List do Rodziców

Drodzy Rodzice!
Dzieci w grupie przedszkolnej stają się dla siebie nawzajem nauczycielami. Liczne przykłady
potwierdzają, że jeśli dzieci są poprowadzone do wspólnej wytrwałej pracy nad powierzonymi
zadaniami, ich intelektualne postępy mogą być nawet większe niż podczas pracy indywidualnej.
Jednocześnie pamiętać trzeba, że sytuacje takie stają się niejednokrotnie okazjami do konfliktów.
Dziecko staje bowiem w sytuacji, gdy koleżanka lub kolega inaczej rozumie okoliczności, chce
czegoś innego. Do dziecka dociera więc, że na te same rzeczy i zdarzenia można spojrzeć inaczej.
Proces uczenia się spojrzenia na sprawy z perspektywy drugiej osoby jest długi i bywa bolesny.
Jednakże te właśnie sytuacje kontaktu z drugim małym człowiekiem ( partnerem) i jego punktem
widzenia danej sytuacji ( inny niż mój własny) uczą otwartości na ludzi i na świat. I wreszcie, uczą
też godzenia różnych punktów widzenia i wspólnego rozwiązywania sytuacji konfliktowych, bo
przecież, by być razem na co dzień, dzieci muszą w końcu nauczyć się te różne punkty widzenia
uzgadniać, oczywiście na miarę dziecięcego świata spraw i zdarzeń. Uczą się w ten sposób
współpracy i współdziałania mimo różnorodnych punktów widzenia ( a może właśnie dzięki nim)!
Wprowadzamy w świat wartości: szacunek, współpraca, zgodność, bezpieczeństwo, zdrowie...
Uczymy tego, co najważniejsze:
*Doświadczenia emocjonalno- społeczne:
− rozwijanie umiejętności porozumiewania się poprzez słuchanie poleceń i pytań
nauczyciela,wypowiadanie się na określony temat z zachowaniem płynności mówienia i
panując nad swoim głosem, słuchanie wypowiedzi innych;
−
rozwijanie umiejętności rozwiązywania konfliktów na zasadzie wygrana – wygrana w myśl
zasady, iż wspólnie można pokonać trudności i osiągnąć więcej- na przykładzie zachowania
bohaterów opowiadania;
− budowanie poczucia bezpieczeństwa i odpowiedzialności za swoje zdrowie m.in. poprzez
wyrabianie nawyku dbałości o zdrowe żywienie, zachowanie ostrożności w zetknięciu z
nieznanymi roślinami.
* Doświadczenia sensoryczno- motoryczne i poznawcze:
− rozwijanie spostrzegawczości, analizy i syntezy wzrokowej; rozwijanie wrażliwości, analizy
i syntezy słuchowej;
− poznanie graficznego obrazu głoski o ( liter o, O) oraz podpisów do obrazków (np. okno,
oko, okulary);
− rozwijanie słuchu fonematycznego m.in. poprzez dobieranie obrazków, których nazwy się
rymują,
− wspomaganie rozwoju mowy i umiejętności poprawnego wypowiadania się m.in. poprzez
dbałość o poprawne pod względem artykulacyjnym wymawianie słów i budowanie
dłuższych wypowiedzi; wzbogacanie słownika o pojęcia związane z tematami zajęć oraz
wdrażanie do rozumienia wieloznaczności wyrazów;
− rozwijanie sprawności manualnej i koordynacji ręka- oko m.in. podczas rysowania po
śladzie i w ograniczonym polu;
− rozwijanie umiejętności odzwierciedlania kształtu jakiegoś elementu w formie przestrzennej
np. owocu z plasteliny;
− porównywanie liczebności zbiorów z użyciem określeń: więcej, mniej, tyle samo;
− doskonalenie orientacji w schemacie własnego ciała- lewa i prawa strona, przód i tył, części
ciała.
Jak wspierać dziecko?
Warto wspierać dziecko w rozwijaniu rozumienia perspektywy drugiej osoby. To długi i
niełatwy proces. Przedszkolak jest na etapie egocentrycznego ujmowania świata i jest to
naturalny etap rozwojowy. Jednakże możliwości rozwojowe pięciolatka i sześciolatka pozwalają
mu już na coraz sprawniejsze odrywanie się od własnego punktu widzenia. Dobrze jest
wykorzystać te możliwości i zachęcać dziecko, by np. obejrzało jakąś rzecz z różnych
perspektyw i za każdym razem opowiadało w szczegółach, co widzi.
Warto wykorzystać codzienne sytuacje, by ćwiczyć z dzieckiem porównywanie liczebności
zbiorów poprzez przyporządkowanie elementów „jeden do jednego”, np. podczas
przygotowania produktów na sałatkę ( Których owoców jest więcej- zielonych czy czerwonych?
itp.).
Warto porozmawiać o ... różnorodności na świecie!
Małe dziecko w naturalny sposób jest otwarte na świat i jego różnorodność. Gdy zaczyna być
świadome tych różnic, trzeba tę otwartość i postawę szacunku pielęgnować. Warto rozmawiać z
dzieckiem o różnorodności na świecie- tym stworzonym przez naturę i tym tworzonym przez
człowieka- wykazując, iż właśnie dzięki temu świat jest niezwykle ciekawy, a ludzie mogą się
tak wiele od siebie nawzajem nauczyć.
Warto poczytać...
R. Jędrzejewska- Wróbel, Każdy jest inny, WSiP.
Pozdrawiam: Marzena Turkowska