Enfance et sainteté
Transkrypt
Enfance et sainteté
Kwiecień 2013 r. N° 28 List przyjaciół Anne de Guigné Zmartwychwstanie a duch dziecięctwa „Zaprawdę, powiadam wam: Jeśli się (…) nie staniecie jak dzieci, nie wejdziecie do królestwa niebieskiego (…)” (Mt 18,3). Te znane słowa Jezusa w sposób całkowicie naturalny stanowią podstawę naszej refleksji i modlitwy w okresie Bożego Narodzenia, kiedy adorujemy Dzieciątko Jezus leżące w żłóbku. Wielkanoc, święto zwycięstwa Jezusa nad śmiercią, może wydawać się dość dalekie beztrosce i zabawom właściwym dzieciństwu; święto o wymiarze symbolicznym zarezerwowanym dla ludzi dorosłych, dzieci przecież przejęte są poszukiwaniem zajączka! Ale w rzeczywistości ci poważni dorośli mają spore trudności ze Zmartwychwstaniem. Już w czasach apostołów św. Paweł zdołał zainteresować Greków w Areopagu, mówiąc im o „Nieznanym Bogu”, którego ołtarz miał okazję oglądać, ale kiedy wspomina o zmartwychwstaniu ciała, „jedni się wyśmiewali, a inni powiedzieli: «Posłuchamy cię o tym innym razem»” (Dz 17,32). Dzisiaj, po 20 wiekach chrześcijaństwa, sytuacja niestety pozostaje w naszym kraju taka sama: według sondażu przeprowadzonego przez TNS Sofres / Logica 1 w 2009 r. dla katolickiego magazynu „Pèlerin” tylko 10 proc. Francuzów i 13 proc. katolików wierzy w ciała zmartwychwstanie przy Bogu. 87 proc. francuskich katolików nie wierzy zatem w zmartwychwstanie; św. Paweł powiedział nam to: „A jeśli Chrystus nie zmartwychwstał, daremne jest nasze nauczanie, próżna jest także wasza wiara” (1 Kor 15,14)! Dlaczego tak trudno uwierzyć w zmartwychwstanie – czy to Zmartwychwstanie Chrystusa, czy to zmartwychwstanie naszych zmarłych? Czy to nie jest właśnie brak ducha dziecięctwa? W istocie mieć ducha dziecięctwa to nie przejmować się, umieć się zachwycać, ufać drugiemu, uznawać swoją kruchość, strach, potrzebę bycia chronionym, nie bać się wyrażania własnych uczuć… 1 Główny francuski instytut badań opinii społecznej (przyp. tłum.). ISSN 2102-7838 1 List przyjaciół Anne de Guigné N° 28 To całkowite zaprzeczenie ducha siły, uzbrojonego w pewność siebie, racjonalizm, liczącego wyłącznie na własne siły… By przyjąć Dobrą Nowinę o Zmartwychwstaniu Chrystusa, który otwiera nam drzwi Królestwa Niebieskiego, trzeba nam stać się podobnymi do małych dzieci, ufać Słowu Bożemu nawet wtedy, kiedy ludziom poważnym wydaje się ono nieprawdopodobne. W tym Roku Wiary prośmy Annę o wstawiennictwo za nami i za wszystkimi, którzy jeszcze nie uwierzyli w Zmartwychwstanie, byśmy wszyscy na powrót stali się podobni do małych dzieci! Pięknych Świąt Wielkanocnych. Redakcja © 2013 Association des Amis d’Anne de Guigné. 2