Menighetsbladet nr. 1-2012

nr. 11 April 1012
En stor takk til:
2
3
Påskehilsen fra Soknepresten
KJÆRE VENNER
Gjennom bønn, faste og gode gjerninger skal vi forberede oss
til feiringen av påskehøytiden, høydepunkte av den kristne tro.
Vend om og tro på Evangeliet, med disse ordene begynte vi
fastedidens 40 dagers forberedelse...
Innhold
En påskehilsen fra Soknepresten
.........................................
5 -6
Fastebudskap fra biskop Bernt Eidsvig
.......................................... 6
Sta Maria menighet: katekesetider, Gudstjenester
.........................................
7 -8
Fasteaksjonen 2012: Nestekjærlighet uten grenser .........................................
9
En påskefeiring uten påskeegg og gudstjenester med familien. .........................
10
Noen tanker i fastetiden av Laila Frøyset
..........................................
Nye tradisjoner i Norge Av Vidar Olaussen
.........................................
11
11 -12
Gitary Niepokalanej .....................................................13
Program for Olsok 2012
Den katolske kirkes olsokfeiring i Trondheim og på Stiklestad
.................
13
Rozwazania rekolekcyjne przeprowadzone w parafiach
w Østfold przez misjonarza z Madagaskaru, ojca Marka Modrzewskiego OMI
14 -15
Retten til liv må ivaretas Innlegg i Klassekampen, 06.03.2012
......................
16
......................................................................
17
Stor oppussing av Mariaholm
Gudstjenesteordningen for påsketiden
Redaksjon
Sokneprest Pater Piotr Sylvester Pisarek OMI
Menighetsrådet.
Art director
Theresa Le Thi
14
Trykk
Molvik Grafisk
..........................................................
bakerst
I Kronikernes bok leser vi om en jødisk konge og hans folk
som ikke tok den religiøse praksis alvorlig. Guds stadige formaninger til omvendelse bar ikke frukt. I fastetiden i tekstene,
som var lest under liturgie hørte vi bl.a. om den babylonske
kongen som ødela Jerusalem - og som førte det jødiske folk i
det babylonske fangenskap. Teksten slutter med berettelsen om
perserkongen Kyros som gir jødene tillatelse til å vende tilbake
til Jerusalem. (2 Krøn 36,14 -23)
Evangelium og lesninger av lætare søndag viser oss to sider av
Guds måte å handle på. Den bibelske forfatter som har skrevet
lesningenes tekst, viser oss det gjennom folkets historie, mens
Johannes viser oss det gjennom en fortelling som har en mer
billedlig karakter.
Det jødiske folk og deres konge har forrådet sin tro på Gud, og
trass i profetenes advarsler, vender de ikke om.
Derfor rammes de av den straffen som var blitt varslet: Jerusalem og tempelet blir ødelagt, og folket blir ført bort til et liv i
slaveri.
Altså, dette er slutten - eller er det likevel ikke det?
For Gud lar ikke sitt folk i stikken - slik fortsetter den bibelske
forfatter - noe uventet skjer: For å gjøre en ny begynnelse
mulig for sitt folk, benytter Gud seg til og med av en hedning,
perserkongen Kyros. Da perserkongen beseiret babylonerne,
kunngjorde han for jødene at de kunne vende tilbake til sitt land
og bygge opp igjen byen og tempelet. Dette var på den tid en
helt uvanlig handling av en herskende konge, og den bibelske
forfatteren tyder det slik: Perserkongen var besjelet av Guds
Ånd, og Gud virket i denne mannen til fordel for sitt folk. Derfor slutter Kronikernes bok med et forhåpningsfullt budskap:
“Gud være med alle dere som tilhører hans folk. Nå kan dere
dra tilbake." (2 Krøn 36,23)
Og nettopp budskapet om en ny begynnelse er det evangelisten
Johannes forkynner for oss. ( Joh 3,14-21) «Så høyt elsket
Gud verden...», den delen av Johannes-evangeliet i kapitel 3
leser vi det viktigste i hans evangelium. Her reflekterer han,
på en grundig måte, over Jesu Kristi komme, og over den Gud
han kommer fra. Resultatet av hans refleksjoner er det samme
som det vi leste i Kronikernes bok: Denne Gud er med oss og
vil fortsette å være med oss. Evangelisten sier: "Slik har Gud
elsket verden.........(Joh 3,16). Det bærende motivet er Guds
kjærlighet til menneskene. Ved Jesu komme blir Guds kjærlighet ikke bare kunngjort og bekreftet, men den blir konkretisert i en person. Jesus selv er ved sin person både vitne og
vitnesbyrd om Guds kjærlighet. Sønnen, sier evangelisten,
kommer ikke for å holde dom, "men for at verden skal bli frelst
ved ham" (Joh 3,17).
Stilt overfor en sønderrevet verden spør vi kanskje: hvor er så
denne frelsen? Svaret evangelisten da ville gi oss er at Guds
frelse ikke er av denne verden, men at det står noe viktigere på
spill: livet i evigheten. Et liv som begynner i denne verden,
men som går ut over denne verden.
av et bilde. Tro og vantro forholder seg til hverandre som lys
og mørke. Mørket er ubrukelig for oss. I lyset derimot, kan vi
leve. Også vantro er ubrukelig. Sier mennesket nei til Gud, så
er Guds kjærlighet og åpenhet til ingen nytte for ham. En slik
avvisning av Gud er for mennesket den avgjørelsen som den
bibelske forfatteren betegnet som en dom: Menneskets nei til
Gud er årsaken til hans følelse av gudsforlatthet.
Fastetiden er en tid for ettertanke og indre omvendelse, men
den skal lede oss til Jesu Kristi seier.
Joh 20, 19-31 «Fred være med dere. Som Faderen har sendt
meg, sender jeg dere»
Johannes forteller her først det som hendte påskedags kveld.
Han bare
antyder det som Lukas forteller mer utførlig om. Jesus overbeviste
dem først om, at det var ham selv og ikke bare en ånd eller
et syn de så. Siden forteller Johannes om det nye oppdrag
som apostlene nå fikk. Med oppstandelsen begynte en ny tid i
verdens historie. Evangeliet skulle nå forkynnes for alle folk.
Det var apostlenes oppdrag å gå ut med budskapet om det som
Gud hadde gjort da han sendte Kristus til verden.
Det fantes, også andre vitner til oppstandelsen, f.eks. kvinnene
ved
graven. Men de hadde ikke fått i oppdrag å forkynne evangeliet. Det oppdraget fikk apostlene, og Jesus utrustet dem til det.
Han ga dem den hellige Ånd. Han ga dem fullmakt til å forlate
synder. De var nå "innsatt til å vitne om Jesu oppstandelse",
som Peter en gang uttrykte seg. Disse ord til apostlene påskedags kveld pleier inngå blant de skriftord som leses ved prestevigsel. Presteembedet er jo en fortsettelse av det oppdrag den
Oppstandne ga sine apostler.
Johannes forteller senere om Tomas, og vi forflyttes en uke
framover i tid. Johannes mener klart at Tomas burde ha trodd
de andre og at han ikke hadde trengt å tvile. Det ligger en bebreidelse i Jesus ord: Fordi du har sett meg, tror du.
Han burde ha kunnet tro uten selv å stikke hånden sin i Jesu
side. Derfor ligger det en formaning i Jesu ord: Salige er de
som ikke ser og likevel tror. Den formaning er rettet til alle
dem som i tidens løp nås av budskapet om oppstandelsen. Bare
et fåtall kunne få bli øyevitner, men deres budskap skulle høres
av alle, og det budskap, var en budskap fra Gud selv om noe
avgjørende som han hadde gjort i vår verden. Apostlene kjente
sitt ansvar. De siste hva de var skyldige å si, det farget hele
deres forkynnelse.
“Gud reiste ham opp på den tredje dag og lot ham tre synlig
fram, ikke for hele folket, men for de vitner Gud i forveien
hadde utvalgt, for oss som spiste og drakk sammen med ham
etter at han var stått opp fra de døde. Og han bød at vi skulle
forkynne for folket og vitne at han er den som Gud har satt til
dommer over levende og døde. Om ham vitner alle profetene
og sier at alle som tror på ham, skal få tilgivelse for syndene
ved hans navn.
Dette er en alvorlig sak som evangelisten gjør tydelig ved hjelp
4
5
KJÆRE FORELDRE OG BARN!
Religionsundervisning for katolske barn og ungdommer 2012
For å feire 50-årsjubileet for åpningen av Det annet
Vatikankonsil, og å styrke den nye evangeliseringen, pave
Benedikt i sitt apostoliske brev Porta Fidei utropte et Troens år,
fra 11. oktober 2012 til 24. november 2013. Troen er jo nettopp
selve grunnstenen for hele kirkens virke, og kan synes som
en selvfølgelighet. Men hva innebærer denne troen, og hvilke
praktiske konsekvenser får den? I løpet av dette året ønsker pave Benedikt at kirken gjenoppdager troens skjønnhet, men også revitaliserer seg selv gjennom
en bevisstgjøring av de konkrete forpliktelser som troen skaper
for den enkelte.
Med de beste ønsker og en velsignet påskehøytiden
Deres Sogneprest
p. Piotr Sylwester Pisarek, OMI
Kjære troende,
Fastetiden er satt av til å besvare dette spørsmål. Hva vi gir
av bønn, hva vi gir av det gode eksempel, av den gode vilje.
Hvordan vår generøsitet kan heves til et nivå som er litt nærmere hans, i alle fall i viljen. Dette er ting som skal prege vår
personlighet i denne tiden. Men vi skal også gjøre et materielt
offer – på to vis:
Vi skal for det første – ut ifra en velprøvet pedagogikk fra
Kirkens fedre og til vår egen tid – gi avkall på noe vi ikke liker
å gi avkall på. Det kan være ganske enkle ting, som sukker i
teen eller den daglige sjokolade, men det kan også være et mer
krevende offer enn dette.
Vårt materielle offer skal også komme andre til gode. Derfor
skal vi i fastetiden gi avkall på penger vi ellers ville ha brukt på
oss selv og egne fornøyelser, eftersom det omkring i verden er
så mange mennesker hvis liv kan reddes eller forbedres gjennom det vi vil avse.
Jeg anbefaler, som jeg alltid har gjort, Caritas’ fasteaksjon. I år
vil pengene gå til prosjekter i Colombia, Honduras, Uganda og
Zambia. Når vi gir gjennom Caritas, vet vi at kun en svært liten
del av pengene går til administrasjon. Caritas leverer hjelpen
der den hører hjemme, nemlig hos de nødlidende. Derfor:
Spar litt systematisk, spar så det merkes. Dere kan finne mer
informasjon om årets prosjekter, og om hvordan man kan gi sitt
offer, på Caritas Norges nettsted.
Jeg vil også i år minne dere på at askeonsdag og langfredag er
faste- og abstinensdager. Å faste innebærer en merkbar reduksjon av det man spiser til daglig, mens abstinens disse dagene
innebærer å gi avkall på kjøtt og kjøttprodukter, eller en annen
spesiell form for mat, drikke eller fornøyelse. Det vanligste er
at man i det minste avstår fra kjøtt disse dagene. Alle mellom
6
Liturgi:
8. klasse
Lunsj: forberedelse og servering:
Fam. Wikiert (Mysen) og Gostomczyk
(Mysen)
05.05.2012 kl. 11.00
19.05.2012 kl. 10.00
02.06.2012 kl. 11.00
KONFIRMASJON
7. klasse
alle
Fam. Zega (Ørje) og Bobel (Mysen)
avslutning
1. og 2. klasse – Ivana Vucic, tlf. 99448505
3. klasse (1. Kommunionsbarn) – Soknepresten, tlf. 90129621
Ekstra undervisninger for 1. Kommunionsbarn: tirsdager kl. 17.30: 17/4, 24/4, 8/5, 15/5, 22/5.
4. – 6. klasse – Anna Harding, tlf. 45163625
7. og 8. klasse – Laila Frøyset, tlf. 90076142
9. klasse (konfirmantene) - Soknepresten
Ekstra undervisninger for Konfirmantene: onsdager kl. 17.00: 11/4, 18/4, 25/4.
Fastebudskap fra biskop Bernt Eidsvig
Om kort tid går vi inn i fastetiden, en tid som på en særlig måte
utgjør nådens tid. Vi går sammen med Kristus opp til Jerusalem
for å høre hva han sier, og han taler svært inntrengende til oss
om de største mysterier. Der, i Jerusalem, er vi vidner til hans
siste undere, vi skal se ham for Pilatus, på korset, og endelig
ved oppstandelsen. Vi kan ikke gjøre dette uten at det påvirker
våre liv. Kristus gav alt for oss, og det stiller oss et inngående
spørsmål: Hva gir vi som følge av hans eksempel?
Lørdag:
21.04.2012 kl. 10.00
18 og 60 år er forpliktet av fastebudet disse dagene, mens alle
mellom 14 og 60 år skal overholde abstinensbudet. De syke, og
de som av andre årsaker ikke kan faste eller avstå i henhold til
abstinensbudet, er selvsagt unntatt.
Hver fredag minner oss om Jesu korsfestelse og død; derfor er
denne dagen hele året igjennom en særskilt botsdag hvor vi oppfordres til å faste. For oss som av og til glemmer denne skikken, gir fastetiden oss en god anledning til å ta den opp igjen.
De nordiske biskoper har tidligere gitt oss forslag til hvordan
denne fasten kan praktiseres, når de skriver at fredagsfasten
oppfylles på én eller flere av følgende måter:
1. Ved av avstå fra kjøtt eller annen form for mat.
2. Ved å avholde seg fra alkohol, tobakk eller andre former for
fornøyelser.
3. Ved en særlig innsats med hensyn til bønn i familien, deltagelse i Kirkens liturgi, bønn foran alterets sakrament eller ved å
gå korsveien.
4. Ved å faste mer enn vanlig, og kanskje gi hva man sparer, til
noen som trenger det – enten hjemme eller ute.
5. Ved direkte å hjelpe noen trengende, syke, gamle eller ensomme.
6. Den form for bot vi velger for fredagen, er et personlig valg
som ikke behøver være det samme hver fredag. Hvis man ikke
gjør noen fredagsbot, så medfører ikke det en synd. Imidlertid
hører bot med til enhver kristens liv, og det gode forsett å gjøre
bot på fredag er en plikt.
Jeg vil i messene i fastetiden og den stille uke forsøke i min
bønn å ledsage dere opp mot Jerusalem. Så skal vi der sammen
få være vidner til Kristi uendelige kjærlighet, og til hans – og
vår – seier over døden.
Konfirmasjon: 5. mai 2012 kl. 11.00 meddeles av bp. Gerhard Schwenzer
1. Hellige Kommunion: 27. mai 2012
kl. 10.30 – på polsk
kl. 12.30 – på norsk
Alt godt. Mvh
Soknepresten
St. Maria kirke i Askim [email protected]
Ordinære messetider for St. Maria kirke i Askim
Søndagkl 12.30Messe på norsk
1. søndag i måneden kl 10.00: Messe på vietnamesisk
2. og 4. søndag i måneden kl 14.00: Messe på polsk
Onsdag
kl 18.30 Messe på norsk
Lørdag
1. og 3. lørdag i måneden kl 10.00: 2. lørdag i måneden kl 17.00: kl. 18.00 Familiemesse
Messe på kroatisk
Messe på polsk (kun juli måned)
Sognet omfatter kommunene Marker, Rømskog, Trøgstad, Spydeberg,
Askim, Eidsberg, Skiptvet, Rakkestad samt poststedene Knapstad og
Tomter i Hobøl kommune. 1.854 km².
Menigheten opprettet 15. august 1992
Kirkevigsel 30. mai 2003.
1100.10.16654
Anna Harding (leder) Kykkelsrud veien 31, 1815 Askim 451 63 625
LUKAS (Lokallag for Unge Katolikker i Askim):
1100.11.07323; organisasjonsnummer 985 143 110
Ivana Vucic Almvn 28, 1807 Askim 994 48 505,
Sokneprest:
pater Piotr Pisarek O.M.I., 90 12 96 21, [email protected]
Furusethveien 2, 1811 Askim 69 88 96 71 69 88 96 71 0530.09.75706 1100.30.09078; organisasjonsnummer 984 655 975
Kateketgruppe:
Soknepresten
Jeg ønsker dere alle en velsignet fastetid.
Menighetsråd (fra sommeren 2010):
Soknepresten (formann)
Adam Babinski (leder) Fjellbugrinna 21, 1832 Askim 975 01 770
Ivana Vucic (sekretær)
Grazyna Babinska, Vidar Olaussen, Josef Phan (styremedlemmer)
Bartek Lipnicki, Viet Le Kim (varamedlemmer)
fra biskop Bernt I. Eidsvig Can.Reg http://www.katolsk.no/
nyheter/2012/02/fastebudskap-fra-biskop-bernt-eidsvig-tekst
Pastoralrådsrepresentanter
Laila Frøyset (formann) David Blidsgt. 26, 1850 Mysen 900 76 142,
Truong Le Kim (varamann)
Arbeids- og finansgruppe:
Soknepresten, Adam Babinski, Vidar Olaussen, Samuel Harding.
Barnegruppe: En påskefeiring uten påskeegg og gudstjenester med
Menigheten har et eget nettsted, se http://askim.katolsk.no/
Oblatfedrene (O.M.I.)
(O.M.I. = Congregatio Missionariorum Oblatorum Beatae
Mariae Virginis Immaculatae)
Kommunitet
Fredrikstad
St. Josephs gate 17, 1606 Fredrikstad 69 30 15 20
p. Roman Kunkel O.M.I. (superior), mobil 41 46 27 22
p. Jagath Premanath Gunapala O.M.I., mobil 41 46 87 40
p. Piotr Pisarek O.M.I., mobil 90 12 96 21
Andre oblatfedre i Norge
p. Bharath Villavarayen O.M.I. (bor i Oslo), mobil 40 07 69 17
p. Edmund Reginald Saveripillai O.M.I. (bor i Bergen), mobil
46 47 53 40
7
Fra prestens kontor
Menighetens saker:
Utlodning
Utlodning igangsettes under loppemarkedet og pågår fram til 10. juni
(jfr. referat fra menighetsrådsmøte 07.01.12). Det kjøpes (mottas?)
gavekort på ulike verdier fra det lokale reisebyrået. Det har vist seg
umulig å kjøpe pakkereiser eller flybilletter for utlodning ettersom billetter må ha fullt navn på innehaver samt konkret avreisedato.
Valg til menighetsrådet
Valg skal gjennomføres i år, fortrinnsvis i september måned.
De nasjonale gruppene bør stille kandidater. De polske og vietnamesiske gruppene bør ha 2 representanter hver, andre grupper (filippinere,
nordmenn, kroater etc.) 1 representant hver. Ideelt sett bør menighetsrådet bestå av 6 valgte medlemmer. I tillegg kan pater oppnevne flere
ved behov slik det ble gjort høsten 2010.
Menighetens liten jublieum: 20 år etter opprettelsen – 15. august
markeres med en høytidsmesse kl. 18.00. Hjertelig velkommen.
Valfart til Mariaholm 25. august 2012
For 28. år på rad, valfart til Mariaholm. Valfarten starter med messe i
Askim kl. 10.00. Deretter følger man pilegrimsleden i Indre Østfold,
via Mariakilden. Valfarten er åpen for alle.
Pater ønsker historisk stoff på hjemmesidene og foreslår egne permanente oppslag om Mariaholm og Mariakilden. Bakgrunnsstoff ble levert
til V.O., som i nær framtid vil utarbeide de ønskede sidene med link fra
hovedmenyen.
Vask av kirken
Vi har i mange år slitt med å få nok folk til å delta i vask av kirken. Av
en merkelig grunn er det dessverre svært få som ønske å delta. Hva
som er grunnen er uvisst.
Merk at dette er et felles ansvar hvor vi oppfordrer alle til å delta.
”Hvorfor skal jeg vaske når ikke andre gjør det?” er ett velkjent
spørsmål som vi stadig får når vi spør folk. Det er også krangel på
hvem som skal vaske med hvem.
Men uansett ønsker vi å eliminere problemet en gang for alle. At vi
og våre barn tråkker i kirken og besøker toalettet, er det vår ”plikt” til
holde kirken rent.
Etter sist menighetsrådsmøte har vi kommet fram til at alle familier
betaler 500 kr i året for renhold av kirken. Man kan fortsette å vaske
kirken, sette navnen sin på liste, men hvis Du glemmer etter det å
vaske kirken, da skulle Du føle Deg å betale 500 kr. for at andre må
gjøre det for Deg. Det er ikke noe tvang eller krav om innbetaling
dersom man ikke ønsker det. Men husk på at kirken må leie inn folk
for å rengjøre kirken, og det koster penger.
Håper dere alle har god nok samvittighet til å tenke litt over dette.
Er det noe spørsmål angående dette kan vi nåes:
Pater Piotr:
90129621
Adam Babinski: 97501770
På vegne av menighetsrådet
Adam Babinski
8
På polsk
Sprzątanie kościoła
Od wielu lat mamy problem, aby ludzie dobrowolnie sprzątali
kościół. Z jakiegoś dziwnego powodu, jest to niestety bardzo niewielu, którzy chcą to robić i z reguły te same osoby. Jaki jest powód nie
wiem?
Należy pamiętać, że kościół jest to nasza wspólna odpowiedzialność,
w której zachęcamy wszystkich do udziału. “Dlaczego miałbym
sprzątać, gdy inni tego nie robią?” Jest dobrze znanym pytania, które
nieustannie otrzymujemy, gdy pytamy ludzi o sprzątanie. Istnieje
również spór, kto powinien sprzątać i z kim.
Ale i tak, chcemy, aby wyeliminować problem raz na zawsze. Z reguły
jest o wiele przyjemniej być w czystym kościele, sali parafialnej,
skorzystać z czystej toalety…
Po ostatnim posiedzeniu Rady Parafialnej, doszliśmy do wniosku,
że wszystkie rodziny będą mogły zapłacić 500 koron rocznie za
sprzątanie kościoła. Jeśli wolisz sprzątać
możesz wpisać sie na liste, ale w przypadku nie stawiena sie
powinieneś
zapłacić 500Kr. na pokrycie kosztow sprzątania. Trzeba pamiętać, że
Kościół musi zatrudniać ludzi do sprzątania kościoła, a to kosztuje.
To nie jest jakiś przymusu, ale dobrowolny udział w utrzymywaniu
porządku w kościele.
Mam nadzieję, że wszyscy przemyślą te sprawe w swoim sumieniu.
Jeśli są jakieś pytania na ten temat, można się skontaktować z proboszczem ojcem Piotrem: 90129621, albo szefem rady parafialnej
Adamem Babińskim: 97501770
W imieniu Rady Parafialnej Adam Babinski
Fasteaksjonen 2012: Nestekjærlighet uten grenser
Vi er inne i fastetiden og også i år har Kirken sin fasteaksjon i regi av Caritas Norge. Tema for fasteaksjonen 2012 er: Nestekjærlighet uten grenser. Fastetiden er en tid for omvendelse, en tid for å rette blikket og engasjementet mot det som er viktig for vår
tro. Derfor er det naturlig at Kirken i fastetiden ønsker å fokusere på nestekjærlighetshandlinger som er grenseløse i tillegg til
liturgi, bønn og åndelig fordypning.
Årets fasteaksjon går til inntekt for Caritas’ arbeid i Colombia, Honduras, Uganda og Zambia. Du kan støtte fasteaksjonen ved å
gi ditt bidrag til Caritas, kontonummer 8200.01.93433. Merk innbetalingen ”Fasteaksjonen 2012”.
Stilt overfor verdens mange nødlidende kan vi fort fylles av maktesløshet. Hvordan kan vi klare å være tilstede for alle mennesker som trenger oss? Ingen av oss klarer å være tilstede for alle, men hver og en av oss kan utgjøre en forskjell for noen.
Caritas kan være våre forlengede armer som strekker seg ut mot verdens fattigste. Kirken ber oss vise omsorg for alle som lider
nød, særlig i fastetiden. Fastetiden er en tid for å forsake seg selv, og å gi til andre. Det er en tid for å vise omsorg og å ta et medansvar for sine medmennesker, det er en tid for nestekjærlighet som sprenger grenser.
Pengene som samles inn under fasteaksjonen skal blant annet gå til å støtte Caritas’ prosjekter i Colombia, Honduras, Uganda og
Zambia.
Colombia
Caritas Norge har samarbeidet med Caritas Colombia (Secretariado Nacional Pastoral Social – Caritas Colombiana) siden 1998
om fredsbygging i lokalsamfunn, regionalt og nasjonalt. Caritas Colombia engasjerer seg i lokalsamfunn som er blitt ødelagte av
den lange konflikten. Caritas har sammen med internt fordrevne i byen Garzón sørget for at de nå har tilgang på rent drikkevann
og strøm, og opprettet en mikrokredittbank for å bedre levekårene for de internt fordrevne.
Honduras
I Honduras har Caritas Norge har støttet utviklingstiltak siden 1987. Landprogrammet i Honduras har som mål å bidra til å styrke
demokratisk styresett på kommunalt og nasjonalt plan med bred deltakelse av sivilsamfunnsorganisasjoner, bidra til at ungdom
endrer adferd som reduserer infeksjonsrisikoen for hiv og aids, og bidra til å endre relasjoner mellom kvinner og menn. Caritas
har blant annet fått gjennomslag for sitt antikorrupsjonsarbeid. I Tocoa i Colón ble det fremmet et forslag om at medlemmer av
kommunale antikorrupsjonskommisjoner skulle velges av befolkningen og ikke utpekes av ordføreren som kommisjonen er satt
til å kontrollere. Ideen fikk rotfeste i Tocoa, og ble raskt populær i andre kommuner i Colón fylke og senere i resten av landet.
Forslaget vant til slutt gjennom i Kongressen og ble erklært nasjonal politikk i den nye kommuneloven av 2010.
Uganda
Uganda var det første landet hvor Caritas Norge støttet hjelpeprosjekter i. Allerede i 1968 startet planleggingen av det som ble
en del av sykepleierskolen ved Nsambya hospital i Kampala. Programmene våre bekjemper fattigdom. Deltakerne får hjelp og
veiledes i hvordan de kan delta aktivt i sine lokalsamfunn for å påvirke utviklingen. Mangel på slik innflytelse er en av årsakene
til fattigdom. Det gis opplæring til landsbybefolkninger i jordbruk. Det er etablert grupper som arrangerer en rekke møter mellom
befolkningen og politiske ledere på forskjellige nivåer. På grunn av slike aktiviteter og deling av erfaringer har befolkningen i
flere områder fått tilgang på bedre frøsorter og dyr. De har derfor nå bedre matvaresikkerhet nå enn de hadde tidligere.
Zambia
Caritas Norges samarbeid med Caritas Zambia strekker seg tilbake til 2002. Zambia-programmet fokuserer på befolkningen på
landsbygdas muligheter til innflytelse over egen utvikling og livssituasjon. Dette innebærer opplæring og organisering slik at de
får innflytelse i politiske prosesser og kan påvirke utfallet av disse, både i nærmiljøet og på nasjonalt nivå. Caritas Norge støtter
også Caritas Zambias arbeid i forhold til gruveindustrien. Dette arbeidet fokuserer på lovgiving, skatt, miljø, arbeideres rettigheter og behovene lokalsamfunn som er påvirket negativt av forurensning fra gruvevirksomhet. Et viktig mål for Caritas Zambia er
at landets naturressurser skal komme hele befolkningen til gode.
9
En påskefeiring uten påskeegg og gudstjenester med
familien.
Himmelen er prydet av ulike glitrende farger. Grønt, rødt, blått, fiolett
og gult i alle nyanser. Sammen skaper disse fargene en dynamisk
lys og farge show over byen. Lukten av fyrverkeriet minner meg om
nyttårsaften der vi feirer det nye året inn. Men nyttårsaften er det ikke,
det er Påskedag i koloni byen, León. Og her feires Kristi oppstandelse
med fyrverkeri, musikk og dans.
Det var Semana Santa (påskeuken) 2010, og jeg befant meg i León,
den religiøse hovedstaden i Nicaragua. León var mitt hjem i et semester da jeg studerte flerkulturell pedagogikk ved Kulturstudier. Et
lærerik og uforglemmelig opphold der jeg deriblant fikk muligheten til
å oppleve påskefeiring i Sentral America.
Å feire påsken i Nicaragua var en smule mer ekstravagant enn den
tradisjonelle norske påske feiringen jeg var vant til. Skiturer, appelsiner, Kvikk-lunsj, påskekrim og påskeegg fylt med godsaker står
ikke på menyen for nicaraguanere. Gudstjenester var det selvfølgelig
på alle helligdagene. Men de rikeste og mest imponerende dagene
av Semana Santa var Langfredag og Påskedagen. På Langfredags
morgen dro et par medstudenter og jeg til bydelen Sutiaba for å delta
i en tradisjonelt nicaraguansk påskefeiring i León. Jeg så for meg
korsvandring gjennom de tomme og stille bygatene slik som det pleier
å være i Moss. Men ble overasket over at Langfredag i León minner meg mer om 17. mai feiring i min egen hjemby. Gatene var fulle
av mennesker, matboder sto i rekker og rad, kunstverker kunne man
kjøpe uansett hvilken retning man gikk, ungene var stivpyntet og koste
seg med iskrem. Men det jeg ble mest imponert over var gatene som
var dekket av store og fantastiske gatemalerier produsert av lokale
kunst artister. Artistene tilbragt hele formiddagen på å avbilde Jesus
ved hjelp av farget sagspon. Her fikk vi muligheten til å vitne til hele
prosessen, til og med komme med innspill. Denne tradisjonen stammer
fra Guatemala, og har da blitt adoptert av Nicaragua i over 70 år. På
en av gjenskapelsen var det en levende mann utkledt som Jesus. Her lå
mannen halvnaken med rosenkrans på i hele formiddagen. For å toppe
dramatiseringen var mannen påsmurt med blod og lagde konstant grimaser. Nicaraguanere er ikke noe særlige redde for å overdramatisere
har jeg funnet ut. Heldigvis var ikke blodet ekte.
Etter flere timers gjennomføring av maleriene var det satt av tid for
publikum til å betrakte de imponerende resultatene. Kort tid etter gikk
det en prosesjon og tråkket over de religiøse maleriene inn i historiske
glemsel. Akkurat som å danne et 1000 brikkers puslespill for så å kun
ødelegge det. Veldig synd, men det er en del av tradisjonen.z
Noen tanker i fastetiden
av Laila Frøyset
Påskedagen var ingen tvil den største dagen for nicaraguanere i
påskeuken. Denne søndagen innebærer massiv feiring i hele Nicaragua. León, den nest største byen i Nicaragua og regnes som landets
religiøse hovedstad har en god rykter på seg når det kommer til feiring
av høytidelig seremonier. Dagen startet med gudstjeneste i Iglesia
de La Recolección, en av mange kirker i byen. Denne meksikanskebarokk stil preget kirken er kjent som Leóns vakreste. Byens innbyggere var stivpyntet og barna hadde tatt på seg det fineste plagget
de hadde for å feire Kristi oppstandelsen. Det var ikke snakk om
søndagskaffe etter messen, men heller gatefest, marked i parken og
underholdning i hele byen. Jeg utnyttet dagen på å vandre fra den ene
mat boden til andre for å smake på Leóns ulike påsketradisjoner. En
påsketradisjon som er verdt å nevne er Chicha som betyr brystmelk.
Hvorfor det heter brystmelk er fortsatt et mysterium for meg, for
Chicha er et maisbasert brygg som er kokt i 3 dager. Jeg vil unngå å si
noe negativt om andres påsketradisjoner. Men heller vil deklarerer at
Kvikk-lunsj og appelsiner står fortsatt solid i mitt hjertet.
Etter en lang festlig Påskedag var det tid for enda en prosesjon. Denne
var full av musikk, dans og glede. Prosesjonen startet som to mindre
prosesjoner fra to ulike kirker ledet av en statue av Jesus Kristus og
en av Jomfru Maria. Disse to statuene møttes under vandringen og tok
følge til La Catedral de León. Denne prosesjonen symboliserer Jesus
gjenforening med Maria etter sin oppstandelse og ble avsluttet med
fyrverkeri og fest foran Katedralen. En litt annerledes påskefeiring kan
jeg konstaterer.
4 raske på Leon
1. Leons tidligere navn er Santiago de los Caballeros de Leó
2. Er Nicaraguas andre største by etter Managua.
3. Har 175,000 innbyggere.
4. La Catedral de León regnes som en av Sentral Amerikas største.
Se bilder s.2
Kjære menighet
I 40 dager varer fasten og vi forbereder oss til kirkens store
høytid, nemlig Påsken. Mange unge har kommet med spørsmål
i denne tiden; «hva vil de si å faste»? Det å gi et fyldig svar, er
ikke alltid så lett, men å forklare at alle kan gi avkall på noen
goder i denne perioden – det å vise kjærlighet til andre, såkalt
nestekjærlighet er også temaet for årets fasteaksjon i regi av
Caritas Norge. Man kan gjøre bot og hjelpe de som lider nød
ved å dele våre goder med andre. Og fasteaksjonen 2012 har
nettopp Caritas temaet «Nestekjærlighet uten grenser». Det
er mye fattigdom i verden og også her i Norge. Og selv om vi
ikke kan hjelpe alle, kan vi alltid hjelpe noen:
Jeg har tidligere fortalt at jeg skulle til Peru noen uker før jul
for å hjelpe til på skolen «Christiania» som drives av Svalene
i Norge. Vi startet denne skolen for jenter fra slummen i Lima
1965. Stor stas ved ankomsten til skolen, hvor internatelevene
og flere ansatte ventet meg. Og jeg reiste alene med propp full
bagasje denne gangen (selvsagt masse gaver). Det var slutten
på skole året for elevene, og jeg var med på alt som skjedde
i disse ukene, bl.a. eksamener og mye sang og musikk. Ved
oppstilling om morgenen er det alltid morgenbønn «Fader vår»
(på spansk selvfølgelig) og høymessen på søndager er kl. 07.00
i San Pedro ved siden av skolen. Og etter messen var det salg
av Paneton (en slags julekake) som prestene (fransiskanerne)
hadde bakt. Og inntektene gikk til fattige barn i slumområdene.
Jeg fikk mye besøk av tidligere elever og andre bekjente (vi har
utdannet over 5 tusen jenter som har fått 5 års skolegang hos
oss). Elevene kom også i små grupper for å søke råd og hjelp
av meg. Bra at jeg kan snakke spansk med dem…
Av Vidar Olaussen
løpet av de siste 25 årene har norsk kultur og folkeliv blitt preget av nye skikker og tradisjoner som
har kommet til oss fra andre land. Det kan være mange årsaker
til at nye skikker har slått rot hos oss,
og en alminnelig forklaring er den sterke økningen i reiseliv,
turisme og innvandring. Mange av de
nye skikkene viser seg å være opprinnelig katolske fester som
markeres blant nordmenn med liten
eller ingen tilknytning til skikkenes katolske bakgrunn. La oss
se på noen eksempler:
Luciadagen
Den 13. desember er minnedagen for St. Lucia. Dette
er noe hvert eneste barn i Norge vet etter årlige
opptog med servering av kaffe og bakverk til foreldre,
lærere eller beboere på institusjon. Tradisjonen med
å feire Luciadagen der hvitkledde barn går i opptog
tidlig om morgenen med levende lys og enkel
servering, har vi overtatt fra Sverige. Mange vil derfor
gjerne tro at dette er en rent svensk skikk vi har
importert, men Den hellige Lucia var like lite svensk
som norsk: Hun var født på Sicilia og levde trolig på
300-tallet. Å minnes hennes tro og dydighet er
dermed en eldgammel skikk, og utvilsomt katolsk. I
Norge i moderne tid har det siden 1980-tallet vært
vanlig å organisere feiring av dagen med barn i skoler
og barnehager som aktører.
Hjemmebesøk til skolens elever er viktig. Og rektor Maria og
jeg klatret i grus og stein i bratte slumområder for å besøke
flere. Det er viktig at det er de elever som trenger det mest (pga.
fattigdom) som får plass på Christiania, for skolen har veldig
stor søkning.
Hjemreisen nærmet seg, men først hadde vi en bedre julemiddag for alle 160 og personalet (sponset fra Norge). Gjett om det
var stor stas og glede!!!
… Tung avskjed alltid, og spørsmål «Når kommer du neste
gang?» var ikke til å unngå.
En svensk forfatter sier i et av sine dikt: «en lidande menneske
mindre, betyder en Broder mer».
«Det gode i oss er fra Gud, og det er gitt oss for at vi skal dele
med andre. Det gode i oss gjør andre godt».
Med ønske om en velsignet Påskehøytid til dere alle fra Laila
10
Nye tradisjoner i Norge
Lucia-feiring 2011 med norske barnehagebarn.
Halloween
Også halloween feires av barn og unge, men i stor grad er det
barna selv som organiserer feiringen.
Mange av oss har siden 1990-tallet opplevd at flokker av barn
ringer på døra om kvelden 31. oktober
og roper «knask eller knep». Den som ikke yter knask i form av
søtsaker til barna, må regne med at
de tar igjen med sine knep. Denne måten å markere halloween
på er blitt tatt opp i Norge etter
påvirkning fra Storbritannia og USA, noe oversettelsen
av «trick or treat» («knask eller knep») vitner om.
Ettersom halloween feires kvelden før allehelgensdag
1. november, er det lett å knytte tradisjonens
opprinnelse til denne dagen, men innholdet tyder på at
også alle sjelers dag 2. november har satt sitt preg på
feiringen. Begge deler er opprinnelig katolske
høytidsdager. Den norske kirke feirer som kjent
allehelgensdag første søndag i november, og alle sjelers
dag er ingen kirkelig festdag i Norge. Derfor ser det ut
til å være en skikk med overveiende katolsk bakgrunn
som barn og unge praktiserer når de hylende løper
rundt i høstmørket siste kvelden i oktober.
11
Karneval
Å feire karneval er en skikk som har hatt vekslende
popularitet i Norge gjennom årene. I vår tid er det
oftest i skoler og barnehager at det arrangeres karneval
for barna. Karnevalsfest for voksne finner helst sted i
mer private sammenhenger. Karneval feires i stor skala
i en rekke land i verden, og karnevalet i Rio de Janeiro er kanskje det mest berømte. Karnevalstradisjonene knyttes til starten
på den katolske fasten, og
sesongen har sitt høydepunkt i helgen før askeonsdag. Når det
arrangeres karneval for norske barn,
er det utkledning i et flott kostyme som er det sentrale, mens i
land der karneval er en tradisjon for
voksne, er det gjerne forbundet også med fest og løssluppenhet
– et siste sprell før den strenge
fasten. Det interessante er at Den norske kirke mange steder har
begynt å arrangere
karnevalsgudstjeneste en søndag i februar. Om dette er et tegn
på at kirken vil være mer katolsk eller
mer folkelig, er vanskelig å si, men av alle nyere skikker i
Norge er karneval den som klarest er av
katolsk opprinnelse.
Påskekrim
Som katolikker kan vi unne oss en stillferdig glede over at skikker knyttet til katolske
helgentradisjoner har fått bredt innpass blant nordmenn. Selv
om flere av eksemplene i denne
teksten dreier seg om feiringer som først og fremst praktiseres
av barn, skal vi ikke undervurdere
skikkenes betydning. Det som barna er opptatt av, er i enda
større grad et objekt for foreldrenes
oppmerksomhet.
De samme foreldrene, og besteforeldrene for den saks skyld,
kommer i den forestående påsken til å
følge minst én krimserie på TV. Nettopp fordi det er påske,
viser norske TV-kanaler krimfilmer med
mord, spenning og detektivarbeid som tema. Påsken handler
om voldsom død og uklare
ansvarsforhold – både på TV og i kirken. Sammen med fester
med katolske røtter, som luciadagen,
valentinsdagen, halloween og karneval, har påskekrimmen på
TV blitt en form for norsk markering av
en betydningsfull, kirkelig høytid. Påsken er like viktig i protestantiske kirker som i katolske, og at
nettopp krimserier er så populært nettopp i påsken, viser at
høytidens innhold fortsatt har en
parallell i folkelivet.
Det er en stille glede å konstatere at såvel katolske minnedager
som felleskirkelige høytider feires og
markeres på stadig nye måter i Norge. Folket er hele tiden i
bevegelse, og iblant går bevegelsen i
Kirkens retning.
(Kilder: katolsk.no; wikipedia.org; saints.sqpn.com.)
Karneval på ramme alvor: Belgiske gjester klare for karneval i Slovenia.
Valentinsdagen
Den 14. februar hvert år feirer Den katolske kirke minnedagen
for St. Valentin. Denne helgenen levde
på første halvdel av 200-tallet og er en av de eldste som fortsatt
feires i det brede lag av folket. St.
Valentin er skytshelgen for forelskede og forlovede par. Dette
har ført til at valentinsdagen feires
som en hyllest til kjærligheten, forelskelsen og det nære vennskapet. Feiring av valentinsdagen har
foregått i Norge i bare noen få år, kanskje bare på 2000-tallet.
Feiringen er ganske sikkert overtatt fra
det engelske språkområdet ettersom mange nordmenn omtaler
dagen som Valentine’s Day.
Markedsføringen fra butikker som selger gaver og effekter til
bruk ved valentinsfeiringen, henvender
seg først og fremst til voksne. I forbindelse med valentinsdagen
i 2012 brukte nordmenn omtrent 1
milliard kroner på å kjøpe gaver og hilsener til sin kjære! Dette
viser at dagen på meget kort tid har
blitt et viktig investeringsobjekt blant nordmenn. At dagen er
en hyllest til en katolsk helgen fra
oldtiden er de fleste neppe opptatt av, men at feiringen hyller
kjærligheten er en god motivasjon fra
et katolsk synspunkt.
12
Gitary Niepokalanej
zespoł wokalno-instrumentalny, który zostal zalozony w
70-latach przez owczesnych klerykow przy Wyższym Seminarium Duchownym Misjonarzy Oblatów Maryi Niepokalanej
w Obrze. Co iles lat sklad zespolu sie zmienia ze wzgledu na
to ze jedni odchodza do swoich prac misyjny a inni klerycy
zajmuja ich role. Bedziemy mieli mozliwosc posluchac tego
zespolu w koncu kwietnia (27. – 29. kwietnia) tego roku w
naszych parafiach w Østfold.
W sobote 28. kwietnia w Moss w parafii sw. Michala po tej
Program for Olsok 2012
Den katolske kirkes olsokfeiring i Trondheim og
på Stiklestad
NB: Det kan bli noen korrigeringer vedr. tidspunkt, men dagene
er fastlagt!
Fredag 27. juli
NB: Anledning til skriftemål i St. Olav domkirke
18.30: Åpningsmesse i St. Olav domkirke.
Sosialt samvær i foreningslokalet etter messen. Tilbud om
rimelig mat og drikke.
Utdeling av bestilte billetter, m.m. Salg av Olsokmateriale i St.
Eystein bokhandel
Lørdag 28. juli
kl 11.00: Buss til Stiklestad med Ulf Schancke og Egil Mogstad som liturgiske ledere
NB: Påmelding til buss, pga. begrenset antall plasser i bussen!
kl 13.00: Prosesjon fra Teglverkstomta til gamle Stiklestad
kirke
kl 14.00: Pontifikal høymesse i Stiklestad gamle kirke. Avsluttes med prosesjon til kapellet
kl 16.00: Middag i Borggården. NB: Må bestilles på forhånd.
Mat kan også kjøpes i kafeene
kl 18.00: Spelet om Heilag Olav. Varighet ca. 2 timer. Billett
kan forhåndsbestilles hos oss
kl 20.00: Økumenisk Olavsvake i Stiklestad gamle kirke, med
biskop Bernt Eidsvig Can.Reg. og ledende biskop i Den norske
kirke, Helga Haugland Byfuglien
kl 21.30: Retur med buss tilbake til Trondheim etter Olavsvaka
Søndag 29. juli
kl 08.00: Pontifikal høymesse i Nidarosdomen, med våre biskoper msgr. Bernt Eidsvig Can.Reg. og msgr. Berislav Grgić,
med gjester fra inn og utland
kl 09.30: Tilbud om rimelig frokost i foreningslokalet ved St.
Olav domkirke etter messen. Åpent hus hele søndag i foreningslokalet, med salg av smørbrød/ kaker, kaffe, m.m.
kl 11.00: Messe (Lest søndagsmesse)
kl 12.30: Bekransing av hellig Olav på Nidarosdomens vestfront. Deretter foredrag i St. Olav: kl 13.00: Olsokforedrag,
mszy w jez. norweskim o godz. 16.00 odbedzie sie koncert.
W niedziele 29. kwietnia w Askim o godzinie 10.00 ropocznie
sie msza sw. w jezyku polskim, a po niej krotki koncert
Po poludniu tego samego dnia, we Fredrikstad – msza o
godzinie 15.00, a po mszy koncert.
Serdecznie zapraszamy…
http://www.gitary.oblaci.pl/
ved forfatter Lars Roar Langslet
kl15.30: Middagsbønn i St. Olav domkirke, Tilbedelse av Det
hellige sakrament
kl
: Omvisning i Nidarosdomen ved Egil Mogstad (NB:
Tidspunkt ikke fastsatt)
kl 16.00: Katolsk «Vandring med Olav gjennom byen», til
Nidarosdomen,
ved Egil Mogstad og Ulf Schancke
kl 16.00: Messe på polsk
kl 17.00: 2. vesper. St. Olav domkirke
kl 18.00: Messe på engelsk
kl 19.30: Felles varmt måltid og sosialt samvær i foreningslokalet ved St. Olav domkirke! NB: Påmelding på forhånd!
Mandag 30. juli
kl 9.00: Buss til Tautra Mariakloster og Munkeby Mariakloster,
med lunsj i Klostergården.
NB: Påmelding til buss og felles lunsj. Kun et begrenset antall
plasser i bussen. Kjører en med egen bil, kan vi ta imot påmelding til felles lunsj i Klostergården.
For påmeldinger og mer informasjon, kontakt;
• Unn Lindgard Madsø, [email protected], mobil 916
72 357 eller
• Anne-Merete Edsberg, [email protected], mobil 482
83 597
Les mer på http://www.katolsk.no/nyheter/2012/01/program-for-olsok-2012
13
Rozwazania rekolekcyjne przeprowadzone w
parafiach w Østfold przez misjonarza z Madagaskaru, ojca Marka Modrzewskiego OMI.
Ludzie najczęściej śpią, nie zdając sobie z tego sprawy. Rodzą
się pogrążeni we śnie. Żyją śniąc. Nie budząc się zawierają
małżeństwa. Rodzą dzieci we śnie i umierają, nie budząc się
ani razu. Pozbawiają się tym samym możliwości zrozumienia
niezwykłości i piękna ludzkiej egzystencji.
Ktoś kiedyś opowiedział pewną historyjkę o mężczyźnie, który
pukając do drzwi pokoju swego syna wołał: – Janie, obudź się!
Syn w odpowiedzi: – Nie chcę wstawać, tato. Poirytowany
ojciec: – Wstawaj, musisz iść do szkoły! Jan na to: – Nie chcę
iść do szkoły. – Dlaczego? – pyta ojciec.
– Są trzy powody ku temu – stwierdził Jan. – Po pierwsze,
bo tam jest potwornie nudno; po drugie, bo mi dzieciaki
dokuczają, a wreszcie po trzecie, bo nienawidzę szkoły. Na to
ojciec: – To ja ci podam trzy powody, dla których powinieneś
pójść do szkoły. Po pierwsze, bo to jest twój obowiązek; po
drugie, bo masz czterdzieści pięć lat; i po trzecie, ponieważ
jesteś dyrektorem szkoły.
Obudź się! Przebudź się wreszcie! Jesteś dorosły. Nie jesteś
niemowlakiem, by cały czas
spać. Obudź się! Porzuć swe zabawki. Pora wydorośleć.
Większość ludzi twierdzi, iż pragnie jak najszybciej opuścić
przedszkole. Ale nie wierz im. Nie mówią prawdy. Jedyne, czego naprawdę chcą, to by naprawić im popsute zabawki. "Oddaj
mi moją żonę". "Przyjmij mnie znowu do pracy". "Oddaj mi
moje pieniądze". "Zwróć mi moją wcześniejszą reputację".
Tego właśnie naprawdę chcą. Przebudzenie, jak wiadomo, nie
jest rzeczą najbardziej przyjemną. W łóżku jest ciepło i wygodnie, budzenie nas irytuje.
Przypomnij sobie uczucie, jakiego doświadczasz, gdy ktoś cię
chwali, kiedy jesteś uznany, zaakceptowany, oklaskiwany. A
teraz przypomnij sobie uczucie jakiego doznajesz na widok
zachodu lub wschodu słońca, lub w ogóle przyrody.
To pierwsze uczucie nie jest naturalne. Wymyśliło je twoje
społeczeństwo i twoja kultura po to, by uczynić cię bardziej
produktywnym i by można było sprawować nad tobą kontrolę.
Te uczucia nie ożywiają cię i nie przynoszą szczęścia, które
przeżywasz, kontemplując naturę lub radując się towarzystwem przyjaciół albo ciesząc się swoją pracą. Ich celem jest
wzbudzić dreszcz emocji, podniecenie...i pustkę.
Przyjrzyj się otaczającym cię ludziom. Zobaczysz jak ludzie
starają się zyskać świat, a zyskując go, tracą dusze. Przeżywają
puste życie, pozbawione ducha. Rozważ następującą
przypowieść, która jest obrazem życia. Autobus pełen turystów
przemierza przepiękną okolicę; wokoło pełno jest jezior, gór,
rzek i łąk. Ale zasłony w oknach są opuszczone i turyści nie
mają najmniejszego pojęcia o tym, jaki widok rozpościera się
na zewnątrz autobusu. Spędzają podróż na sprzeczkach, kto
powinien zająć najbardziej honorowe miejsce w autobusie,
kogo powinno się oklaskiwać, kto jest najbardziej godny zainteresowania. I tak to trwa aż do końca podróży.
Oto obraz twego życia. Bóg obdarza nas swymi darami. Daje
Ci szczęście, które znajduje się na odległość ręki. Lecz musisz
je dostrzec. Aby jednak to się stało musisz się obudzić. Musisz
14
zacząć dostrzegać to co dzieje się tuż koło ciebie.
Przypatrz się swemu życiu i zobacz, jak jego pustkę wypełniłeś
innymi ludźmi. W konsekwencji dusisz się nimi. Zauważ,
jak oni kontrolują twoje zachowanie poprzez akceptację albo
wyrazy dezaprobaty. Dzięki swej obecności łagodzą poczucie
osamotnienia; podnoszą cię na duchu przez pochwały i stają się
przyczyną rozpaczy poprzez krytyki i odrzucenie. Przyjrzyj się
sobie uważnie i zobacz, jak prawie każdy moment swego życia
poświęcasz na zjednywanie sobie ludzi, na pochlebianie im, i to
niezależnie od tego, czy są to żyjący czy zmarli. Żyjesz według
ich norm, zgodnie z ich standardami, szukasz ich towarzystwa,
pragniesz ich miłości, boisz się, by cię nie wyśmiali, tęsknisz
za ich poklaskiem, potulnie poddajesz się narzuconym wyrzutom sumienia; przeraża cię myśl postępowania wbrew modzie
czy to w sposobie ubierania, mówienia, postępowania, czy
nawet myślenia.
Czymże jest miłość? Przyjrzyj się kwiatowi róży. Czy róża
może powiedzieć: Zapach mój przeznaczam tylko dla dobrych ludzi, a odmawiam go ludziom niegodziwym? Albo czy
możesz sobie wyobrazić lampę, która ukrywa swoje światło
przed złymi ludźmi, którzy szukają w nim drogi? Mogłaby
to zrobić tylko wtedy, gdyby przestała być lampą. Zauważ,
jak naturalnie i bez ograniczeń drzewo udziela swego cienia
każdemu człowiekowi, dobremu i złemu, młodemu i staremu,
wysokiemu i niskiemu; wszystkim zwierzętom, każdej żywej
istocie, a nawet tym, którzy podcinają jego korzenie. Miłość
nie robi żadnych różnic. Dlatego jesteśmy wezwani, by być
podobni Bogu, który sprawia, że słońce świeci zarówno nad
dobrymi, jak i złymi, że deszcz pada zarówno nad świętymi,
jak i nad grzesznikami; „bądźcie doskonałymi jak Ojciec wasz
niebieski doskonały jest".
Najważniejszą cechą miłości jest wolność. Z chwilą gdy
pojawia się przymus, kontrola albo konflikt, miłość umiera. Zauważ, jak kwiat róży, drzewo i lampa pozostawiają
ci całkowitą wolność. Drzewo nie będzie cię zmuszać, byś
skorzystał z jego cienia, jeśli będzie ci groził udar słoneczny.
Lampa nie będzie na siłę oświetlała ci drogi, byś się nie potknął
w ciemnościach.
Królestwo Boże jest miłością. Ale co to znaczy kochać? Miłość
oznacza wrażliwość na życie, na osoby, na przedmioty, wczuwanie się we wszystko i w każdego bez wykluczania kogokolwiek.
oznacza wszystko wybaczyć. Jeśli ty naprawdę zrozumiesz
tę osobę, to zobaczysz w niej raczej kalekę i inwalidę, a nie
człowieka zasługującego na naganę i karę. Wówczas twoje
zdenerwowanie od razu ustąpi.
Wszędzie na świecie ludzie poszukują miłości, gdyż każdy
jest przekonany, że tylko miłość może zbawić świat, że tylko
miłość nadaje życiu sens i tylko ona sprawia, że życie w ogóle
ma jakąkolwiek wartość. Ale jakże niewielu ludzi rozumie,
czym miłość tak naprawdę jest i w jaki sposób rodzi się ona w
ludzkim sercu. Tak często jest ona utożsamiana z przyjaznymi
uczuciami wobec innych ludzi, z życzliwością, z rezygnacją
z przemocy czy z gotowością niesienia pomocy innym. Ale
te wszystkie rzeczy same w sobie nie są miłością. Pojawia się
ona, o ile potrafisz zobaczyć drugiego człowieka takim, jakim
on naprawdę jest tu i teraz. Nie ma jej, jeśli potrafisz kochać
człowieka takim, jakim jest on w twoich wspomnieniach, w
twoich pragnieniach czy w twojej wyobraźni. Inaczej mówiąc,
w takich wypadkach ty nie kochasz osoby, ale ideę, którą sobie
na jej temat wypracowałeś, albo kochasz tę osobę jako przedmiot twoich pragnień, a nie dla niej samej.
Pierwszym aktem miłości jest widzieć tę osobę taką, jaka ona
jest naprawdę. A to pociąga za sobą ogromną dyscyplinę porzucania własnych pragnień, przesądów, wspomnień, projekcji,
wybiórczego sposobu patrzenia.
Jeśli naprawdę pragniesz miłości, to natychmiast podejmij
trud widzenia, potraktuj to poważnie i popatrz na kogoś, kogo
nie lubisz, i zobacz w prawdzie swoje uprzedzenie. Popatrz
na kogoś, do kogo jesteś mocno przywiązany, lub na coś, bez
czego nie możesz się obejść, i w prawdzie zobacz cierpienie,
bezsens, niewolę tego przywiązania.
Popatrz długo i z miłością na ludzkie twarze i ludzkie zachowanie. Poświęć trochę czasu na zapatrzenie się w zachwycie na
przyrodę, lot ptaka, kwitnący kwiat, suchy liść rozsypujący się
w pył, przepływ rzeki, wschód księżyca, sylwetkę góry na tle
nieba. Wówczas twoja twarda skorupa ochronna wokół serca
będzie miękła i topniała, a twoje serce ożywi się wrażliwością
i subtelną otwartością. Rozproszone zostaną ciemności
znajdujące się w twoich oczach, będziesz widzieć jasno i przenikliwie i wreszcie będziesz wiedzieć, co to jest miłość.
VI GRATULERER: Dåpsbarna og deres familier:
25.12.2011 – Zuzanna Aleksandra Zielonka (Hemnes)
27.02.2012 – Lena Sapela (Askim)
1. Hellige Kommunion:
08.02.2012 – Jonas Martinez Skjønsberg
Anledning til skriftemål:
hver gang før eller etter messen, eller etter avtale med presten.
Vi kondolerer familien til avdøde
Sr. Marie-Louise Penkhues CSJ
19.01.2012
Marta Biltvedt12.02.2012
Jure Markota17.03.2012
Vi som lever i tiden og de som er gått ut av tiden, er forenet
med kjærlighetens bånd i de helliges samfunn. Gjennom
Kirkens bønn i himmelen og på jorden vil Gud formidle
fruktene av Kristi seier over døden. Derfor ber vi for de avdøde
og styrker på den måten fellesskapet mellom dem og oss.
Lysene som settes på gravene, er symboler på samhørigheten
ut over døden.
Herre, gi dem den evige hvile,
og la det evige lys skinne for dem.
De hviler i fred.
Alle troendes sjeler hviler
ved Guds miskunn i fred.
MESSEINTENSJONER
Hver søndag i en av messene ber sognepresten for menigheten
og minnes alle våre avdøde. Alle sjelers dag blir det også
frembåret messer for de avdøde i menigheten.
Vil en ha lest Den hellige Messe for et bestemt formål
(intensjon) bes en kontakte presten.
Kiedy jesteś zakochany, wszystko zaczynasz widzieć w nowym
świetle; stajesz się hojny, przebaczający i miły w sytuacjach, w których wcześniej bywałeś twardy i podły. W sposób
nieunikniony ludzie zaczną podobnie reagować i wkrótce
przekonasz się, iż żyjesz w świecie ogarniętym miłością, który
ty sam stworzyłeś. Albo przypomnij sobie okresy, kiedy byłeś
w złym humorze i jak wszystko cię denerwowało, stawałeś się
podejrzliwy, podły i wręcz paranoidalny. Widziałeś, jak inni
ludzie reagowali na twoje zachowanie w podobnie negatywny
sposób, i nagle zdałeś sobie sprawę, że żyjesz we wrogim
świecie stworzonym przez twoje myśli i twoje uczucia.
Za każdym razem, kiedy jesteś zły i poirytowany przez kogoś,
wtedy analizuj nie tę osobę, ale siebie samego. Pytanie, jakie
należy postawić, brzmi nie: jaki błąd zrobił ten człowiek?, ale:
jaką prawdę o mnie samym odsłania mi moje zdenerwowanie?
Doskonale ktoś powiedział, że wszystko zrozumieć,
15
Retten til liv må ivaretas
Innlegg i Klassekampen, 06.03.2012
Hva er det essensielle i yrkesutøvelsen til en fastlege? Fastlegen er pasientens første kontakt inn i helsevesenet, og har som
oppgave å bidra til pasientens helbredelse, enten ved selv å
foreskrive behandling, eller ved henvisning til videre ekspertbehandling.
Abort og assistert befruktning for lesbiske par kan derimot ikke
anses som sykdom. Henvisning til slike tjenester er ikke en
essensiell del av fastlegens virke, men snarere subsidiært. Det
skulle derfor være mulig å fungere fullt ut som fastlege, uten
at personen må henvise til slike tjenester. For en ”samvittighetslege” kan det ikke skilles mellom en henvisning til, og selve
utførelsen av, aborten – medansvaret er det samme.
Det er tankevekkende at regjeringen ikke kan dokumentere ett
eneste tilfelle hvor abortsøkende kvinner har blitt avvist av sin
fastlege. Det tviholdes på eksempelet fra Telemark, hvor legen
Grøstad Johnson ikke vil skrive ut prevensjon som kan virke
abortfremkallende.
Medieoppmerksomheten Johnson fikk var misvisende, da det
ble hevdet at han nektet pasienter lovfestet legehjelp, jfr. en
reportasje i NRK hvor tre jenter sa at de måtte gå til andre leger
for å få prevensjon. To av disse var ikke engang Johnsons pasienter, mens den tredje følte seg misbrukt av journalisten.
Vi oppfordrer staten til å ta et skritt tilbake og forfekte en mer
smidig og pragmatisk løsning rundt spørsmålet om reservasjonsretten – i tråd med den allerede eksisterende ordningen. Det
er allikevel betimelig å påpeke viktigheten av fastlegers etiske
ansvar og refleksjon rundt egen makt i møte med kvinner i en
sårbar situasjon. Men dette går begge veier i abortspørsmålet.
Hva med kvinner som har opplevd et direkte eller indirekte
abortpress fra sine fastleger? Disse faller tydeligvis utenfor
regjeringens definisjon av pasientproblem.
Debatten preges av sviktende vilje eller evne til å reflektere på
et dypere etisk plan. I stedet svinges pisken overfor de annerledes tenkende, som skal tvinges i kne dersom den offisielle
konsensus ikke følges.
For når starter egentlig livet? Derom strides det. I Norge er
grensen for selvbestemt abort 12 uker, i Sverige 16. Det bør
derfor vises respekt for at leger kollektivt ikke kan godta en
stats definisjon av et så etisk essensielt spørsmål som livets
begynnelse.
I art. 18 i menneskerettighetserklæringen står det: «Enhver har
rett til tanke-, samvittighets- og religionsfrihet.» Ingen regjering har dermed rett til å nekte noen sin bruk av samvittigheten,
ei heller i yrkesutøvelsen. Når staten ønsker å gjøre nettopp
dette, er det en ideologisk overkjøring ikke bare av den enkeltes
samvittighet, men også av prinsipper holdt høyt i den kristenhumanistiske tradisjon.
Samvittighetsfriheten kan ikke begrenses til kun å gjelde det
private religionsfilosofiske rom. Den er en fundamental demokratisk rettighet i et moderne liberalt samfunn.
Selvsagt går det en grense – samvittigheten må baseres på
et objektivt sett av normer og fakta. Men når retten til liv
ikke lenger ivaretas i et samfunn, trues nettopp rettsstaten og
demokratiet. Hvem er det som truer de demokratiske verdier:
leger som ikke vil bidra til å ta liv, eller staten som ikke respekterer grunnleggende menneskerettigheter og demokratiske
verdier?
Andreas Dingstad
Informasjonskonsulent
Oslo katolske bispedømme
Pater Pål Bratbak
Pressetalsmann
Oslo katolske bispedømme
Stor oppussing av Mariaholm
Mariaholm er Kirkens leirsted og konferansesenter og ble
bygget på slutten av 1960-tallet. Det ligger i Spydeberg kommune i Østfold ved innsjøen Øyeren, en snau times kjøring fra
Oslo. For tiden pågår en omfattende oppgradering av anlegget.
Mariaholm brukes veldig mye i forbindelse med Kirkens barneog ungdomsarbeid som leirsted for helgearrangementer, påskeog sommerleirer, både på nasjonalt plan gjennom Norges Unge
Katolikker (NUK) og på lokalt plan gjennom menighetene på
Østlandet. I tillegg er det flittig brukt til møtevirksomhet for
bispedømmet, Caritas og andre instanser innen Kirken.
Mariaholm har i de senere år hatt behov for et betydelig løft.
Ikke bare fordi tidens tann har satt sine spor, men også fordi
stedets kapasitet begynner å bli for liten for den aktiviteten
Kirken har i dag. Det er også ønskelig å tilrettelegge for at flere
mindre grupper kan være på Mariaholm samtidig uten å være
til bry for hverandre; dette er i dag vanskelig å gjennomføre
fordi det ikke er nok møterom.
De tre norske stiftene har derfor besluttet at oppgradering
av Mariaholm skal prioriteres, og et helt års støtte fra tyske
Bonifatiuswerk til Oslo katolske bispedømme og Trondheim
stift går nå til Mariaholm. Tromsø stift bidrar med hele to års
Bonifatiuswerk-støtte.
Oppgradering av småhusene
bestyrerbolig MariaholmI 2011 begynte bispedømmets egne
håndverkere på første trinn av arbeidene, oppussing av bestyrerboligen og betjeningsboligen. Disse har fått ny panel/
ytterkledning og bedre isolasjon, nye vinduer og dører, og nytt
takbelegg. Bestyrerboligen (se bildet) har blitt bygget om, slik
at man har fått to store møterom. De innvendige arbeidene
forventes ferdigstilt før påske, og det vil bli 14 sengeplasser i
hvert av husene (tre dobbeltrom og to firemannsrom), en solid
økning fra dagens fem sengeplasser.
I tillegg er det utført en del andre reparasjoner og forbedringer:
Trappen til resepsjonen på hovedbygningen er reparert, og ved
inngangsdøren til sovefløyen er det bygget et nytt og større
overbygg for å beskytte bedre mot vær og vind.
Videre arbeid
I år håper vi å utvide spisestuen, noe som samtidig vil gi oss
to nye grupperom i etasjen under den nye delen av spisestuen.
Dette vil gi bedre plass i spisestuen, som allerede i dag er trang
når alle dagens 84 sengeplasser er i bruk. Det gir også plass for
fremtidige økninger av sengekapasitet på sovefløyene og rom
for utvidelser av kjøkkenet, som vil bli nødvendig når man skal
lage mat til mange flere enn i dag.
Dette er et stort prosjekt, og vi er derfor avhengige av deres
bidrag i tillegg til de midler vi har fått fra Bonifatiuswerk i
Tyskland. Kostnadene for utvidelsen av spisesalen er avhengige
av grunnforholdene, som i skrivende stund undersøkes.
Noen mindre arbeider er også planlagt utført i år, blant annet
nødvendig modernisering av det elektriske anlegget i kapellet
og i foredragssalen. Dersom tid og penger strekker til, er det
også ønskelig å pusse opp biskopens soverom, som er et av få
rom som aldri har vært pusset opp siden det ble bygget for snart
45 år siden.
Vi takker for alle bidrag dere har gitt til nå, og ber om deres
fortsatte støtte.
Gaver til oppgraderingen er svært velkomne og kan gis via
OKBs gavetjeneste på nett.
Man kan også støtte Mariaholm ved delta på Norges Unge
Katolikkers dugnadshelg 4.-6. mai.
http://www.katolsk.no/nyheter/2012/02/stor-oppussing-av-mariaholm
http://www.katolsk.no/nyheter/2012/03/retten-til-liv-ma-ivaretas
16
17
18
19
GUDSTJENESTEORDNINGEN
i St. Maria kirke i Askim for Stilleuke og Påsketiden
Palmesøndag, 1. april 2012
kl. 10.00 – messe på vietnamesisk
kl. 12.30 – høymesse - med vigsel av palmegrener og prosejon til kirken
Tirsdag, 3. april 2012
kl. 18.00 Oljevigselsmesse i St. Olav domkirke i Oslo
Onsdag, 4. april 2012
kl. 18.30 messe
HELLIGE TRIDUUM
Skjærtorsdag, 5. april 2012
kl. 16.00 høymesse
Vi feirer aftenmesse til minne om Herrens hellige nattverd (m.s. 191)
Langfredag, 6. april 2012
Faste- og abstinensdag (Fastebud fra 18-60 år og abstinensbud fra fylt 14 år)
kl. 19.00 langfredagsliturgi
- Herrens lidelseshistorie (Joh 18 ff, m. s. 201)
- Forbønnene
- Tilbedelse av korset
- Utdeling av den hellige Kommunion
Påskeaften, 7. april 2012 kl. 10.00 velsignelse av påskemat (poświęcenie pokarmów wielkanocnych)
kl. 18.00 påskevigilien
Vi samles til minne og feiring av Herrens oppstandelse.
Vi begynner med vigslingen av ilden og påskelyset. (m. s. 221)
Høytiden for Herrens oppstandelse. (Messeboken, s. 253)
1. Påskedag, 8. april 2012
kl. 12.30 høymesse
kl. 14.00 messe på polsk (msza święta w języku polskim)
2. Påskedag, 9. april 2012 kl. 12.30 høymesse
kl. 16.00 messe på kroatisk
Onsdag, 11. april 2012
kl. 18.30 messe
kl. 17.00 konfirmantundervisning
Barmhjertighetssøndag, 15. april 2012
kl. 12.30 – høymesse
kl. 15.00 – messe på polsk
Anledning til skriftemål: (okazja do spowiedzi świętej)
hver gang før eller etter messen, eller etter avtale med presten.
Husk å melde adresseendring. Returadresse: Furusethveien 2, 1811 Askim