1.24_Wiolonczela barokowa – stacjonarne

AKADEMIA MUZYCZNA W KRAKOWIE
WYDZIAŁ INSTRUMENTALNY
Stopień/tytuł naukowy
kwal. I st.
SYLABUS
Katedra Klawesynu i Instrumentów Dawnych
Imię
Nazwisko
Teresa Regina
Kamińska
Kierunek studiów
Instrumentalistyka
Specjalność
gra na wiolonczeli barokowej
Stopień i tryb studiów
I stopień - stacjonarne
Nazwa przedmiotu
Instrument główny – wiolonczela barokowa
Rodzaj zajęć (wykład/ćwiczenia)
Wykład
Suma godzin we wszystkich semestrach
180
Semestry, w których realizowany jest przedmiot
I,II,III,IV,V,VI
Punkty ECTS
48
OPIS PRZEDMIOTU
Wymagania wstępne
Zdanie egzaminu wstępnego na studia I-go stopnia.
Treści kształcenia i tematyka zajęć
Program nauczania jest dostosowywany do indywidualnych potrzeb, predyspozycji i osobowości studenta.
Perspektywiczne plany kształcenia uwzględniają jego indywidualne tempo pracy i mają na celu
zapewnienie harmonijnego rozwoju osobowości artystycznej i możliwości wykonawczych.
Program nauczania obejmuje:
- naukę i/lub rozwijanie umiejętności gry na wiolonczeli barokowej (tzw. wykonawstwo historycznie
poinformowane)
- poszerzanie możliwości wykonawczych przez doskonalenie (lub ew. korektę) warsztatu gry: praca nad
prawidłową postawą, szeroko rozumianą techniką prawej i lewej ręki, artykulacją, intonacją, emisją
dźwięku
- pracę nad umiejętnością gry w różnych strojach (tzw. pitch) i temperacjach
- zapoznanie ze specyfiką różnych stylów i założeń estetycznych muzyki XVII i XVIII wieku
- praca nad interpretacją utworów od XVII w. (z naciskiem na 2 poł. XVII w.) i XVIII w. w oparciu o traktaty i
szkoły gry z epoki, obejmująca także kształcenie umiejętności realizowania linii basu (b. c.)
- wykształcenie umiejętności czytania nut z manuskryptów, starodruków i innych wydań źródłowych
- pracę nad ogólnym rozwojem osobowości i wrażliwości studenta
- rozwijanie wyobraźni muzycznej w celu realizacji koncepcji artystycznych
- kształtowanie umiejętności samodzielnej pracy
- doskonalenie umiejętności gry a vista
- omawianie budowy i rozwoju historycznego wiolonczeli
- przygotowanie recitalu dyplomowego, który powinien zawierać fragmenty suit J. S. Bacha (do wyboru
BWV 1007-1009), XVIII-wieczną sonatę francuską i dowolną formę włoską (lub jej fragment) od 2-ej poł.
XVII w. do poł. XVIII w.
Program studiów I stopnia umożliwia studentowi poznanie głównych stylów charakterystycznych dla
muzyki Baroku i ew. stylów przedklasycznych i klasycznych. Zakłada również opanowanie przez studenta
znacznej ilości repertuaru, a tym samym stworzenie bazy repertuarowej dla przyszłej działalności
koncertowej.
Metody nauczania (sposób prowadzenia/odbywania zajęć, używane środki)
Tryb i sposób pracy ze studentem mają charakter indywidualny, dopasowany do jego potrzeb i
możliwości. Zajęcia są prowadzone indywidualnie z pedagogiem, który czuwa nad doskonaleniem
umiejętności studenta oraz rozwiązywaniem problemów technicznych i interpretacyjnych. Część zajęć
może się odbywać w formie lekcji otwartych lub wspólnych dla wszystkich studentów klasy. Istotnym
elementem procesu nauczania i rozwijania predyspozycji estradowych jest udział studentów w
organizowanych przez Katedrę i poza nią - festiwalach, kursach mistrzowskich oraz konkursach.
Cele nauczania i efekty kształcenia (oczekiwane rezultaty nauczania, nabyte przez studentów
umiejętności i wiedza)
Celem nauczania przedmiotu wiolonczela barokowa jest przygotowanie wszechstronnie wykształconego
muzyka instrumentalisty - wiolonczelisty, wykorzystującego historyczne praktyki wykonawcze, gotowego
do podjęcia samodzielnej działalności koncertowej jako solista, kameralista lub muzyk orkiestrowy.
Absolwent powinien:
posiadać umiejętność opracowywania i realizowania własnych koncepcji artystycznych w oparciu o
aktualną wiedzę dotyczącą wykonawstwa historycznego oraz dysponować środkami niezbędnymi
do ich realizacji
przyswoić sobie prawidłową postawę oraz technikę gry na wiolonczeli barokowej (historycznej) i
operować aparatem gry w sposób efektywny
opanować metody efektywnego ćwiczenia i umiejętność samodzielnej pracy
znać podstawowy repertuar związany ze swoją specjalnością (2poł. XVII w. i XVIII w.)
- osiągnąć wysoki poziom biegłości w czytaniu nut a vista
znać budowę, sposób funkcjonowania i rozwój historyczny wiolonczeli
efektywnie wykorzystywać w różnych sytuacjach swoją wyobraźnię, intuicję, emocjonalność,
zdolność kreatywnego i elastycznego myślenia oraz działania, a także umiejętność kontrolowania
swoich zachowań – przede wszystkim w zakresie występów publicznych
być przygotowanym do czynnego uczestnictwa w życiu muzycznym i upowszechniania wartości
estetycznych sztuki muzycznej
Możliwe języki nauczania
j. angielski, j. niemiecki, j. rosyjski, j. francuski (od 2010/2011)
ZALICZENIE PRZEDMIOTU
Terminy, forma i zakres sprawdzianu umiejętności/wiedzy studenta
Praktyczne egzaminy semestralne w formie koncertu.
Sposoby oceny pracy studenta
ocena ciągła (bieżące przygotowanie do zajęć i aktywność)
śródsemestralne kolokwia pisemne/ustne
końcowe zaliczenie pisemne/ustne/praktyczne
egzamin pisemny
egzamin ustny
egzamin praktyczny
kontrola obecności
praca końcowa semestralna/roczna
inne (wymienić)
Ogółem
Udział procentowy w ocenie końcowej
20%
Literatura obowiązkowa
Wybrane traktaty XVII I XVIII w., szkoły z 1poł. XIX w.
Literatura uzupełniająca
Współczesna literatura dotycząca zagadnień związanych z muzyką dawną .
80%
100 %