Polityka klimatyczna 2

Forum Czystej Energii
Targi POLEKO 2007
Ekologiczne aspekty
wykorzystania biopaliw
Krystyna Panek-Gondek
Ministerstwo Środowiska
Poznań, 20-24 listopada 2007 r.
1
Polityka klimatyczna
Zaopatrzenie w energię na świecie opiera się w 80 % na
wykorzystaniu surowców kopalnych, takich jak węgiel, ropa
i gaz.
Zasoby paliw kopalnych są ograniczone
Szacowany termin wyczerpania zasobów kopalnych:
ropy naftowej 40-50 lat,
gaz ziemny 60 lat,
węgla 200 lat
2
Polityka klimatyczna 2
Surowce kopalne składają się w przewaŜającej ilości z węgla, a
on w procesie spalania utlenia się do dwutlenku węgla;
Przy spalaniu 1kg węgla powstaje 3,67kg CO².
CO² deponowany jest w atmosferze i prowadzi do stałego
wzrostu zawartości dwutlenku węgla w powietrzu. Zawartość ta
wynosiła na początku rewolucji przemysłowej 280ppm,
a obecnie sięga juŜ 380ppm.
Do gazów cieplarnianych zalicza się takŜe metan, tlenki azotu, a takŜe
freony i halony przy czym ich oddziaływanie jest silniejsze niŜ CO2. I
tak np. CH4 ma potencjał ocieplania 21 razy większy niŜ CO2, jedna
molekuła podtlenku azotu N20 daje efekt równowaŜny działaniu 310
molekuł CO2, a jedna molekuła CFC 11 lub CFC 12 jest kilkanaście
tysięcy razy bardziej szkodliwa. Dlatego skutki oddziaływania
wszystkich gazów cieplarnianych przelicza się na równowaŜniki
dwutlenku węgla.
3
Polityka klimatyczna 3
CO2 przepuszcza promienie słoneczne do Ziemi i zatrzymuje je tu jako
ciepło. Prowadzi to do kumulacji energii w atmosferze, która jest tym
większa, im więcej emitujemy CO². Od 1990 r do 2004 r emisja
gazów cieplarnianych wzrosła o 70 % i aktualnie sięga 26 miliardów
ton rocznie i stale rośnie. Jeśli w ciągu następnych 23 lat wyraźnie
zmniejszymy tę emisję, mamy szansę zredukować przyrost
temperatury na świecie do 2 stopni Celsjusza. (Ocieplenie o ok. 1,3 st.
C jest nieuniknione ze względu na obecną koncentrację gazów
cieplarnianych)
Koszty przeciwdziałania wzrostowi temperatury powyŜej 2 st. C
podjęte w ciągu najbliŜszych 23 lat mają sięgać 3 % światowego
PKB ale i tak będą mniejsze niŜ koszty strat spowodowanych
ociepleniem klimatu – wynika z raportu Nicolasa Sterna b. szefa
Banku Światowego prezentowanego na Międzynarodowym panelu
ds. zmian klimatu IPCC.
4
Polityka klimatyczna 4
Wybrane skutki ocieplenia klimatu:
Kurczenie się zasięgu lodowców, podnoszenie się poziomu mórz i
zalanie niŜej połoŜonych lądów (np. delty Gangesu, Brahmaputry,
Nilu, wysp Tuvalu w archipelagu Mikronezji na Pacyfiku, wysp Papui
Nowej Gwinei, Malediwów na Oceanie Indyjskim, a takŜe
rozprzestrzenianie stref suszy w Afryce, a w konsekwencji
ograniczenie przestrzeni Ŝyciowej i obszarów upraw rolnych,
ZagroŜenie przemysłu wydobywczego połoŜonego w rejonach wiecznej
zmarzliny na Syberii,
Wyginięcie w ciągu 50 lat jednej trzeciej gatunków roślin i zwierząt,
które utracą swoje siedliska (Arktyka, Antarktyda, Alpy),
Rozprzestrzenianie chorób tropikalnych (malaria, cholera), szkodników
roślin i pasoŜytów zwierząt,
Wzrost częstotliwości występowania zjawisk ekstremalnych
katastrofalne susze, długotrwałe upały, poŜary, huragany, powodzie
etc. Te zjawiska powodują na świecie śmierć 160 000 osób rocznie
Na ociepleniu skorzystają kraje Północnej Europy (Skandynawia) gdzie
wydłuŜy się okres wegetacji.
5
Polityka klimatyczna 5
Raporty Międzyrządowego Zespołu ds.
Zmian Klimatu IPCC,
Ramowa Konwencja Narodów
Zjednoczonych w s Zmian Klimatu
Protokół z Kioto.
Raport IPCC z lutego 2007 r. prognozuje, Ŝe w cg. najbliŜszych 100 lat
temperatura Ziemi wzrośnie od 1,8 do 4 st.C.
6
Polityka klimatyczna 6
Biorąc pod uwagę:
wyczerpywanie surowców naturalnych
wpływ CO2 na zmiany klimatyczne
zasadnym jest:
ograniczanie emisji CO2,
zmiana stylu konsumpcji,
rozwój czystych technologii,
redukowanie potrzeb w zakresie, zapotrzebowania na
energię,
rozwój wykorzystania odnawialnych źródeł energii,
ocieplanie domów,
stosowanie biopaliw,
promocja publicznego transportu i samochodów z silnikami
hybrydowymi, itp.
7
Uchwała Rady UE 3x20% +10%
Do 2020 r. redukcja emisji CO² o 20 % w stosunku do
emisji w 1990 r.,
Racjonalizacja wykorzystania energii i w rezultacie
ograniczenie jej zuŜycia o 20 % porównaniu z
prognozami na 2020 r. gł przez zwiększenie
efektywnosci jej wykorzystania,
Do 2020 r. zwiększenie udziału energii odnawialnej z
ok. 7 % obecnie do 20 %,
Zwiększenie udziału biopaliw w paliwach
transportowych z planowanego 5,75 % w 2010 i do
10 % 2020 r.
8
Energia odnawialna w Europie [Mtoe]
1995
Cele do 2010 r.
energia wiatru
0,35
6,90
hydroenergia
26,40
30,55
fotowoltaika
bd
0,26
biomasa
44,80
135,00
geotermia
2,50
5,20
kolektory
słoneczne
0,26
4,00
suma
74,31
181,91
Źródło.: Biała Księga Odnawialnych Źródeł Energii, Bruksela, Komisja Europejska 1997
Uwaga: 1Mtoe=1 mln ton jednostek oleju = 41,868 PJ = 11,63 TWh = 5,8 mln m3 drewna = 248.500 ha lasu (wydajność 9
atro/ha).
9
Znaczenie Biomasy
Szacuje się, Ŝe biomasa dostarcza 1250 mln ton masy
organicznej, co stanowi 14 % światowego zuŜycia
energii.
Wg załoŜeń Komisji Europejskiej udział biomasy do 2020
r. praktycznie ulegnie potrojeniu z 72 Mtoe w roku 2004
do 220 Mtoe, w czym największy udział będzie miał
sektor ciepłowniczy.
Biomasa ma zatem dostarczać w przyszłości w Europie
2/3 energii odnawialnej.
10
Biomasa aspekty ekologiczne 1
Wszelkie formy biomasy opierają się na roślinach zielonych.
Dzięki fotosyntezie roślina pobiera z powietrza CO², z
wody - tlen i wodór
i wytwarza z tych elementów przy udziale energii słonecznej
związki organiczne takie jak: skrobia, cukier, oleje, białka,
celuloza, lignina.
Pierwotnym źródłem energii zgromadzonej w biomasie są
węglowodany powstające w procesie fotosyntezy z wody i
dwutlenku węgla zawartego w atmosferze i w obecności
promieniowania słonecznego, przy czym w wyniku tego
procesu do atmosfery uwalnia się tlen. Sprawność
przetwarzania promieniowania słonecznego jest bardzo
niska. Rośliny absorbują ok. 2 % energii z czego tylko
połowa jest wykorzystywana w procesach fotosyntezy.
11
Biomasa aspekty ekologiczne 2
JeŜeli wykorzystujemy biomasę, CO², które zostało
pobrane przy jej tworzeniu, oddawane jest z
powrotem do atmosfery. W procesie ciągłego
wykorzystania biomasy węgiel znajduje się w
nieustannym obiegu. Ta róŜnica w stosunku do
kopalnych nośników energii sprawia, Ŝe biomasę w
polityce klimatycznej traktuje się jak „zero-emisyjne”
źródło energii.
Las i drewno magazynują CO2 i powinny być
wykorzystywane w aktywnej sekwestracji.
W 1 ha gleby leśnej znajduje się 140 ton węgla.
1 ha ściółki leśnej zawiera 25 ton węgla,
Roślinność na 1 ha lasy zawiera 160 ton węgla
12
Podział biomasy
Pochodzenie: leśna (zrębki), rolna (słoma) i odpadowa
(drewno pouŜytkowe, odpady z gorzelni, cukrowni),
Stopień przetworzenia: surowce energetyczne
pierwotne (drewno, słoma, plantacje roślin
energetycznych), wtórne (gnojowica, osady ściekowe),
surowce energetyczne przetworzone (biogaz, bioetanol,
biometanol, estry olejów roślinnych - biodiesel, biooleje,
wodór, pelety i brykiety),
Sposób wykorzystania: produkcja energii elektrycznej,
ciepła, paliw transportowych,
Stan skupienia: paliwa stałe, ciekłe i gazowe.
13
Wykorzystanie biomasy
Aby przekształcić biomasę w
- energię cieplną,
- energię elektryczną,
- paliwa (I i II generacji),
mamy do dyspozycji ogromną ilość technologii,
jak np. spalanie, zgazowanie, fermentacja,
estryfikacja, piroliza, reakcja FischeraTropscha etc.
14
Efektywność wykorzystania biomasy
W przypadku nowoczesnych technik spalania biomasy
wykorzystywanych jest aŜ do 90 % energii, podczas
gdy przy wytwarzaniu prądu bez wykorzystywania
ciepła jedynie 25-35 % włoŜonej energii dociera do
odbiorcy.
Wg Europejskiego Związku Biomasy do 2020 r.
biomasa, którą dysponujemy powinna być
wykorzystywana:
18 % na produkcję paliw,
55 % na zaopatrzenie w energię cieplną,
27 % na produkcję energii elektrycznej (w tym w
przewaŜającej ilości w kogeneracji).
15
Biopaliwa stałe
drewno opałowe: ścinki, kora, wióry, zrębki, trociny,
pozostałości z rolnictwa: słoma zbóŜ, rzepaku, siano, pelety,
odpady z produkcji zwierzęcej,
osady ściekowe,
rośliny energetyczne np.. wierzba, topola, róŜa bezkolcowa,
miscanthus, topinambur.
Biomasa nieprzetworzona powinna być przeznaczona do
wykorzystania lokalnego głównie na cele grzewcze w
systemach rozproszonych.
Do transportu nadają się najlepiej brykiety i pelety. Powinny być
wykorzystywane w zautomatyzowanych systemach
ciepłowniczych.
16
Biopaliwa gazowe
biogaz rolniczy z fermentacji gnojowicy i odpadów
rolniczych,
biogaz z fermentacji osadów ściekowych,
biogaz z fermentacji biomasy zielonej: kukurydzy,
koniczyny, trawy,
biogaz z fermentacji odpadów przetwórstwa spoŜywczego:
wysłodków, odpadów gorzelnianych, pestek owoców itp..
gaz wysypiskowy z fermentacji odpadów komunalnych,
gaz drzewny – (technologia Fischera-Tropscha).
Produkt fermentacji czystej biomasy moŜe być
wykorzystywany w rolnictwie dzięki czemu zamyka obieg
mikroelementów w przyrodzie.
17
Wykorzystanie biogazu
produkcja energii elektrycznej przy
spalaniu biogazu w silnikach lub turbinach
gazowych;
produkcja energii cieplnej w
przystosowanych kotłach gazowych;
produkcja energii elektrycznej i cieplnej w
jednostkach skojarzonych (kogeneracja);
18
Wykorzystanie biogazu
Jeden metr sześcienny biogazu pozwala na wyprodukowanie:
•
2,1 kWh energii elektrycznej (przy załoŜonej
sprawności układu 33%)
•
5,4 kWh ciepła (przy załoŜonej sprawności układu
85%)
•
w skojarzonym wytwarzaniu energii elektrycznej i
ciepła:
2,1 kWh energii elektrycznej i 2,9 kWh ciepła.
19
Biogaz jest przetwarzany na paliwo samochodowe
(biometan)
Oddzielenie CO2 w celu zwiększenia zawartości metanu,
Oddzielenie siarkowodoru,
Odwodnienie gazu.
20
Biopaliwa ciekłe
-
-
-
-
bioetanol,
biometanol,
estry metylowe
kwasów
tłuszczowych
(FAME),
biodiesel - olej
napędowy z
dodatkiem FAME,
biooleje czyste - olej
rzepakowy,
oleje po smaŜeniu (z
placówek Ŝywienia
zbiorowego),
biopaliwa II generacji
benzyny silnikowe zawierające powyŜej
5,0 % objętościowo biokomponentów lub
powyŜej 15,0 % objętościowo eterów;
olej napędowy zawierający powyŜej 5,0
% objętościowo biokomponentów;
ester, bioetanol, biometanol, dimetyloeter
oraz czysty olej roślinny - stanowiace
samoistne paliwa;
biogaz - gaz pozyskany z biomasy;
biowodór - wodór pozyskiwany z
biomasy;
biopaliwa syntetyczne - syntetyczne
węglowodory lub mieszanki
syntetycznych węglowodorów,
wytwarzane z biomasy, stanowiące
samoistne paliwa.
21
Charakterystyka biopaliw ciekłych
mniejsza w porównaniu z paliwami tradycyjnymi emisja CO, HC,
PM,CO2 oraz zadymienie spalin,
nie zawierają siarki,
niska toksyczność,
niskie działanie draŜniące na ludzki organizm i
biodegradowalność,
niŜsza wartość opałowa,
wyŜsza lepkość, gorsze właściwości niskotemperaturowe,
biopaliwa pozwalają zagospodarować tereny skaŜone przez
przemysł lub odłogowanie,
1000 ton wytworzonych biokomponentów generuje 10 nowych
miejsc pracy oraz wywołuje efekt zwielokrotnienia zatrudnienia
w innych branŜach.
22
W dniu 8 lutego 2006 r. Komisja Europejska przyjęła
„Strategię na rzecz biopaliw”
Dokument zakłada:
promocję biopaliw w UE i krajach rozwijających się oraz
zagwarantowanie, Ŝe produkcja i wykorzystywanie biopaliw ma
globalnie pozytywne skutki dla środowiska i Ŝe przyczyniają się
one do realizacji celów strategii lizbońskiej;
przygotowanie do stosowania biopaliw na szeroką skalę dzięki
poprawie ich konkurencyjności cenowej poprzez optymalizację
wyspecjalizowanych upraw energetycznych oraz wspieranie
wprowadzenia biopaliw do obrotu w drodze rozszerzenia
zakresu projektów demonstracyjnych i usuwania barier o
nietechnicznym charakterze;
badanie moŜliwości otwierających się przed krajami
rozwijającymi się, w zakresie produkcji roślin energetycznych i
biopaliw, szczególnie tymi, które zostały poszkodowane w
wyniku reformy systemu cukrowego UE.
23
Prawo o biopaliwach
Ustawa o biokomponentach i biopaliwach ciekłych oraz o
systemie monitorowania i kontrolowania jakości paliw weszła w
Ŝycie z dniem 1 stycznia 2007 r. i uchyla Ustawę z dnia 2
października 2003 r. o biokomponentach stosowanych w
paliwach ciekłych i biopaliwach ciekłych,
jest zgodna z prawem Unii Europejskiej oraz uwzględnia
zalecenia zawarte w komunikacie Komisji Europejskiej w
sprawie „Planu działania w zakresie biomasy”,
nakłada na ustawowo zdefiniowane podmioty z branŜy
paliwowej obowiązek realizacji Narodowego Celu
Wskaźnikowego, czyli obowiązkowego procentowego udziału
biokomponentów w ogólnej puli paliw ciekłych i biopaliw
ciekłych wprowadzonych przez nie do obrotu,
W/w obowiązek wchodzi w Ŝycie z dniem 1 stycznia 2008 r.
24
Prawo wspierające rozwój biopaliw
1. ustawa z dnia 26 stycznia 2007 r. o płatnościach do gruntów
rolnych i płatności cukrowej, wraz z pakietem rozporządzeń
wykonawczych, umoŜliwiająca wprowadzenie dopłat do upraw
energetycznych;
2. ustawa z dnia 11 maja 2007 r. o zmianie ustawy o podatku
akcyzowym oraz zmianie niektórych innych ustaw zmieniająca
zasady z rozporządzenia MF na ustawowe określenie sposobu i
wysokości naliczanych ulg z tytułu stosowania biokomponentów.
Ponadto wprowadzono zwolnienie z opłaty paliwowej biopaliw
stanowiących samoistne paliwa oraz zagwarantowano dopłaty z
budŜetu krajowego w wysokości 176 zł/ha uprawy rzepaku
przeznaczanego na cele energetyczne.
3. ustawa z dnia 23 sierpnia 2007 r. o zmianie ustawy o podatku
dochodowym od osób prawnych.
25
„Wieloletni program promocji biopaliw lub innych paliw odnawialnych na
lata 2008-2014”
wsparcie finansowe ze środków publicznych, w tym środków
funduszy Unii Europejskiej w ramach Narodowej Strategii
Spójności, w tym wsparcie finansowe inwestycji w zakresie
wytwarzania biokomponentów, biopaliw ciekłych lub innych
paliw odnawialnych;
wsparcie dla transportu publicznego działającego w
aglomeracjach miejskich, w uzdrowiskach, na obszarach
chroniących środowisko naturalne, wykorzystującego biopaliwa
ciekłe lub inne paliwa odnawialne w ilości co najmniej
dwukrotnie wyŜszej od celów określonych w NCW;
wsparcie dla badań związanych z opracowaniem nowych
rodzajów biopaliw ciekłych lub innych paliw odnawialnych i
związanych z tym nowych rozwiązań konstrukcyjnych jak teŜ
wdroŜeń eksploatacyjnych;
wsparcie programów edukacyjnych promujących szerokie
wykorzystanie biopaliw ciekłych lub innych paliw odnawialnych.
26
Biopaliwa w Polsce
Wg
MRiRW istnieje realna moŜliwość pełnego pokrycia
zapotrzebowania na surowce rolnicze (pochodzenia krajowego)
niezbędne do wytwarzania biokomponentów w perspektywie
najbliŜszych lat.
Rolnicy zgłosili w 2007 r. 10 131 wniosków na dopłaty do prawie
200 tys. ha upraw. Większość zadeklarowanych upraw
energetycznych zgłoszonych do dopłat to uprawy roślin
oleistych – ponad 121 tys. ha oraz prawie 64 tys. ha upraw
roślin zboŜowych. Podmioty zainteresowane wytwarzaniem
biokomponentów lub pierwszym etapem przetwórstwa mają
realną moŜliwość budowy stabilnego zaplecza surowcowego
opartego na umowach kontraktacji i/lub dostawy, gwarantujące
rolnikom uzyskanie dopłat do tych upraw.
27
ZagroŜenia wynikające z wykorzystania biomasy
w Polsce
Uprawa roślin nierodzimych, inwazyjnych i GMO,
Nadmierne przesuszenie poprzez uprawy wierzby,
Wyjaławianie gleb poprzez spalanie biomasy,
SkaŜenie gleb i wód podziemnych w wyniku
intensywnego nawoŜenia i stosowania pestycydów,
Nieodwracalne ograniczanie areałów do produkcji
roślin na cele Ŝywnościowe,
Wzrost cen Ŝywności…..
28
Uwarunkowania dot. wykorzystania biomasy
do celów energetycznych w UE
-
-
-
-
-
kończące się zasoby paliw kopalnych,
ograniczenie emisji gazów cieplarnianych
nadprodukcja Ŝywności w krajach wysokorozwiniętych i
powiększająca się rezerwa gruntów rolnych, którą moŜna
wykorzystać pod uprawy nie związane z produkcją Ŝywności
np. dla celów energetycznych,
dostępność technologii uŜytkowania biomasy w celach
energetycznych,
atrakcyjność cen produktów energetycznych z biomasy,
moŜliwość stworzenia nowych / utrzymania istniejących miejsc
pracy w rolnictwie i przemyśle związanym z OZE
moŜliwość zagospodarowania na cele nieŜywnościowe
strukturalnych nadwyŜek występujących na rynkach zbóŜ roślin
oleistych i okopowych,
moŜliwość poprawy opłacalności produkcji rolnej w UE.
29
Problemy z wykorzystaniem biopaliw w UE
Trudności w osiągnięciu celu 10 % w 2020 r. na bazie
własnej produkcji biokomponentów stwarza konieczność
zwiększenia importu bioetanolu z krajów trzecich, a stąd
postulat liberalizacji rynku unijnego i zniesienia unijnych
stawek celnych (Szwecja, Holandia, Finlandia, Dania,
Francja, Litwa, Włochy, WB),
Dla krajów, które mają moŜliwość zwiększenia produkcji
biomasy i biopaliw na rynek własny (Polska, Rumunia,
Węgry) istotne byłoby wprowadzenie zasady bliskości –
priorytetu dla samo-zaopatrzenia w ramach UE
(„Surowce energetyczne pochodzenia rolniczego
powinny być wykorzystywane lokalnie”),
i zapewnienie wsparcia przez UE dla rozwoju produkcji
biomasy i biopaliw I generacji w kontekście reformy
polityki rolnej (dopłaty),
30
Problemy z wykorzystaniem biopaliw w UE
Zastępowanie importu ropopochodnych importem biomasy lub biopaliw
nie poprawia bezpieczeństwa energetycznego UE,
Zapewnienie równowagi między bezpieczeństwem Ŝywnościowym a
bezpieczeństwem energetycznym i przeciwdziałanie wzrostowi cen na
produkty Ŝywnościowe na skutek przeznaczania obszarów rolnych i
wykorzystania produkcji rolnej na cele nieŜywnościowe.
Rozwój sektora produkcji biopaliw II generacji (na bazie np. odpadowej
celulozy i ligniny)
Decyzja odnośnie zwiększenia importu biopaliw z krajów trzecich i w
tym celu redukcji taryf celnych lub autonomiczne zawieszenia ceł,
powinna być poprzedzona analizą zapotrzebowania i zdolności
wytwórczych w krajach członkowskich,
Import do UE biopaliw powinien odbywać się z zachowaniem wymagań
zrównowaŜonego rozwoju – certyfikaty gwarantujące zachowanie
ekologicznych, społecznych zdrowotnych wymagań w krjajch trzecich,
31
Plany przyjęcia na COP 9 (2008) Konwencji o róŜnorodności
biologicznej wytycznych dot. zrównowaŜonej produkcji i
wykorzystania biomasy
Wzmocnienie ochronnego i zrównowaŜonego wykorzystania biomasy,
WdroŜenie środków przeciwdziałających zmianom negatywnie
wpływającym na bioróŜnorodność i przekształcanie terenów o wysokiej
biologicznej wartości na skutek wzrostu produkcji biomasy,
Promocja i wdraŜanie dobrych praktyk rolniczych i leśnych oraz
wykorzystanie właściwych gatunków roślin,
WdroŜenie ekosystemowego podejścia,
WdroŜenie Strategicznych Ocen Oddziaływania na Środowisko z
wykorzystaniem wytycznych Konwencji o róŜnorodności biologicznej,
WdroŜenie wytycznych o gatunkach obcych i inwazyjnych
wypracowanych przez Konwencję i róŜnorodności biologicznej,
WdroŜenie zasady przezorności,
Ochrona dobrych społeczno-ekonomicznych warunków w odniesieniu
do ludności tubylczej i lokalnych społeczności.
Ustanowienie międzynarodowych standardów lub innych modeli
certyfikacji dla produkcji, przetwarzania i handlu w obszarze bioenergii
32
Biopaliwa: lekarstwo gorsze niŜ choroba
Okrągły stół nt. zrównowaŜonego rozwoju
OECD, ParyŜ, wrzesień 2007
Światową produkcję biopaliw w 2005 r. szacowano na ok. 1 % zuŜycia paliw
transportowych; wzrost do 11% nie moŜe być osiągnięty bez znaczącego wpływu
na światową gospodarkę;
Nawet jeśli wystarczy obszarów dla zaopatrzenia świata w Ŝywność, na pastwiska i
produkcję biomasy energetycznej, to konkurencja w sposobie wykorzystania
zasobów gruntów ornych spowoduje istotny impuls dla wzrostu cen Ŝywności;
Uprawy bioenergetyczne spowodują presję na środowisko i ograniczenie
bioróŜnorodności. Biopaliwa efektywnie produkuje się w tropikach, gdzie nie
przywiązuje się odpowiedniej wartości do walorów przyrodniczych i naturalne
ekosystemy takie jak lasy tropikalne czy bagna mogą być szybko wyparte przez
plantacje energetyczne;
Obecnie tylko produkcja etanolu z trzciny w Brazylii i etanolu z odpadowej celulozy
w Szwecji i Szwajcarii oraz produkcja biodiesla z tłuszczu zwierzęcego i zuŜytych
olejów jadalnych mają znacząco dodatni bilans emisji GCG w porównaniu z
mineralnymi paliwami. Biorąc pod uwagę uzysk redukcji GCG z innych technologii i
dodatkowo zakwaszenie, wyjałowienie gleby, zuŜycie nawozów i pestycydów,
utratę bioróŜnorodności etc. starty są większe niŜ korzyści.
33
Certyfikat zrównowaŜonego pochodzenia
Produkcja biopaliw w krajach tropikalnych jest bardziej efektywna
niŜ w Europie, ale moŜe powodować zagroŜenia środowiska. Stąd
koncepcja wprowadzenia certyfikacji importowanych biopaliw i
biomasy w oparciu o kryteria zrównowaŜonego rozwoju takie jak np:
1. korzystny bilans GHG tj. przynajmniej o 30 % mniejsza emisja GHG
w porównaniu z emisją z paliw kopalnych przy uwzględnieniu w obu
przypadkach rachunku ciągnionego (uprawa/wydobycie,
przetwórstwo, transport, dystrybucja),
2. produkcja biomasy energetycznej nie moŜe zagraŜać zaopatrzeniu
w Ŝywność lub zaopatrzeniu w biomasę do celów medycznych,
3. produkcja biomasy energetycznej nie moŜe niekorzystnie wpływać
na tereny chronione i cenne przyrodniczo ekosystemy (zachowanie
bioróŜnorodności),
4. produkcja biomasy energetycznej nie moŜe pogarszać jakości gleby,
wody i powietrza,
5. produkcja biomasy energetycznej powinna mieć korzystny wpływ na
status robotników i lokalnej społeczności.
34