Porównanie technik jedno i dwurzędowej w symulowanych

Porównanie technik jedno i dwurzę dowe j w symulowanych naprawach stożka rotatorów
BADANIE DOŚWIADCZALN E NA KRÓLIKACH
M. Ozbaydar, B. Elhassan, C. Esenyel, A. Atalar, E. Bozdag, E. Sunbuloglu, N. Kopuz,
M. Demirhan
Istanbul School of Medicine, Istanbul, Turkey
J Bone Joint Surg [Br] 2008;90-B:1386-91.
Zbadano zmiany w właściwościach biomechanicznych po zastosowaniu jedno i
dwurzędowego szycia w naprawie symulowanego, ostrego zerwania stożka rotatorów u
królików aby określić efekt obu tych technik w procesie gojenia.
Zerwanie ścięgna mięśnia nadgrzebieniowego zostało przeprowadzone u 80 królików,
które podzielono na dwie równe grupy. Szycie jednorzędowe z dwoma szwami mocującymi
zostały przeprowadzone w grupie 1, a szycie dwurzędowe z czterema szwami mocującymi w
grupie 2. Dziesięć nienaruszonych przeciwstronnych stawów barkowych zostało
potraktowane jako grupa kontrolna. Testy biomechaniczne zostały przeprowadzone
niezwłocznie po operacji oraz w czwartym i ósmym tygodniu po operacji, ponadto w
czwartym i ósmym tygodniu przeprowadzono badania histologiczne.
Średnie obciążenie krytyczne było większe w grupie 2 niż w 1, ale w obu grupach
stosunek ten pozostawało niższe niż w grupie kontrolnej podczas każdego z badań. Badania
histologiczne wykazały podobne właściwości gojenia w czwartym i ósmym tygodniu dla obu
grup, jednakże istotnie większa liczba połączeń ścięgno-kość została wykazana po ośmiu
tygodniach w grupie 2 (p < 0.012).
Podsumowując, średnie obciążenie krytyczne rośnie wraz z liczbą zastosowanych
szwów mocujących. Wzrost obciążenia krytycznego w ósmym tygodniu po operacji wydaje
się być powiązany ze wzrostem liczby połączeń ścięgno-kość w grupie szytej dwurzędowo..