System percepcyjny- Inaczej określany jako widzenie, percepcja

System percepcyjny- Inaczej określany jako widzenie, percepcja, spostrzeganie, postrzeganie.
Tworzą go zmysły współpracujące ze sobą, dzięki którym człowiek spostrzega otaczający go świat.
Analizator jest zespołem zbudowanym z receptorów, struktury dróg nerwowych, wyspecjalizowanym
w odbiorze i analizie bodźców określonej modalności.
Odbierany świat w procesie percepcji zmysłowej konstruujemy. Percepcja jest zjawiskiem
aktywnym, nie ogranicza sie do biernej rejestracji, odwzorowania informacji. To co spostrzegamy jest
wynikiem przetwarzania aktualnych bodźców na podstawie zarejestrowanej w pamięci wiedzy o
otaczającym świecie.
Współdziałanie zmysłów przejawia sie tym, że układ nerwowy analizuje jednocześnie informacje z
zakresu różnych modalności, których źródłem jest działający bodziec. Interpretując przedmioty
odwołujemy się do poprzednich doświadczeń wynikających z różnorodnych doznań zmysłowych
Percepcja wzrokowa czy postrzeganie wzrokowe to proces ciągłego formułowania i weryfikowania
hipotez wzrokowych, proces nie do końca poznany. Badanie złudzeń- pomocne do spostrzegania
Prawo stałości widzenia- tendencja, aby widzieć przedmiot w normalnej barwie, niezależnie od
światła, czy wzroku, nosi nazwę stałości, jasności barwy. Cechy spostrzegania przedmiotu: stałość
kształtu, wielkości, położenia
Pamięć fleszowa (efekt lampy błyskowej) jest szczególnym rodzajem pamięci autobiograficznej.
Termin ten określa niezwykle żywe, wyraźne, nasycone opisami spostrzeżeń, trwałe, dostępne i
bardzo szczegółowe wspomnienia, które dotyczą ważnych, emocjonalnych zdarzeń, mających dla
jednostki istotne konsekwencje. Cechą charakterystyczną wspomnień tego typu jest utrzymująca się na
wysokim poziomie pewność i wiara w nieomylność własnych wspomnień, którym może towarzyszyć
niska trafność.
Obrona percepcyjna- coś jest, lecz my tego nie widzimy. Sugestia, nastawienie – mogą zmienić
nasze spostrzeganie.
Zmienne psychologiczne wpływające na spostrzeganie: poziom wrażeń wzrokowych, poziom
doświadczania i rozpoznawania zjawisk i nazywania przedmiotów
Niezmienniki- wyodrębnione stałe właściwości które pozwolą nam rozpoznać przedmiot w różnych
momentach percepcyjnych. Niezmienniki kojarzone z podejściem ekologicznym procesów
spostrzegania.
Podejście informacyjne- pojmuje człowieka jako jednostkę opracowującą własny sposób
spostrzegania świata. Aktywność ta jest możliwa dzięki magazynowaniu informacji z otoczenia.
Podejście ekologiczne- zwraca uwagę na wyodrębnianie w spostrzeganiu stałych właściwości
przedmiotów, które umożliwiają przystosowanie do środowiska. W tym podejściu podkreśla się, że
funkcją systemu percepcyjnego jest rejestrowanie niezmienników, odkrywanych podczas płynnej
zmiany perspektywy przedmiotu na skutek jego ruchu lub ruchu obserwatora względem przedmiotu.
PI/PE różnice: Podejście informacyjne zależy od spostrzeżeń człowieka, od jego podejścia do
otaczającego świata, ekologiczne podejście zaś zakłada określone cechy spostrzeganego świata tzw.
niezmienniki, które kształtują nasze patrzenie na świat.
Co należy robić i czego muszą nauczyć się dzieci aby percepcja w wieku dojrzałym była
efektywna? Muszą zapewnić dobry dostęp do odbierania bodźców zewnętrznych. Musi to nastąpić w
okresie krytycznym kiedy układ nerwowy dojrzewa, jeśli tak się nie stanie odbieranie bodźców może
zostać zahamowane--Rozróżniać bodźce które wydają się być podobne--Rozpoznawać relacje i reguły
które organizują oddzielne części całości.
Zmiana strategii patrzenia u dziecka następuje w 3 roku
Dzieci reagują na układ graficzny w 3-4 miesiącu
Jak zbudowany jest analizator wzrokowy? Analizatory- są neurofizjologiczną podstawą odbioru i
przetwarzania bodźców w spostrzeżenia. Każdy analizator zbudowany jest z :
-receptora odbierającego bodźce--drogi dośrodkowej, czyli włókien nerwowych--ośrodka w korze
mózgowej, który stanowi reprezentację analizatora. Dotarcie do tych ośrodków powoduje powstanie
wrażeń i spostrzeżeń.
Jakie rodzaje ruchów oczu wyróżniamy? Fiksacja, ruchy skokowe, ruchy powrotne, regresje,
konwergencja.
Budowa układu optycznego oka- rogówka, ciecz wodnista wypełniająca przednią komorę oka,
soczewki i ciała szklistego.
Jak nazywają się zaburzenia w widzeniu barw: Całkowity brak widzenia jednej lub dwóch barw
nazywa się dichromatyzmem. Rodzaje tego typu ślepoty barw: Protanopia, Deuteranopia, Tritanopia.
Niedowidzenie jednej barwy nazywa się trichromatyzmem. Są trzy rodzaje tego zaburzenia:
protanomalia, deuter anomalia, tritanomalia.
Całkowita niezdolność do rozpoznawania barw to monochromatyzm. Może również występować jako
bardzo osłabione widzenie nasycenia i jaskrawości każdego koloru - zewnętrzna część koła.