D - Portal Orzeczeń Sądu Apelacyjnego w Rzeszowie

Sygn. akt. I ACa 4/13
WYROK
W IMIENIU RZECZYPOSPOLITEJ POLSKIEJ
Dnia 14 marca 2013 r.
Sąd Apelacyjny w Rzeszowie Wydział I Cywilny w składzie:
Przewodniczący
SSA Marek Klimczak
Sędziowie:
SA Kazimierz Rusin (spraw.)
SO del. Małgorzata Moskwa
Protokolant:
st.sekr.sądowy Cecylia Solecka
po rozpoznaniu w dniu 14 marca 2013 r. na rozprawie
sprawy z powództwa M. C.
przeciwko Handlowo Usługowej Spółdzielni Pracy w L.
o uchylenie uchwały
na skutek apelacji powódki
od wyroku Sądu Okręgowego w Krośnie
z dnia 31 października 2012 r., sygn. akt I C 553/12
I. o d d a l a apelację,
II. z a s ą d z a od powódki na rzecz pozwanego kwotę 135 zł ( sto trzydzieści pięć) tytułem zwrotu kosztów
postępowania apelacyjnego .
UZASADNIENIE
Powódka M. C. żądała w pozwie uchylenia uchwały nr (...) rady nadzorczej pozwanej Handlowo – Usługowej
Spółdzielni Pracy w L. z 28 maja 2012 r. w sprawie wykreślenia jej z rejestru członków.
W uzasadnieniu wskazała , że zaskarżona uchwała jest sprzeczna z postanowieniami statutu, z dobrymi obyczajami,
godzi w interesy spółdzielni , a ponadto została wydana w celu pokrzywdzenia jej członka .
Pozwana wniosła o oddalenie powództwa zarzucając przede wszystkim przedawnienie roszczenia, a ponadto
utrzymywała, że uchwała nie była sprzeczna z prawem, ani statutem pozwanej i podjęta została w myśl § 18 ust. 1 tego
statutu przewidującego możliwość wykreślenia członka , który nie pozostaje zatrudniony w spółdzielni przez okres
dłuższy niż jeden rok, a taka sytuacja miała miejsce w przypadku powódki .
Sąd Okręgowy jako bezsporny przyjął fakt pozostawania powódki w zatrudnieniu u pozwanej od sierpnia 2008
r do października 2009 r. na połowie etatu na stanowisku księgowej. Po wypowiedzeniu umowy o pracę
związanym z dążeniem do obniżenia kosztów obsługi finansowej poprzez zlecenie jej firmie zewnętrznej powódka
wytoczyła powództwo, lecz ostatecznie strony zawarły porozumienie, na mocy którego powódka cofnęła pozew
wobec nierozwiązania umowy dzierżawy lokalu użytkowego znajdującego się w zasobach pozwanej. Kiedy firma
zewnętrzna odmówiła podjęcia się obsługi księgowej pozwanej zatrudniono inną osobę za wynagrodzeniem niższym
od otrzymywanego przez powódkę . W okresie roku po ustaniu zatrudnienia u pozwanej powódka nie składała jej na
piśmie propozycji podjęcia pracy . W tym okresie pozwana spółdzielnia uzupełniła jedynie ½ etatu na stanowisku
niezwiązanym z wykonywaniem obsługi finansowej .
W ocenie Sądu I instancji zaskarżona uchwała spełnia przesłanki określone w § 18 ust. 1 statutu pozwanej, nie jest
sprzeczna z dobrymi obyczajami , nie godzi w interesy spółdzielni i nie miała na celu pokrzywdzenia członka . W
szczególności, według tego Sądu, dobrych obyczajów nie naruszało zatrudnienie H. G., który był członkiem Spółdzielni
od 1968 r., a w interes spółdzielni wynikający z zaangażowania powódki w krytykę postępowania władz statutowych
pozwanej uchwała ta nie godziła, gdyż przedstawiona lustracja nie potwierdziła stawianych przez nią zarzutów. Nie
dopatrzył się także ten Sąd pokrzywdzenia powódki w sytuacji braku możliwości zatrudnienia jej w Spółdzielni .
W apelacji powódka zarzuciła przede wszystkim naruszenie przepisów postępowania , a mianowicie art. 233 § 1
kpc przez dokonanie oceny dowodów, a zwłaszcza zeznań prezesa pozwanej i świadka H. G. w sposób sprzeczny
z zasadami doświadczenia życiowego. Ponadto zarzuciła sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w
sprawie materiału dowodowego . Wniosła o zmianę zaskarżonego wyroku i uwzględnienie powództwa ewentualnie
jego uchylenie i przekazanie sprawy Sądowi I instancji do ponownego rozpoznania .
Sąd Apelacyjny zważył, co następuje :
Apelacja nie jest zasadna . Na mocy zaskarżonej uchwały powódka została wykreślona z grona członków pozwanej
spółdzielni, a zatem rzeczą Sądu rozpatrującego powództwo o uchylenie tej uchwały było zbadanie, czy rzeczywiście
istniała przyczyna wykreślenia , nie zaś dokonywanie oceny całokształtu zachowania i działalności członka .
W przedmiotowej uchwale rada nadzorcza pozwanej spółdzielni wskazała na podstawę wykreślenia przewidzianą
w § 18 ust. 1 statutu, to jest niepozostawanie w zatrudnieniu w spółdzielni przez okres dłuższy niż rok z przyczyn
niezawinionych przez Spółdzielnię .
Fakt, że powódka nie była zatrudniona u pozwanej przez taki okres nie jest sporny, a nie wykazała, by przyczyna
tego stanu rzeczy była zawiniona przez Spółdzielnię . Dokonanie takich ustaleń faktycznych nie wiązało się , wbrew
zarzutom apelacji , z naruszeniem przez Sąd Okręgowy przepisów postępowania cywilnego.
Nie jest trafny zarzut dokonania oceny zeznań prezesa A. M. i świadka H. G. (2) w sposób sprzeczny z zasadami
doświadczenia życiowego. Przede wszystkim należy zauważyć, że z uwagi na wskazany wyżej zakres kognicji Sądu
kluczowe znaczenie miało ustalenie , czy niezatrudnienie powódki przez okres ponad jednego roku nie wiązało się
z zawinieniem pozwanej, przez które należy, w uwarunkowaniach niniejszej sprawy, rozumieć takie postępowanie ,
które uniemożliwiało ponowne podjęcie zatrudnienia stosownie do jej kwalifikacji zawodowych i osobistych pomimo
istnienia gospodarczego uzasadnienia w tej mierze w aktualnej sytuacji Spółdzielni ( vide : § 11 ust. 1 pkt. 1 statutu).
Rozwiązanie stosunku pracy z powódką zostało przez nią zaskarżone, jednak po zawarciu porozumienia z pozwaną
cofnęła ona pozew , a tym samym nie popierała już żądania przywrócenia do pracy .
Należy zauważyć, że sąd pracy, stosownie do przepisu art. 469 kpc badał, czy cofnięcie pozwu jest dopuszczalne z
uwagi na słuszny interes pracownika.
Skarżąca nie aprobuje ustaleń Sadu Okręgowego w zakresie przyczyn wypowiedzenia umowy o pracę jak i
nieskładania powódce ofert zawarcia umowy o pracę lecz kwestionując te ustalenia oparte na zeznaniach prezesa
A. M. przeciwstawia tym ustaleniom własna ocenę bez wskazania na czym konkretnie miałaby polegać zarzucana
sprzeczność tych zeznań z zasadami doświadczenia życiowego. W zeznaniach tych wskazane zostały jako przyczyny
wypowiedzenia umowy o pracę z powódką względy ekonomiczne – dążenie do redukcji kosztów obsługi finansowej .
Cel ten został ostatecznie osiągnięty wprawdzie nie poprzez zlecenie tej obsługi firmie zewnętrznej , ale poprzez
zatrudnienie innego pracownika z przyznaniem znacznie niższego wynagrodzenia w sytuacji, gdy powódka po
odstąpieniu od popierania żądania przywrócenia do pracy kontynuowała własna działalność gospodarczą .
Składanie jej w takich okolicznościach propozycji zawarcia umowy o pracę na warunkach płacowych
zaproponowanych „nowemu” księgowemu nie mogło być rozpatrywane w kategoriach obowiązku pozwanej, którego
niewypełnienie skutkować mogłoby uznaniem pozostawania powódki bez zatrudnienia u pozwanej z przyczyn
zawinionych przez Spółdzielnię .
Dokonana przez powódkę interpretacja postępowania pozwanej jako nacechowanego niechęcią do powódki i próbę
usunięcia jej „za wszelką cenę” nie znajduje uzasadnienia w świetle powołanych przez nią zasad doświadczenia
życiowego . Kwestia utraty zaufania do powódki wskutek stwierdzenia wykorzystywania przez nią komputera dla
potrzeb niezwiązanych z zatrudnieniem u pozwanej pozostaje bez znaczenia dla ustalenia istoty sprawy, skoro
okoliczność ta nie była powoływana na uzasadnienie wypowiedzenia umowy o pracę, ani też nie stanowiła przesłanki
usprawiedliwiającej wydanie zaskarżonej uchwały .
Bez znaczenia dla rozpoznania sporu pozostają też zeznania świadka H. G. (2) w poruszonej w apelacji kwestii jego
zaangażowania w prace organów Spółdzielni, skoro przecież nie jego uczestnictwo w tych pracach było przyczyną
zatrudnienia go przez pozwaną motywowanym względami ekonomicznymi .
Nie zachodzi także zarzucana w apelacji sprzeczność istotnych ustaleń Sądu z treścią zebranego w sprawie materiału
dowodowego .
Eksponując pierwszy z dwóch wymienionych w apelacji aspektów tego uchybienia powódka wskazuje na złożenie
odwołania od wypowiedzenia umowy o pracę jako na fakt świadczący o woli kontynuowania zatrudnienia . Pomija
jednak tę niesporną okoliczność, że pozew w tym przedmiocie został przez nią cofnięty ze skutkiem prawnym, co
dowodzi zaniechania ubiegania się przywrócenia zatrudnienia . Sama zaś aktywność w ramach Spółdzielni, na która
powołuje się w apelacji, nie może być utożsamiana z ubieganiem się o wstąpienie w stosunek pracy .
Dalsze ustalenia Sądu również nie pozostają w sprzeczności z treścią zebranego materiału, skoro sprowadzały
się do przyjęcia , że przeprowadzona lustracja była inspirowana przez powódkę i nie potwierdziła występowania
nieprawidłowości, na które ona wskazywała.
Powódka zarzuca w apelacji , że lustracja ujawniła nieprawidłowości przy podejmowaniu uchwał, w tym związane z
wcześniejszą uchwałą w przedmiocie wykreślenia powódki z rejestru członków, jednak nie podaje na czym miałaby
polegać współzależność pomiędzy tymi nieprawidłowościami , a badanymi przesłankami podjęcia zaskarżonej
uchwały, stąd też nie jest możliwe rzeczowe odniesienie się do tego zarzutu .
Reasumując powyższe wywody należy stwierdzić, że istotne dla rozstrzygnięcia sprawy okoliczności faktyczne zostały
ustalone przez Sąd Okręgowy w prawidłowy sposób, nie budzą zastrzeżeń i zostały uznane przez Sąd rozpoznający
apelację jako własne .
Nie zostały też skutecznie zakwestionowane dokonane na ich gruncie oceny prawne .
Z tych przyczyn apelacja podlegała oddaleniu jako bezzasadna ( art. 385 kpc).
Orzeczenie o kosztach postępowania apelacyjnego opiera się o przepis art. 98 kpc w związku z art. 391 § 1 kpc .