G³os Weterana i Rezerwisty - Głos Weterana i Rezerwisty
Transkrypt
G³os Weterana i Rezerwisty - Głos Weterana i Rezerwisty
G³os Weterana i Rezerwisty www.gwir.pl były komendant Bieszczadzkiego Oddziału Straży Granicznej płk H. Czajkowski. Podkreślił Jego zasługi, prawość i szlachetność w postępowaniu, koleżeńskość. Takim pozostanie w sercach i pamięci. Kompania honorowa oddała salwę. Jan Ostrowski Teodorze nad Twoją mogiłą powiemy skromnie: „Od nas odszedł dobry człowiek, dobry mąż, kochany ojciec, wspaniały kolega – Sybirak. Pozostaniesz w naszej pamięci, naszych sercach i w naszych modlitwach. Spoczywaj w pokoju”. Jerzy Bławat Płk mgr Grzegorz CHODAKOWSKI (15.01.1928-26.05.2009) urodził się w m. Krynica pow. Hajnówka na Podlasiu. Powołany w 1949 roku do służby wojskowej w 34 Pułku Zmechanizowanym w Słupsku, po ukończeniu szkoły podoficerskiej został skierowany do szkoły oficerskiej, którą ukończył w 1952 roku w stopniu podporucznika. Służył w 48 Pułku Lotnictwa Szturmowego (Przasnysz, Inowrocław). W 1954 roku przeniesiony do Oficerskiej Szkoły Lotniczej w Dęblinie, następnie do 36 Specjalnego Pułku Lotniczego w Warszawie. W latach 19601989 służył w Dowództwie 2 Korpusu Obrony Powietrznej Kraju i podległych mu jednostkach, aż do przejścia w stan spoczynku. W okresie służby wojskowej ukończył studia na UMK w Toruniu na Wydziale Prawa i Administracji. Na emeryturze pracował w Radzie Nadzorczej Bydgoskiej Spółdzielni Mieszkaniowej i był przewodniczącym Rady Osiedla. Odznaczony Krzyżem Oficerskim i Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, Złotym Krzyżem Zasługi oraz wieloma medalami resortowymi, pamiątkowymi jednostek wojskowych, spółdzielczości, LOK, za zasługi dla województwa i Bydgoszczy oraz wpisem do księgi „Zasłużonych dla Wojsk OPK”. Do Koła nr 1 ZBŻZiORWP w Bydgoszczy wstąpił w 1996 roku. Pozostawił żonę Leokadię, córkę Jolantę i syna Marka. Pochowany z ceremoniałem wojskowym, przy licznym udziale kolegów wojskowych i współpracowników BSM na cmentarzu przy ulicy Kcyńskiej w Bydgoszczy. Mjr Tomasz BUDNIK (19.09.1946 -23.01.2009). Absolwent Oficerskiej Szkoły Łączności z 1964 roku. Służbę pełnił w 4 Brygadzie Rakietowej Obrony Powietrznej w Gdyni, następnie w 21 Dywizjonie Rakietowym OP oraz w Sztabie 4 Brygady na stanowisku kierownika warsztatów łączności. Ze względu na stan zdrowia ze służby został zwolniony w 1985 roku. W cywilu założył firmę o profilu technicznym. Działał w Stowarzyszeniu Sympatyków 21 Dywizjonu Rakietowego OP. Odznaczony Srebrnym Krzyżem zasługi oraz medalami resortowymi. Pochowany na cmentarzu w Rumi. Władysław Żmijewski Jerzy Kruszyński Teodor MONGIAŁŁO (1943-29.01.2008). Wieloletni działacz elbląskiego Oddziału Związku Sybiraków, prezes trzech kadencji. Urodził się w m. Płytnica na Grodzieńszczyźnie. W 1952 roku wywieziony z matką i dwoma braćmi w głąb Kazachstanu. Matka szantażowana przez NKWD w celu zmuszenia ją do zrzeczenia się obywatelstwa polskiego nie uległa. W 1956 roku Rodzina została wysłana do Polski na Ziemie Odzyskane. Nie wolno było mówić o przeżyciach, sowieckich represjach. Nie można było reaktywować założonego w 1928 roku Związku Sybiraków. W 1988 roku powtórnie powołano Związek, także organizowany przez Teodora Mongiałło w Elblągu. Dzisiaj w 10 kołach Związek Sybiraków liczy 600 członków. Nadając w 2003 roku Gimnazjum nr 2 w Elblągu imię Związku Sybiraków m.in. powiedział: „oddajemy hołd wszystkim Polakom, którzy zginęli na Syberii. Oddajemy również głęboki pokłon tym, którzy przeżyli. Niech nam towarzyszy zawsze sybirackie przesłanie – umarłym wdzięczna pamięć, żywym pojednanie”. Mszę celebrował ks. inf. dr Mieczysław Józewczyk – kapelan elbląskich Sybiraków. Zmarłemu towarzyszyła kompania honorowa WP elbląskiego garnizonu. Poczty sztandarowe: związków kombatanckich, Gimnazjum nr 2 Elblągu; Rodzina, Sybiracy, przyjaciele, znajomi. Michał Wołowszczak żegnając Go w imieniu Sybiraków powiedział także: Por. Kazimierz KORDEK (8.07.1922-11.02.2009). Urodził się w Warszawie, kombatant, walczył w składzie 14 Samodzielnej Brygadzie Artylerii Przeciwpancernej od Chełma do Bautzen, gdzie został ranny od wybuchu miny. Koniec wojny zastał Go w szpitalu. Długoletni pracownik Huty Stalowa Wola i Siarkopolu w Tarnobrzegu. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz wieloma innymi odznaczeniami państwowymi i resortowymi. W pogrzebie uczestniczyli koledzy z Koła nr 13 Związku w Tarnobrzegu, pożegnał Go por. Józef Marczewski – kombatant, członek ZBŻZiORWP. Pochowany na Cmentarzu Komunalnym w Stalowej Woli. Józef Dąbrowski Płk dypl. Józef HOMA (4.01.192518.02.2009). Urodził się w Lipniku w powiecie przeworskim. Przed wojną ukończył 6 klas szkoły powszechnej, a w latach 1943/44 uczęszczał do klasy 7 w ramach tajnego nauczania. 25 kwietnia 1946 roku został powołany do 4 Łużyckiego Pułku Saperów w Poznaniu. Po krótkotrwałym przeszkoleniu uczestniczył w rozminowaniu kraju m. in. Cytadeli Poznańskiej. Pod koniec 1946 roku skierowany do Oficerskiej Szkoły Kwatermistrzostwa Łódź-Zgierz. W wyniku reorganizacji w kwietniu 1948 roku został skierowany do Oficerskiej Szkoły Piechoty nr 2 w Jeleniej Górze. Pierwszego maja 1949 roku promowany na stopień oficerski i wyznaczony na stanowisko dowódcy plutonu podchorążych. Dowodził: kompanią w 28 Pułku Piechoty w Przemyślu, batalionem w Technicznej Szkole Wojsk Lotniczych w Zamościu, czołówką przygotowania i przyjęcia lotniska oraz obiektów dla potrzeb Technicznej Oficerskiej Szkoły Wojsk Lotniczych w Oleśnicy. W 1966 roku ukończył Akademię Sztabu Generalnego WP. W TOSWL pełnił obowiązki: zastępcy komendanta ds. liniowych, kierownika cyklu, kwatermistrza-zastępcy komendanta TOSWL, a później Centralnego Ośrodka Szkolenia Specjalistów Technicznych Wojsk Lotniczych. W 1977 roku został przeniesiony do rezerwy. Jest członkiem założycielem Koła ZBŻZ przy COSSTWL w Oleśnicy, delegatem na I, II, III, i V Zjazd Wojewódzki, członkiem Zarządu Wojewódzkiego ZBŻZ II kadencji. Za swoją działalność w Związku, uhonorowany odznaką „Zasłużony dla ZBŻZ”, wpisem do księgi honorowej „Zasłużonych dla ZW ZBŻZiORWP”. Odznaczony Krzyżem Kawalerskim Orderu Od rodzenia Polski, Złotym i Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz wieloma medalami państwowymi i resortowymi. Pochowany z honorami wojskowymi na cmentarzu przy ul. Wileńskiej w Oleśnicy. Adam Kowalczyk St. sierż. Kazimierz KUROWSKI (26.05.1938-04.01.2009). Urodził się w Puławach. W 1959 roku został powołany do zasadniczej służby wojskowej, do 64 Pułku Artylerii Obrony Przeciwlotniczej w Warszawie, skierowany został na kurs podoficerski. Po jego ukończeniu przeniesiony do 86 Łużyckiego Pułku Artylerii OPL. Jednocześnie awansowany do stopnia kaprala na stanowisko dowódcy działa. Po odbyciu służby zasadniczej przeniesiony do rezerwy. Po zwolnieniu z wojska podjął pracę na Poczcie Polskiej w Warszawie. Brał udział w ćwiczeniach wojskowych w 1970 roku, po których został awansowany do stopnia plutonowego. Jako działacz Ligi Obrony Kraju był odpowiedzialny za umundurowanie poborowych szkolonych w ramach LOK, którzy byli wcielani przez WKU Warszawa Praga-Północ do szkół podoficerskich. Obsługiwał również strzelnicę sportową służącą do szkolenia obronnego młodzieży szkół praskich i innych dzielnic Warszawy (stopnia średniego). W 1981 roku został członkiem Związku Byłych Żołnierzy Zawodowych, Koła nr 54 przy WKU Warszawa Praga-Północ. Od 1983 roku był przez kilka kadencji sekretarz Komisji Rewizyjnej Koła. Odznaczony wszystkimi medalami „Za Zasługi dla Obronności Kraju”, złotą odznaką honorową „Zasłużony dla Warszawy”, brązową, srebrną i złotą odznaką „Zasłużony Działacz LOK”. Za działalność Związkową wyróżniony odznaką honorową „Za Zasługi dla ZBŻZiORWP”, wpisany do księgi honorowej „Zasłużonych dla Organizacji Mazowieckiej” i medalem pamiątkowym 20-lecia ZBŻZiORWP oraz dyplomami z podziękowaniami. Pochowany na Cmentarzu Bródnowskim w Warszawie z udziałem wojskowej asysty honorowej. Członek Koła nr 54. Leszek Zubiński Płk mgr Tadeusz SKORUPKA (3.10.19308.01.2009), syn Podkarpacia, służbę wojskową rozpoczął w 1949 roku jako podchorąży Oficerskiej Szkoły Piechoty im. T. Kościuszki. Po jej ukończeniu dowodził plutonem w Szkole Prawniczej w Jeleniej Górze. Po ukończeniu kursu doskonalenia w WSPiech. został wykładowcą taktyki w Oficerskiej Szkole Radiotechnicznej w Jeleniej Górze oraz OSP we Wrocławiu. Wyznaczony na dowódcę batalionu w 5 Dywizji Pancernej. Po ukończeniu wyższych studiów wojskowych służbę pełnił w Sztabie 5 Dywizji Pancernej, a następnie został zastępcą dowódcy 4. Łużyckiej Brygady Saperów. Służbę zakończył w 1990 roku jako kierownik Okręgowej Wojskowej Pracowni Badań Psychologicznych ŚOW. Odznaczony Złotym Krzyżem Zasługi, Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski, medalami resortowymi oraz odznaką honorową „Zasłużony dla SÓW”. Reprezentował wielokrotnie Wojsko Polskie w strzelaniu z karabinu wojskowego. Był zamiłowanym myśliwym i aktywnym uczestnikiem wielu turniejów brydżowych. Spoczął w grobie rodzinnym na cmentarzu osobowickim we Wrocławiu. Mieczysław Piotrowicz Płk Stanisław ZALEWICZ (16.12.193326.01.2009). Urodził się w miejscowości Cumań w woj. wołyńskim. Służbę wojskową pełnił od 11.11.1952 do 1.09.1959 roku. Ukończył Oficerską Szkołę Artylerii Przeciwlotniczej w Koszalinie. Po przejściu do rezerwy podjął pracę w Zakładach Wytwórczych Urządzeń Elektronowych „WAREL – T 12” w Warszawie. Był długoletnim działaczem ~ Listopad 2009 ~ 25