Konspekt 104.indd

powstają rodziny i wspólnoty.
Duchowość komunii to przede wszystkim spojrzenie utkwione w tajemnicy
Trójcy Świętej, która zamieszkuje w nas i której blask należy dostrzegać także
w obliczach braci żyjących wokół nas.
Duchowość komunii to także zdolność odczuwania więzi z bratem w wierze
dzięki głębokiej jedności mistycznego Ciała, a zatem postrzegania go jako
«kogoś bliskiego», co pozwala dzielić jego radości i cierpienia, odgadywać
jego pragnienia i zaspokajać jego potrzeby, ofiarować mu prawdziwą i głęboką
przyjaźń.
Duchowość komunii to także zdolność dostrzegania w drugim człowieku
przede wszystkim tego, co jest w nim pozytywne, a co należy przyjąć i cenić
jako dar Boży: dar nie tylko dla brata, który bezpośrednio go otrzymał, ale
także «dar dla mnie».

Duchowość komunii to wreszcie umiejętność «czynienia miejsca» bratu,
wzajemnego «noszenia brzemion» (por. Ga 6, 2) i odrzucania pokus egoizmu,
które nieustannie nam zagrażają, rodząc rywalizację, bezwzględne dążenie do
kariery, nieufność, zazdrość. Nie łudźmy się: bez takiej postawy duchowej na
niewiele zdałyby się zewnętrzne narzędzia komunii. Stałyby się bezdusznymi
mechanizmami, raczej pozorami komunii niż sposobami jej wyrażania
i rozwijania.
Zastanówmy się wspólnie, jak możemy wprowadzić w życie nasze
odkrycia i wspólne rozważania.
 Po rozmowie określamy zobowiązania:
 Indywidualne: (Podejmuje każdy osobiście).
 Wspólnotowe: (Podejmują wszyscy razem).
Zaproszenie na następne spotkanie i ustalenie terminu.
Modlitwa na zakończenie:
Dziękujemy Ci Panie za dar naszego spotkania i pogłębiania Twego
słowa. Niech ono pomoże nam w codziennym trudzie pokonywania przeszkód
w miłości i służbie naszym bliźnim. Maryjo, Matko Kościoła wstawiaj się za
nami, byśmy jak Ty potrafili widzieć potrzeby naszych braci i starać się im
zaradzić.
Pieśń: Zawitaj Królowo Różańca Świętego…
Październik 2013
Konspekt na spotkania
Grup Sąsiedzkich nr 104
Spotkanie 104 – październik 2013
Temat: Dążenie do jedności przez przezwyciężanie egoizmu
i indywidualizmu, aby dostrzegać innych.
Wprowadzenie (cel):
Szczęść Boże! Witam wszystkich sąsiadów na naszym spotkaniu. Dzisiaj
zastanowimy się nad tematem: Dążenie do jedności przez przezwyciężanie
egoizmu i indywidualizmu, aby dostrzegać innych.
Zapalenie świecy i modlitwa do Ducha Świętego: (czyta prowadzący
spotkanie).
Gromadzisz nas, Panie Jezu, w Twoje Imię i dajesz nam łaskę słuchania
i wspólnego rozważania Twojego słowa. Niech Twój Święty Duch udzieli nam
potrzebnego światła i mądrości, byśmy mogli odkrywać Twoje wezwania,
wczytując się w słowo Boże i dzieląc się Nim. Maryjo, Tobie się zawierzamy,
prowadź nas do Twego Syna Jezusa Chrystusa.
Dziesiątek różańca i wezwanie do świętego Patrona Rejonu: Święty ...
módl się za nami.
Podzielenie się zobowiązaniami podjętymi na spotkaniu wrześniowym.
I. Część pierwsza: Obserwacja życia codziennego

Wychodzimy od życiowej sytuacji:
Marian pracując na działce nabawił się „korzonków”. W niedzielę mimo, że
ból mu dokuczał postanowił, że będzie uczestniczył we Mszy świętej. Idąc do
kościoła miał nadzieję, że sobie usiądzie. Jednak nie znalazł wolnego miejsca. W
sąsiedniej ławce zobaczył starszą kobietę, która obok siebie posadziła niemałe
już wnuki. I nie było mowy, żeby one ustąpiły komukolwiek miejsca. Gdyby
nie doświadczał bólu, to może by się nie zirytował, ale w tym momencie ta
sytuacja wyprowadziła go z równowagi. Oto przychodzi „taka” do kościoła
rozsiada się w ławce z rodziną i nie potrafi zobaczyć, że blisko mogą stać ludzie,
którzy o wiele bardziej potrzebowaliby siedzącego miejsca. Jak można być tak
samolubnym i egoistycznym? – myślał.
W kazaniu usłyszał: Mamy stawać się wspólnotą, jaką pragnie mieć
Chrystus, w której wszyscy współpracują ze sobą dla wspólnego dobra, wszyscy
mamy być wrażliwi na potrzeby innych.
Daleko nam jeszcze do takiej wspólnoty – pomyślał - skoro ludzie słuchając
nauczania, dalej myślą tylko o sobie i nie potrafią albo nie chcą zobaczyć potrzeb
innych.
Pytania:
 Czy możemy podzielić się swoimi wrażeniami z tej usłyszanej czy innej
podobnej sytuacji?
 Jaka jest przyczyna, że ludzie tak się czasami zachowują?
Podobne problemy spotykali ludzie w czasach biblijnych:
Budowanie wspólnoty opartej na wzajemnej miłości i usłużeniu drugiemu
było zawsze sporym wezwaniem dla wierzących w Chrystusa. Św. Paweł pisząc
do młodych wspólnot Kościoła wskazywał na ideał, jakim jest wypełnienie
prawa Chrystusowego przez jedność i wzajemne wsparcie [Gal 6,6]. Przede
wszystkim zaś zachęcał, aby bracia mieli wytrwałą miłość jedni ku drugim
[1P 4,8], która jest więzią doskonałości, aby pokrzepiali się na duchu, trwali
w pokoju i jedności [2 Kor 3,11].
II. Część druga: Światło Pisma Świętego
Wprowadzenie do czytania biblijnego:
Podany fragment z Listu św. Pawła do Filipian jest dla nas zaproszeniem,
byśmy jako jedna wspólnota mieli te same dążenia w bezinteresownej i radosnej
służbie bratu, by mu okazać nasza troskę i zainteresowanie.
C z y ta n i e z L i s t u ś w. Paw ł a d o F i l i p i a n 2 , 1 - 4
Jeśli więc jest jakieś napomnienie w Chrystusie, jeśli — jakaś moc
przekonująca Miłości, jeśli jakiś udział w Duchu, jeśli jakieś serdeczne
współczucie — dopełnijcie mojej radości przez to, że będziecie mieli te same
dążenia: tę samą miłość i wspólnego ducha, pragnąc tylko jednego, a niczego
nie pragnąc dla niewłaściwego współzawodnictwa ani dla próżnej chwały, lecz
w pokorze oceniając jedni drugich za wyżej stojących od siebie. Niech każdy ma
na oku nie tylko swoje własne sprawy, ale też i drugich.
Chwila rozważania w milczeniu:
W chwili milczenia rozważmy, do czego wzywa nas słowo Boże, do podjęcia
jakich zmian w naszym życiu nas zaprasza, ukazując wartość dostrzegania
bliźniego i jego potrzeb.
III. Część trzecia: Porównanie życia ze słowem Bożym
Wprowadzenie:
Przez słuchanie słowa Bożego i wspólną modlitwę znajdujemy wskazania
do naszego życia, dlatego odpowiedzmy na pytania, które pozwolą nam
skonfrontować nasze wybory i postępowanie ze słowem Bożym.
Rozmowa (Każdy uczestnik w najprostszy sposób odpowiada na pytania):
 Które słowa z przeczytanego fragmentu Pisma św. stają się dla nas
zachętą albo wezwaniem?
 Jak rozumiemy słowa św. Pawła, aby „mieć na oku nie tylko swoje
własne sprawy, ale też i drugich”?
 Jakiej przemiany naszego postępowania oczekuje od nas Chrystus?
Wspólna modlitwa powszechna:
Pomódlmy się za siebie nawzajem i za Kościół święty i prośmy, abyśmy
potrafili rozważane słowo Boże wprowadzić w życie:
1. Módlmy się za Kościół powszechny i prośmy, aby wpatrzony w Chrystusa
ukazywał Jego miłość przez troskę o zbawienie każdego człowieka.
2. Módlmy się o pokój dla całego świata, a szczególnie dla tych ludzi i narodów,
którzy doświadczają wojny, przemocy, głodu i tułaczki i prośmy, by zwyciężyło
dobro nad złem, a ludzie zaznali życia w pokoju.
3. Módlmy się za naszą wspólnotę parafialną i prośmy, abyśmy uczyli się otwartym
sercem dostrzegać naszych bliźnich, których Bóg stawia na naszej drodze.
4. Módlmy się za wszystkich misjonarzy i misjonarki i prośmy, aby swoją
modlitwą i posługą głosili Ewangelię każdemu spotkanemu człowiekowi.
Można dodać spontaniczne wezwania i modlitwy, o które prosili nas sąsiedzi i inne
osoby. Na zakończenie odmawiamy wspólnie modlitwę: Ojcze nasz…
IV. Część czwarta: Zobowiązania

Nauczanie Kościoła:
DUCHOWOŚĆ KOMUNII - Novo Millennio ineunte Jana Pawła II, nr 43 /fr./.
Należy krzewić duchowość komunii, podkreślając jej znaczenie jako zasady
wychowawczej wszędzie tam, gdzie kształtuje się człowiek i chrześcijanin,
gdzie formują się szafarze ołtarza, duszpasterze i osoby konsekrowane, gdzie