Cybermobbing. Czym jest internetowa przemoc i jak się przed nią

Transkrypt

Cybermobbing. Czym jest internetowa przemoc i jak się przed nią
Cybermobbing.
Czym jest internetowa przemoc i jak się przed nią
bronić.
Ktoś rozsyła w internecie kompromitujące Ciebie wiadomości? Dostajesz obraźliwe
i wulgarne smsy lub e-maile? Ktoś wysyła ci elektroniczne pogróżki? Jeśli tak, to jesteś
ofiarą cybermobbingu.
Cybermobbing to przemoc psychiczna, prześladowanie innych poprzez wykorzystanie
internetu i jego narzędzi tj.: poczty elektronicznej, witryn, czatów, forów, komunikatorów.
Istnieją różne rodzaje wirtualnego prześladowania. Ważne jest by potrafić rozpoznać
internetową agresję i wiedzieć jak się przed nią bronić.
Internetowy mobbing może przybrać formę tzw. „flame”, czyli obraźliwej wiadomości, która
prowokuje odbiorcę do negatywnych reakcji. Taki e-mail dotyczy zazwyczaj wyglądu
lub charakteru użytkownika. Sprawca ośmiesza, poniża, upokarza, wyzywa, a nawet straszy
i szantażuje swoją ofiarę.
Niebezpiecznym rodzajem internetowej przemocy jest także działanie,
które uderza w społeczny wizerunek danej osoby. W tym celu
dręczyciele tworzą strony internetowe poświęcone swoim ofiarom,
na których publikują obraźliwe uwagi, zmontowane zdjęcia
lub prywatne informacje. Ofiara często nie ma świadomości istnienia
takiej strony.
Naruszenie osobistego wizerunku może odbyć się także poprzez
tzw „kradzież tożsamości”. Wówczas sprawca podszywa się pod swoją ofiarę podczas
korzystania z internetu. Wysyła w jej imieniu wiadomości do innych osób lub zakłada konto
ofiary na portalu społecznościowym i stamtąd kontaktuje się z jej znajomymi.
Wirtualny mobbing z pozoru może wydać się niegroźny. Jednak takie ataki mogą wywołać
u osoby dręczonej nie tylko zdenerwowanie, strach i złość, ale także doprowadzić do depresji
czy prób samobójczych. Agresja może rozpocząć się w internecie i tam pozostać, ale może
także przenieść się na prawdziwe życie.
Ponadto wirtualna przemoc jest bardziej dotkliwa niż mobbing w rzeczywistym czasie
i przestrzeni. Ofiara nie ma często świadomości, że ktoś działa na jej szkodę, bądź nie wie kto
jest prześladowcą. Zasięg szykan jest nieograniczony, a brak azylu powoduje poczucie
bezradności.
Agresji w internecie sprzyja poczucie anonimowości i bezkarności sprawców oraz fizyczny
dystans, z ofiarą nie trzeba kontaktować się twarzą w twarz. Sprawcy są nieświadomi,
że anonimowość w internecie nie jest równoznaczna z niemożliwością identyfikacji. Dlatego
jeśli groźby wydają ci się poważne, bądź jeśli prześladowanie trwa, zbieraj informacje, maile,
adresy stron. Wówczas możesz zwrócić się do policji by pomogła ci ustalić sprawcę
i wystąpić z prywatnym aktem oskarżenia.Różne formy cybermobbingu można
zakwalifikować jako przestępstwa określone w kodeksie karnym (kk) jako:











groźba popełnienia przestępstwa - 190 kk,
zmuszanie do określonego zachowania - 191 kk,
pornografia - 202 kk,
zniesławienie - 212 kk,
zniewaga - 216 kk,
naruszenie tajemnicy korespondencji - 267 kk,
niszczenie informacji - 268 kk,
niszczenie danych informatycznych - 268a kk,
przestępstwa komputerowe - 269 kk,
zakłócanie pracy systemu komputerowego - 269a kk,
wykroczenie z art. 107 kodeksu wykroczeń - złośliwe niepokojenie.
Zanim jednak wystąpimy na drogę sądową sami możemy spróbować przerwać internetową
agresję. W przypadku wulgarnych wiadomości, sprawca zazwyczaj nudzi się i zaprzestaje
ataków jeżeli nie uzyskuje na nie odpowiedzi. Jeśli kontynuuje dręczenie, zainstaluj
oprogramowanie filtrujące, które zablokuje jego wiadomości. Jeśli wysyła informacje
z różnych adresów mailowych nie otwieraj wiadomości od nieznanych kontaktów
lub zainstaluj program pocztowy z funkcją umożliwiającą otrzymywanie wiadomości tylko
od osób z listy kontaktowej.
Fikcyjną stronę www można zamknąć. Większość właścicieli serwerów w swoich kodeksach
postępowania stosuje zapisy chroniące przed wirtualną przemocą. Dlatego będąc ofiarą
upokarzającej strony internetowej możesz zwrócić się do firmy hostingowej z prośbą
o jej usunięcie. Wszyscy znamy zasadę, że „łatwiej zapobiegać niż leczyć”. Sprawdzi
się ona także w przypadku wirtualnej agresji. Używając internetu przestrzegaj następujących
reguł:






nie przekazuj obcym osobom prywatnych danych,
jeśli prowadzisz stronę internetową nie podawaj swojego adresu, numeru telefonu,
informacji o rodzinie itp.,
nie ujawniaj nikomu swoich haseł do logowania,
podczas czatowania nie wypełniaj żadnych ankiet, formularzy,
nie odpowiadaj na e-maile nieznanych osób,
jeśli wiadomość jest wulgarna nie odpowiadaj na nią.
O cybermobbingu należy rozmawiać także z dziećmi, które coraz częściej
wykorzystują internet do komunikacji. Dziecko może być ofiarą wirtualnej
przemocy m.in. ze strony swoich kolegów lub koleżanek. Gdy dowiesz
się, że twoje dziecko jest dręczone nie dopuść do spotkania ze sprawcą
przemocy.
Jeśli
doszło
do
takiego
spotkania,
dowiedz
się kim jest dręczyciel. W przypadku gdy jest to dziecko skontaktuj
się z jego rodzicami, którzy często nie wiedzą co robią ich pociechy.
Jeśli poinformujesz opiekunów najprawdopodobniej pomogą przerwać
internetowe wybryki swoich dzieci.
Aby uchronić swoje dziecko przed internetową agresją:











ustal z dzieckiem zasady korzystania z internetu- czas poświęcony na poszukiwanie
informacji i rozrywkę,
przeglądaj internet razem z dzieckiem, razem analizujcie znalezione informacje,
wspólnie decydujcie czy są one właściwe i szkodliwe,
pokaż dziecku jak selekcjonować informacje,
na bieżąco śledź internetowe nowinki, tylko w ten sposób skutecznie doradzisz
swojemu dziecku,
sprawdzaj jakimi tematami interesuje się twoje dziecko,
sprawdzaj jakie strony, czaty odwiedza twoje dziecko,
zainstaluj odpowiednie systemy zabezpieczające: oprogramowanie filtrujące
lub antyspamowe,
poinformuj dziecko o niebezpieczeństwach związanych z nawiązywaniem znajomości
przez internet,
uczul dziecko by nie podawało przez internet prywatnych informacji,
naucz dziecko by za każdym razem informowało ciebie jeśli pozna przez internet
jakąś osobę,
ustal zasadę, że jeśli dziecko będzie chciało umówić się z internetowym znajomym
na spotkanie musi poprosić ciebie o zgodę,
uczul dziecko, że nigdy nie może mieć pewności z kim rozmawia i że nie wszystkie
informacje, które znajdzie w sieci mogą być prawdziwe.
Więcej porad prewencyjnych znajdziesz na stronie projektu www.helpline.org.pl, którego
celem jest pomoc młodym internautom w sytuacjach zagrożenia w internecie oraz podczas
korzystania z telefonów komórkowych. Jest to inicjatywa, którą Fundacja Dzieci Niczyje oraz
Fundacja Grupy TP uruchomiły w 2007 roku. Projekt helpline.org.pl jest współfinansowany
przez Komisję Europejską w ramach programu "Safer Internet".
Aby nie być ofiarą cyberprzemocy przede wszystkim stosuj zasadę by innych
użytkowników internetu traktować tak jakbyś chciał, żeby oni traktowali ciebie.
opracowała: sierż. Magdalena Jadczak - Wydział Prewencji KWP w Bydgoszczy