12 lat działalności TUO AGH (11)
Transkrypt
12 lat działalności TUO AGH (11)
Cybernetyczny model nauczania Pochodz¹cy z AGH model edukacji komputerowo wspomaganej zachwyci³ rektorów z ca³ego œwiata na konferencji w Oksfordzie W okresie wakacji pracownicy AGH nie tylko wypoczywali. Wielu uczestniczy³o w ró¿nych konferencjach naukowych. W szczególnoœci w tym okresie wyznaczaj¹ sobie chêtnie spotkania rektorzy z ca³ego œwiata, gdy¿ ³atwiej je „zmieœciæ” w letnim kalendarzu ni¿ w okresie roku akademickiego, gdy na wszystko brakuje czasu. Do najbardziej presti¿owych imprez tego typu nale¿y Oxford Round Table for University Presidents. W zjeŸdzie tym rokrocznie uczestniczy od stu do dwustu rektorów z ca³ego œwiata, którzy w zabytkowych gotyckich murach s³awnego oksfordzkiego Saint Anthony’s College wymieniaj¹ doœwiadczenia i opinie na temat nauczania, badañ naukowych oraz administrowania wy¿szymi uczelniami. Dyskusja ka¿dego dnia ogniskuje siê wokó³ najwy¿ej dwóch zagadnieñ (jednego przed i jednego po po³udniu), przy czym wprowadzeniem do niej jest zawsze obszerny referat jednego z uczestników, zamówiony specjalnie w tym celu przez organizatorów „Okr¹g³ego Sto³u”. W tym roku podczas XXIII Oxford Round Table taki zaproszony wyk³ad wyg³osi³ rektor AGH, prof. Ryszard Tadeusiewicz. Temat wyk³adu zwi¹zany by³ z ogólnie znan¹ pasj¹ naszego Rektora, dotycz¹c¹ nauczania z wykorzystaniem techniki komputerowej i Internetu. Odczyt zatytu³owany Virtual Learning and Teaching 10 versus Classical one. Conflict or Mutual Reinforcement? zosta³ przyjêty wrêcz entuzjastycznie przez zgromadzonych w Oksfordzie rektorów (skrócona lista uczestników „Okr¹g³ego Sto³u” podana jest na koñcu artyku³u), czego œwiadectwem mog¹ byæ reprodukowane poni¿ej dyplom i listy od uczestników zjazdu. Istota sukcesu polega³a na tym, ¿e Profesor Tadeusiewicz przedstawi³ w swoim referacie oryginalny model cybernetyczny procesu nauczania i uczenia siê, dziêki któremu efekty uczenia, zarówno prowadzonego wy³¹cznie z udzia³em nauczyciela, jak i realizowanego z pomoc¹ systemów technicznych, mog¹ byæ oceniane i prognozowane w sposób iloœciowy, co u³atwia miêdzy innymi optymalizacjê podzia³u zadañ edukacyjnych pomiêdzy ¿ywego nauczyciela i wspomagaj¹cy go komputer. Warto dodaæ, ¿e rok wczeœniej odczyt na podobny temat Profesor Tadeusiewicz prezentowa³ na zaproszenie UNESCO na ogólnoœwiatowym kongresie w Puerto Rico. (red) Lista uczestników Oxford Round Table Prof. F. King Alexander, Murray State University; Prof. W. Clayton Allen, The University of Texas at Tyler; Prof. John Bassett, Clark University; Prof. Carrine Bishop, Jackson State University; Prof. Sandy Bockarie, University of Sierra Leone; Prof. W.J. Breebaart, Ha- agse Hogeschool; Prof. Ann W. Caldwell, MGH Institute of Health; Prof. R. Tadeusiewicz, University of Mining and Metallurgy, Prof. Susan A. Cole, Montclair State University; Prof. Lattie Coor, Arizona State University; Prof. Rita Dobbs, University of Texas at Tyler; Prof. K.P. Dzvimbo, Zimbabwe Open University; Prof. Heather Eggins, Society for Research into Higher Education (SRHE); Prof. LeBron Fairbanks, Mount Vern on Nazarene College; Prof. Theuns Eloff, Potchefstroom University for Christian Higher Education; Prof. Kitty Epstain, Holy Names College; Prof. Richard Hunter, University of Illinois; Prof. Mohammad Gaffar, Indonesia University of Education; Prof. Susan Goetz, The College of St. Catherine; Prof. James Groccia, University o f Missouri Columbia; Prof. Donald E. Hanna, University of Wisconsin-Extension; Prof. Marvalene Hughes, California State University; Prof. Joan Lescinski, Saint Mary of the Woods College; Prof. Janis Massa, Lehman College, City of New York; Prof. Anthony Morgan, University of Utah, Prof. Georges Nahas, University of Balamand; Prof. Muxe Nkondo, University of Venda; Prof. Lars Pallesen, Technical University of Denmark; Prof. Marvin Peterson, University of Michigan; Prof. William Pickens, Cogswell Polytechnical College; Prof. Seppo Pynna, Satakunnan Ammattikorkeakoulu; Prof. Ali M.A. Rachman, University of Jambi, Prof. Dzulkifli Abdul Razak, University of Sains Malaysia, Prof. Angelo Rinella, Universita di Roma, Prof. Jiri Zlatuska, Masaryk University; Prof. Jesse Rogers, Midwestern State University; Prof. Saburo Sato, Nihon University; Prof. Betty Siegel, Kennesaw State University; Prof. Ed Schrader, Shorter College; Prof. Alfred Steinherr, Free University of Bolzano; Prof. Mary Kay Tetreault, Portland State University; Prof. Teshome G. Wagaw, The University of Michigan; Prof. Prof. Sutjipto, State University of Jakarta. Rektor i Senat AGH utworzyli w 1989 r. Techniczny Uniwersytet Otwarty AGH w oparciu o za³o¿enia merytoryczne zaproponowane przez autora tego tekstu, który jest przewodnicz¹cym Rady Programowej tego Uniwersytetu i kieruje jego pracami. Profesor Sokalska, która jest za³o¿ycielk¹ Uniwersytetu Otwartego na Uniwersytecie Warszawskim, stwierdzi³a oficjalnie na Miêdzynarodowej Konferencji Europejskiego Stowarzyszenia Edukacji na Odleg³oœæ (EDEN), ¿e TUO AGH cechuje najszersza formu³a programowa. Wyk³ady dotycz¹ bowiem nie tylko wybranej grupy przedmiotów, ale obejmuj¹ ró¿ne dyscypliny techniczne, oraz nauki przyrodnicze (z uwzglêdnieniem problemów na styku m. in. z medycyn¹, ¿ywieniem, rolnictwem itd.), nauki spo³eczno-ekonomiczne i inne. Unikalnoœæ tego Uniwersytetu polega te¿ na tym, ¿e jakkolwiek wiêkszoœæ wyk³adowców stanowili pracownicy ró¿nych Wydzia³ów AGH to równie¿ szeroko reprezentowane by³y ró¿ne uczelnie krakowskie: AE, AP, AR, ASP, AWF, PK, PAT, UJ w tym Collegium Medicum – a poprzednio AM. W Uniwersytecie goœcili tak¿e naukowcy z innych oœrodków akademickich, g³ównie ze Œl¹ska, Poznania, Warszawy, £odzi, Czêstochowy, Gdañska, Olsztyna i Bia³egostoku. Reprezentowane by³y te¿ jednostki badawcze Polskiej Akademii Nauk, Polskiej Akademii Umiejêtnoœci oraz instytuty resortowe – Instytut Ochrony Œrodowiska czy Instytut Upraw, Nawo¿enia i Gleboznawstwa. Wœród wyk³adowców byli te¿ przedstawiciele organów ustawodawczych, w tym przewodnicz¹cy Komisji Ochrony Œrodowiska Senatu RP, pos³owie, Marsza³ek Województwa Ma³opolskiego mgr in¿. M. Nawara (absolwent AGH), reprezentanci niektórych resortów oraz administracji terenowej czy Rady Miast Ba³tyckich (jako tzw. Regionu Europejskiego). Uda³o siê te¿ zorganizowaæ kilka wyk³adów przedstawicieli Polonii zarówno naukowców, jak te¿ praktyków (np. ekspertów z zakresu in¿ynierii œrodowiska ze Stowarzyszeñ Polskich In¿ynierów w Austrii i Niemczech oraz z zakresu ochrony przyrody – z Litwy). W ostatnich latach staramy siê tak¿e rozwijaæ wspó³pracê z nauczycielami wiod¹cych szkó³ œrednich oraz wyró¿niaj¹c¹ siê zainteresowaniami naukowymi m³odzie¿¹ zarówno akademick¹, jak i z techników i liceów. W ramach TUO AGH BIP 106/107 – sierpieñ/wrzesieñ 2002 r. Jan W. Dobrowolski – kierownik Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH 12 lat dzia³alnoœci Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH a popularyzacja wykorzystania postêpu nauki i techniki dla poprawy jakoœci ¿ycia mia³o miejsce m.in. wyst¹pienie prof. dr hab. dr. h.c. A. Olesia z AGH (który by³ pierwszym kuratorem TUO AGH). Goœciem TUO by³ te¿ Dyrektor I LO w Krakowie – mgr S. Pietras (liceum to uzyska³o najwy¿sz¹ lokatê w rankingu ogólnopolskim), który mówi³ o optymalnym przygotowywaniu kandydatów na studia w zakresie fizyki, matematyki i informatyki. Cenn¹ okazj¹ do pog³êbionej refleksji nad histori¹ by³ wyk³ad Sekretarza Generalnego Polskiej Akademii Umiejêtnoœci prof. dr. hab. J. Wyrozumskiego. Wœród omawianych nowych kierunków w nauce mo¿na wymieniæ np. wyk³ady dotycz¹ce integracji ró¿nych dziedzin w ramach in¿ynierii ekologicznej twórcy tego kierunku prof. dr. hab. in¿. J. Siuty czy te¿ w ramach biogeochemii autorki podstawowych monografii nt. pierwiastków œladowych i ich roli prof. dr hab. in¿. A. Kabaty-Pendias oraz w zakresie integracji badañ chemicznych, fizycznych, biologicznych i innych na rzecz wykorzystania procesów katalizy w ochronie œrodowiska i przemyœle chemicznym dyrektora Instytutu Katalizy i Fizykochemii Powierzchni prof. dr. hab. in¿. J. Habera. Zainicjowano tak¿e przegl¹d dorobku wyró¿niaj¹cych siê Studenckich Kó³ Naukowych AGH (w tym najszerzej relacji z szeregu interesuj¹cych wypraw naukowych SKN Geologów, którego niestrudzonym opiekunem od ponad 35. lat jest prof. dr hab. in¿. A. Manecki) oraz z badañ SKN Ochrony Œrodowiska i SKN Geodetów, jak równie¿ nagrodzonych opracowañ na tematy ekologiczne m³odzie¿y szkó³ œrednich, np. z Technikum Chemicznego w Krakowie. Odby³y siê te¿ wyk³ady dotycz¹ce wybranych krakowskich muzeów po³¹czone z ich zwiedzaniem. Przedstawiono niektóre problemy wspó³pracy specjalistów od konserwacji zabytków i reprezentantów ró¿nych dziedzin techniki, m.in. fotogrametrii, metalurgii, ceramiki, architektury krajobrazu itd. Szkoda, ¿e z oferty humanizacji techniki tak ma³o korzystaj¹ studenci, a podczas prezentacji dorobku studenckiego ruchu naukowego nielicznie tylko reprezentowani s¹ ich potencjalni nastêpcy ze szkó³ œrednich. S¹dzê, ¿e winno to stanowiæ dodat- kowy impuls do szerszej i bardziej systematycznej wspó³pracy nauczycieli akademickich z nauczycielami szkó³ œrednich. TUO AGH stanowi p³aszczyznê sprzyjaj¹c¹ spotkaniom w szerszym gronie ni¿ tylko zespo³y poszczególnych dyscyplin naukowych i powinien byæ szerzej wykorzystany przez nauczycieli i m³odzie¿ do wymiany myœli w trosce o doskonalenie modelu edukacji. Dotyczy to zarówno szansy na bardziej wszechstronny rozwój intelektualny i kulturowy, jak te¿ nabywania nawyków interdyscyplinarnej wspó³pracy niezbêdnej do systemowego rozwi¹zywania wszystkich trudnych problemów. Godnym kontynuacji novum w programie TUO AGH w roku akademickim 2001/2002 by³y refleksje przedstawicieli dwóch pokoleñ – prof. dr. hab. Z. Nêckiego z UJ oraz jego syna dr in¿. J. Nêckiego z AGH nt. fizycznych, technicznych i psychologicznych zagro¿eñ w œrodowisku miejskim. G³ównymi celami Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH s¹: 1. Aktualizacja i rozszerzenie wiedzy z ró¿nych dyscyplin technicznych, przyrodniczych, spo³eczno-ekonomicznych i innych. 2. Zrozumienie problemów wspó³czesnoœci dotycz¹cych Polski, Europy i œwiata (ze szczególnym uwzglêdnieniem obecnych trendów rozwoju nauki i techniki oraz ich praktycznych implikacji). 3. U³atwienie wyboru odpowiadaj¹cego zainteresowaniom kierunku studiów (w tym kontaktów miêdzy najlepszymi studentami i uczniami szkó³ œrednich oraz udzia³u w dyskusji po wyk³adach wyg³aszanych przez specjalistów z ró¿nych dziedzin). 4. Wspólna refleksja nad sposobami lepszego wykorzystania postêpu nauki i techniki dla poprawy jakoœci ¿ycia, skuteczniejszej ochrony walorów œrodowiskowych oraz obiektów przyrodniczych i kulturowych. TUO AGH prowadzi te¿ wspó³pracê ze œrodkami masowego przekazu, np. z Radiem Akademickim Kraków, z Polskim Radiem w Krakowie (w ramach niegdyœ systematycznie nadawanej, bar- BIP 106/107 – sierpieñ/wrzesieñ 2002 r. dzo po¿ytecznej audycji dotycz¹cej krakowskich aktualnoœci naukowych, któr¹ przez wiele lat prowadzi³ w sposób bardzo interesuj¹cy Red. J. Stêpieñ) oraz okazjonalnie z TV Kraków, redaktorami opracowuj¹cymi dodatki naukowe do „Dziennika Polskiego” i „Gazety Krakowskiej”, a w sposób sta³y z „Biuletynem Pracowników AGH” oraz UCI (z uwzglêdnieniem prezentacji semestralnych programów oraz konspektów niektórych wyk³adów). Szczególnie ciekawy eksperyment przy wspó³pracy naszego Uniwersytetu Otwartego i Radia RAK – Eko-Akademie – przeprowadzono w 2001 r. (w formie rozmów na antenie z niektórymi naukowcami i praktykami – np. z administracji – z uwzglêdnieniem pytañ telefonicznych i poprzez e-mail). Za s³owo kluczowe w dzia³alnoœci TUO mo¿na uznaæ integracjê ró¿nych dziedzin nauki, wykorzystanie nauki dla rozwoju i humanizacji techniki w praktyce – np. wdra¿anie nowych systemów organizacyjnych, technologii i urz¹dzeñ, sprawniejsza administracja. Jako równie wa¿ny cel TUO stawia sobie przygotowanie spo³eczeñstwa do rzeczowego i twórczego udzia³u w konsultacjach (np. nowych projektów inwestycji z uwzglêdnieniem kompleksowej oceny ich oddzia³ywañ na œrodowisko cz³owieka) oraz w procesie decyzyjnym – z uwzglêdnieniem wymagañ zwi¹zanych z dostosowaniem siê Polski do przepisów obowi¹zuj¹cych w Unii Europejskiej (np. w zakresie prawa ochrony œrodowiska itd.). Od pocz¹tku dzia³alnoœci TUO AGH, a¿ do chwili obecnej bardzo bogat¹ ofertê merytoryczn¹ prezentuje informatyczny cykl tematyczny, którego opiekunem jest dyrektor UCI dr W. Bobrzyñski. Obejmuje on nie tylko przegl¹d nowych osi¹gniêæ w tej tak dynamicznie rozwijaj¹cej siê dziedzinie (z uwzglêdnieniem m.in. prezentacji najbardziej nowoczesnego w Polsce superkomputera w „Cyfronecie”), ale tak¿e szeroki wachlarz ich zastosowañ w ró¿nych dyscyplinach techniki oraz administracji i innych dziedzinach. Dotyczy on te¿ godnej prze³omu wieków refleksji nad mo¿liwoœcia- mi optymalizacji decyzji przy zastosowaniu sieci neuronowych czy sztucznej inteligencji, a wreszcie równie¿ interdyscyplinarnych badañ nowoutworzonego Wydzia³u Nauk Spo³ecznych Stosowanych nad spo³ecznoœci¹ informacyjn¹ (na przyk³adzie studentów AGH), problematyk¹ politologiczn¹ i inn¹. Inicjatorem tych pierwszych prac nad tak wa¿nymi problemami spo³ecznymi, aspektami cywilizacji informatycznej, a zarazem ich wspania³ym popularyzatorem (o czym m.in. œwiadczy rekordowa frekwencja na wyk³adach w TUO AGH) jest JM Rektor AGH prof. dr hab. in¿. R. Tadeusiewicz. Od wielu ju¿ lat bogato reprezentowana jest tematyka dotycz¹ca integracji europejskiej w ró¿norodnych aspektach spo³ecznych, ekonomicznych, kulturowych oraz promocji know-how (szczególnie w odniesieniu do budz¹cej zarówno wielkie nadzieje – jak te¿ i powa¿ne obawy – biotechnologii). Przedstawiciele wiod¹cych zespo³ów naukowych omówili nowoczesne metody kompleksowej oceny stanu œrodowiska cz³owieka w rejonach przemys³owych oraz systemowych dzia³añ proekologicznych na stan zdrowia spo³eczeñstwa (pod k¹tem przydatnych dla ka¿dego wniosków z zakresu ekologicznej profilaktyki) z uwzglêdnieniem zapobiegania ska¿eniom ¿ywnoœci. Szeroko zaprezentowano zastosowanie postêpu technik badawczych i technologii przyjaznych œrodowisku (niskosurowcowo i niskoenergoch³onnych) w tej dziedzinie z uwzglêdnieniem roli in¿ynierów we wspó³pracy na rzecz eliminacji zanieczyszczeñ groŸnych dla zdrowia, przyrody i zabytków. Goszczono w TUO AGH polskich naukowców i in¿ynierów z kil- 11 ku krajów, m.in. mgr. in¿. W. Rogalskiego (przewodnicz¹cego Stowarzyszenia Polskich In¿ynierów w Austrii), który omówi³ spo³eczne i techniczne aspekty nowoczesnego zagospodarowania odpadów Wiednia. Pragniemy rozszerzaæ udzia³ w wyk³adach naszego Uniwersytetu Otwartego pracuj¹cych zagranic¹ polskich specjalistów, w celu lepszego przygotowywania zarówno studentów, jak i ca³ego spo³eczeñstwa do rozwoju wspó³pracy miêdzynarodowej. Dorobek merytoryczny tego interdyscyplinarnego forum by³ przedstawiany na kilku Konferencjach Miêdzynarodowych (m.in. Penang w Malezji w Uniwersytecie Polskim w Wilnie, a szczególnie w AGH na Konferencjach EURO-ECO nt. szkolenia kadr dla integracji europejskiej w zakresie zrównowa¿onego rozwoju gospodarczego). W zwi¹zku z tym zaproponowano udzia³ naszego Uniwersytetu we wspó³pracy miêdzynarodowej, zwi¹zanej z prowadzeniem szkoleñ w jêzyku angielskim w oko³o 80 krajach, w oparciu o Internet i system pomocy dydaktycznych. TUO AGH stara siê twórczo kontynuowaæ nastêpuj¹ce tradycje: – Otwarte dla wszystkich (anonsowane przez œrodki masowego przekazu w Krakowie) Seminarium Ochrony i Zabezpieczenia Trwa³oœci U¿ytkowania Zasobów Przyrody – rozpoczête w AGH przez b. Rektora AGH prof. dr. dr. h. c. W. Goetla w 1964 r. (publikacje niektórych wyk³adów mo¿na znaleŸæ w Zeszytach Naukowych AGH w serii Sozologia i Sozotechnika). Otwarte równie¿ dla wszystkich Dyskusje nt. najwa¿niejszych problemów ograniczenia szkodliwego oddzia³ywania na œrodowisko naturalne, zdrowie i zabytki takich zak³adów przemys³owych w rejonie Krakowa, jak Huta im. T. Sendzimira, by³a Huta Aluminium w Skawinie, organizowane i prowadzone przez prof. dr. hab. in¿. A. Maneckiego w ramach Polskiego Klubu Ekologicznego w AGH (vide liczne publikacje, m.in. w serii popularnonaukowej oraz monografie naukowe wydane w AGH, w tym z konferencji tematycznych, np. „Klêska ekologiczna Krakowa” i wiele innych). – Otwarte zebrania w ramach Oddzia³u Krakowskiego Polskiej Akademii Nauk (szczególnie wielospecjalistyczej Komisji Ochrony 12 Zdrowia Spo³ecznego zainicjowanej i kierowanej przez prof. dr. med. Juliana Aleksandrowicza) oraz wieloletnia dzia³alnoœæ Wszechnicy Polskiej Akademii Nauk w Warszawie, a tak¿e Wolnej Wszechnicy Polskiej w Kielcach i inne. – Doœwiadczenia merytoryczne Ogólnopolskich (od 1968 r.) i Miêdzynarodowych (od 1972 r.) Szkó³ „Cz³owiek i œrodowisko” oraz cyklu Miêdzynarodowych Sympozjów i Konferencji nt. „Zrównowa¿onego ekologicznie rozwoju spo³eczno-gospodarczego i integracji Europejskiej” od 1989 r. do 2002 r. (w tym przygotowuj¹cej do ONZ-owskiego „Szczytu Ziemi” Miêdzynarodowej Konferencji nt. Promocji Zrównowa¿onego Rozwoju w Skali Œwiata, która odby³a siê w auli AGH 11–13 marca 2002 r.) – pod opiek¹ merytoryczn¹ i organizacyjn¹ J.W. Dobrowolskiego oraz wspó³pracowników. W okresie 12. lat dzia³alnoœci TUO AGH uda³o siê pozyskaæ stu kilkudziesiêciu specjalistów z kilkunastu instytucji, którzy wyg³osili ponad 1600 wyk³adów dotycz¹cych nastêpuj¹cych cykli tematycznych: - Technika a Œrodowisko Cz³owieka, Postêpy Fizyki, Informatyka, Wyk³ady Powszechne, Historia Górnictwa i Hutnictwa, Nauka i Technika a Jakoœæ ¯ycia – Trendy we Wspó³czesnej Nauce i Technice. Z naszej strony sugerujemy wspóln¹ refleksjê nt. kierunków rozwoju AGH, a tak¿e trendów zmian w Krakowie, Polsce, Europie i na œwiecie pod has³em „Quo Vadis Cracovia, Polonia, Europa, Mondo?”, np. w formie dwug³osu z udzia³em specjalistów z ró¿nych dziedzin i dyskusji z udzia³em s³uchaczy TUO AGH. Mo¿e to byæ te¿ okazja do szerszego spopularyzowania najwa¿niejszych osi¹gniêæ wszystkich wydzia³ów naszej Alma Mater. 12 lat temu rozpocz¹³em cykl wyk³adów Uniwersytetu Otwartego od wspólnego z prof. dr hab. Ann¹ Jankowsk¹-K³apkowsk¹ wyk³adu i dyskusji nt. Raportu Zespo³u Bruntland „Nasza wspólna przysz³oœæ – Our Common Future” (vide publikacje w „Biuletynie Pracowników AGH”). W tym kontekœcie aktualna jest dyskusja dotycz¹ca stanu œrodowiska Cz³owieka w Polsce, realizacji koncepcji ekologicznie zrów- nowa¿onego rozwoju spo³eczno-gospodarczego, ukierunkowanego na oszczêdn¹ gospodarkê zasobami przyrody, humanizacjê techniki zgodnie ze zwi¹zanymi z AGH tradycjami Sozologii i Sozotechniki oraz utworzonego przez Profesora Goetla Klubu Technika i Humanisty, promocji technologii niskoenergoch³onnych i proekologicznych, szczególnie biotechnologii w in¿ynierii i zarz¹dzaniu œrodowiskiem, wspó³pracy specjalistów nauk technicznych, przyrodniczo-medyczno-rolniczych, spo³eczno-ekonomicznych i innych, oraz decydentów i spo³ecznoœci lokalnej. Wynika to z obowi¹zku przygotowania przez wszystkie kraje raportów na Konferencjê ONZ nt. Zrównowa¿onego Rozwoju, tzn. harmonijnego po³¹czenia ochrony œrodowiska z rozwojem spo³eczno-gospodarczym, tzw. „Szczyt Ziemi” (na prze³omie sierpnia i wrzeœnia tego roku w Johanesburgu) oraz z wymagañ zwi¹zanych z integracj¹ europejsk¹. Przygotowaliœmy na ten temat (przy wspó³pracy Katedry Biotechnologii Œrodowiskowej i Ekologii na Wydziale GGiIŒ z TUO AGH i Rad¹ Programowa Szko³y Ochrony i In¿ynierii Œrodowiska im. W. Goetla) Miêdzynarodow¹ Konferencjê, z której wnioski uwzglêdniono w materia³ach na tzw. „Szczyt Ziemi” w Johanseburgu z udzia³em decydentów najwy¿szego szczebla z ponad 170 krajów. Bardzo wa¿nym wnioskiem merytorycznym z naszej Konferencji jest propozycja wykorzystania polskich doœwiadczeñ – w tym Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH – w zakresie twórczego udzia³u w kszta³ceniu spo³eczeñstwa dysponuj¹cego odpowiednim i stale aktualizowanym zasobem informacji w celu podmiotowego udzia³u wszystkich w optymalizacji procesu decyzyjnego oraz dzia³aniach na rzecz bardziej oszczêdnej gospodarki zasobami przyrody i poprawy stanu œrodowiska cz³owieka, a zarazem poprawy warunków ¿ycia. Zasadnicze problemy w tym zakresie s¹ podobne w wielu krajach, a coraz szersza wspó³praca miêdzynarodowa jest konieczna dla skutecznego rozwi¹zywania zadañ zarówno ekologicznych, jak te¿ gospodarczych, zwi¹zanych m.in. z zapobieganiem ocieplaniu klimatu, którego dramatyczne skutki odczuwa coraz wyraŸniej Europa (w tym te¿ Europa Œrodkowa) i wiele innych rejonów œwiata. S¹ to powodzie o niespotykanym natê¿eniu i zasiêgu, katastrofalne wiatry oraz inne klêski ¿ywio³owe. Podobnie globalny ju¿ charakter maj¹ te¿ niektóre inne zmiany ekologiczne, np. rozrzedzenie ozonosfery i wynikaj¹ce z tego zjawiska zagro¿enia dla zdrowia ludzi, gospodarki ¿ywnoœciowej i równowagi ekologicznej. Pragniemy kontynuowaæ te¿ cykl wyk³adów dotycz¹cych tak istotnych problemów, jak wp³yw rozwoju informatyki na kszta³t wspó³czesnej cywilizacji (w tym na m³odzie¿), aspektów spo³ecznych i œrodowiskowych globalizacji, zagadnieñ etycznych i innych, zwi¹zanych z gwa³townym postêpem biotechnologii (w tym produkcj¹ zmodyfikowanych genetycznie organizmów, m.in. szczepionek w warzywach), zagadnienia wp³ywu czynników œrodowiskowych i nawyków (trybu ¿ycia) na stan zdrowia z punktu widzenia systemowej profilaktyki, przeciwdzia³aniu ujemnym oddzia³ywaniom na œrodowisko przyrodnicze, np. motoryzacji czy te¿ popularyzacji Œwiatowego Dziedzictwa Kultury w Krakowie i interdyscyplinarnego dorobku s³u¿¹cego jego dokumentacji i ochronie dla przysz³ych pokoleñ. Tematyka setek wyk³adów Technicznego Uniwersytetu Otwartego AGH by³a przez 12 lat bardzo urozmaicona, ale dominowa³a problematyka szeroko rozumianego wykorzystania postêpu nauki i techniki (w tym informatyki) do poprawy stanu œrodowiska cz³owieka i jakoœci ¿ycia wszystkich (m.in. w zakresie dostêpu do informacji zwi¹zanej z nauk¹, kultur¹, a tak¿e praktycznym jej zastosowaniem w skali indywidualnej i zbiorowej). Bardzo bêdziemy wdziêczni za Pañstwa propozycje dotycz¹ce wyk³adów i dyskusji s³u¿¹cych coraz szerszej wymianie myœli i lepszemu przygotowaniu m³odego pokolenia do aktywnego udzia³u w rozwijaj¹cej siê wspó³pracy europejskiej i œwiatowej. Proponujê wspóln¹ refleksjê nad tym, jak pomóc w zdobywaniu wiedzy zdolnej m³odzie¿y, której nie staæ na studiowanie (m.in. poprzez popularyzacjê wyk³adów TUO AGH przez Internet i inne interaktywne przedsiêwziêcia edukacyjne). Myœlê, ¿e jest to jedno z najwa¿niejszych zadañ, przed jakim staje obecnie szkolnictwo wy¿sze w naszym Kraju. BIP 106/107 – sierpieñ/wrzesieñ 2002 r.