Wolanin J., Teoria i praktyka ryzyka

STUDIA PODYPLOMOWE – KARTA OPISU MODUŁU KSZTAŁCENIA
Nazwa modułu/przedmiotu
Kod
Teoria i praktyka ryzyka
SP-IPB-1_TIPR
Nazwa studiów podyplomowych
Inżynieria pożarowa budynku
Przedmiot oferowany w języku
(polskim, angielskim)
Forma studiów (stacjonarne, niestacjonarne)
Studia Podyplomowe
Rok / Semestr
1/1
polski
Liczba punktów
Godziny
Wykłady:
6
Ćwiczenia:
0
Laboratoria:
0
Odpowiedzialny za przedmiot / wykładowca:
Projekty / seminaria:
0
1
Odpowiedzialny za przedmiot / wykładowca:
prof. zw. dr hab. Jerzy Wolanin
e-mail: [email protected]
tel. 22 56 17 777
Wydział : Inżynierii Bezpieczeństwa Cywilnego
ul. Słowackiego 52/54, 01-629 Warszawa
Wymagania wstępne w zakresie wiedzy, umiejętności, kompetencji społecznych:
1
Wiedza
2
Umiejętności
Kompetencje
społeczne
Cel przedmiotu:
3
Znajomość definicji ryzyka. Zna pojęcie prawdopodobieństwa. Posiada
wiedzę z zakresu modelowania zjawisk fizycznych. Ma podstawową wiedzę
z zakresu równań różniczkowych liniowych.
Posiada umiejętność konstruowania prostych modeli procesów fizycznych.
Potrafi wykorzystać dane statystyczne do obliczeń inżynierskich dla
prostych układów.
Potrafi pracować w grupie. Potrafi wziąć na siebie odpowiedzialność za
swoje decyzje.
Zdobycie wiedzy i umiejętności oraz kompetencji z zakresu: rozumienia wybranych metod
jakościowej i ilościowej oceny ryzyka, metodologii określonych w dyrektywach UE w zakresie oceny
ryzyka, oceny ryzyka z wykorzystaniem wybranych metod.
Efekty kształcenia
Wiedza:
1 Słuchacz posiada wiedzę z zakresu ryzyka jako miary bezpieczeństwa.
2 Zna wybrane procedury szacowania ryzyka.
3 Zna wybrane metody ilościowej, półilościowej i jakościowej oceny ryzyka.
4 Zna podstawowe potencjalne zjawiska i procesy, powstające w wyniku katastrof.
Umiejętności:
1 Potrafi oszacować wartości krytyczne parametrów dla różnych zagrożeń.
2 Potrafi określić skutki wybranych zagrożeń.
3 Potrafi określić źródła ryzyka.
4
Potrafi zastosować matematyczne metody określania skutków zagrożeń
i prawdopodobieństwa wystąpienia określonych scenariuszy zdarzeń niekorzystnych.
Kompetencje społeczne:
1
Ma świadomość odpowiedzialności za własną pracę i jej związku z bezpieczeństwem ludzi.
2
3
Ma świadomość ważności podejmowania decyzji.
Efektywnie wykorzystuje swoją wiedzę.
TREŚCI PROGRAMOWE
Lp.
Problematyka ogólna
Zagadnienia szczegółowe
1
Istota ryzyka
2
Wybrane elementy rachunku
prawdopodobieństwa
3
Elementy statystyki matematycznej.
4
Ogólne metody szacowania ryzyka.
5
Szczególne metody szacowania
ryzyka
6
Wybrane elementy zarządzania
ryzykiem
L. godzin
Definicja ryzyka.
Określenie potrzeb analizy ryzyka.
Związek ryzyka bezpieczeństwem.
Przestrzeń
zdarzeń
niekorzystnych.
Diagramy Venna. Prawdopodobieństwo
warunkowe. Zdarzenia
elementarne.
Zdarzenia o p =0, ale możliwe.
Rozkłady zmiennych losowych
dyskretnych i ciągłych. Parametry
rozkładów. Dystrybuanta. Profile ryzyka.
Metoda APELL. Metoda scenariuszowa.
Konstruowanie drzew błędów,
drzew zdarzeń oraz wykorzystanie
metody drzew połączonych
Metoda Monte Carlo (M-C).
Określanie prawdopodobieństwa utraty
życia w wyniku rozprzestrzeniania się
pożaru w obiekcie.
Granica ALARP oraz AHARP. Społeczne
wzburzenie jako składnik ryzyka.
Opłacalność stosowania urządzeń
technicznych obniżających ryzyko.
1
1
1
1
1
1
Sposoby sprawdzenia efektów kształcenia
1)
F – ocena formująca (cząstkowa) ; P – ocena podsumowująca
2)
Sprawdzian wiedzy. 10 pytań, trzy warianty wyboru odpowiedzi.
Za odpowiedź Dobrą 1 pkt; za Brak odpowiedzi 0 pkt; za odpowiedź Złą -1 pkt.
Skala ocen: N < 4
ocena ndst. (2)
N = 4 -5 ocena dst (3)
N=6
ocena dst. plus (3.5)
N=7
ocena db. (4)
N=8
ocena db. plus (4.5)
N >8
ocena bdb. (5)
P
Literatura podstawowa:
1. Jerzy Wolanin, Zarys teorii Bezpieczeństwa Obywateli, Warszawa, 2005.
2. A. M. Hasofer, Risk Analysis in Building Fire Safety Engineering, Elsevier Ltd., 2007.
Obciążenie pracą studenta
forma aktywności
godzin
Godziny kontaktowe z nauczycielem
6
Indywidualne konsultacje
2
Przygotowanie do egzaminu
8
Inne
16
SUMA
32
Sumaryczna liczba punktów ECTS dla przedmiotu
1
1)
2)
Np. za dyskusję, kolokwium, rozwiązanie zadania
Np. za egzamin, projekt kończący przedmiot