Baranek bez skazy

Transkrypt

Baranek bez skazy
TV - Program z 10.10.2010 (Nr.855)
Baranek bez skazy*
Pastor Christian Wegert ©
Kazanie: „Nazajutrz ujrzał Jezusa, idącego do niego i rzekł: Oto Baranek Boży, który
gładzi grzech świata. To jest Ten, o którym powiedziałem: Za mną idzie mąż,
który był przede mną, bo pierwej był niż ja. I ja go nie znałem: lecz dlatego
przyszedłem, chrzcząc wodą, aby był objawiony Izraelowi. Jan świadczył też
mówiąc: widziałem Ducha zstępującego z nieba jakby gołębica: i spoczął na
nim. I ja go nie znałem: lecz Ten, który mnie posłał, abym chrzcił wodą, rzekł
do mnie: Ujrzysz tego, na którego Duch zstępuje i na nim spocznie, Ten chrzci
Duchem Świętym. A ja widziałem to i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem
Bożym. Nazajutrz znowu stał Jan z dwoma uczniami swoimi. I ujrzawszy Jezusa
przychodzącego, rzekł: Oto Baranek Boży."
(Ew. Jana 1, 14-18)
Tytuł jest pożądany. W Anglii, na przykład wyjątkowym zaszczytem jest, zostać mianowanym na
rycerza przez królową a następnie nosić tytuł „Sir”. Podczas gdy w Niemczech żaden szlachecki tytuł
Republiki Weimarskiej nie jest już przydzielany, istnieje jeszcze kilka arystokratycznych tytułów na
wyspach w Anglii: królowa, książę, księżniczka, wielki książę, hrabia, hrabina i tak dalej. Wszystkie z
nich są pożądane, ponieważ idą w parze z szacunkiem i uznaniem. Nic dziwnego, że ludzie dążą do
otrzymania tytułów, ponieważ mają nadzieję, że to dla nich jest korzystne. W pewnej organizacji w
wyższej szkole teologicznej na zwykłych wykładach profesorów i wybitnych teologów wygłaszano
najnowsze opracowania referatów, pewnego dnia jeden z prelegentów wyszedł za pulpit i zaczął po
prostu, przejmująco odczytywać tytuły i nazwiska, których Biblia używa dla Jezusa Chrystusa:
Chrystus, Pan, mistrz, Syn Boży, Syn Człowieczy, Książę pokoju, Święty Izraela, Lew Judy, Alfa i
Omega, Król Królów itp.. Długo, 30 minut czytał on tytuły. Imiona Jezusa Chrystusa, które znalazł w
Biblii. Były one bez wyjątku wyrażeniami, które podobały się Bogu Ojcu, aby opisać i określić Jego
Syna.
Raczej ledwie tytuł Jezusa Chrystusa znalazł w kościele - w historii sztuki tak wielką uwagę jak to imię,
które ogłosił Jan Chrzciciel, kiedy zobaczył nadchodzącego do niego Jezusa: „Oto, Baranek Boży,
który gładzi grzech świata!”
Co to jest za Baranek i jakie ma znaczenie?
Arka TV
Gemeinde und Missionswerk ARCHE e.V.
Doerriesweg 7 • D-22525 Hamburg (Stellingen)
Tel.: +49 (0)40/54 70 50 • Fax: +49 (0)40/54 70 52 99
[email protected] • www.arche-gemeinde.de
Bankverbindungen
Ev. Darlehensgenossenschaft eG Kiel • Konto-Nr. 113522 • BLZ 210 602 37
Schweiz: Postgiroamt Basel • Konto-Nr. 40-10270-9
Österreich: P.S.K. Österreichische Postsparkasse • Konto-Nr. 7726.796
Strona 2 - TV-Program 855 / „Baranek bez skazy“
Baranek Boży pochodzi od Boga
Po pierwsze musimy pamiętać, że ten Baranek nie jest barankiem chłopskim lub z gospodarstwa rolnego. To
nie jest zwyczajny baranek pewnej rodziny lub jakiegoś człowieka, lecz jest to Boży Baranek. „Oto Baranek
Boży”, mówi Św. Jan. On mógł też powiedzieć: „Oto Baranek, który gładzi grzech świata”, użycie pojęcia
„Baranek” było dobrze znane Żydom. Ponieważ w toku historii Bóg wyraźnie powiedział, że grzech i
separacja od Niego mogą być odebrane tylko przez ofiarę krwi i dlatego domagał się On do przebaczenia
grzechów, Baranka bez skazy: „A jeżeli zechce przyprowadzić owieczkę na swoją ofiarę za grzech, to niech
przyprowadzi owieczkę bez skazy; Położy swoją rękę na głowie ofiary za grzech i zarżnie ją na ofiarę za grzech
na miejscu, gdzie się zarzyna ofiary całopaleń. Kapłan weźmie nieco z krwi ofiary za grzech na swój palec i
rozmaże ją po rogach ołtarza całopaleń, resztę zaś krwi wyleje u podstawy ołtarza. A wszystek tłuszcz usunie
tak, jak się usuwa tłuszcz z baranka ofiary pojednania i spali to kapłan na ołtarzu przy ofiarach ogniowych dla
Pana. I tak dokona kapłan przebłagania za jego grzech, który popełnił i będzie mu odpuszczony” (3 Mojżesz 4,
32–35). Żydom, więc tytuł Jezusa, który Jan Chrzciciel im przedstawił nie był nieznany. Oni wiedzieli, na
co baranek był konieczny. Ponieważ nie do przyjęcia jest dla Boga, uzyskać odpuszczenie grzechów bez
zastępcy, który umarł zamiast grzesznika.
Ale każdy poważnie wierzący wiedział, że krew zwierzęcia takiego jak baranek, nie mógł naprawdę
zgładzić grzechu. Cały system ofiar był tylko wskazaniem na jednego baranka, który przyjdzie pewnego
dnia, żeby faktycznie zgładzić grzechy raz na zawsze. Przez proroka Izajasza Bóg to wyraził jasno: „Co
mi po mnóstwie waszych krwawych ofiar – mówi Pan. Jestem syty całopaleń baranów i tłuszczu
karmnych cieląt, a krwi byków i jagniąt i kozłów nie pragnę” (Izajasz 1, 11). List do Hebrajczyków
wyraził to w ten sposób: „Jest bowiem rzeczą niemożliwą, aby krew wołów i kozłów mogła gładzić
grzechy” (Hebrajczyków 10, 4).
Wszystkie baranki, które przynosili ludzie, aby otrzymać odpuszczenie grzechów, były niewystarczające.
Dlatego Żydzi musieli ciągle i ciągle składać ofiary. W niektóre święta było zabijane tyle zwierząt, że
struga krwi z ołtarza w świątyni płynęła w dół do doliny. Ofiary musiały być przyprowadzane dzień po
dniu, tydzień po tygodniu, rok po roku. Kolejne ofiary były potrzebne – ale z inną jakością. Baranek,
który może pochodzić tylko od Boga.
A więc Jan widział, nadchodzącego ku niemu Jezusa i zawołał: „popatrzcie” to jest ofiara, która gładzi
nasze grzechy na zawsze! Oto jest tu! Bóg posłał swojego własnego Baranka na świat! Oto jest! Ojciec
sam zatroszczył się o to, żebyście otrzymali odpuszczenie! Dlatego powiedział „Oto Baranek Boży”. Ma
inną jakość, jest innym nadawcą, jest wyższym i lepszym i bardziej chwalebnym niż wszystkie ofiary,
które zostały wcześniej ofiarowane.
To nie było pierwszy raz, że Bóg przygotował ofiarę. Abraham miał syna. To było obiecane dziecko,
które bardzo kochał. Bóg sprawdził tylko wiarę i zaufanie Abrahama. On nie chciał żadnego baranka i
żadnej kozy, on chciał, żeby Abraham ofiarował Mu coś bardziej cennego – a mianowicie swego syna
Izaaka. Abraham był posłuszny i poszedł za głosem Boga, on poszukał drzewa, a niósł je Izaak i
Abraham poszedł z nim na górę.
W drodze Izaak zapytał: „Gdzie jest baranek złożony na ofiarę?”Abraham uspokoił go i powiedział:
„Bóg wypatrzy jagnię”. On zbudował ołtarz, położył na nim syna i mocno go związał. Izaak nie stawiał
oporu. Wszystko było gotowe. Abraham wziął nóż, jego serce ścisnęło się z bólu, podniósł nóż na swego
syna i: „Anioł Pański zawołał z nieba: Abrahamie! Abrahamie! Nie podnoś reki na chłopca i nie czyń mu
nic, bo teraz wiem, że boisz się Boga, gdyż nie wzbraniałeś się ofiarować mi jedynego syna swego” (1
Mojżesz 22, 11 – 12). Potem Abraham zobaczył barana zaplątanego rogami w zaroślach. Było to zwierzę
ofiarne wybrane przez Boga. Baran umarł a Izaak mógł żyć.
Strona 3 - TV-Program 855 / „Baranek bez skazy“
„Bóg ciebie ukochał”. Biblia dla dzieci pisze na koniec tej historii następująco: „że wiele lat później inny Syn
poszedł na inną górę i na ofiarę niósł na swoich plecach drzewo. Tak jak Izaak, on tez ufał swojemu Ojcu i czynił
to, o co On go poprosił. On nie chciał się bronić i nie uciekał. Kim on był? Bożym Synem, Jego jedynym
dzieckiem, które On tak bardzo kochał. Barankiem Bożym”.
Ofiary zwierzęce dla ludzi nie są wystarczające dla przebaczenia grzechów. One są po prostu obrazem tylko
jedynego baranka, a mianowicie Baranka Bożego, który gładzi grzechy świata.
To, że Bóg przygotował Baranka i posłał na świat, mówi wiele o Jego charakterze. Z jednej strony widzimy, że
jest wierny i sprawiedliwy. Wobec siebie samego, ponieważ On nie zakończył na swoim żądaniu abyśmy
zadośćuczynili naszą winę. I rozpoznaliśmy wielką miłość Boga, ponieważ On zaopatrzył nas w Baranka, którego
potrzebujemy i dał swojego jedynego syna, jako ofiarę za moją i twoją winę. „W tym objawiła się miłość Boga do
nas, iż Syna swego jednorodzonego posłał Bóg na świat, abyśmy przezeń żyli” (1 Jana 4, 9). „Na tym polega
miłość, że nie myśmy umiłowali Boga, lecz, że On nas umiłował i posłał Syna swego, jako ubłaganie za grzechy
nasze” (1 Jana 4, 10).
Baranek Boży jest doskonały
Św. Jan mówi: „Oto Baranek Boży, który gładzi grzech świata!” (Św. Jan 1, 29). Baranek Boży jest w stanie
ponieść grzechy świata. Jeśli On to może, to musiał też być przyjęty przez Ojca. Jaką musiał mieć naturę
baranek, żeby zostać przyjęty przez Boga, jako ofiara?
On musiał, na co daliśmy już odpowiedź, być bez błędu. Ponad 45 razy czytamy w Starym Testamencie, że
baranek ofiarny lub zwierzę ofiarne musiało być bez skazy, ponieważ Bóg jest święty; „Nie będziesz
ofiarował Panu, Bogu swemu, cielca ani owcy, na których jest wada, jakikolwiek brak, gdyż jest to
obrzydliwością dla Pana, Boga twego” (5 Mojżesz 17, 1). Jeśli Bóg posyła baranka, który jest przez Niego
akceptowany, jako ofiara, to możemy być pewni, że baranek spełnia wszystkie jego oczekiwania. Jak
wyrażona jest bezbłędność Baranka Bożego?
Jest bez grzechu
Ap. Piotr opisuje, jak Chrystus nas odkupił w następujących słowach: „Wiedząc, że nie rzeczami znikomymi,
srebrem albo złotem, zostaliście wykupieni z marnego postępowania waszego, przez Ojców wam
przekazanego. Lecz drogą krwią Chrystusa, jako baranka niewinnego i nieskalanego” (1 Piotra 1, 18 – 19).
„On grzechu nie popełnił ani nie znaleziono zdrady w ustach jego” (1 Piotr 2, 22). Nie mamy, bowiem
arcykapłana, który by nie mógł współczuć za słabościami naszymi, lecz doświadczonego we wszystkim,
podobnie jak my, z wyjątkiem grzechu” (Hebrajczyków 4, 15).
Jezus był całkowicie bezgrzeszny. Nawet, kiedy bawił się, jako dziecko z rodzeństwem, nie uczynił nic, co
mogłoby naruszyć przykazania. On nie pozwolił w żadnym momencie nakłonić się do tego, by umieścić
swoje ego na tronie swojego serca, lecz we wszystkim, co uczynił, dał Bogu chwałę.
Jak On mógł być bez grzechu? On mógł być bez grzechu, ponieważ jest Bogiem. Jezus jest prawdziwym
człowiekiem i prawdziwym Bogiem. To św. Jan zaraz nam na samym początku oświadczył w swojej
Ewangelii. „Na początku było słowo, a słowo było u Boga, a Bogiem było słowo... A słowo ciałem się stało i
zamieszkało wśród nas i ujrzeliśmy chwałę jego, chwałę, jaką ma jedyny syn od Ojca, pełne łaski i
prawdy.... A ja widziałem to i złożyłem świadectwo, że ten jest Synem Bożym” (Ew. Jana 1, 1 + 14+34).
Ani ty ani ja nie kwalifikujemy się jako baranek. My nie możemy naszej ofiary sami przynieść, także nasze
dobre uczynki nie są wystarczające. My potrzebujemy zastępcy, który umarł za nasze grzechy.
Jakiego tytułu pożądasz? Jak myślisz, jakie nazwisko będzie dobrze pasować do twojej twarzy? Jezus miał
tak dużo tytułów i nazwisk jak żaden inny na tym świecie. Ale On je także wypełnił. On nie nazywał się
tylko Barankiem Bożym, Jego imię nie było dźwiękiem i dymem, lecz On był też Barankiem Bożym.
On został posłany przez Boga i bez błędów. I dlatego modlimy się do Niego. Amen!
*Przekład z języka niemieckiego; kazanie prof. Wolfgang Wegert © z Hamburga (Niemcy)
*Uwaga – Zapraszamy na nową stronę ARKI TV pod adresem: www.arka-tv.com.
Teraz możesz zamówić także - bezpłatny Newsletter. Szczegóły dostępne na naszej stronie. Zapraszamy!