emisja głosu - studia pełne (dr A.Reimann)
Transkrypt
emisja głosu - studia pełne (dr A.Reimann)
dr Aleksandra Reimann Emisja głosu Celem zajęć z emisji głosu jest opanowanie umiejętności świadomego i higienicznego posługiwania się narządem mowy. Program zakłada realizację zagadnień praktycznych oraz teoretycznych, niezbędnych dla uzyskania prawidłowej emisji głosu. Podejmuje kwestie ważne w perspektywie pracy nauczyciela. Zajęcia są realizowane w wymiarze 15 godzin. Studia pełne, sp. nauczycielska 1. Emisja głosu (definicja pojęcia). 2. Postawa: a. wyprostowana, swobodna i dynamiczna, stojąca i siedząca, b. pozycja głowy względem kręgosłupa, c. oddychanie spoczynkowe. 3. Oddychanie: a. typy oddechu, b. prawidłowy i wadliwy wdech oraz wydech, c. podparcie oddechowe – appoggio, d. czynna praca mięśni tłoczni brzusznej w czasie oddychania. 4. Budowa i funkcjonowanie narządów mowy (ćwiczenia artykulacyjno-fonacyjne oraz gimnastyka buzi i języka). Przypomnienie budowy i funkcjonowania krtani. 5. Rodzaje głosów męskich i żeńskich. 6. Rezonans, rezonatory i nośność głosu: impostacja głosu, m.in. ćwiczenia wokalne wzmacniające nośność głosu. 7. Artykulacja (ćwiczenia). 8. Dykcja i zasady poprawnej wymowy (ćwiczenia). 9. Właściwa intonacja, akcent oraz barwa głosu (interpretacja głosowa tekstu). 10. Wykorzystanie wzorców oddechowo-fonacyjno-artykulacyjnych wymagających zwiększonego wysiłku głosowego, m.in.: ciągły dźwięk o niezmiennej częstotliwości, pojedyncze sylaby, powtarzana sylaba (ta sama, różne) wyrazy - zmiany dynamiczne, wykonanie akcentu, w ćwiczeniach proste zdania, akcent zdaniowy i pauza. 11. Recytacja; odsłuchanie wzorcowych interpretacji fragmentów wybranych utworów literackich. Ćwiczenie głosowej interpretacji, by przekaz był logiczny i komunikatywny. Czytanie np.: artykułów z gazet, tekstów literackich. 12. Choroby zawodowe narządu mowy nauczyciela. 13. Higiena głosu: • • • higiena krtani (co stosować, a czego unikać), środki lecznicze pomocne w higienie głosu, regeneracja głosu. 14. Dolegliwości i wady wymowy spotykane u dzieci (uczniów), np.: a. seplenienie, b. jąkanie, c. kappacyzm/gammacyzm. Bibliografia 1. Głos narzędziem pracy. Poradnik dla nauczycieli, pod red. M. Śliwińskiej-Kowalskiej, Łódź 1999. 2. H. Górski, Zbiór ćwiczeń z emisji głosu, Kraków 2003. 3. Narząd głosu i jego znaczenie w komunikacji społecznej, red. A. Obrębowski, Poznań 2008. 4. P. Nowakowski, Wariantywność współczesnej polskiej wymowy scenicznej, Poznań 1997. 5. B. Tarasiewicz, Mówię i śpiewam świadomie. Podręcznik do emisji głosu, Kraków 2006. 6. B. Toczyska, Elementarne ćwiczenia dykcji, wyd. 2, Gdańsk 2003. 7. B. Toczyska, Łamańce z dedykacją, czyli makaka ma Kama, Gdańsk 2003. 8. B. Toczyska, Głośno i wyraźnie. 9 lekcji dobrego mówienia, Gdańsk 2007. 9. B. Toczyska, Sarabanda w chaszczach (ćwiczenie samogłosek), wyd. 2 popr., Gdańsk 2006. 10. B. Wierzchowska, Wymowa polska, wyd. 2 zmien., Warszawa 1971. 11. H. Zielińska, Kształcenie głosu, Lublin 1996.