Pobierz e-book - Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur
Transkrypt
Pobierz e-book - Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur
Postawy i opinie uczniów białostockich szkół zawodowych wobec zawodu, edukacji zawodowej i przyszłości zawodowej Raport z badań Ireneusz Niećko Dorota Jegorow Monika Cieślikowska Warszawa 2009 Publikacja współfinansowana przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego Człowiek – najlepsza inwestycja Recenzja naukowa mgr Aldona Nowacka Projekt okładki Mariusz Kucharczuk Redakcja i korekta Zofia Surzycka-Mliczewska © Copyright by Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur Warszawa 2009 ISBN 83-919394-3-x Instytut Badań Rynku, Konsumpcji i Koniunktur Institute for Market, Consumption and Business Cycles Research tel.: (48) 0-22 628-55-85, 0-22 813-46-50, 0-22 813-51-86 fax: (48) 0-22 628-24-79 e-mail: [email protected] http://www.ibrkk.pl Skład komputerowy Sławomir Jarząbek, Daniel Koć Wydawca Oficyna A&Z ul. Gwiaździsta 13 m. 154 01-651 Warszawa e-mail:[email protected] Spis treści Wprowadzenie.............................................................................................................................................................7 1. Motywy i okoliczności wyboru szkoły i nauki zawodu .................................................................................. 10 2. Postrzeganie przez uczniów wybranego zawodu............................................................................................. 15 3. Postrzeganie przez uczniów metod nauczania i wiedzy zdobywanej w szkołach ......................................... 18 4. Plany uczniów związane z pracą zawodową i dalszą edukacją ...................................................................... 23 Ścieżka 1: Praca................................................................................................................................................. 23 Ścieżka 2: Nauka ............................................................................................................................................... 24 5. Wiedza uczniów o rynku pracy ........................................................................................................................ 26 6. Ocena przez uczniów szans na rynku pracy i ich oczekiwania ...................................................................... 28 Podsumowanie.......................................................................................................................................................... 30 Rekomendacje .......................................................................................................................................................... 32 Załącznik I. Liczba uczniów uczących się poszczególnych zawodów w próbie badawczej szkół zawodowych Białegostoku........................................................................................................ 33 Załącznik II. Tabele wyników ................................................................................................................................. 39 Załącznik III. Wzór ankiety ..................................................................................................................................... 81 Wprowadzenie Szkolnictwo zawodowe w Polsce od lat przeżywa trudny okres, a perspektywy zmiany tej sytuacji są odległe. Dotychczasowe zmiany systemowe w edukacji młodzieży kładły akcent na kształcenie ogólne, zaniedbując kształcenie zawodowe. Szczególnie niekorzystna sytuacja powstała w systemie zasadniczego szkolnictwa zawodowego, gdzie w latach 1990–2006 liczba zasadniczych szkół zawodowych zmniejszyła się o 40%, a liczba kształcących się w nich uczniów zmalała o 72%1. Pod tym względem poprawiła się nieco sytuacja w kształceniu zawodowym na poziomie techników. Wskazuje się różne powody tego stanu rzeczy. Do głównych przyczyn należą2 upadek lub restrukturyzacja zakładów pracy prowadzących szkoły przyzakładowe oraz konieczność ponoszenia nakładów finansowych relatywnie większych na edukację zawodową niż na szkolnictwo ogólne, co stanowi poważną barierę rozwoju szkolnictwa zawodowego z uwagi na ograniczone środki budżetowe państwa. Również zmiany aspiracji edukacyjnych młodzieży, polegające na dążeniu do uzyskania wyższego wykształcenia, spowodowały, że znacznie atrakcyjniejsze stały się szkoły ogólnokształcące zakończone maturą. Obecne diagnozy ukazują wiele wad systemu szkolnictwa zawodowego. Wskazuje się na niedostosowanie oferty edukacyjnej do potrzeb rynku pracy, brak nowoczesnych programów nauczania, niską jego jakość i deprecjację szkolnictwa zawodowego w oczach społeczeństwa3. Wydaje się jednak, że w tym ostatnim aspekcie świadomość społeczna zaczyna się powoli zmieniać. Zauważane są zalety posiadania dobrego „fachu”, które są łączone z możliwościami, jakie otwiera rynek pracy nie tylko w Polsce, lecz często również za granicą, gdzie wykwalifikowani pracownicy są dobrze wynagradzani. W tym kontekście pilną potrzebą staje się dostosowanie szkolnictwa zawodowego do potrzeb rynku pracy. Jednym z narzędzi osiągnięcia tego celu są wyniki badań opinii i preferencji pracodawców. Z dotychczasowych analiz wynika, że oczekują oni zmian programów nauczania w kierunku wyeksponowania treści dotyczących ekonomiki i organizacji produkcji. Ponadto, wymagają od absolwentów szkół zawodowych określonych kompetencji społecznych, takich jak: umiejętność komunikowania się, praca w zespole, dostrzeganie i rozwiązywanie problemów oraz samokształcenie4. Badanie ankietowe, zrealizowane w ramach projektu w białostockich szkołach zawodowych, przedstawia problemy szkolnictwa zawodowego od innej strony – tj. uczniów jako grupy, która ponosi wszelkie konsekwencje słabych stron systemu szkolnictwa zawodowego. W ankiecie skoncentrowano się na problematyce postrzegania przez uczniów nauki wybranych zawodów w kontekście ich planów zawodowych, a po części edukacyjnych, ponieważ znaczna część respondentów decyduje się na dalsze kształcenie zawodowe5. Badanie dało odpowiedź na następujące szczegółowe pytania odzwierciedlające postawy, opinie i oceny uczniów ostatnich klas szkół zawodowych: • Jakie były motywy wyboru szkoły i nauki zawodu? • Jak obecnie są postrzegane wybrane do nauki zawody? • Jak są postrzegane metody nauczania i wiedza zdobywana w szkołach? • Jakie są plany zawodowe i edukacyjne uczniów? • Jaka jest wśród nich wiedza o rynku pracy? • Jak oceniają oni swoje szanse na rynku pracy? • Jakie są oczekiwania uczniów związane z przyszłą pracą? W Białymstoku znajduje się : • Zespół Szkół Zawodowych Stowarzyszenia Ochotniczych Hufców Pracy Terenowego Oddziału w Białymstoku, • Zespół Szkół Budowlano-Geodezyjnych, • Zespół Szkół Elektrycznych im. prof. Janusza Groszkowskiego, • Zespół Szkół Gastronomicznych, • Zespół Szkół Handlowo-Ekonomicznych im. Mikołaja Kopernika, • Zespół Szkół Mechanicznych, • Zespół Szkół Metalowo-Drzewnych im. gen. Władysława Andersa, 1 Oświata i wychowanie w roku szkolnym 2005/2006, GUS, Warszawa 2006. J. Osiecka-Chojnacka, Szkolnictwo zawodowe wobec problemów rynku pracy, „Infos” 2007, nr 16, s. 2. 3 Tamże, s. 2–3. 4 Zob. S.M. Kwiatkowski, Doradztwo zawodowe w warunkach dynamicznych zmian zawodów i specjalności. Uczeń – pracodawca – zawód – standard – zatrudnienie, w: Edukacja na rynku pracy. Problemy poradnictwa zawodowego, red. naukowa S.M. Kwiatkowski, Z. Sirojć, OHP, Warszawa 2006. 5 Zob. załącznik III niniejszego raportu — wzór ankiety. 2 7 • • • • • • • • • • • • Zespół Szkół Odzieżowych im. Stanisława Staszica, Zespół Szkół Ogólnokształcących i Technicznych, Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 1 im. Komisji Edukacji Narodowej, Zespół Szkół Ponadgimnazjalnych nr 2, Zespół Szkół Zawodowych nr 2 im. kpt. Władysława Wysockiego, Zespół Szkół Zawodowych nr 4 im. gen. Nikodema Sulika, Zespół Szkół Zawodowych nr 5 im. gen. Ignacego Prądzyńskiego, Zespół Szkół Zawodowych nr 6, Zespół Szkół Rolniczych Centrum Kształcenia Praktycznego, Zespół Szkół nr 16, Zasadnicza Szkoła Zawodowa (przy Zakładzie Poprawczym), Centrum Kształcenia Ustawicznego. Wśród nauczanych zawodów najbardziej popularne są zawody związane z mechaniką. W roku szkolnym 2007/2008 w technikach najwięcej uczniów kształciło się w zawodzie technik mechanik (1362 osoby) i mechatronik (253 osoby), w zasadniczych szkołach zawodowych znaczna część uczniów uczyła się zawodu mechanika pojazdów samochodowych (283 osoby) i elektromechanika (170 osób)6. Ważną pozycję w ofercie nauczanych profesji mają zawody związane z turystyką, takie jak: technik hotelarstwa (339 osób) i w mniejszym zakresie technik agrobiznesu (74 osoby), co wiąże się z turystycznym charakterem regionu. Z turystyką jest także powiązana branża gastronomiczna. Oferta edukacyjna białostockich szkół zawodowych w dużym stopniu odpowiada na zapotrzebowanie tej branży, co wynika z dużej liczby uczniów kształcących się w zawodach: kucharz małej gastronomii (262 osoby) i kelner (184 osoby). Ponadto, w ofercie edukacyjnej szkół istnieją zawody, w których kształci się osoby do pracy w takich dziedzinach i branżach, jak: budownictwo i drogownictwo, usługi (fryzjerstwo, krawiectwo), piekarnictwo i cukiernictwo, informatyka i elektronika, branża odzieżowa, rolnictwo i ogrodnictwo, przetwórstwo żywności, obróbka drewna, ekonomia i handel, geodezja, architektura krajobrazu. Należy jednak zaznaczyć, że kształcenie zawodowe jest mniej popularną, w porównaniu do kształcenia ogólnego, ścieżką edukacyjną podlaskiej młodzieży. Pokazuje to struktura absolwentów różnych typów szkół z ostatnich lat. Wśród absolwentów, którzy ukończyli szkoły w województwie podlaskim w roku szkolnym 2006/2007, więcej jest osób kończących licea ogólnokształcące niż technika i zasadnicze szkoły zawodowe (tabela 1). Tabela 1. Absolwenci szkół podlaskich w roku szkolnym 2006/2007 Absolwenci Rodzaj szkoły Szkoły wyższe Szkoły policealne Licea ogólnokształcące liczba w% 11 772 34,8 3 488 10,3 10 168 30,1 Technika i średnie zawodowe 6 722 19,9 Zasadnicze szkoły zawodowe 1 654 4,9 Źródło: WUP Białystok. Badanie zrealizowano w grudniu 2008 r. wśród uczniów ostatnich klas zasadniczych szkół zawodowych i techników z Białegostoku. Do badania wybrano siedem zespołów szkół zawodowych: • Zespół Szkół Budowlano-Geodezyjnych, • Zespół Szkół Elektrycznych im. prof. Janusza Groszkowskiego, • Zespół Szkół Gastronomicznych, • Zespół Szkół Mechanicznych, • Zespół Szkół Zawodowych nr 2 im. kpt. Władysława Wysockiego, • Zespół Szkół Zawodowych nr 4 im. gen. Nikodema Sulika, • Zespół Szkół Zawodowych nr 6, • Zespół Szkół Rolniczych Centrum Kształcenia Praktycznego. 6 Na podstawie danych Kuratorium Oświaty w Białymstoku o uczniach uczących się w zasadniczych szkołach zawodowych i technikach Białegostoku (oprócz techników uzupełniających). 8 Narzędziem badawczym był kwestionariusz ankiety zawierający 40 pytań merytorycznych oraz 6 pytań metryczkowych. Badanie przeprowadzono techniką ankiety audytoryjnej na próbie 400 osób (tabela 2). Tabela 2. Charakterystyka próby pod względem płci, wieku, miejsca zamieszkania i rodzaju szkoły (n = 400) Wyszczególnienie Liczba W% Płeć Mężczyźni 349 87,3 44 11,0 7 1,8 4 1,0 18 lat 78 19,3 19 lat 272 68,1 20 lat 34 8,5 21 lat 7 1,8 22 lat 3 0,8 Brak odpowiedzi 2 0,5 Miasto 269 67,3 Wieś 120 30,0 11 2,8 Technikum 278 69,5 Zasadnicza szkoła zawodowa 119 29,8 3 0,8 Kobiety Brak odpowiedzi Wiek 17 lat Miejsce zamieszkania Brak odpowiedzi Rodzaj szkoły Brak odpowiedzi Źródło: Badania własne. W badaniu wzięli udział respondenci uczący się 18 zawodów. Spektrum zawodów jest szerokie, chociaż nie obejmuje wszystkich nauczanych zawodów w białostockich szkołach. W próbie przeważają zawody związane z mechaniką, podobnie jak w strukturze całej zbiorowości uczniów szkół zawodowych w Białymstoku. Wielkość udziału poszczególnych zawodów w próbie jest różna – znalazło się w niej od kilku do kilkudziesięciu uczniów reprezentujących określone zawody. W przypadku kilku zawodów, zarówno nauczanych w technikach jak i szkołach zawodowych, udział respondentów w próbie w niewielkim stopniu różnił się od odsetka uczniów występującego w populacji ogółem (zob. załącznik I). 9 Podsumowanie • Motywy wyboru szkoły Dla 35% ankietowanych motywem wyboru szkoły była atrakcyjna oferta edukacji zawodowej. Znaczny odsetek uczniów (28%) kierował się prawdopodobieństwem uzyskania pracy po ukończeniu danej szkoły. Z badań wynika, że ważnym motywem wyboru szkoły była także opinia innych osób, przy czym częściej wskazywano na opinie kolegów (16%) niż opinie rodziców (7%). • Korzystanie z porad przy wyborze nauki zawodu Okazuje się, że tak ważna decyzja życiowa, jak wybór zawodu, jest przeważnie podejmowana bez jakichkolwiek konsultacji. Decydując się na naukę zawodu, nie korzystało z porad 56% ankietowanych, a tylko co trzeci uczeń z nich korzystał. Spośród tych osób, które korzystały z porad przed wyborem nauki zawodu, tylko 3% uczniów konsultowało się z doradcą zawodowym. Pozostali ankietowani korzystali głównie z porad rodziców (25%) i kolegów (22%) lub innych członków rodziny (7%). • Rozważanie możliwości wyboru nauki innego zawodu przed podjęciem decyzji o wyborze obecnego zawodu Większość uczniów (59%) uczy się preferowanego zawodu. Znaczna liczba uczniów (30%) rozważała jednak inne możliwości wyboru nauki zawodu, a brak w ofercie białostockich szkół preferowanego zawodu sprawił, że uczą się obecnego zawodu. • Postrzeganie wybranego zawodu Połowa uczniów (51%) uznała, że wybrany przez nich zawód to zawód „z przyszłością”; 39% ankietowanych sądzi, że jest poszukiwany na rynku, a 33% – że jest dobrze płatny; 38% uczniów uznało, że jest ciekawy, a 16% – że jest atrakcyjny. • Deklarowana chęć pracy w wyuczonym zawodzie Większość ankietowanych (59%) deklaruje chęć pracy w wyuczonym zawodzie, przy czym 15% z nich jest zdecydowanie o tym przekonana, a 44% sądzi, że raczej chce wykonywać swój zawód. Co czwarty ankietowany uczeń (26%) nie wyraża zainteresowania pracą w wyuczonym zawodzie. • Opinia o metodach nauczania w białostockich szkołach Według uczniów metody nauczania stosowane w białostockich szkołach są stosunkowo skuteczne i raczej odpowiadają uczniom („w sam raz dla mnie”), chociaż są dość tradycyjne, raczej mało oryginalne i mało interesujące. • Atuty nauczania w szkole wybranego zawodu Według uczniów nie ma czynnika, który wyróżniałby się na tle innych. Najczęściej (27% wskazań) respondenci nie widzieli żadnego atutu nauczania wybranego zawodu. W dalszej kolejności wskazywali na kontakty szkół z zakładami pracy – 23% i na fakt dysponowania przez szkołę dobrą kadrą nauczycieli (21%). Natomiast znacznie rzadziej wskazywali na takie czynniki, jak: odpowiednio duża liczba godzin przeznaczonych na praktyki zawodowe (15%) i wyposażenie szkoły w nowoczesny sprzęt wspomagający naukę (12%). • Wiedza teoretyczna a umiejętności praktyczne Zdecydowana większość uczniów twierdzi, że szkoły zawodowe powinny się koncentrować na przekazywaniu umiejętności praktycznych (96%). Jedynie nieliczni respondenci sądzą, że szkoły powinny dostarczać więcej wiedzy teoretycznej (4%). • Poziom zadowolenia z nauki wybranego zawodu Większość respondentów jest zadowolona z nauki zawodu, przy czym 24% jest w pełni zadowolonych, a 39% – raczej zadowolonych. Natomiast co czwarty respondent nie jest zadowolony z nauki zawodu. • Plany związane z pracą zawodową i dalszą edukacją Respondenci najczęściej chcieliby łączyć pracę z nauką. Taką drogę życiową w najbliższej przyszłości planuje 46% z nich. Jedynie co piąty ankietowany (21%) chciałby podjąć wyłącznie pracę, natomiast nieco 30 mniejsza liczba uczniów planuje wyłącznie kontynuację nauki (18%). Nie zadecydowało jeszcze o swojej najbliższej przyszłości 15% uczniów. • Spodziewany okres poszukiwania pracy Badani uczniowie są raczej optymistycznie nastawieni do tego, ile czasu będą poszukiwać pracy po ukończeniu szkoły. Prawie co trzeci respondent sądzi, że znajdzie pracę w okresie nie dłuższym niż miesiąc, a co piąty z nich ma nadzieję na zdobycie pracy w okresie 1–3 miesięcy. • Plany dalszej edukacji a kontynuowanie nauki wybranego zawodu Tylko 35% uczniów zamierza kontynuować naukę wybranego kilka lat wcześniej zawodu. Tyle samo respondentów nie chce podążać ścieżką rozwijania umiejętności w wybranym zawodzie, planując zmianę swych kwalifikacji zawodowych. Znaczna część osób planujących dalszą edukację nie podjęła jeszcze decyzji w tej kwestii (30%). • Deklarowana wiedza na temat rynku pracy Uczniowie najczęściej nie mają wystarczającej wiedzy na temat rynku pracy w Białymstoku (44%). Tylko co czwarty respondent (23%) sądzi, że orientuje się w realiach lokalnego rynku pracy. Wielu z nich nie potrafi ocenić swojej wiedzy na ten temat (33%). • Chęć pogłębienia wiedzy na temat rynków pracy Zdecydowana większość uczniów jest zainteresowana zdobyciem lub pogłębieniem wiedzy na temat rynku pracy zarówno w wymiarze lokalnym, jak i zewnętrznym. Najczęściej chcieliby wiedzieć więcej o białostockim rynku pracy (77%), jednak, co jest znamienne, w następnej kolejności są zainteresowani zagranicznymi rynkami pracy (66%). Tylko nieco ponad połowa uczniów jest zainteresowana polskim rynkiem pracy (59%). • Szanse na zdobycie pracy po ukończeniu szkoły Mniej niż połowa ankietowanych (45%) sądzi, że może zdobyć pracę w wyuczonym zawodzie, jednak większość z nich (63%) uważa, iż będą szukać jakiejkolwiek pracy po ukończeniu szkoły. • Oczekiwania finansowe w swojej pierwszej pracy Z badania wynika, że większość respondentów ma rozsądne oczekiwania finansowe. Ponad połowa uczniów (62%) liczy na wynagrodzenie w granicach 1000–2000 zł brutto. Odsetek respondentów mających wygórowane oczekiwania, biorąc pod uwagę realia lokalnego rynku pracy, jest stosunkowo nieduży. • Ocena perspektyw kariery zawodowej Uczniowie raczej optymistycznie oceniają perspektywy swojej kariery zawodowej. Ponad połowa z nich (54%) ocenia je raczej dobrze, a 19% – dobrze. Pesymiści należą do mniejszości – źle lub raczej źle ocenia swoją przyszłość zawodową tylko 9% uczniów. 31 Rekomendacje Opinie uczniów białostockich szkół zawodowych, przedstawione w niniejszym raporcie, są interesującym elementem ewaluacji lokalnego systemu edukacji zawodowej. Autorzy raportu mają nadzieję, że wyniki badania staną się źródłem wielu istotnych wniosków, a także umożliwią zarysowanie kierunków działań rozwojowo-naprawczych, które zainspirują decydentów do podjęcia działań mających na celu wprowadzenie zmian w tym systemie. Pierwsze problemy powstają w wyniku braku wszechstronnej informacji o możliwości wyboru szkół i rodzaju nauczanych zawodów, a wsparcia doradcy potrzebują osoby niepewne swoich uzdolnień. Badanie ujawniło duże potrzeby w zakresie poradnictwa zawodowego. Z badania wynika, iż brak możliwości skorzystania z porad profesjonalisty przyczynia się do podjęcia przez uczniów błędnych decyzji w sprawie wyboru zawodu (w swych decyzjach polegają oni głównie na własnych przekonaniach lub na radach rodziców czy kolegów). Nietrafiony wybór nauki zawodu powoduje, że znacząca część uczniów nie jest usatysfakcjonowana wybranym zawodem, a nawet nie chce w przyszłości pracować w wyuczonym zawodzie. Z obserwacji wielu znawców problematyki edukacji zawodowej wynika, że programy nauczania nie są dostosowane do potrzeb rynków pracy. Potwierdzają to opinie uczniów, którzy sądzą, że główny akcent jest położony na przekaz wiedzy teoretycznej, podczas gdy istnieje potrzeba nauki umiejętności praktycznych, które będą użyteczne na rynku pracy. Dosyć optymistyczny wniosek wypływający z badania dotyczy faktu, iż większość uczniów jest zadowolona z nauki w swoich szkołach, chwali kontakty szkół z pracodawcami i kadrę nauczycieli. Rzadko jednak wymieniali tak istotne czynniki wpływające na jakość nauczania zawodowego, jak odpowiednia liczba praktyk zawodowych i wyposażenie szkół w nowoczesny sprzęt wspomagający naukę. Uczniom odpowiadają metody nauczania, chociaż są one dość tradycyjne i stosunkowo mało oryginalne. Uczniowie optymistycznie oceniają perspektywy swojej kariery zawodowej. Większość z nich zamierza poszukiwać pracy po ukończeniu szkoły, a znaczna część pragnie łączyć pracę z nauką. Niestety, nie mają odpowiedniej wiedzy zarówno o rynku lokalnym, jak i o zewnętrznych rynkach pracy. Wyrażają chęć zdobycia większej wiedzy na ten temat. Wyniki badań zrealizowanych w białostockich szkołach skłoniły autorów raportu do wielu przemyśleń i sformułowania następujących ogólnych wniosków, które mogą zostać wykorzystane przez decydentów zajmujących się lokalnym szkolnictwem zawodowym i rynkiem pracy. • Analizy lokalnego rynku pracy, potrzeby pracodawców i prognozy popytu na określone zawody powinny być podstawą kształtowania oferty edukacyjnej szkół zawodowych. Celem takich analiz jest oszacowanie popytu na określone zawody, kwalifikacje i kompetencje, których oczekują pracodawcy. • Kształtowanie oferty edukacyjnej szkół zawodowych nie może się odbywać bez konsultacji z instytucjami otoczenia systemu szkolnego. Należałoby opracować system takich konsultacji na szczeblu lokalnym. • Szkolnictwo zawodowe powinno nie tylko uwzględniać kształcenie podstawowych i specjalistycznych kwalifikacji zawodowych specyficznych dla każdego zawodu, lecz także rozwijać niektóre kompetencje pozazawodowe wymagane przez pracodawców, np. skuteczne komunikowanie się, praca w zespole, dostrzeganie i rozwiązywanie problemów, samokształcenie. • Szkoły zawodowe powinny nawiązać nowe formy współpracy z lokalnymi przedsiębiorstwami w celu zwiększenia liczby praktyk zawodowych i lepszego kształtowania umiejętności zawodowych na potrzeby firm lokalnych. W ten sposób przedsiębiorstwa mogłyby wykształcić pracowników, których nie mogą zdobyć na obecnym rynku pracy. • System poradnictwa zawodowego powinien obejmować młodzież szkół gimnazjalnych, ponieważ na tym poziomie edukacji pojawia się potrzeba wyboru przez uczniów ścieżki edukacyjno-zawodowej. • Wybór nauki zawodu w szkole zawodowej nie powinien ograniczać dalszej ścieżki edukacyjnej, tj. uzyskania matury i możliwości studiów. • Należy położyć większy nacisk na praktyczną naukę zawodów z wykorzystaniem najnowszych technik i technologii. 32