wzajemny obraz mieszkańców Lwowa

Katarzyna Kotyńska
Między idyllą a katastrofą: wzajemny obraz mieszkańców Lwowa
Dominujący w polskiej pamięci zbiorowej obraz Lwowa to obraz miasta
bogategowielokulturowością i dostarczającego wzorów pokojowego współżycia
różnychnarodów. Punktem wyjścia artykułu jest obszerny przegląd Janusza
WasylkowskiegoLwowska beletrystyka Lwowa dotycząca („Rocznik Lwowski”
1991).
Autor
proponujew
nim
„kanon
powieści
lwowskiej”,
zawierający
najbardziej wartościowe obrazymiasta. Uważna lektura wskazanych powieści
ujawnia
z
jednej
strony
głębokośćpodziałów
etnicznych
we
Lwowie
międzywojennym, a z drugiej – siłę, z jaką z tradycyjnejpolskiej pamięci
zbiorowej wypierane są wszystkie elementy, nie pasującedo wzorca idealnego
„raju utraconego”.
The dominant image in the Polish collective memory of Lviv, is the one
thatis rich in the multiculturalism and a model of peaceful coexistence among
variouspeoples. The starting point of this article is a comprehensive overview of
JanuszWasylkowski’sLwowskabeletrystykaLwowadotycząca
(”RocznikLwowski”
1991).There, the author suggests a “canon of Lviv’s narrative”, focusing on the
most cherishedimpressions of this city. However, a careful study of the selected
literary examples,reveals two sides of the coin: on the one hand, it identifies the
depth of theethnic divisions in Lviv; and on the other hand – it reveals the force,
with which allthe items that do not fit the pattern of the idealistic concept of the
“paradise lost”,are displaced from the Polish traditional collective memory.