ŚCIANA, KTÓRA ŁĄCZY

FORUM BRANŻOWE
REALIZACJA
ŚCIANA, KTÓRA ŁĄCZY
Zdjęcie: SZRM
Muzeum Historii Żydów Polskich jest w trakcie budowy, a jego otwarcie nastąpi dopiero w przyszłym roku. Jednak już teraz można podziwiać ścianę ze
szkła, którą prasa nazwała „największym oknem w Warszawie”.
Konkurs na najlepszy projekt budynku muzeum
odbył się w 2005 roku. Zwyciężyła wówczas praca
przygotowana przez fińską pracownię Ilmariego
Lahdelmana i Rainera Mahlamäkiego. Wyjątkowość pomysłu polegała na tym, że budynek podzielony został na dwie części nieregularnym pęknięciem. To pęknięcie wypełniono właśnie szkłem,
które w wielu publikacjach określone zostało jako
największe okno w Warszawie. Szklana przesłona
ma powierzchnię 608 m2 i waży 78 ton. Jej montaż
wykonany został przez Metaplast-Stolarkę.
Ściana szklana o nazwie Sk13 składa się z szyb
zespolonych, zawieszonych poprzez nierdzewne
rotule systemowe na żebrach szklanych. Natomiast same żebra połączone są pomiędzy sobą
specjalnymi blachami oraz tulejami ze stali nierdzewnej. Żebra podwieszono do konstrukcji
budynku przez wsporniki stalowe. A ponieważ
mamy tu do czynienia z dylatacją konstrukcyjną,
więc wsporniki trzymające żebra szklane są zamocowane w specjalnie zaprojektowanych „łożach”,
26 kwiecień 2012
pozwalających na poziome przemieszczenia
w płaszczyźnie fasady szklanej. Dzięki temu, że
wsporniki są wzajemnie połączone elementami
stalowymi, konstrukcja będąca oparciem dla żeber szklanych stanowi jedną część. Zastosowano
tu także system lin w czterech poziomach, które
od środka budynku łączą wewnętrzne krawędzie
żeber szklanych.
Blachy łączą żebra szklane poprzez tuleje.
Żeby zlikwidować niedokładności w wykonaniu
otworów oraz równomiernie rozłożyć siły na styku tulei oraz żeber, zastosowano specjalną żywicę
HIT HY-70 firmy Hilti. Natomiast połączenie blach
łączących (przykładek) z tulejami zaprojektowano tak, by powstał luz, w który można aplikować
zaprawę; użyto HIT RE 500. Dzięki temu likwiduje
się niedokładności rozstawu otworu w blachach
w stosunku do rozstawu otworów w żebrach
szklanych. Dla rozdzielenia blach stalowych od
żeber oraz szkła zaprojektowano specjalną przekładkę z poliamidu PA66.
Żebra szklane to w rzeczywistości dwie warstwy
szkła hartowanego float o grubości 19 mm. Tafle
laminowane są w technologii SentryGlas firmy
DuPont, a grubość warstwy laminującej wynosi
1,52 mm. Natomiast szerokość żeber to 796 mm.
Zespolenia, z których zbudowana jest ściana,
składają się z szyby zewnętrznej hartowanej, typu
Planibel Top NT, o grubości 10 mm oraz szyby
wewnętrznej, z dwóch szyb hartowanych, laminowanych folią dźwiękochronną. W zespoleniu
zastosowano jeszcze 15-milimetrową ramkę termiczną; komora międzyszybowa jest w 90 proc.
wypełniona argonem. Szyby sklejane są silikonem
strukturalnym, który jest odporny na warunki atmosferyczne i promieniowanie UV.
Nowatorskie rozwiązanie zastosowano w przypadku rotuli. Wykonane są one w specjalnej technologii z zastosowaniem tulei z kompozytu, co
przyczynia się do osiągnięcia wysokiej izolacyjności
termicznej. Wklejanie rotuli do szyby zespolonej
oraz jej doszczelnianie odbywa się w zakładzie
szyb zespolonych firmy AGC.
Inną ciekawostką w przypadku tej ściany szklanej
jest linowy, pionowy system zabezpieczeń. Przeszklenie zaprojektowano tak, aby w przypadku
uszkodzenia jakiegokolwiek żebra szklanego,
konstrukcja nie straciła stabilności i statyczności.
Zastosowano tu więc dodatkowo system lin pionowych. Każda z nich ma dwa widełkowe zakończenia ze sworzniem i na jednym końcu napinacz.
W sytuacji, gdy uszkodzeniu ulegnie jedno z żeber,
wtedy obciążenia pionowe od ciężaru ściany szklanej przejmuje lina.
Montaż szklanej ściany został specjalnie dla
tego obiektu opracowany przez projektantów. Architekci jednak zakładali, że w przypadku tak nietypowej konstrukcji poszczególne fazy prac mogą
się zmienić po uzgodnieniu z firmą wykonującą
montaż.
Ściana szklana jest konstrukcja wiszącą, w części
mocowaną do kratownicy stalowej. Można ją już
od początku tego roku podziwiać w Warszawie.
Koszt całkowity budowy muzeum ma wynosić
około 160 mln zł, a inwestorem jest Miasto Stołeczne Warszawa.
(mroc)