Regulamin konkursu - MiNI Akademia Matematyki

Komunikat
Mini Akademia Matematyki ogłasza konkurs dla uczniów szkół gimnazjalnych i ponadgimnazjalnych na projekt: „ Mierzenie szczęścia”.
Konkurs ma na celu danie możliwości wykazania inicjatywy uczniom, pokazania na przykładzie jak idee i narzędzia matematyczne mogą służyć do
tworzenia produktów mających „praktyczne” zastosowania. Ma pokazać, w
formie zabawy, na czym może polegać realizacja przedsięwzięcia, które
powinno zawierać elementy o różnym charakterze: podstawy teoretyczne,
organizacja i kierowanie realizacją projektu, tworzenie algorytmów i oprogramowania, planowanie wprowadzania produktu na rynek i inne.
Projekt powinien zawierać opis realizacji takiego przedsięwzięcia od pomysłu do wprowadzenia produktu do użytku.
Zawartość składanego jako praca konkursowa opracowania będzie zależała od inwencji zespołów – nie narzucamy tu ograniczeń - może zawierać
między innymi:
• Wyjaśnienie teoretyczne podstaw działania systemu inspirowane wykładem MiNI Akademii „Całka i szczęście” z dnia 8.05.2010. Konspekt wykładu jest dostępny na stronie internetowej MiNI Akademii.
• Opis sposobu pobieranie informacji o nastroju użytkownika (z jego
udziałem lub automatyczny).
• Algorytm przetwarzania danych.
• Sposób przetwarzania, prezentowania i wykorzystywania wyników.
• Opis interfejsu użytkownika.
• Potencjalne zastosowania. Plan wprowadzenia „produktu” na rynek.
• Dokumentację realizacji projektu, w tym strukturę zespołu, role pełnione przez jego członków, napotkane trudności i sposoby ich pokonania, historię działania zespołu, której może towarzyszyć dokumentacja fotograficzna.
Jeśli grupa uczestnicząca w konkursie zrealizuje jakieś elementy projektowanego systemu, przeprowadzi badania, ankiety, czy inne przedsięwzięcia
wykraczające poza sam rozbudowany projekt, to może to dołączyć do składanej pracy i będzie to wpływało na ocenę.
Uroczyste zakończenie konkursu, wraz z ogłoszeniem wyników i rozdaniem nagród, odbędzie się podczas Inauguracyjnego spotkania MINI Akademii w październiku 2010. Wyniki konkursu zamieszczone będą na stronie Mini Akademii.
Regulamin Konkursu Mini Akademii
1. Do konkursu mogą zgłaszać się zespoły uczniów szkół gimnazjalnych
lub ponadgimnazjalnych.
2. Zgłoszenie następuje poprzez nadesłanie na adres pocztowy Wydziału
MiNI Politechniki Warszawskiej wersji papierowej oraz elektronicznej
przygotowanych materiałów nie później niż do 30.09.2010. (decyduje
data stempla pocztowego lub dostarczenia do sekretariatu Wydziału).
3. Zgłoszenie do konkursu, oprócz samego projektu, powinno zawierać listę realizatorów, dane kierownika projektu – którym powinien być
uczeń, nazwiska opiekunów (nauczycieli) wspomagających zespół, nazwiska lub nazwy ewentualnych konsultantów.
4. Projekty ocenia komisja konkursowa powołana przez Dziekana Wydziału
MiNI Politechniki Warszawskiej.
Komentarz.
Temat konkursu ma charakter nieco żartobliwy i oczekujemy, że uczestnicy będą
się przede wszystkim dobrze bawili przygotowując projekty, ale że potraktują też
pracę poważnie. Liczymy, że puszczą wodze fantazji, uwolnią swoją kreatywność.
Temat jest dużo poważniejszy niż mogłoby się wydawać na pierwszy rzut oka.
Brzmiąc żartobliwie zawiera elementy całkiem poważne:
1. Samo szczęście to sprawa poważna. Każdy sam chciałby być szczęśliwy,
żeby szczęśliwi byli jego bliscy. Rządy chciałyby, żeby obywatele byli
szczęśliwi. Czym więc właściwie jest szczęście? I jak pomóc sobie i innym,
żeby być jak najbardziej szczęśliwym? Zastanawiali się nad tym i mędrcy i
zwyczajni ludzie od tysięcy lat.
2. Czy szczęście da się zmierzyć, albo przynajmniej jakieś jego cechy? Całka
jest ważnym i uniwersalnym narzędziem matematycznym znajdującym zastosowania w różnych dziedzinach nauki, w zastosowaniach. Zadziwiająco
dobrze nadaje się do opisania szczęścia rozumianego jako „zadowolenie z
życia jako całości”. Czy da się na tej podstawie zbudować „urządzenie do
badania szczęścia”?
3. Chcąc poważnie potraktować to „żartobliwe” zadanie trzeba rozważyć wiele aspektów, zasięgnąć opinii specjalistów. Mogą to być psychologowie, socjologowie, filozofowie,...
4. Czy możliwość zmierzenia szczęścia przeżywanego przez ludzi to tylko żart
i zabawka? A może da się wymyślić prawdziwe zastosowanie? – w bada-
niach, w lecznictwie, w samodoskonaleniu, albo w czymś jeszcze zupełnie
innym.
5. Jeśli narzędzie do mierzenia szczęścia miałoby rzeczywiście być wykorzystywane, to w dzisiejszych czasach musi być oparte na komputerach. Najpierw dane – z wywiadów, z czujników, z urządzeń czytających nastrój z
twarzy,... Trzeba mieć sposób zbierania tych danych. Potem odpowiednie
oprogramowanie musi je przetwarzać i interpretować. Wyniki powinny być
odpowiednio prezentowane i wykorzystywane.
Pracując nad tym tematem odkryje się z pewnością sporo nowych aspektów, problemów, z których teraz nie zdajemy sobie sprawy. Trzeba będzie te problemy
rozwiązać, pojawią się nowe pomysły.
Z „żartobliwego” tematu powstaje duże przedsięwzięcie, którego realizacja może
wiele nauczyć, dać spore doświadczenie w organizowaniu pracy zespołu, włączaniu w realizację różnych dziedzin wiedzy, różnych specjalistów.
Czy rzeczywiście powstanie kiedyś działający, „komercyjny” system określania
szczęścia? Tego nie wiemy, ale być może zależy to od inwencji i wynalazczości
uczestników. Jeśli pojawią się dobre projekty, to przed wynalazcami następny
etap – trzeba znaleźć środki i sposoby wdrożenia projektu w życie.
Matematyka ma mnóstwo zastosowań, przeróżnych. Ten projekt ma pokazać jeden z przykładów możliwości jakie stwarza. Rola matematyki w świecie będzie rosła. Innowacyjność, na której opiera się teraz rozwój, nie obędzie się bez matematyki.
Życzymy powodzenia!