spis treśœci - e
Transkrypt
spis treśœci - e
4 27 GRUDNIA 2013–6 STYCZNIA 2014 POLECAMY T T ER ERSTO ERS RS OCK C FOT. EAST NEWS 41–50 EGZORCYŚCI: KOMANDOSI PANA BOGA 104 BAL W DOMU DODATEK SPECJALNY ANNA MONICKA [ NA POCZĄTEK W CZTEROLATKI 30 GENDEREM JAROMIR KWIATKOWSKI PRZEGLĄD TYGODNIA 6 TRENDY I OWĘDY 9 36 DOROTA ŁOSIEWICZ 38 JOLANTA GAJDA-ZADWORNA MICHAŁ KORSUN, PAWEŁ KORSUN TYSIĄCE ZNAKÓW 10 ŚWIETLIK W SIECI [ WYCINKI WARZECHY AMBASADOROWI NIE DO ŚMIECHU JAN PIETRZAK [ TEMAT TYGODNIA JAN ROKITA [ Z KRZYSZTOFEM SZWAGRZYKIEM 20 ROZMAWIAJĄ JACEK I MICHAŁ KARNOWSCY KACZMAREK JAKO PASKUDA 58 TOMASZ ZBIGNIEW ZAPERT 98 MARIA SZUROWSKA LITEWSKA 2013 60 KUCHARKA JAN POLKOWSKI ŚW. MATEUSZA 100 EFEKT JANUSZ SZEWCZAK 74 75 CO MNIE WKURZA KAMILA ŁAPICKA BÓJ SIĘ BOGA! PAŁA Z KULTURY 28 MARCIN WOLSKI 79 FELIETONY 27 KRAJ [ Elżbieta Bieńkowska Monika Jaruzelska Małgorzata Tusk 4. Jarosław Gowin Tak, tak, wiemy, że przecierają państwo oczy ze zdumienienia. Jak facet, który dostał bęcki od Tuska, facet, po którym w rządzie nikt nie płakał, wreszcie facet, którego cała partia mieści się w windzie, może być zwycięzcą?! A jednak Gowin zdeklasował Schetynę i potwornie wkurzył Tuska, zaś od wielu miesięcy nie schodzi z pierwszych stron gazet. I co, powiedzielibyście to o nim rok temu? 2. Adam Hofman Pasmo sukcesów: obsikał Elbląg, chwalił się koleżankom przyrodzeniem, jednoosobowo zaczął decydować o tym, kto z partii może iść do mediów (sukcesów pomniejszych, jak ostateczne Poczekalnia Tu miejsce znaleźli ci, którzy w zeszłym roku zaliczyli i zwycięstwa, i spektakularne klęski. Trudno zdecydować, czego było więcej, więc oto nasza piątka w kolejności alfabetycznej. Doda. Gwiazda zwieetrzała: płyt nikt niee kupuje, koncertuje wyłącznie na niebiletowanych Świętach Ziemniaka, skandale teżż nikogo nie ruszają, bo dziś powiedzieć, że „mnie to koło d… lata” potrafi byle polityk PO na Dolnym Śląsku. No więc niby zwietrzała, ale z drugiej strony wciąż lansowana niemiłosiernie przez Radka Sikorskiego, który ostatnio w morning show w amerykańskiej telewizji powiedział o niej, że jest lepiej 1. Blandford Piotr Kim jesteś? Jesteś zwycięzcą! Kim jesteś? Jesteś zwycięzcą! Kim jesteś? Jesteś zwycięzcą! Największy zwycięzca polskiego In-aternetu A.D. 2013, zasadniczo ktoś w rodzaju zaju sprzedawcy. Udowodnił, odnił, że aby zwyciężać, nie trzeba nic: ani talentu, ani rozumu, ozumu, ani wyposażona niż Paris Hilton. I dziwnie się przy tym uśmiechał. Bronisław Komorowski. Kok, lejny teflonowy polityk, któremu nie zaszkodzi nic. Wybory prezydenckie zapewne wygra w pierwszej turze, ale zgolił wąsy. Bronku, to bez wąsów to nie Piłsudski, ski, to kasztanka była. Ks. Wojciech Lemański. (Były) proboszcz z podwarszawskiej Jasienicy awansował na czołowego o polskiego kapłana Kościoła oła otwartego na oścież. Ale co z tego, skoro w Watykanie przegrywa odwołanie za odwołaniem i nie bardzo wiadomo, czym miałby się zajmować. Dzieci przychodzą na świat z osobistym zestawem cech charakteru. Im wcześniej rodzice je rozpoznają, tym szybciej dogadają się ze swoimi maluchami DOROTA ŁOSIEWICZ redaktor naczelna wSumie.pl O Piotr Blandford Antoni Macierewicz. Dopiął ął swego i został wiceszefem PiS, a jednocześnie co chwilę ma jakieś kłopoty w swym zespole, bo albo któryś z profesorów blefował, albo by ma niejasną przeszłość. Jakby tego było mało, chcą, by kandydował do Brukseli z Krakowa, bo inaczej PiS dostanie tam straszne baty. Bartłomiej Sienkiewicz. Utalen-towany chodziarz, który najpierw uwiódł publikę manierami i sławnym przodkiem, potem zdecydowaniem, w ramach którego zapowiedział pójście po kolejne grupy py bandytów. Niestety okazało się, że Bartłomiej po pradziadku odziedziczył skłonność do gawęd i okazał się wyłącznie chodziarzem gawędziarzem. statnie chwili jesiennego słońca. Sobotnie przedpołudnie spędzamy na placu zabaw. Słyszę rozmowę dwóch mam. Jedna mówi o swoim niemowlaku (na oko półrocznym): „Ale on wciąż płacze, jakby był wiecznie niezadowolony z życia”. Druga na to: „Na pewno z tego wyrośnie, nie przejmuj się”. Rzecz w tym, że wcale nie musi wyrosnąć. Wierzcie lub nie, ale nasze dzieci rodzą się ze swoimi charakterami. Pewne ich cechy, które ujawniają się już w pierwszych dniach życia, pozostają niezmienne. Majka od urodzenia natychmiast sygnalizowała, gdy coś było nie po jej myśli. Szybko zaczynała płakać, gdy się nudziła lub miała dosyć danej aktywności. Dziś charakterna ośmiolatka w każdej sprawie ma swoje zdanie i z wdziękiem potrafi strzelać focha. Czasem tylko głębokie i miarowe oddychanie przywraca mnie do stanu równowagi. Natomiast jedna rzecz Majki nie nudziła, a wręcz ją fascynowała. Będąc niemowlakiem, który leżąc na brzuchu, umiał już samodzielnie trzymać głowę, nie mogła oderwać wzroku od książeczek. Wystarczyło poukładać je dokoła niej, żeby miała zajęcie na długo. Dziś kiedy przynoszę do domu książkę z jej ulubionej serii, porywa ją i ponownie wyściubia nos z pokoju, dopiero gdy skończy czytać lub zaczyna zasypiać. Podobnie jej młodsza o pięć lat siostra. Jako osesek cały czas czuwania potrafiła spędzić, oglądając biało-czarno-czerwone książeczki edukacyjne dla niemowląt. Dziś nie rozstaje się z nimi i najczęściej powtarzany przez nią tekst brzmi: „Pocytasz mi?”. Literki lubi tak bardzo, że wszystkie już zna, ale jeszcze nie umie składać ich w wyrazy. Hania była też anielskim niemowlęciem, które na początku głównie jadło i spało. I dziś zły humor ma raczej rzadko i można się z nią dogadać. Środkowy Janek książeczki miał natomiast zawsze w głębokim poważaniu, nie lubił oglądać ilustracji ani słuchać bajek. Od zawsze interesowało go natomiast testowanie możliwości jego ciała. Błyskawicznie zaczął trzymać główkę w górze, stawał przy kanapie, gdy miał pięć miesięcy itd. I sprawdzanie własnych możliwości to jest to, co go interesuje nadal. Gdy wkłada narty, to od razu musi skakać, choćby na małej rampie; kiedy jeździ na rowerze, to po chwili musi sprawdzić, czy umie stanąć na tylnym kole. NIE ZMUSZAJMY DZIECKA DO AKTYWNOŚCI, NA KTÓRĄ NIE MA OCHOTY, KTÓRA NIE PASUJE DO JEGO TEMPERAMENTU że są nieśmiałe. Poprzeczniaki lubią stawiać na swoim, są uparte, ale brakuje im wytrwałości, często się frustrują, płaczą. Lepiej nie zmuszać ich do robienia czegoś na siłę, bo mogą popaść w histerię. Potrafią być jednak pomysłowe i twórcze. Żywczyki są skłonne do łobuzowania, wszędzie ich pełno, ciągle im się coś przytrafia, lecz jednocześnie łatwo nawiązują kontakty, są towarzyskie, ciekawe świata, żądne wrażeń. Potrafią wsadzić palce do kontaktu, ściągnąć na siebie czajnik, wciąż pakują się w kłopoty. Muszą się wyszumieć, potrzebują jednak jasno ustalonych granic, by nie zrobić krzywdy sobie lub innym. Takim maluchom trzeba stwarzać dużo okazji do wyładowania ich energii, a nie ograniczać ich żywiołowości. Mają kondycję i siłę, często problemy ze snem. „Ustalenie typu osobowości to nie wszystko. Trzeba jeszcze zaakceptować to, o czym już wiemy. Ze smutkiem muszę stwierdzić, że codziennie spotykam rodziców kompletnie nierozumiejących, kim są ich dzieci. Ludzie ci wydają się nie doceniać tego, co widzą. […] Tak, zamiast zaakceptować swoje dzieci, rodzice negują pewne cechy ich osobowości. Usprawiedliwiają je lub też kwestionują z uporem ich wrodzoną naturę, przekazując im w ten sposób sprzeczny z intencjami komunikat: »Nie lubię cię takim, jakim jesteś«” – czytamy z kolei w „Języku dwulatka”. No właśnie. Dlatego nie zmuszajmy dziecka do aktywności, na którą nie ma ochoty, która nie pasuje do jego temperamentu. To, że mama marzyła o córce baletnicy, a ta woli rysować, tata marzył o synu piłkarzu, a on woli słuchać muzyki, to żaden dramat. Każde dziecko ma swoje predyspozycje i zainteresowania, wyznaczone przez jego osobowość. Doradzając starszym już nieco dzieciom w wyborze aktywności, trzeba tę osobowość wziąć po uwagę. Maluch, którego roznosi energia, pewnie nie usiedzi na kółku plastycznym, ale może zainteresuje go karate. Dziecko z natury nieśmiałe nie musi mieć ochoty na kółko teatralne i występy na scenie. Nieśmiałego wrażliwca nie należy na siłę wpychać do grupy, ze słowami: „No, pobaw się z dziećmi”. Lepiej dać mu czas na oswojenie się z sytuacją i grupą oraz poczekać, aż samo zdecyduje, czy ma ochotę na zabawę. Możemy też umiejętnie pomóc dziecku wykorzystywać jego atuty i zminimalizować negatywne skutki pewnych cech. Warto np. uczyć małego ryzykanta kontroli, uświadamiać mu konsekwencje działań. Z kolei dziecko nieśmiałe można zapewniać o jego wartości i dać mu poczucie bezpieczeństwa, którego potrzebuje. Na pewno jednak nie warto łamać osobowości malucha trudnymi konfrontacjami czy wyzwaniami ponad siły. To nikomu nie pomoże, a raczej wzmocni cechy, których na siłę chcielibyśmy się pozbyć. Rodzice mają tworzyć środowisko, które zminimalizuje zagrożenia i wzmocni korzyści, jakie płyną z natury pociechy. Jeden ze znanych mi wrażliwców, który w niemowlęctwie i wczesnym dzieciństwie bardzo źle znosił obcych, mądrze wspierany przez mamę (nigdy nie usłyszał: „Ale z ciebie dziwak” lub: „No idź, pobaw się z dziećmi jak wszyscy”), wyrósł na rezolutnego ucznia szkoły muzycznej. Trzeba tylko chcieć zrozumieć własne dziecko i wszystko będzie dobrze. MONTAŻ PROPAGANDOWY ANDRZEJ ZYBERTOWICZ 88 27 GRUDNIA 2013–6 STYCZNIA 2014 Tę rocznicę przeoczono: 5 grudnia 1933 r. weszła w życie XXI poprawka do amerykańskiej konstytucji. Uchylała ona poprawkę XVIII – tę, która wprowadzała w życie prohibicję PIOTR ZAREMBA komentator, publicysta N azywany wtedy przez zwolenników „szlachetnym”, ten eksperyment jest dziś powszechnie ośmieszany przez popkulturę. Mnie utkwił w pamięci obrazek oglądany w telewizji w dzieciństwie: człowieka upijającego się przy barze i komentarz, że podczas prohibicji ludzie pili więcej alkoholu niż przed nią. W stereotypach nie wszystko jest nieprawdą. Ale daleko nie wszystko jawi się jako prawdziwe. Carrie, czyli krucjata Napisałem w książce „Uzbrojona demokracja”, że wiek XX zaczął się w USA przy brzęku tłuczonych butelek, w miastach Topeka i Wichita w środkowo-zachodnim stanie Kansas. Na początku 1901 r. mała pękata kobiecina Carrie Nation, aktywistka Anti-Saloon League (Ligi Antysaloonowej) po- prowadziła grono koleżanek na „inspekcję” Dochodzimy do pierwszego mitu: dziś tutejszych knajp. Kobiety rozbijały butelki. przedstawia się prohibicję jako dzieło woCarrie robiła to specjalną lagą. jującego konserwatyzmu. A przecież jej zwoParadoks polegał na tym, że Kansas był lennicy mówili o eksperymencie. jednym z czterech stanów, w których obowiązywała prohibicja na mocy decyzji tamMit 1: Konserwatywna tejszych władz (mówiło się o takich stany „suche”). Sprawczynie zamykano więc do Z pewnością pomysł, aby zakazać picia alaresztu i wypuszczano. Bo knajpiarze ła- koholu, był dziełem purytańskiej atmosfery mali prawo przed nimi – sprzedając alkohol. Carrie Nation uosabiała sprzeczności epoki. Można ją uznać za wariatkę: twierdziła, że to Bóg kazał jej osobiście walczyć z trunkami. Sama porównywała się do Johna Browna, bojownika przeciw niewolnictwu, który 50 lat wcześniej najechał południowe plantacje, aby wytępić zło – też w imię Boże. Zarazem Nation była kobietą nieszczęśliwą. Jej mąż zapił się na śmierć, zostawiając ją i dzieci bez środków do życia. I to ona sama w ostateczności padnie ofiarą własnej krucjaty. W osiem lat później umrze po pobiciu przez wściekłego Wylewanie pod okiem policji nielegalnego alkoholu do kanalizacji. 1921 r. właściciela baru. 89 HISTORIA [ PROHIBICJA W USA EKSPERYMENT SZLACHETNY, CHOĆ NIEUDANY religijnej. Aura niechęci wobec grzesznych alkoholowej krucjaty. W roku 1907 korporacja rozrywek nigdy nie pociągała w Ameryce US Steel ogłosiła, że przyjmować będzie do ani katolików, ani nawet takich tradycyjnych pracy tylko abstynentów, i prości ludzie szemkościołów protestanckich jak episkopalny rali, iż odbiera im się ukochane rozrywki. czy luterański. Spierano się o to, czy można Jednak każdy schemat jest tu za łatwy. Niesię weselić w niedzielę, a loteryjki organizo- którzy prohibicjoniści atakowali nowych imiwane przy katolickich parafiach purytanie grantów jako pijaków, z pogardą wskazywali uznawali za gorszący hazard. Przywiązani do na wielkie miasta jako siedliska upadku. Tyle swojej whisky Irlandczycy, kochający winko że uprzedzenia, godne potępienia, mieszały do obiadu Włosi czy rozmiłowani w piwnych się u nich z idealizmem najczystszej próby. ogródkach Niemcy godzili się niełatwo z utrudnieniami w wypełMężczyźni pijący piwo w święto Dnia Niepodległości, nianiu własnych obyczajów. Nie 4 lipca 1933 r. rozumieli żądań tych dziwnych ludzi, którzy mieli własną koncepcję człowieka i grzechu. Ale co począć z informacją, że w lokalnych społecznościach rzecznikami prohibicji byli często najlepsi przedstawiciele miejscowych elit: nauczyciele, lekarze, adwokaci, pastorzy. Niejednokrotnie dawni przeciwnicy niewolnictwa, weterani walki z korupcją i propagatorzy rozmaitych reform. Sądzili, że to ruch w tym samym kierunku: świata uczciwszego i bardziej uporządkowanego. I jest jeszcze, niczym wyrzut sumienia, duch Carrie Nation. Albo jednej Mit 2: Niechciana z liderek ruchu prohibicyjnego Frances Willard, która nie mogła się pogodzić ze W roku 1917 Kongres przyjął z łatwością śmiercią brata na skutek choroby alkoholo- XVIII poprawkę do konstytucji. W tym czasie wej. Te aktywistki zaczęły działania na rzecz już w 19 stanach (na 48) obowiązywał zakaz eksperymentu: w Hollsboro w stanie Ohio, sprzedaży alkoholu. Na Kapitolu projekt gdzie w roku 1873 śpiewając nabożne pieśni, przedstawiano jako przedsięwzięcie zwiąskłoniły jakąś liczbę właścicieli knajp, aby je zane z właśnie prowadzoną wojną światową: zamknęli. Można zaryzykować twierdzenie, ziarno miało służyć wyżywieniu Amerykaże prohibicja to dzieło amerykańskich ko- nów i sojuszników, a nie ich upijaniu, zaś biet mających nieco większą swobodę niż trzeźwość pracowników wydawała się szczew Europie, lecz niezadowolonych z relacji gólnie ważna w obliczu totalnej mobilizacji gospodarki. z mężczyznami. „Dlaczego jeśli oczekujemy od naszych Tłumaczyły, że świat bez trunków będzie lepszy. Mężowie zamiast przepijać pienią- chłopców, by ginęli, nie chcemy być dla nich dze, będą się opiekować rodzinami. Były »suchymi«?” – pytał senator William Keprekursorkami walki z domową przemocą, nyon, republikanin z Iowy (gra słów: „dead” a przy okazji pionierkami innych reform: i „dread”). Większość przedstawicieli obu to one zakładały pierwsze przedszkola czy partii gładko to przełknęła. Nieliczni opoopiekowały się prostytutkami. Co ciekawe, nenci uciekali się do argumentów czasem badacze uważają, że ich niechęć do saloonu zabawnych, np. senator demokratyczny to awersja do przybytków samych facetów, z Kalifornii James Phelan przypominał, że do których kobiety nie miały wstępu. I gdzie Francuzi są przecież dobrymi sojusznikami, bez nich radzono np. o polityce. To prohi- a lubią szklaneczkę winka. bicjonistki były pierwszymi zagorzałymi Jednak pomimo wojennego kontekstu sufrażystkami. Zwalczanymi przez gorzel- ogólniejsze cele eksperymentu nie znikników, browarników i knajpiarzy. Kto tu był nęły. Frederick Lewis Allen, autor eseju o latach 20. w USA, opisuje fenomen ludzi, postępowy, a kto nie? Naturalnie ruch antyprohibicyjny miał którzy często sami pili, ale sądzili, że ich różne nurty. Wielcy potentaci jak Henry Ford dzieci zasługują na lepszy los. Prohibicję czy John Rockefeller wymyślili sobie idealnego traktowano jako część większej całości: wiwstrzemięźliwego pracownika. To był, można zji szczęśliwszej, także bardziej efektywnej by rzec, bardziej konserwatywny wątek anty- i… nowocześniejszej Ameryki. Nikt tych ludzi nie przymuszał – nie tylko Kongres, lecz i stanowe legislatury przyjmowały poprawkę w cuglach, czasem jednomyślnie. Jej przeciwnicy mieli złą prasę, choć producenci alkoholu próbowali się odwoływać do najświętszego w tym kraju prawa własności. I trzeba przyznać, że choć w latach 20. przeciw prohibicji padło sporo sensownych argumentów, ten nastrój zmienił się nieznacznie. Senator James Reed, złośliwy demokrata z Missouri, dwoił się i troił, aby wykazać, że sprzyja ona przestępczości i jest powszechnie łamana. W roku 1928 przegrał wybory. Podczas tej samej elekcji prezydencki kandydat demokratów irlandzki katolik Alf Smith, wbrew części własnej partii, także opowiedział się za uchyleniem XVIII poprawki. I on przegrał z republikaninem Herbertem Hooverem, który choć do tematu podchodził koniunkturalnie, obiecywał wcielenie w życie „szlachetnego eksperymentu”. Mit 3: Nieprzestrzegana Koronnym argumentem przeciw jest oczywiście pogląd, że prohibicja wręcz zwiększyła spożycie alkoholu. Jednak wiarygodnych całościowych danych z czasów prohibicji mieć nie możemy. Pozostaje wrażenie. W takich miastach jak Chicago, Nowy Jork czy pokazane w serialu „Zakazane imperium” Atlantic City nielegalne knajpki (speakeasies) rzeczywiście powstawały jak grzyby po deszczu. Tylko że to nie cała Ameryka. Znamy inne dane, podawane przez najlepszych historyków prohibicji. Oto w latach 1900–1910 wypijano 2,6 galona czystego alkoholu na głowę. W roku 1934, więc zaraz po skasowaniu prohibicji – tylko 0,97. W 1940 r. – 1,56. Spożycie alkoholu osiągnie poziom sprzed zakazu dopiero na początku lat 60. Nakazuje to ostrożność w formułowaniu wniosków, czy „szlachetny eksperyment” nic po sobie nie zostawił, choć można szukać i innych powodów: na „ascezę” jakiś wpływ miał np. wielki kryzys. Zapewne jednak wyższe ceny i większy stopień ryzyka podczas prohibicji jakąś część Amerykanów od picia, zwłaszcza od picia na umór, odzwyczaiły. Zaryzykujmy inne twierdzenie: były całe regiony, gdzie zakaz nie tylko był szeroko akceptowany (choć nie przez wszystkich), ale przynajmniej początkowo przynosił pożądane skutki. Oto historia płk. Clarence’a Blethena, nobliwego republikanina z zachodniego stanu Waszyngton, który jako naczelny gazety z Sea le długo zwalczał prohibicję (czyli był „mokry”). KOLEJNE WYDANIE TYGODNIKA UKAŻE SIĘ 7 STYCZNIA 2014 r. 30/1213/F Joanna Kluzik Adam Hoffman urody, ba, dykcji nawet… A jednak zwyciężył, 2,5 mln ludzi to widziało! Powód zazdrości, lecz i inspiracja wielu polskich polityków oraz celebrytów. FOT. SHUTTERSTOCK (X2) Elbląg Weekend wykończenie Bielana, mu nie liczymy), gdy wreszcie dopadła go prokuratura. I kiedy już wszyscy postawili na nim krzyżyk, prokuratura się wycofała, a Hofmana odwiesili. Ale jakim cudem ten młodociany sybarytaa zaskarbił sobie łaski prezesa, tego ego daliodzy bóg najwięksi kaczolodzy nie wiedzą. 3. „Ona tańczy dla mnie” Nie żaden tam zespół Weekend, bo przecież i tak nikt nie wie, kim jest ten sympatyczny, podtyty koleś, który to śpiewa, ale ich hit zasługuje na miejsce w rankingu zwycięzców. 75 mln odsłon na YouTube, kilkadziesiąt wersji i wykonań, podrygujący przy ich występie prezydent to mało? Podobno piosenka miała nawet oficjalnie zostać hymnem Polski, ale Edyta Górniak się nie zgodziła. niakom rzadko można dogodzić. Ten typ jest generalnie niezadowolony z życia i potrafi dać się rodzicom we znaki. Nie lubi kąpieli i przewijania, denerwuje się przy jedzeniu. Im szybciej sobie uświadomimy, z kim mamy do czynienia, tym łatwiej będzie nam działać. Wrażliwcowi warto np. oszczędzić zbyt częstych wizyt obcych, nadmiernego pobudzania zabawkami czy szaleńczych zakupów. W przypadku Poprzeczniaka nie ma potrzeby, by przeciągać dłużej niż to konieczne te czynności, których szczególnie nie lubi, np. kąpiel czy przewijanie. Niemowlęta rosną, a osobowość staje się coraz silniejsza, jednocześnie dziecko musi konfrontować się ze światem. Podrośnięte Aniołki łatwo się koncentrują, nie sprawiają problemów wychowawczych, chętnie podróżują i bez problemu dopasowują się do nowych warunków. Podobnie jest ze Średniaczkami. Wrażliwce trudniej znoszą nowe, zaskakujące sytuacje, łatwo tracą równowagę i zaczynają płakać, gdy coś je zaskoczy. Mówi się o nich, FELIETONY MAREK KRÓL, WITOLD GADOWSKI FOT. EAST NEWS Leszek Miller 5. Małgorzata Rozenek Długośmy nie doceniali tego fenomenu. Prezenterka telewizyjna w niszowej stacji, a prywatnie córka skarbnika PiS Staszka Jarosław Gowin A poza tym niech się nacieszy, za rok go tu nie będzie. Wchodząc do basenu, natychmiast musi nurkować. Kiedyś nawet wskoczył na głęboką wodę, zapominając, że nie umie pływać. Na szczęście my pamiętaliśmy. A książeczki? Hm. Wciąż go nie kręcą, ale przynajmniej zaczął przełamywać niechęć do liter. Jednak to tylko niektóre przykłady cech, które ujawniły się we wczesnym niemowlęctwie i zostały maluchom do dziś. Dlaczego o tym piszę? Bo im szybciej, drodzy Rodzice, uświadomicie sobie, że wasze dzieci przychodzą na świat ze swoim osobistym zestawem cech charakteru, które potem tworzą małego, niepowtarzalnego człowieczka, tym szybciej dogadacie się ze swoimi pociechami. Łatwiej będzie wam zaakceptować trudniejsze cechy ich charakteru, np. płaczliwość, żywiołowość, i wspierać ich wrodzone talenty. Zrozumienie, jakie faktycznie jest nasze dziecko, pomoże nam lepiej poznać jego potrzeby. Być może unikniemy wielu niepotrzebnych stresów i napięć. To ważne nie tylko przy wyborze zajęć dodatkowych, lecz także przy adaptacji przedszkolnej czy codziennej organizacji czasu. „Jerome Kagan z Harvardu i inni badacze udowodnili, że niektóre niemowlęta są bardziej od innych wrażliwe, kłopotliwe, marudne, słodkie bądź przewidywalne. Aspekty temperamentu decydują o tym, jak dziecko postrzega otoczenie i jak nim manipuluje oraz – to może młodzi rodzice powinni szczególnie dobrze zrozumieć – co przynosi im ukojenie. Trzeba więc uważnie i pilnie dziecko obserwować, akceptując je takim, jakie jest – wraz z osobowością, z którą przychodzi na świat” – pisze w „Języku niemowląt” moja ulubiona Tracy Hogg, autorka najlepszych poradników dla młodych rodziców, jakie czytałam. Oczywiście człowieka tworzą nie tylko cechy wrodzone, ale i ich miks z cechami nabytymi, jednak rozpoznanie i zrozumienie, tego, co dziecko przynosi ze sobą na świat, może ułatwić życie. Tracy Hogg wyróżnia pięć typów niemowlęcych charakterów: Aniołki, Średniaczki, Wrażliwce, Żywczyki i Poprzeczniaki. Te pierwsze to oczywiście marzenie każdej mamy. Śpią, jedzą, mało płaczą, spokojnie czuwają i sprawiają radość wszystkim wokół. Średniaczki są przewidywalne, rozwijają się prawidłowo, nie sprawiają szczególnych problemów. Wrażliwce wyraźnie reagują na bodźce ze świata. Z równowagi może je wyprowadzić hałas, zbyt mocne światło i trudno je uspokoić. Ścianą płaczu odcinają się od bodźców, nie lubią obcych, lubią przewidywalność i porządek. Żadnych niespodzianek! Żywczyki wiedzą, czego chcą, i muszą to mieć natychmiast. Mokra pielucha może je doprowadzić do szału, intensywnie machają rączkami i nóżkami, wiercą się. A Poprzecz- ROBERT MAZUREK FOT. ALAMY/PAP 7. Leszek Miller Co ma rządzić, nie utonie, a Leszek Miller wygląda na faceta, który w każdym ustroju i w każdej konstelacji skazany jest na rządzenie Polską. Gdy żegnał się z Kwaśniewskim i Palikotem, wielu uważało, że musi przegrać, a jednak to on rozdaje karty na lewicy. W tym roku udanie lawirował między mozolnym ciułaniem punktów w sondażach a byciem funkcjonalnym działaczem PO, czym kupił 6. Elżbieta Bieńkowska ex aequo Małgorzata Tusk Jedyne sukcesy Platformy A.D. 2013. Pani premierowa w książce nazwała swego męża „gnojkiem”, co zdaje się zgodne z nastawieniem wielu rodaków. Kiedy okazało się dodatkowo, że ów „gnojek” płacze na „Królu Lwie” albo odwrotnie, było już pewne, że książka pani Małgorzaty stanie się przebojem. Pani wicepremier z kolei dowiodła, że Donald Tusk ma rację, nazywając ją mistrzynią w wydawaniu europejskich pieniędzy. Wszystkie wydała na reklamę siebie. Małgorzata Rozenek biła ich serca. Teraz opowiada wszystkim, jaki to Jarosław jest fajny, czym wpisuje się w nurt sukcesów PiS. Jakby tego było mało, podobno pani Rozenek jest bardzo proukraińska. Tak w każdym razie pomyśleliśmy na wieść o tym, że bliski jej sercu jest Majdan. 37 KRAJ RÓBCIE SOBIE DZIECI! FOT. COURTESY ESY EVERETT COLLECTION/EAST COLLECTION/E NE EWS 8. Monika Jaruzelska Autorka melodramatu z elementami biograficznymi „Towarzyszka Panienka”, w którym opisywała, jak trudno było być córką generała Zomozy. Najbardziej cierpiała z powodu mało stylowych okularów papcia. Kostrzewskiego, wcieliła się w rolę Perfekcyjnej Pani Domu i goniąc baby do sprzątania, pod- FOT. FORUM/KRYSTIAN MAJ, PAP/STACH LESZCZYŃSKI, EAST NEWS/DDTVN/JAN KUCHARZYK, ADAM CHEŁSTOWSKI (X3), EAST NEWS/SE/TOMASZ RADZIK, PAP/MARCIN BIELECKI, EAST NEWS/TOMASZ URBANEK/DDTVN, STUDIO69/RADOSŁAW PIŁAT, PAP/RADEK PIETRUSZKA, EAST NEWS/DAMIAN KLAMKA, EAST NEWS/STANISŁAW KOWALCZUK 9. Kluzik Joanna No jak nie zwycięzca, skoro zwycięzca? Może i ludzie się śmieją, może niektórzy złorzeczą, że jakże to tak w rok trzy partie, ale boska Joasia zamiast wycierać z Gowinem kurz z prowincjonalnych sal, prezentuje dziś całkiem 27 GRUDNIA 2013–6 STYCZNIA 2014 ANIOŁKI I ŻYWCZYKI Rok 2013 przeczył prawom fizyki. Znacznie łatwiej wskazać bowiem tych, którzy powinni być umieszczeni w rankingu przegranych, niż tych, którzy wygrali. Ale my i takich znaleźliśmy. A ponieważ to ranking mniej więcej serio, prezentujemy go w takiej oto, stopniując napięcie, kolejności 114 JERZY JACHOWICZ, PIOTR SKWIECIŃSKI WYCHOWANIE RANKING ZWYCIĘZCÓW 10. Elbląg Dziura gdzieś pod ruską granicą, przed którą ptaki zawracają, a którą Hofmany obsikują. Obalenie platformersa i elekcja pisowca wyniosła Elbląg na kilka dobrych tygodni na pierwsze strony gazet, wciąż jednak pozostaje miastem „niegdyś”. Niegdyś było ładne, niegdyś było portem, niegdyś stolicą województwa, niegdyś wreszcie miało browar. Dziś ma Wilka za prezydenta. 111 [ SUKCES A.D. 2013 przychylność Tuska i zbudował fundamenty pod przyszłą koalicję z Platformą. Wciąż nie wiadomo, jak ten człowiek kończy. 110 TOMASZ ŁYSIAK 36 [ NA KONIEC KATARZYNA ŁANIEWSKA 76 nowy żakiet w ministerialnym entourage’u. I dobrze o człowieku w telewizji mówią, i pensja na czas jest, i wszyscy w pas się kłaniają, słowem sukces. WIECZORU 103 REGULAMIN RYSZARD MAKOWSKI PIOTR ZAREMBA TEST (NIE)SCENICZNY 26 ROBERT MAZUREK 27 GRUDNIA 2013–6 STYCZNIA 2014 [ SYLWESTER ZAREMBA PRZED TELEWIZOREM OPINIE HOROSKOP POLITYCZNY komentator polityczny PODNIEBNY TAKSÓWKARZ [ PIOTR ZAREMBA ROBERT MAZUREK GOSPODARKA ABBA BEZ KRAWATÓW 74 KRAJ 24 [ LITERATURA SPOD LADY WOJCIECH LADA WARTO OBEJRZEĆ W TV 63 CO OD PONIEDZIAŁKU PRZEZ 11 DNI SCHYŁEK SYSTEMU TUSKA ZDERZAK MERKEL PIOTR CYWIŃSKI WIELKA UNIA EUROPEJSKA 94 GRZEGORZ KOSTRZEWA-ZORBAS ADAM CIESIELSKI 57 ŁUKASZ WARZECHA 16 91 ZE SCENY I ZZA KULIS 57 DOROTA ŁOSIEWICZ 15 JOLANTA GAJDA-ZADWORNA FILMOWY SEZON NA MIŁOŚĆ 54 URSZULA LIPIŃSKA MISZMASZ 14 [ ŚWIAT MARIKA: MUZYKA I TELEWIZJA 51 WIKTOR ŚWIETLIK 12 PROHIBICJA W USA 88 PIOTR ZAREMBA W SIECI KULTURY KRZYSZTOF FEUSETTE [ NORWID: NASZ CZWARTY 84 KRZYSZTOF KOEHLER NIE TYLKO SPOTKANIE CIAŁ KORSUN CHILI KORSUN 10 HISTORIA MAGDALENA ZDORT ANIOŁKI I ŻYWCZYKI RYSZARD MAKOWSKI 9 CZARY-MARY Z TELEWIZORA 33 ROBERT MAZUREK, IGOR ZALEWSKI JAK ROZMAWIAĆ O SMOLEŃSKU 80 BARBARA FEDYSZAK-RADZIEJOWSKA