie medycznym, które nierzadko stanowià problem dla t∏umacza. Wreszcie w cz´Êci 7 zawarto zwroty potoczne nierzadko u˝ywane przez chorych. W moim przekonaniu jest to cz´Êç bardzo wa˝na i przydatna. Nawiàzanie nici porozumienia mi´dzy lekarzem a pacjentem ma podstawowe znaczenie, a s∏owa potoczne, wulgaryzmy czy znaczne uproszczenia mogà ten proces bardzo utrudniç. Dla lekarza pochodzàcego z innego kr´gu kulturowego s∏owa te mogà stanowiç powa˝ny problem,. Prawd´ mówiàc, mogà one równie˝ stanowiç problem dla lekarza nawet w sytuacji, gdy zarówno on jak i pacjent w∏adajà tym samym j´zykiem ojczystym. Pami´tam chorego, z którym zbiera∏am wywiad do pierwszej pisanej przeze mnie historii choroby (na trzecim roku studiów). By∏am bardzo przej´ta i zamierza∏am zadaç choremu seri´ wnikliwych pytaƒ (zgodnie z wr´czonà nam przez asystenta szczegó∏owà „rozpiskà”), a chory oÊwiadczy∏, ˝e przyszed∏ do lekarza bo go „nyje i mula” i poza tym nie by∏ w stanie powiedzieç mi nic wi´cej. Gdyby powstawa∏a ksià˝eczka „J´zyk polski w medycynie”, to pewnie czasowniki „nyç” i „mulaç” nale˝a∏oby w niej uwzgl´dniç. Wreszcie na koƒcu znajduje si´ dodatek zawierajàcy 12 rycin z opisami – podr´czny s∏owniczek terminów anatomicznych. Ksià˝ka „J´zyk angielski w medycynie” zawiera równie˝ bardzo wiele informacji dotyczàcych terminów z zakresu psychiatrii. Jest to w pe∏ni uzasadnione – w ˝adnej innej dziedzinie medycyny mowa i porozumienie nie sà a˝ tak istotne, jak w∏aÊnie w psychiatrii i wydaje si´, ˝e to psychiatri´ najtrudniej jest praktykowaç w oderwaniu od w∏asnego kr´gu kulturowego i j´zykowego. Nale˝y tylko ˝a∏owaç, ˝e nie zawarto w ksià˝ce szczegó∏ów dotyczàcych s∏ownictwa onkologicznego, zdecydowanie najbardziej przydatnego dla pracowników Centrum Onkologii, ale te˝ ksià˝ka nie jest kierowana do lekarzy specjalistów, lecz raczej dla szerszego kr´gu odbiorców. Ksià˝ka ta warta jest polecenia wszystkim lekarzom, którzy majà do czynienia z j´zykiem angielskim podczas swojej pracy, zarówno klinicznej jaki i naukowej. Dr n. med. Ma∏gorzata Symonides Centrum Onkologii – Instytut im. Marii Sk∏odowskiej-Curie w Warszawie Ksià˝k´ do recenzji przekaza∏ wydawca. 524 „Lekarz i chory cz∏owiek” Edward Ru˝y∏∏o ¸om˝a: Oficyna Wydawnicza „Stopka”, 2004, stron 152 ISBN 83-85734-55-4 Autorem ksià˝ki jest luminarz i nestor polskiej medycyny, wybitny lekarz, naukowiec, dydaktyk, by∏y kierownik klinik uniwersyteckich i ogólnopolskiego podyplomowego centrum kszta∏cenia lekarzy, o pi´knej ˝o∏nierskiej wojennej karcie w kraju i poza nim. W ciàgu wielu lat swej dzia∏alnoÊci a˝ do dzisiejszego dnia prof. Ru˝y∏∏o pozostawa∏ g∏´boko zaanga˝owany w problematyk´ systemu ochrony zdrowia, kszta∏cenia i etyki oraz pracy lekarzy i placówek medycznych. Dowodzà tego m.in. liczne wyk∏ady, odczyty i wypowiedzi, artyku∏y i prace monograficzne w ró˝nych pismach i wydawnictwach, w tym kilka w ∏om˝yƒskiej oficynie. Obecna ksià˝ka stanowi zbiór publikacji i wypowiedzi wybranych g∏ównie z okresu ostatniego çwierçwiecza. Oto tematy kolejnych tekstów: Zdrowie dla wszystkich, Wszechnica Wiedzy Medycznej, Uzdrowiska jako rezerwat zdrowia i szko∏a wychowania zdrowotnego, List do wojewody zamojskiego, Polskie czasopisma lekarskie, Próba oceny stopnia wykorzystania polskich publikacji lekarskich w piÊmiennictwie Êwiatowym, List do rektora Akademii Medycznej w Poznaniu, List do ministra zdrowia, Wa˝noÊç u˝ywania w systemie opieki zdrowotnej jednoznacznych poj´ç i okreÊleƒ, Lekarz niezawodny opiekun chorego, KoniecznoÊç kszta∏cenia lekarzy do dzia∏alnoÊci leczniczej, odpowiedniej do zachodzàcych zmian Êrodowiskowych i osobowoÊciowych oraz do zespo∏owej dzia∏alnoÊci leczniczej na rzecz dobra chorego cz∏owieka, Podzia∏ zadaƒ i odpowiedzialnoÊci mi´dzy instytucjami zapewniajàcymi optymalnà dzia∏alnoÊç systemu ochrony zdrowia, Doskonalenie opieki zdrowotnej w kraju oraz Dzia∏alnoÊç zbiorowego systemu ochrony zdrowia. Niektóre z artyku∏ów sà zaopatrzone w piÊmiennictwo, zw∏aszcza z obfitej bibliografii samego Autora. Edytor zapewni∏ ksià˝ce dobry papier, czytelnà czcionk´ oraz pi´knà, barwnà, twardà ok∏adk´. Na jej tyle widnieje podobizna Autora i krótka o nim notka. ˚yciowe i zawodowe osiàgni´cia oraz autorytet Autora sprawiajà, ˝e jego przemyÊlenia i propozycje powinny zainteresowaç i byç wykorzystane przez wszystkich przedstawicieli medycyny – w tym studentów wydzia∏ów lekarskich. Równie˝ przedstawiciele zawodów stykajàcych si´ z problematykà medycznà, jak równie˝ aktualni i przyszli pacjenci mogà w ksià˝ce prof. Ru˝y∏∏y znaleêç materia∏y do rozwa˝aƒ i dzia∏aƒ. Prof. dr hab. med. Henryk Gaertner Kraków Ksià˝k´ do oceny przekaza∏ wydawca. 525 „Zagadka Êmierci Profesora Mariana Grzybowskiego” Marek Wroƒski Warszawa: Argraf; 2004, stron 416 ISBN 85-912463-3-7 Autor ksià˝ki od r. 1989 przebywa i pracuje w Nowym Jorku, jako neurolog i anestezjolog. Z tych dziedzin og∏osi∏ w Stanach Zjednoczonych kilkadziesiàt prac naukowych. Od 1997 r. zainteresowany te˝ „patologià” nauki publikowa∏ dalsze prace na temat naukowej nieuczciwoÊci, stwarzajàc archiwum jej przyk∏adów i specjalnà rubryk´ miesi´cznika „Forum Akademickie”. Konsultantem naukowym obecnej ksià˝ki jest socjolog prof. Piotr Hübner, a jej recenzentami sà historyk medycyny prof. Andrzej Ârodka i historyk nauki prof. Ryszard Terlecki. Dzie∏o M. Wroƒskiego korzystnie ocenia równie˝ przedmowa pióra historyka wspó∏czesnej Polski – prof. Andrzeja Paczkowskiego. W∏aÊciwa treÊç ksià˝ki jest uj´ta w osiem cz´Êci. Pierwsza cz´Êç jest poÊwi´cona osobie prof. Mariana Grzybowskiego. Cz´Êç t´ zaczynajà rozdzia∏y o dziejach warszawskiej Kliniki Chorób Skórnych przed ostatnià wojnà Êwiatowà, w czasie okupacji i po niej. Dalsze rozdzia∏y dotyczà stypendium Fundacji Rockefellera, udzielonego Grzybowskiemu oraz wspomnieƒ o nim – cz∏onków rodziny, wspó∏pracowników i studentów. Druga cz´Êç poÊwi´cona jest nast´pczyni Profesora Stefanii Jab∏oƒskiej – jej rodzinie, m∏odoÊci, latom wojennym i bezpoÊrednio powojennym, okolicznoÊciom nostryfikacji dyplomu lekarskiego, wyjazdu do USA i powrotu do kliniki. Osobne teksty przedstawiajà sylwetki: m´˝a – prof. Paw∏a Sega∏a oraz rekomendujàcych Stefani´ Jab∏oƒskà doktorów Zygmunta Grynberga i Walentego Titkowa. W dalszej, trzeciej cz´Êci pt. „Tragiczne znikni´cie Profesora” autor opisuje aresztowanie prof. Grzybowskiego, sekcj´ cia∏a, pogrzeb i sytuacj´ w klinice bezpoÊrednio po Êmierci jej kierownika. Cz´Êç czwarta dzie∏a pt. „Kariera” przedstawia kolejne etapy naukowej kariery S. Jab∏oƒskiej – w tym doktoryzacj´, opinie, habilitacj´, profesur´ i kulisy nominacji na kierownika kliniki. Bogata w treÊç i tematyczne podrozdzia∏y cz´Êç piàta pt. „O sprawiedliwoÊç” dotyczy czasów po „odwil˝y” w 1956 r., a w szczególnoÊci zaÊ staraƒ o wyjaÊnienie okolicznoÊci uwi´zienia prof. Grzybowskiego, jak i jego rehabilitacji i uhonorowania. Tutaj autor przedstawia dzia∏ania uczelni, izb i towarzystw lekarskich, prasy medycznej i ogólnej, prokuratury generalnej, wspó∏pracowników, uczniów, ˝ony i rodziny z zagranicy. Szczególnie podkreÊlone sà wystàpienia prof. W∏adys∏awa Bartoszewskiego i dra Stanis∏awa Krajewskiego (RFN). Poruszone sà te˝ kulisy eliminacji podr´cznika i innych prac, a nawet samego nazwiska prof. Grzybowskiego z piÊmiennictwa me- dycznego oraz reakcje S. Jab∏oƒskiej na stawiane jej zarzuty. W tej samej cz´Êci przedstawiono dzia∏alnoÊç Jab∏oƒskiej w mokotowskim wi´zieniu i przytoczono jej akta osobowe z Ministerstwa Bezpieczeƒstwa Publicznego. Szósta cz´Êç przedstawia losy i prze˝ycia w klinice (i poza nià) dra Romualda ¸awrynowicza, ulubionego i bliskiego wspó∏pracownika prof. Grzybowskiego. W VII cz´Êci sà omówione nowsze próby wyjaÊnienia „sprawy Grzybowskiego”, zapoczàtkowane w 1990 r. z inicjatywy warszawskiej okr´gowej izby lekarskiej z osobistym znacznym zaanga˝owaniem dra Jerzego Moskwy (jej prezesa) i dr Ewy Polak (przewodniczàcej komisji etyki). Ksià˝ka opisuje przebieg Êledztwa G∏ównej Komisji do Badania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu, wyniki archiwalnych poszukiwaƒ, treÊç zeznaƒ by∏ych pracowników s∏u˝b bezpieczeƒstwa, przebieg umorzenia sprawy oraz zeznanie ostatniego Êwiadka wydarzeƒ wi´ziennych – dra in˝. Andrzeja Cieleckiego. W szeregu podrozdzia∏ów tej˝e samej cz´Êci autor zajmuje si´ okolicznoÊciami zebrania w warszawskim Klubie Lekarza (listopad 1993 r.), poÊwi´conego Grzybowskiemu, a zorganizowanego przez historyka medycyny i dermatologa – dr Danut´ Krys´-Leszczyƒskà przedstawiajàc tak˝e jej sylwetk´, referaty i prób´ zebrania wspomnieƒ o prof. Grzybowskim. Krótki rozdzia∏ traktuje o „rogowiaku mnogim Grzybowskiego”, cytowanym przez polskie i zagraniczne piÊmiennictwo. Natomiast ostatnie dwa rozdzia∏y VII cz´Êci przedstawiajà: sylwetk´ genera∏a Stanis∏awa Tatara, jego dzia∏alnoÊç zagranicà i w kraju oraz wspó∏prac´ z prof. Grzybowskim. Wspó∏praca ta w g∏ównej mierze 526 doprowadzi∏a do przedstawienia zarzutu „groênej szpiegowskiej” dzia∏alnoÊci Profesorowi. Ostatnia, VIII cz´Êç to: dwa komentarze autorskie, pos∏owie prof. Piotra Hübnera oraz komentarze: prof. Paw∏a Sega∏a, dra Andrzeja Dobrzaƒskiego, prof. Stanis∏awa Leszczyƒskiego i dra praw Marcina Zaborskiego. Na koƒcu ostatniej cz´Êci znajdujà si´ spisy: rozmówców (126! – z podaniem ich wieku, zawodu i daty rozmowy), ilustracji czarno-bia∏ych (30 – z opisami) i wykorzystanych êróde∏ (19 archiwów, w tym 5 zagranicznych, 59 ksià˝ek, 27 artyku∏ów naukowych i 12 prasowych artyku∏ów). W ksià˝ce zamieszczono 475 przypisów. Dzie∏o zamyka aneks zawierajàcy: list prof. Grzybowskiego do brata, artyku∏ S. Jab∏oƒskiej z 1950 r., stenogram posiedzenia Prezydium Rady Naukowej przy Ministrze Zdrowia z 7 grudnia 1956 r., dalej zeznania: dra R. ¸awrynowicza, S. Jab∏oƒskiej, prof. R. Micha∏owskiego, p∏k. M. Utnika oraz zestawienia prac opublikowanych: Grzybowskiego (razem 83) i Jab∏oƒskiej (za lata 1947-1955), jak równie˝ 8-stronicowy indeks nazwisk z w∏aÊciwego wyk∏adu dzie∏a. Ksià˝ka M. Wroƒskiego zas∏uguje na du˝e uznanie, uwag´ i poznanie z wielu wa˝nych wzgl´dów. Autor Êwietnie wniknà∏ w istot´ i zdarzenia opisywanego okresu, zwanego umownie stalinowskim, który przyniós∏ wiele ci´˝kich szkód polskiemu spo∏eczeƒstwu, w tym nauce, medycynie i szkolnictwu wy˝szemu. Niektórych szkód nie uda∏o si´ zneutralizowaç do dzisiaj. Z racji mego wieku oraz powojennych studiów i wieloletniej dzia∏alnoÊci w uniwersyteckich klinikach UJ mia∏em sposobnoÊç obserwacji i prze˝ywania ciosów skierowanych w naszà medycyn´ i jej wybitnych przedstawicieli, usuwanych ze stanowisk dla osób o g∏ównie partyjnych zas∏ugach. Mimo, ˝e jak wynika z daty urodzin autora, nie dozna∏ on na sobie bezpoÊrednich stalinowskich poczynaƒ, niemniej zdo∏a∏ on w ciàgu trzyletniej pracy w∏aÊciwie rozpoznaç i oceniç kulisy opisywanych zdarzeƒ sprzed z górà pó∏ wieku. Zdarzeƒ, które doprowadzi∏y do tragicznej Êmierci w warszawskim areszcie Ministerstwa Bezpieczeƒstwa Publicznego wybitnego patrioty, uczonego, dermatologa Mariana Grzybowskiego i nader szybkich awansów naukowych Stefanii Jab∏oƒskiej, która póêniej zyska∏a zas∏u˝onà Êwiatowà s∏aw´. Autor podjà∏ bardzo trudny temat – spraw´ sprzed ponad pó∏ wieku, która nie doczeka∏a si´ jednoznacznych rozstrzygni´ç mimo powtarzanych, m.in. w czasie „odwil˝y”, prób wyjaÊnienia samych zdarzeƒ i roli w nich licznych osób i instytucji. Nale˝y podkreÊliç wielki wysi∏ek autora w dotarciu do wielu cennych êróde∏: rozmówców z ró˝nych kr´gów, licznych archiwów, dokumentów, artyku∏ów prasy naukowej i ogólnej, wymienionych przy koƒcu ksià˝ki. SkrupulatnoÊç szeroko zakrojonych i si´gajàcych g∏´boko badaƒ, dokumentacji uzyskanych wyników oraz wyprowadzanych z nich krytycznych wniosków i przypuszczeƒ zyska∏a uznanie wybitnych historyków wymienionych na poczàtku recenzji. Z tej autorskiej wnikliwoÊci wynik∏y pokaêne rozmiary dzie∏a. Niemniej dzi´ki samej treÊci, a tak˝e dobremu stylowi i j´zykowi, logicznej dyspozycji, zró˝nicowaniu kroju czcionki ksià˝k´ czyta si´ z przyjemnoÊcià i ciekawoÊcià oraz przyswaja bez trudnoÊci. Wydawca przy pomocy grantu Dobranski Foundation z Waszyngtonu zapewni∏ dzie∏u wysoki poziom edytorski, pe∏nà czytelnoÊç, korzystnà reprodukcj´ ilustracji oraz bardzo estetycznà, barwnà, twardà i lakierowanà ok∏adk´. Na jej froncie widnieje portret Mariana Grzybowskiego, z ty∏u uwagi o autorze i wyimki z recenzji. Oku korektora umkn´∏y spotykane niekiedy ma∏o istotne b∏´dy literowe i interpunkcyjne. Dzie∏o nale˝y w pe∏ni poleciç wszystkim zainteresowanym najnowszà historià kraju oraz nauki i medycyny, w tym praktykom i studentom nauk lekarskich. Ksià˝ka zaciekawi równie˝ ka˝dego czytelnika. Starsi przypomnà sobie niedawne czasy, m∏odsi dowiedzà si´ o naszym niedawnym ˝yciu. Ma∏y nak∏ad ksià˝ki sprawia, ˝e mo˝na jà nabyç (45 z∏. – w tym 5 z∏ porto), podajàc dane osobowe i adres telefonicznie (22/870-64-37) lub elektronicznie ([email protected]). Prof. dr hab. med. Henryk Gaertner Kraków Ksià˝k´ do oceny przekaza∏ wydawca.