Nasz Patron

Nasz patron Dzieci określały Skrzeka „jasnym chłopcem”. Wszędzie gdzie pracował
zakładał druŜyny harcerskie. W 1935 roku uzyskał stopień podharcmistrza.
„Jemu samemu harcerstwo dawało okazję do wyładowania energii, zdolności
przywódczych i Ŝyłki wychowawczej. W harcerstwie widział przede wszystkim
waŜny czynnik wychowania społecznego i patriotycznego. UwaŜał ten ruch za
szczególnie wartościowy, wprost niezbędny dla polskiej młodzieŜy na Śląsku.”
Działalność Skrzeka w harcerstwie przerwał wybuch II wojny światowej
w 1939 roku.
Po klęsce wrześniowej trafił do obozu jenieckiego, skąd uciekł i wrócił
do Michałkowic.
W 1940 roku Józef Skrzek otrzymuje przydomek „Gromek” i obejmuje
inspektorat wojskowy Sił Zbrojnych Polski w okręgu katowickim. Jego
zadaniem było utrzymanie ścisłych kontaktów z całym tajnym harcerstwem.
Na terenie Śląska powstaje równieŜ Komitet Walki Cywilnej, którego
organizację powierzono „Gromkowi”. W tym celu w sierpniu 1941 roku
Skrzek miał spotkać się z działaczami komitetu w kawiarni „Europa”
w Katowicach. DuŜą rolę w skontaktowaniu działaczy z „Gromkiem”
odegrała działająca w konspiracji Helena Matthea pseudonim „Jula”. Jak się
okazało kobieta ta współpracowała z hitlerowcami i doprowadziła
do aresztowania Józefa Skrzeka.
„W kawiarni zamówił herbatę i oglądał się nieznacznie za łączniczką
i organizatorami komitetu. Był spokojny i opanowany. Minęła umówiona
godzina, a oni nie nadchodzili(…). „Jula”
rozejrzała się po sali
i dostrzegłszy „Gromka” podeszła do niego. Dziewczyna usiadła i bardzo
uwaŜnie lustrowała siedzących na sali. Zaczęła mówić o mającym się tworzyć
komitecie, tłumaczyć spóźnienie organizatorów.
W chwile potem zjawił się kto inny: podeszli trzej gestapowcy
i aresztowali „ Gromka””.
Józef Skrzek został osadzony w więzieniu w Mysłowicach, gdzie był
torturowany
i poddawany krwawym przesłuchaniom. Nikogo jednak
nie zdradził.
3 grudnia 1941 roku został powieszony na drzewie w Bytkowie.
Przed śmiercią krzyknął:
„ Niech Ŝyje Polska, niech Ŝyje Chrystus Król”.
przygotowała: Marzena Iwan z zespołem
Józef Skrzek
Rodowity Ślązak, urodził się
w Siemianowicach
Śląskich
Michałkowicach 15 września 1911
roku. Syn Florentyny i Franciszka.
Uczęszczał do szkoły podstawowej
w Michałkowicach, gdzie ukończył
osiem klas. „Z domu rodzinnego
wyniósł Józef Skrzek przeświadczenie
o tym, Ŝe winien poczytywać sobie
za wielkie szczęście, iŜ moŜe uczęszczać
do szkoły polskiej”. W czasie
pobierania
nauki
zapisuje
się
do miejscowej druŜyny harcerskiej
im. Mickiewicza i szybko zostaje
zastępowym. Po skończeniu szkoły
podstawowej wstępuje do seminarium
nauczycielskiego w Mysłowicach.
„Rodzicom bardzo to odpowiadało,
bowiem zawsze marzyli o tym, by ich
najstarszy syn został nauczycielem
w szkole polskiej”. W 1932 roku
Skrzek otrzymał pierwszą posadę
nauczycielską w Brzezinach Śląskich.
Rok
później
przenosi
się
do miejscowości Piece, gdzie uczył
przedmiotów artystycznych, przyrody,
języka
polskiego
i
literatury.
Nasz bohater kochał pracę z dziećmi,
organizował im wycieczki, wędrówki,
zabawy.