Pubsala rycerska

21 X tego roku wzięliśmy udział w nietypowej lekcji języka polskiego. Zajęcia z tego
przedmiotu odbyły się w Solcu, w małym muzeum tamtejszego rycerstwa-braci joannitów. Na
taki pomysł wpadła nasza polonistka ,Teresa
Szymczyna, zamieniając gabinet szkolny na salę
muzealną pełną eksponatów, które można dotknąć,
dokładnie obejrzeć.
W Solcu u progu domu nr 28 przywitał
nas tajemniczy rycerz z długą włócznią (niektórzy
z nas trochę się przestraszyli), następnie zaprowadził do zbrojowni. „Tajemniczy gość” ,pan Józef Miiller, z fascynacją opowiadał nam o dziejach
soleckich joannitów. Dowiedzieliśmy się, że Rycerski Zakon Szpitalników im. św. Jana był jednym z zakonów powstałych w XII wieku w czasie wypraw krzyżowych. Po zakończeniu walk w
Palestynie siedzibą zakonu stała się Malta ( dlatego nazwa Kawalerowie Maltańscy). Do Polski
zakon sprowadzono już w XIII wieku, w 1256 roku rycerz Henryk de Puchheim przekazał joannitom z Łosiowa ( koło Brzegu) pierwsze dwa łany ziemi w Solcu i Gostomi. W ten sposób powstała
w miejscowości najmniejsza komandoria licząca 3-4 zakonników, duszpasterzy parafii. Prowadzący przybliżył nam życie i obyczaje rycerzy. Opowiedział o tym, jaki regułami kierowali się w
życiu. Pan Józef objaśniał także zastosowanie broni, gdyż w zbrojowni znajdują się miecze, topory, zbroje, które wykuwa sam, a pomaga mu znajomy kowal. Po długim czasie mogliśmy władać
bronią i poczuć się średniowiecznymi rycerzami. Trudno nam było uwierzyć, że bardzo ciężką
bronią posługiwano się tak zręcznie. Pozwolono nam również przebrać się za joannitów, co było
dla nas wielką frajdą (z używanej odzieży pan Miiller uszył kolorowe stroje z epoki). Niektórzy z
nas wyglądali bardzo zabawnie. Przy okazji zrobiliśmy wiele ciekawych zdjęć. Każdy z nas upamiętnił swoje imię w księdze gości. Następnie nasz przewodnik zadał grupie pytanie dotyczące
komandorii w Solcu. Wśród obecnych jedynie Damian znał odpowiedź i otrzymał nagrodę.
Na końcu wysłuchaliśmy wzruszającej „Pieśni o Rolandzie”. Zapoznanie się z treścią utworu w
takiej scenerii na pewno wszystkim na długo zapadnie w pamięć .Ten epicki poemat opisuje wyprawę (VIII wiek )Karola Wielkiego, władcy Franków, do Hiszpanii zajętej przez niewiernych –
Saracenów .Opisane w nim jest zwycięstwo nad poganami, zdobycie Hiszpanii i tragiczna klęska
tylnej straży armii, która została zdradziecko zaskoczona i po bohaterskiej walce wycięta. Zginął
wówczas kwiat rycerstwa, w tym hrabia Roland , rycerz zyskujący nieśmiertelną sławę.
Nie sądziłam, że blisko naszego gimnazjum może znajdować się tak wspaniałe miejsce. Na pewno raz jeszcze je odwiedzę, gdyż zgodnie z obietnicą (złożoną nam, Telewizji Opolskiej i TVP 1)
właściciela będzie jeszcze bardziej udoskonalone.
Panu Józefowi bardzo dziękujemy za swoistą” podróż w czasie”( przeniesienie się w czasy
średniowieczne, epokę spod znaku miecza i krzyża ), niezapomnianą i pełną wrażeń.
Dominika S.