Opis AGH A0

PROJEKTANT
APA C z e c h _ D u l i ń s k i _ W r ó b e l
Agencja Projektowa ”ARCHITEKTURA” sp. z o.o.
31–148 KRAKÓW, ul. W r ó b l e w s k i e g o 3/2
T 012 631 09 60, F 012 631 09 61, [email protected]
INWESTOR
AKADEMIA GÓRNICZO – HUTNICZA
IM. STANISŁAWA STASZICA W KRAKOWIE
30-059 KRAKÓW, AL. MICKIEWICZA 30
TEMAT
FAZA
BRANŻA
ANALIZA ŚRODKÓW SŁUŻĄCYCH DO REALIZACJI
WYTYCZNYCH OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
BUDYNKU A0 AGH W KRAKOWIE WRAZ Z ICH
EWALUACJĄ POD WZGLĘDEM
TECHNICZNO-EKONOMICZNYM
I ARCHITEKTONICZNYM W RAMACH INWESTYCJI
PN.: ”PRZYSTOSOWANIE PAWILONU A-0 DO
AKTUALNYCH PRZEPISÓW P.POŻ.”
ANALIZA
A-ppoż
ARCHITEKTURA
WARUNKI OCHRONY
PRZECIWPOŻAROWEJ
DATA
SIERPIEŃ 2013
PROJEKTANT
APA C z e c h _ D u l i ń s k i _ W r ó b e l
Agencja Projektowa ”ARCHITEKTURA” sp. z o.o.
31–148 KRAKÓW, ul. W r ó b l e w s k i e g o 3/2
T 012 631 09 60, F 012 631 09 61, [email protected]
INWESTOR
AKADEMIA GÓRNICZO – HUTNICZA
IM. STANISŁAWA STASZICA W KRAKOWIE
30-059 KRAKÓW, AL. MICKIEWICZA 30
TEMAT
ANALIZA ŚRODKÓW SŁUŻĄCYCH DO REALIZACJI
WYTYCZNYCH OCHRONY PRZECIWPOŻAROWEJ
BUDYNKU A0 AGH W KRAKOWIE WRAZ Z ICH
EWALUACJĄ POD WZGLĘDEM
TECHNICZNO-EKONOMICZNYM
I ARCHITEKTONICZNYM W RAMACH INWESTYCJI
PN.: ”PRZYSTOSOWANIE PAWILONU A-0 DO
AKTUALNYCH PRZEPISÓW P.POŻ.”
FAZA
BRANŻA
ANALIZA
A-ppoż
ARCHITEKTURA
WARUNKI OCHRONY
PRZECIWPOŻAROWEJ
DATA
SIERPIEŃ 2013
AUTORZY OPRACOWANIA
NR UPRAWNIEŃ
ARCH. JANUSZ DULIŃSKI
RP-UPR. 520/91
ARCH. PIOTR WRÓBEL
RP-UPR. 290/92
SPRAWDZAJĄCY
ARCH. JACEK CZECH
WSPÓŁPRACA
ARCH. ROMUALDA PIECHOWICZ
ARCH. ARTUR BIEL
ARCH. ŁUKASZ KORPET
ARCH. JAKUB KOWALCZYK
ARCH. ZOFIA BEDNARCZYK
ARCH. WOJCIECH DULIŃSKI
UAN-UPR 426/86
PODPIS
SPIS ZAWARTOŚCI
I
1.
1.1.
1.2.
1.3.
1.4.
2.
3.
CZĘŚĆ OPISOWA
DANE OGÓLNE
INWESTOR
JEDNOSTKA PROJEKTOWA
PODSTAWA OPRACOWANIA
LOKALIZACJA OBIEKTU
PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA
OPIS TECHNICZNY
4.
4.1
ZAŁĄCZNIKI DO CZĘŚCI OPISOWEJ
Ekspertyza techniczna wymagań rozporządzenia Ministra Infrastruktury (…) dotycząca
klatek schodowych oraz wielkości stref pożarowych w budynku A-0 Akademii
Górniczo-Hutniczej im. St. Staszica w Krakowie, z dnia 20.09.2010 r.,
4.2
Postanowienie Małopolskiej Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej z
dnia 29 grudnia 2010 r.
4.3
Opinia
rzeczoznawców
ds.
zabezpieczeń
przeciwpożarowych
dotycząca
proponowanych rozwiązań techniczno-budowlanych dla pawilonu dydaktycznego A-0
Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w zakresie wyeliminowania stanu zagrożenia
życia ludzi, spowodowanego brakiem zabezpieczenia przed zadymieniem
ewakuacyjnych klatek schodowych, a także przekroczeniem długości dojść
ewakuacyjnych o ponad 100 % , z dnia 25 maja 2013 r.
II.
CZĘŚĆ RYSUNKOWA
Schematy przedstawiające podział budynku na strefy pożarowe i trasy ewakuacji.
rys. nr 1.0
Dane podstawowe. Zestawienie stref pożarowych
rys. nr 1.1
Rzut podziemia
1:400
rys. nr 1.2
Rzut niskiego parteru
1:400
rys. nr 1.3
Rzut wysokiego parteru
1:400
rys. nr 1.4
Rzut I piętra
1:400
rys. nr 1.5
Rzut II piętra
1:400
rys. nr 1.6
Rzut III piętra
1:400
rys. nr 1.7
Przekrój A-A
1:200
Rzuty przedstawiające:
- nowoprojektowane przegrody i zamknięcia wraz z ich funkcjami
- wyburzenia i demontaże.
rys. nr 2.1
Rzut podziemia
rys. nr 2.2
Rzut niskiego parteru
rys. nr 2.3
Rzut wysokiego parteru
rys. nr 2.4
Rzut I piętra
rys. nr 2.5
Rzut II piętra
rys. nr 2.6
Rzut III piętra
Zestawienie elementów budowlanych nr 1-38
1:200
1:200
1:200
1:200
1:200
1:200
1.
1.1.
1.2.
1.3.
1.3.1.
1.3.2.
1.3.3
1.3.4.
1.3.5.
1.3.6.
1.3.7.
1.4.
1.4.1.
DANE OGÓLNE
Inwestor :
Akademia Górniczo-Hutnicza
im. Stanisława Staszica w Krakowie,
z siedzibą w Krakowie 30-059, Al. Mickiewicza 30
Projektant:
APA Czech_Duliński_Wróbel
Agencja Projektowa „ARCHITEKTURA” Sp. z o.o.,
ul. Wróblewskiego 3/2, 31-148 Kraków,
T. 12 631 09 60, [email protected]
Podstawa opracowania :
Umowa znak KC-ek/MW.3112-100-1-1/13 zawarta w dniu 3.07.2013 r. w Krakowie,
pomiędzy Akademią Górniczo-Hutniczą im. Stanisława Staszica w Krakowie i biurem
projektów APA Czech_Duliński_Wróbel Agencja Projektowa Architektura Sp. z o.o.
Ekspertyza techniczna nt. spełnienia wymagań rozporządzenia Ministra Infrastruktury z
dnia 12 kwietnia 2002 r. w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać
budynku i ich usytuowanie (Dz. U. Nr 75, poz. 690, z 2002 r. z póź. zm.) dotycząca: klatek
schodowych oraz wielkości stref pożarowych w budynku A-0 Akademii Górniczo-Hutniczej
im. St. Staszica w Krakowie sporządzona w Krakowie dnia 20.09.2010 r.
Postanowienie Małopolskiej Komendy Wojewódzkiej Państwowej Straży Pożarnej z dnia
29 grudnia 2010 r.
Opinia Rzeczoznawców ds. zabezpieczeń przeciwpożarowych dotycząca proponowanych
rozwiązań techniczno-budowlanych dla pawilonu dydaktycznego A-0 Akademii GórniczoHutniczej w Krakowie, w zakresie wyeliminowania stanu zagrożenia życia ludzi,
spowodowanego brakiem zabezpieczenia przed zadymieniem ewakuacyjnych klatek
schodowych, a także przekroczeniem długości dojść ewakuacyjnych o ponad 100 %.
Opinia sporządzona została w Krakowie dnia 23.05.2013 r.
Inwentaryzacja budynku AGH A-0 datowana na czerwiec 2011 r.
Wizja lokalna
Obowiązujące aktualne normy i przepisy
Lokalizacja obiektu :
Analizowany obiekt znajduje się przy Al. Adama Mickiewicza 30, na działce nr 19/26,
obr. 12 Krowodrza w Krakowie.
2. PRZEDMIOT I ZAKRES OPRACOWANIA
Analiza środków służących do realizacji wytycznych ochrony przeciwpożarowej budynku A0
AGH w Krakowie wraz z ich ewaluacją pod względem techniczno-ekonomicznym
i architektonicznym.
Zakres opracowania:
Analiza zebranych dokumentów dotyczących bezpieczeństwa pożarowego.
Analiza projektów i modernizacji prowadzonych w ostatnim czasie na terenie
budynku A0
Uzupełniające pomiary i inwentaryzacje.
Schematy podziału na strefy pożarowe wraz z oznaczeniem tras i kierunków
ewakuacji.
Rzuty, przekroje, fragmenty widoków ścian w rejonie proponowanych nowych
elementów.
Zestawienia elementów.
Weryfikacja możliwości zastosowania proponowanych rozwiązań w odniesieniu do
historycznej wartości obiektu.
Wytyczne realizacyjne i rekomendacje.
3.
OPIS TECHNICZNY
3.1
Ogólne zasady Podział na strefy pożarowe wraz z wyznaczeniem tras i kierunków
ewakuacji
Podział na strefy pożarowe.
Powierzchnia analizowanego budynku przekracza maksymalną powierzchnię strefy
pożarowej odpowiadającej klasyfikacji budynku. W związku z powyższym należy podzielić
obiekt na więcej stref pożarowych.
Po przeprowadzeniu analizy zaproponowano podział budynku na strefy pożarowe „w
pionie”. Szczegółowy zakres i klasyfikacja stref pożarowych w budynku został
przedstawiony w części graficznej na planszach A-ppoż 1.1-1.7. Zestawienie tabelaryczne
stref pożarowych wraz z podstawowymi informacjami dot. klasyfikacji pożarowej obiektu
zostały przedstawione na planszy A-ppoż 1.0.
Niniejsza analiza uwzględnia udostępnione przez Inwestora dokumentacje projektowe
przeprowadzonych w ostatnim czasie i aktualnie przeprowadzanych prac na terenie
budynku A-0 oraz dodatkowe inwentaryzacje, w zakresie niezbędnym do
przeprowadzenia prac leżących w zakresie opracowania.
3.1.1
3.1.2
Klasyfikacja pionowych dróg ewakuacji w budynku:
Kluczowym uwarunkowaniem służącym do zaplanowania podziału budynku jest
sklasyfikowanie pionowych dróg komunikacyjnych, które żeby mogły pełnić funkcje
ewakuacyjne w budynku średniowysokim, jakim jest A-0, muszą być wydzielone
pożarowo.
Jako klasyczne ewakuacyjne klatki schodowe, które przy stosunkowo małej ingerencji w
historyczną wartość obiektu można wydzielić pożarowo, należy traktować tylko klatki
(oznaczenia KL1, KL2) w obu skrzydłach budynku z wyjściami na zewnątrz budynku.
Zatem odległość pomiędzy w/w klatkami schodowymi nie spełnia maksymalnych
odległości dróg dojść ewakuacyjnych. W związku z powyższym podział na strefy „w pionie”
skraca te długości umożliwiając kierowanie ewakuacji ze skrzydeł budynku do jednej z
klatek ewakuacyjnych i w drugą stronę do oddzielnej strefy pożarowej. Przy ewakuacji ze
środkowej części budynku najkrótsze drogi ewakuacji prowadzą w dwóch kierunkach, do
obu stref pożarowych w skrzydłach budynku. Takie rozwiązanie wymaga zastosowania
ewakuacji stopniowej. W pierwszej kolejności należy przeprowadzać ewakuację strefy
zagrożonej.
Główny hol z reprezentacyjną klatką schodową zakwalifikowany została jako „przekryty
dziedziniec wewnętrzny”. Analiza możliwości zakwalifikowania głównej klatki schodowej
jako klatki ewakuacyjnej wykazała:
- konieczność zastosowania szeregu dodatkowych wydzieleń pożarowych w tej części
budynku (wymiana wszystkich drzwi prowadzących do holu na przeciwpożarowe;
wydzielenie szybów windowych, których nie dałoby się zamknąć w obrębie samej klatki),
- konieczność zmiany sposobu użytkowania holu na wyłącznie funkcję komunikacyjną
(m.in. likwidacja szatni i sklepu) z rygorem dotyczącym ograniczeń w możliwości
stosowania wszelkich materiałów na klatce ewakuacyjnej lub zamiennie konieczność
zastosowania wtórnych wydzieleń pożarowych pomieszczeń w obrębie istniejącego holu;
- znaczne wydłużenie dróg ewakuacyjnych związane z koniecznością kierowania osób
klatką bezpośrednio na zewnątrz obiektu, zamiast możliwości kierowania w stronę
oddzielnych stref pożarowych, co kilkakrotnie skraca długości tras ewakuacji (przy
zagrożeniu powstałym w środkowej części budynku) i wpływa wyraźnie na poprawę
bezpieczeństwa. Teoretyczna długość trasy dojścia ewakuacyjnego (przy tylko jednym
kierunku dojścia) z pomieszczeń znajdujących się na ostatniej kondygnacji, do wyjścia na
zewnątrz budynku taką klatką ewakuacyjną wynosiłaby ok. 120m.
- wprowadzenie w/w zabiegów, w celu wydzielenia pożarowego głównej klatki wymagałyby
znacznych ingerencji w istniejącą historyczną tkankę obiektu.
- konieczność zastosowania urządzeń zapobiegających zadymieniu lub służących do
usuwania dymu. (Podobny warunek jednak jest konieczny do spełnienia również w
przypadku „przekrytego dziedzińca wewnętrznego”, w którym należy zastosować
rozwiązania techniczno-budowlane zabezpieczające przed zadymieniem dróg
ewakuacyjnych.)
W związku z w/w warunkami głównej klatki schodowej nie klasyfikujemy jako klatki
ewakuacyjnej.
3.1.3
Szyby windowe.
Argument wpływający na konieczność zastosowanie proponowanego podziału na strefy
pożarowe wynika również z braku wydzieleń pożarowych istniejących szybów windowych
na kolejnych kondygnacjach, zatem potencjalny podział budynku na strefy „w poziomie”
wymagałby wykonania dodatkowych wydzieleń we wszystkich szybach windowych.
3.1.4
Poziome drogi ewakuacyjne.
Trasy i kwalifikacja dróg ewakuacyjnych została przedstawiona w części graficznej na
planszach A-ppoż 1.1-1.7. Ze względu na ograniczoną ilość pionowych dróg
ewakuacyjnych, przy założeniu zastosowania etapowego/stopniowego systemu ewakuacji
w budynku, kierunki ewakuacji zależą od tego, która strefa objęta jest zagrożeniem. W tym
celu wielokrotnie w budynku zaplanowano drzwi pożarowe ewakuacyjne wahadłowe, które
dają możliwość elastycznego kierowania ewakuacji w budynku. Niniejsze założenia należy
uwzględnić na etapie opracowywania instalacji teletechnicznych przeciwpożarowych oraz
scenariusza rozwoju zdarzeń podczas pożaru.
Ze względu na zastałą, istniejącą strukturę budynku, nie ma możliwości doprowadzenia
planowanych tras ewakuacyjnych w budynku do pełnej zgodności z aktualnymi
przepisami, co skutkuje:
- nieznacznym przedłużeniem dopuszczalnych długości dróg dojść ewakuacyjnych (np. na
poziomie piwnicy)
- lokalnymi zawężeniami na trasach dróg dojść ewakuacyjnych (np. na poziomie piwnicy i
III piętra)
- zbyt niską wysokością na trasach dróg dojść ewakuacyjnych na poziomie piwnicy (dot. to
również wysokości przejść w drzwiach).
Ponadto w istniejącym budynku wielokrotnie występują przedsionki pomiędzy
pomieszczeniami a korytarzami ewakuacyjnymi. Ze względu na istniejące ograniczenia,
droga ewakuacyjna przez takie przedsionki jest zakwalifikowana jako trasa przejścia
ewakuacyjnego.
3.2.
Klasyfikacja do grup wysokości budynków.
Podczas prac nad niniejszym opracowaniem, przeanalizowano parametry wysokości
budynku wpływające na klasyfikację obiektu pod kątem przepisów przeciwpożarowych.
Obiekt A-0 w aktualnej formie i przy aktualnym sposobie użytkowania, należy
klasyfikować jako budynek wysoki, ze względu na przekroczenie wartości 25 metrów
wysokości od najniższego poziomu przed wejściami do budynku od strony dziedzińców do
najwyżej położonego stropu (wraz z warstwami wykończeniowymi) nad częścią
przeznaczoną na pobyt osób.
Wydzielenia pożarowe dodatkowej strefy pożarowej PM nr 12 na poziomie III piętra i
przekwalifikowanie całego zespołu pomieszczeń (nr 380a,380b,382,383 oraz części holu
przed tymi pomieszczeniami) na strefę techniczną, pozwolą najmniejszym kosztem
zakwalifikować cały budynek jako średniowysoki (<25m wysokości). Taka klasyfikacja
budynku pozwoli ograniczyć ilość wszelkiego rodzaju dodatkowych instalacji
przeciwpożarowych, teletechnicznych, wentylacyjnych itp. i dodatkowych wydzieleń
przeciwpożarowych niezbędnych do wprowadzenia przy klasyfikacji budynku jako
budynek wysoki. Proponowane rozwiązanie pozwoli zoptymalizować koszta
przystosowania obiektu do aktualnych przepisów i pozwoli w olbrzymim stopniu
ograniczyć potencjalną ingerencję w historyczną tkankę obiektu.
Uwaga:
Niniejsze opracowanie powstało w oparciu o decyzję Inwestora dot. konieczności
zakwalifikowania budynku jako budynku średniowysokiego, przy świadomości
konsekwencji wynikających z zastosowania klasyfikacji budynku A-0 jako budynku
wysokiego. Zmiana tego parametru miałaby wpływ na wszelkie wymienione wcześniej i
dalej założenia i uwarunkowania i skutkowałaby koniecznością przeprowadzenia kolejnej
analizy i stworzenia nowego zestawu wytycznych.
3.3
Analiza możliwości zastosowania proponowanych rozwiązań w odniesieniu do
historycznej wartości obiektu wraz z wnioskami.
Proponowany podział budynku na strefy pożarowe oraz klasyfikacja głównej klatki
schodowej jako „przekrytego dziedzińca wewnętrznego” w odróżnieniu od koncepcji
klasyfikacji jej jako klatki schodowej ewakuacyjnej, zgodnie z przepisami Warunków
technicznych, sprawia, że ograniczy się ilość niezbędnych do zastosowania wydzieleń
przeciwpożarowych, co wyraźnie ograniczy ilość ingerencji w istniejącą historyczną
tkankę obiektu.
Również klasyfikacja do grup wysokości budynku, omawiana w poprzednim punkcie i
wszelkie związane z nią konsekwencje, mają wyraźny wpływ na optymalne ograniczenie
ingerencji w historyczną tkankę obiektu.
Przy wymianie elementów stolarki okiennej w pasach elewacyjnych stanowiących granice
stref pożarowych, na elementy w klasie EI, należy zachować historyczny wyraz poprzez
stosowanie analogicznych kształtów, proporcji, podziałów, kolorystyki itp. stolarki w
nowych elementach.
W miejscach wyeksponowanych, w których ze względu na gabaryty otworu w konstrukcji
(w ścianie), istnieje możliwość zastosowania ślusarki/stolarki drzwiowej dwuskrzydłowej o
skrzydłach równej szerokości, spełniających jednocześnie założenia niniejszego
opracowania i przepisy dotyczące ewakuacji, sugerujemy zastosowanie takiego
rozwiązania.
3.4
3.4.1
Wytyczne realizacyjne.
Zabezpieczenie ewakuacyjnych klatek schodowych.
Klatki schodowe K1 i K2, służące do ewakuacji, należy wydzielić pożarowo i na podstawie
oddzielnego budowlano-wykonawczego opracowania wyposażyć w system urządzeń
zapobiegających zadymieniu lub służących do usuwania dymu.
W zakresie niniejszego opracowania, wskazano drzwi mogące służyć do potencjalnego
zapewnienia powietrza uzupełniającego na potrzeby działania systemu oddymiania klatek.
Na etapie oddzielnego budowlano-wykonawczego opracowania, na bazie dobranego
systemu zabezpieczenia klatki, należy przeanalizować konieczność wykorzystania tych
drzwi do funkcji napowietrzającej. Wyposażenie drzwi należy dobrać i w odpowiedni
sposób wysterować na bazie oddzielnego opracowania budowlano-wykonawczego.
3.4.2
Przekryty dziedziniec wewnętrzny.
Główny hol z reprezentacyjną klatką schodową należy, na podstawie oddzielnego
budowlano-wykonawczego opracowania, wyposażyć w rozwiązania technicznobudowlane zabezpieczające przed zadymieniem dróg ewakuacyjnych.
W zakresie prac budowlanych należy uwzględnić potencjalnie konieczne wydzielenie
zbiornika dymu od przestrzeni komunikacyjnej na poziomie III piętra, na wysokości kopuły
nad reprezentacyjną klatką schodową. W/w wydzielenie zostało zaplanowane jako ściana
w klasie minimum EI30 z wszelkimi zamknięciami w klasie minimum EI30.
W celu prawidłowego funkcjonowania zastosowanego systemu i prawidłowego
funkcjonowania zbiornika dymu, należy na etapie oddzielnego budowlano-wykonawczego
opracowania, obliczyć niezbędny do wykonania stopień ażurowości kopuły, dostosowany
do wybranego systemu ochrony przed zadymieniem holu oraz zaplanować wszelkie inne
niezbędne do działania tego systemu przegrody, zamknięcia, okna napowietrzające,
elementy służące do kierowania dymu itp.
3.4.3
W oparciu o niniejszą analizę, poza wymienionymi wyżej opracowaniami zabezpieczenia
przed zadymieniem (w pkt. 3.4.1 i 3.4.2), które należy wykonać w celu ochrony dróg
ewakuacyjnych, należy ponadto wykonać:
- Projekt systemu sygnalizacji pożarowej,
- Projekt awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego (Ze względu na zmienne kierunki
ewakuacji uzależnione od scenariusza pożarowego dla danej strefy pożarowej, należy
wykonać tzw. Dynamiczny system awaryjnego oświetlenia ewakuacyjnego),
- Projekt instalacji wodociągowej przeciwpożarowej (hydrantowej),
- Wszelkie inne niezbędne opracowania branżowe wynikające z wprowadzenia podziału
budynku na strefy pożarowe
3.4.4
Parametry zamknięć.
W części graficznej na rysunkach nr 2.1-2.6 zawarte są podstawowe informacje i
lokalizacje nowoprojektowanych przegród i zamknięć wraz z opisem ich parametrów
dotyczących ochrony przeciwpożarowej budynku A-0. Wskazane parametry muszą zostać
uwzględnione w trakcie sporządzania projektów warsztatowych, w czasie realizacji oraz w
trakcie opracowywania scenariusza pożaru.
Na w/w rysunkach oznaczono również wyburzenia i demontaże niezbędne do
prawidłowego funkcjonowania nowoprojektowanego układu ewakuacji z budynku.
3.4.5
Uwagi:
a) Całą dokumentację, rysunki, opisy na rysunkach, zestawienia, opisy techniczne itp.
należy rozpatrywać łącznie.
b) Wykonawca ma obowiązek wykonać badanie ścian w linii granic wydzieleń
przeciwpożarowych i ocenić ich parametry pod względem spełnienia lub nie wymaganej
klasy wydzielenia przeciwpożarowego. W przypadku braku spełnienie w/w warunków
przez daną ścianę, należy ją uszczelnić, dodatkowo pogrubić lub obudować stosując
certyfikowane rozwiązania. W zakresie wykonawcy leży również przeprowadzenie
analogicznego badania na obecność przerw w ciągłości wydzieleń pożarowych przegród
poziomych i odpowiednie prace mające na celu ich uszczelnienie. Dobór technologii leży
po stronie Wykonawcy. Wszelkie w/w prace należy przeprowadzać zgodnie z wymogami
zawartymi w Rozporządzeniu ministra infrastruktury w sprawie warunków technicznych,
jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie.
c) Wielkości otworów w murze pod nowe elementy stolarki/ślusarki o gabarytach
większych niż dotychczasowe wielkości otworów należy dostosować (po przeprowadzeniu
analizy konieczności wzmocnienia lub wymiany nadproża)
d) Wszelkie istniejące drzwi przesuwne, które zgodnie z niniejszą analizą mają pełnić
funkcję ewakuacyjną należy podłączyć do instalacji sap i wyposażyć w mechanizmy
certyfikowane na drogi ewakuacyjne (zgodnie z § 240 ust. 4. Rozporządzenia ministra
infrastruktury w sprawie warunków technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich
usytuowanie.) Jeżeli nie ma takiej możliwości to należy wymienić całe zestawy na nowe.
e) Wszystkie drzwi:
- stanowiące zamknięcia przeciwpożarowe,
- dymoszczelne,
- montowane wzdłuż dróg ewakuacyjnych,
należy wyposażyć w samozamykacze.
f) Podczas wymiany wskazanych elementów stolarki/ślusarki okiennej w ścianach
zewnętrznych stanowiących (zgodnie z niniejszą analizą) przegrody przeciwpożarowe, w
zakresie podziałów i kolorystyki należy wzorować się na dotychczas istniejących
zestawach stolarki/ślusarki. Nowe elementy stolarki/ślusarki okiennej przeciwpożarowej
należy wykonać jako elementy stałe, bez możliwości otwierania.
g) W zakresie projektów branżowych leży wyposażenie instalacji w odpowiednie
zamknięcia przeciwpożarowe tras instalacyjnych, dostosowane do zaprojektowanego
podziału budynku na strefy pożarowe. Wszelkie przejścia instalacyjne w ścianach
wydzielenia przeciwpożarowego należy zabezpieczyć i uszczelnić zgodnie z klasą
przegrody stosując systemowe i certyfikowane rozwiązania.
h) Należy sprawdzić przebieg pionów wentylacji grawitacyjnej na etapie opracowywania
branżowych projektów budowlanych i dostosować ich układ do zaplanowanego podziału
budynku na strefy pożarowe.
i) Wszystkie sterowane i zautomatyzowane urządzenia i elementy służące ochronie
przeciwpożarowej oraz ich akcesoria niezbędne do spełnienia swojej funkcji podczas
alarmu (centralki, siłowniki itp.) muszą posiadać odpowiednie certyfikaty pożarowe
zgodne z obowiązującymi normami.
j) Okablowanie do zasilania i sterowania wszelkimi zautomatyzowanymi urządzeniami i
elementami służącymi ochronie przeciwpożarowej musi być wykonane z kabli pożarowych
bądź dane urządzenie lub element musi spełniać swoją funkcję w ochronie
przeciwpożarowej niezależnie od przerw w dostawie zasilania.
k) Zgodnie z §232. Rozporządzenia Ministra Infrastruktury w sprawie warunków
technicznych, jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie:
W ścianie oddzielenia pożarowego łączna powierzchnia otworów (zamykanych za
pomocą drzwi przeciwpożarowych bądź innego zamknięcia przeciwpożarowego) nie
powinna przekraczać 15% powierzchni ściany;
Niezależnie, w ścianie oddzielenia przeciwpożarowego, dopuszcza się wypełnienie
otworów materiałem przepuszczającym światło, takim jak (...) przeszklenie, jeżeli
powierzchnia wypełnionych otworów nie przekracza 10% powierzchni ściany.
Zatem w projektowanych zestawach ślusarki przeciwpożarowej, wszelkie stałe elementy
(nadświetla, doświetla) można wykonać w klasie zamknięcia przeciwpożarowego.
3.4
Sugestie dotyczące wymaganego przepisami zabezpieczenia głównego holu
reprezentacyjnej klatki schodowej w budynku A-0.
i
W celu potencjalnych prób uniknięcia wymogu zastosowania instalacji zabezpieczenia
przed zadymieniem głównego holu z reprezentacyjną klatką schodową w budynku,
zakwalifikowanego jako "przekryty dziedziniec wewnętrzny", przeanalizowano argumenty
lub możliwe dodatkowe rozwiązania, które mogą, na etapie opracowywania projektu
branżowego budowlanego, posłużyć do wystąpienia o odstępstwo od warunków
technicznych dotyczących konieczności stosowania instalacji zabezpieczania przed
zadymieniem:
a) Biegi schodowe w głównej klatce nie zaplanowane są do prowadzenia nimi
bezpośredniej ewakuacji. Schody te nie stanowią podstawowej drogi ewakuacyjnej.
Schody te mogą być wykorzystywane w ewakuacji stopniowej w sytuacji braku
bezpośredniego zagrożenia w strefie pożarowej, w obrębie której te schody się znajdują.
b) W przypadku bezpośredniego zagrożenia w strefie pożarowej obejmującej główną
klatkę schodową, użytkownicy kierowani są w stronę drzwi ewakuacyjnych prowadzących
w kierunku oddzielnych stref pożarowych na tej samej kondygnacji. Ze wszystkich
pomieszczeń przylegających bezpośrednio do ciągów komunikacyjnych wokół głównej
reprezentacyjnej klatki schodowej, są zapewnione poziome drogi dojść ewakuacyjnych
conajmniej w dwóch kierunkach do oddzielnych stref pożarowych. Długości i
przepustowości tych dojść z dużym zapasem spełniają normatywne dozwolone wartości;
c) Cała przestrzeń na wysokości sklepienia znajdującego się bezpośrednio nad główną
klatką schodową została wydzielona pożarowo od korytarzy znajdujących się na poziomie
III piętra ścianami w klasie (conajmniej) EI 30, co zabezpieczy te korytarze przed
zadymieniem.
d) Ponadto istnieje możliwość zastosowania wtórnych podziałów w obrębie ciągów
komunikacyjnych wokół w/w schodów w celu zabezpieczenia przed zadymieniem
głównych dróg dojść ewakuacyjnych poprzez zastosowanie np. ruchomych kurtyn
dymowych z przejściami ewakuacyjnymi w płaszczu kurtyn lub poprzez zastosowanie
dodatkowych drzwi np. dymoszczelnych w drugiej linii poza najbliższym sąsiedztwem
duszy klatki np.:
- na poz. Wysokiego parteru w osiach E i D,
- na poz. I piętra w osiach E (zabezpieczenie dróg ew. z Auli) i D,
- na poz. III piętra w osiach 5/E-F i 6/E-F
e) Oczywistym argumentem jest również ochrona historycznej wartości obiektu i wnętrza
holu głównego, który przy zastosowaniu wymaganych przepisami instalacji wymagałby
gruntownej przebudowy i uzbrojenia w szereg instalacji.
Należy tu zaznaczyć, że kolejne koncepcje polegające na obudowywaniu kubaturami
przestrzeni wokół głównej klatki schodowe (jak projekt "przebudowa i nadbudowa
półokrągłego tarasu") mogą osłabiać dodatkowo w/w argumenty, bo skutkują
koniecznością kierowania dodatkowych dróg ewakuacyjnych przez główną klatkę
schodową lub ograniczają bezpośredni dostęp z "przekrytego dziedzińca wewnętrznego"
do ścian zewnętrznych, co utrudnia np. przewietrzanie tej przestrzeni i dostęp powietrza
uzupełniającego.