4.1 Czynniki kształtujące i modyfikujące klimat Dolnego Śląska

4.1 Czynniki kształtujące i modyfikujące klimat Dolnego Śląska
Klimat województwa dolnośląskiego kształtują właściwe dla
strefy umiarkowanych szerokości geograficznych procesy obiegu
energii i wody oraz cyrkulacja atmosferyczna. Niewielka rozciągłość
południkowa granic województwa (1,60j),
powoduje stosunkowo małe zróżnicowanie wielkości dopływu
energii promieniowania słonecznego. Średnia roczna suma
promieniowania całkowitego wynosi we Wrocławiu 3685 MJm-2
(Dubicka, 1994). Nieznaczna modyfikacja klimatu przez czynnik antropogeniczny, uwarunkowana
zmieniającym się aktualnie charakterem podłoża i składu
chemicznego atmosfery, formuje osobliwe cechy klimatu miejskiego
aglomeracji wrocławskiej, Legnicy i Jeleniej Góry. Klimat obszaru województwa dolnośląskiego, podobnie jak całej
Polski, zaliczany jest do kategorii klimatów umiarkowanych o
cechach przejściowych między klimatem morskim i kontynentalnym.
Współwystępowanie morskich i kontynentalnych cech klimatu,
jak również sporadyczny napływ mas powietrza arktycznego
i zwrotnikowego, warunkują tu dość wysoką zmienność typów
pogody w ciągu roku. Kosiba (1948) wydzielił 5 głównych
typów pogody (tzw. kompleksów pogodowych) występujących
najczęściej na Dolnym Śląsku: - typ pogody cyklonalnej pochodzenia północnoatlantyckiego (najczęstszy), z napływem wilgotnych mas
powietrza polarno-morskiego znad Atlantyku,
- typ pogody antycyklonalnej ciepłej w lecie, związanej z wpływem wyżu azorskiego,
- typ pogody cyklonalnej ciepłej i wilgotnej pochodzenia śródziemnomorskiego, powodujący obfite
i intensywne opady powodziowe w Sudetach,
- typ pogody antycyklonalnej zimnej, z napływem mas powietrza polarno-kontynentalnego,
- typ pogody wiosennej (kwietniowej) – zmiennej, z napływem mas powietrza arktycznego.
Zróżnicowanie częstości pojawiania się 66 typów pogody było podstawą
wyróżnienia przez A. Wosia (1999) w nizinnej części Dolnego Śląska trzech regionów klimatycznych:
Południowowielkopolskiego, Dolnośląskiego Zachodniego i
Dolnośląskiego Środkowego. Najsilniejszy wpływ na zróżnicowanie warunków klimatycznych na
Dolnym Śląsku wywiera ukształtowanie terenu, a zwłaszcza znacząca
rozpiętość wysokości nad poziomem morza (70-1603 m n.p.m.) i
urozmaicona rzeźba terenu. Warunkują one zasadnicze zmiany wartości
poszczególnych elementów meteorologicznych na
niewielkiej przestrzeni oraz silne zróżnicowanie
topoklimatyczne i liczne osobliwe zjawiska meteorologiczne. Ze
wzrostem wysokości zmniejsza się ciśnienie atmosferyczne i wzrasta
przezroczystość atmosfery, następuje spadek temperatury powietrza
i wzrost opadów, a także ich zróżnicowanie w
zależności od rzeźby i ekspozycji. Powstają zastoiska chłodu i
lokalne systemy wiatrów. Zespół wymienionych cech,
charakterystycznych dla wszystkich gór świata, tworzy na
obszarze Sudetów typ klimatu górskiego,
z charakterystycznym piętrowym układem stref
termiczno-opadowych. Piętrowość klimatyczna w Sudetach nie zaciera
http://eko.wbu.wroc.pl/eko - WBU Ekofizjografia
Powered by Mambo
Generated: 7 March, 2017, 21:09
jednak całkowicie zasadniczych cech klimatu, właściwych dla całego
obszaru Polski południowo-zachodniej.
Schmuck
(1960) na podstawie zróżnicowania temperatury i opadów
wydzielił 5 pięter klimatycznych w odpowiednich strefach
wysokościowych (H) pionowego profilu Sudetów:
- piętro
a &ndash; ciepłe (H < 400-450 m n.p.m.),
- piętro
b &ndash; umiarkowanie ciepłe (H = 400-600 m n.p.m.),
- piętro
c &ndash; umiarkowanie chłodne (H = 600-800 m n.p.m.),
- piętro
d &ndash; chłodne (H = 800-1000 m n.p.m.),
- piętro
e &ndash; bardzo chłodne (H > 1000 m n.p.m.).
Podobny
podział Sudetów na piętra klimatyczne wykonał też zespół
M. Hessa (1980).
http://eko.wbu.wroc.pl/eko - WBU Ekofizjografia
Powered by Mambo
Generated: 7 March, 2017, 21:09