program - Dominikanie Lublin

Rozważania o Prawdach Wiary
PROGRAM
21 lutego – 28 marca 2010 r.
Bazylika Ojców Dominikanów
Lublin – Stare Miasto, ul. Złota 9
Zrealizowano przy pomocy finansowej Urzędu Miasta Lublin
i Województwa Lubelskiego
Sponsorzy:
SKOK im. Z. Chmielewskiego
IBB Grand Hotel Lublinianka
Patronat medialny:
Telewizja Polska SA Oddział w Lublinie
Radio Lublin SA
Gazeta Wyborcza Lublin
POLSKA Kurier Lubelski
Dziennik Wschodni
Organizator:
Fundacja Restaurare Basilicam
Partner:
Klasztor Ojców Dominikanów w Lublinie
Kierownictwo artystyczne:
Elżbieta Krzemińska
www.lublin.dominikanie.pl
tel. 81 532 89 80
Zaproszenie na Wielkopostne Śpiewanie 2010
Starożytna homilia na Świętą i Wielką Sobotę
Zstąpienie Pana do Otchłani
Co się stało? Wielka cisza spowiła ziemię; wielka na niej cisza i pustka. Cisza wielka, bo Król zasnął. Ziemia się
przelękła i zamilkła, bo Bóg zasnął w ludzkim ciele, a wzbudził tych, którzy spali od wieków. Bóg umarł w ciele,
a poruszył Otchłań. Idzie, aby odnaleźć pierwszego człowieka, jak zgubioną owieczkę. Pragnie nawiedzić tych, którzy
siedzą zupełnie pogrążeni w cieniu śmierci; aby wyzwolić z bólów niewolnika Adama, a wraz z nim niewolnicę Ewę, idzie
On, który jest ich Bogiem i synem Ewy. […]
Przyszedł więc do nich Pan, trzymając w ręku zwycięski oręż krzyża. Ujrzawszy Go praojciec Adam, pełen zdumienia,
uderzył się w piersi i zawołał do wszystkich: „Pan mój z nami wszystkimi!” I odrzekł Chrystus Adamowi: „I z duchem
twoim!” A pochwyciwszy go za rękę, podniósł go mówiąc: „Zbudź się, o śpiący, i powstań z martwych, a zajaśnieje ci
Chrystus. Oto Ja, twój Bóg, który dla ciebie stałem się twoim synem. Oto teraz mówię tobie i wszystkim, którzy będą
twoimi synami, i moją władzą rozkazuję wszystkim, którzy są w okowach: Wyjdźcie! A tym, którzy są w ciemnościach,
powiadam: Niech zajaśnieje wam światło! Tym zaś, którzy zasnęli, rozkazuję: Powstańcie! Tobie, Adamie, rozkazuję:
Zbudź się, który śpisz! Nie po to bowiem cię stworzyłem, abyś pozostawał spętany w Otchłani. Powstań z martwych,
albowiem jestem życiem umarłych. Powstań ty, który jesteś dziełem rąk moich. Powstań ty, który jesteś moim obrazem
uczynionym na moje podobieństwo. Powstań, wyjdźmy stąd! Ty bowiem jesteś we Mnie, a Ja w tobie, jako jedna
i niepodzielna osoba.
Dla ciebie Ja, twój Bóg, stałem się twoim synem. Dla ciebie Ja, Pan, przybrałem postać sługi. Dla ciebie Ja, który jestem
ponad niebiosami, przyszedłem na ziemię i zstąpiłem w jej głębiny. Dla ciebie, człowieka, stałem się jako człowiek
bezsilny, lecz wolny pośród umarłych. Dla ciebie, który porzuciłeś ogród rajski, Ja w ogrodzie oliwnym zostałem wydany
Żydom i ukrzyżowany w ogrodzie. Przypatrz się mojej twarzy dla ciebie oplutej, bym mógł ci przywrócić ducha, którego
niegdyś tchnąłem w ciebie. Zobacz na moim obliczu ślady uderzeń, które zniosłem, aby na twoim zeszpeconym obliczu
przywrócić mój obraz. Spójrz na moje plecy przeorane razami, które wycierpiałem, aby z twoich ramion zdjąć ciężar
grzechów przytłaczających ciebie. Obejrzyj moje ręce tak mocno przybite do drzewa za ciebie, który niegdyś przewrotnie
wyciągnąłeś swą rękę do drzewa.
Snem śmierci zasnąłem na krzyżu i włócznia przebiła mój bok za ciebie, który usnąłeś w raju i z twojego boku
wydałeś Ewę, a ta moja rana uzdrowiła twoje zranienie. Sen mej śmierci wywiedzie cię ze snu Otchłani. Cios zadany Mi
włócznią złamał włócznię skierowaną przeciw tobie.
Powstań, pójdźmy stąd! Niegdyś szatan wywiódł cię z rajskiej ziemi, Ja zaś wprowadzę ciebie już nie do raju, lecz na
tron niebiański. Zakazano ci dostępu do drzewa będącego obrazem życia, ale Ja, który jestem życiem, oddaję się tobie.
Przykazałem aniołom, aby cię strzegli tak, jak słudzy, teraz zaś sprawię, że będą ci oddawać cześć taką, jaka należy się
Bogu.
Gotowy już jest niebiański tron, w pogotowiu czekają słudzy, już wzniesiono salę godową, jedzenie zastawione,
przyozdobione wieczne mieszkanie, skarby dóbr wiekuistych są otwarte, a królestwo niebieskie, przygotowane od
założenia świata, już otwarte”.
Drodzy i Szanowni Państwo,
Chciałbym na początku podzielić się wielką wdzięcznością i radością, która ogarnia moje
serce, że od kilku już lat mogę skierować do Was zaproszenie na Wielkopostne Śpiewanie, które
jest czasem naszej wspólnej modlitwy i refleksji na temat wielkiej i niewyczerpanej tajemnicy
miłości Boga do człowieka, która dociera do nas przez słowo i muzykę.
Przyznam się Wam, że ta tajemnica Wcielenia Słowa Bożego, Męki i Zmartwychwstania Pana
Jezusa, niesie nie tylko wielką radość i szczęście, ale jest też tajemnicą, która każdego z nas
kosztuje, bo domaga się odpowiedzi; odpowiedzi, która ma zaowocować pokojem i zmienić nasze
patrzenie na życie, bo dzieje świata mają swoich dwóch bohaterów: Boga i człowieka.
Wiem, że wszyscy biegamy i jesteśmy pochłonięci codziennością, troskami, że nurtują nas
różne sprawy i problemy, że pytamy po co to wszystko… Wiem też, że bez Jezusa życie jest puste,
że zaczyna brakować i sił i motywacji by zmieniać jego jakość. Wiem też i dziękuję za to, iż
tajemnica krzyża bliska jest samemu Bogu, który w ten sposób chciał nam powiedzieć, że nie ma
takiego momentu ludzkiego życia – poza grzechem – którego On sam by nie dotknął i nie
przemienił w zdroje łaski…
Stąd zapraszam w imieniu swoim i moich Braci, do wspólnej drogi przez wszystkie niedziele
Wielkiego Postu ku Życiu – ku Zmartwychwstaniu…
o. Robert Głubisz OP
przeor klasztoru
3
21 lutego 2010 r. – niedziela, godz. 15
00
słowo: o. Stanisław Nowak OP
Andrzej Ferenc – recytacje
Stanisław Skoczyński – instrumenty perkusyjne
Stanisław Moryto
Carmina Crucis
Stanisław Moryto – kompozytor i organista, rektor Uniwersytetu Muzycznego Fryderyka
Chopina w Warszawie. Ukończył studia w Państwowej Szkole Muzycznej w Warszawie pod kierunkiem Feliksa Rączkowskiego – organy oraz kompozycję u Tadeusza Paciorkiewicza.
Obecnie jest profesorem w Katedrze Kompozycji.
Stanisław Moryto jest laureatem wielu konkursów kompozytorskich. Utwory jego wykonywane są na koncertach i festiwalach muzycznych tak w kraju, jak i za granicą.
Bogata jest także działalność koncertowa Stanisława Moryto. Kompozytor dokonał też wielu
nagrań muzyki organowej dla rozgłośni krajowych i zagranicznych oraz wytwórni fonograficznych.
Jest inicjatorem serii wydawnictw organowych oraz utworów współczesnych kompozytorów
polskich. Wśród tych historycznych edycyjnych wydarzeń należy wymienić m.in. Krakowską Tabulaturę Organową z I poł. XVI w., Gdańską Tabulaturę Organową z 1591 r. czy Warszawską Tabulaturę Organową z XVII w. – których jest współredaktorem – oraz Pierwodruki Muzyczne Kompozytorów Polskich.
Jest inicjatorem i dyrektorem artystycznym festiwalu Conversatorium Muzyki Organowej w Legnicy.
Pomimo wielu obowiązków, wynikających z piastowanego urzędu Rektora kompozytor sukcesywnie wzbogaca swój dorobek. Do znanych kompozycji należą: Carmina Crucis, koncert podwójny na harfę i multiperkusję, koncert wiolonczelowy, Requiem, Missa Solemnis, pieśni na głos
z fortepianem i wiele utworów organowych. Stanisław Moryto wydał też kilka płyt. Był wielokrotnie nominowany do prestiżowej nagrody fonograficznej FRYDERYK.
4
Andrzej Ferenc – aktor – występował w wielu warszawskich
teatrach: Rozmaitości, Komedia, Dramatycznym, Narodowym.
Obecnie związany jest z Teatrem Współczesnym w Warszawie.
Podczas swojej kariery wiele podróżował, występując dla Polonii w większości stolic europejskich; także w wielu stanach
USA. Andrzej Ferenc stale współpracuje z Teatrem Telewizji.
Ma na swoim koncie ogromną ilość ról w Teatrze Polskiego
Radia, z którym związany jest do dziś.
Dokonał licznych nagrań poezji dla kilku wytwórni fonograficznych.
Jest twórcą i zarazem Dyrektorem artystycznym Festiwalu
Poezji: Wieczory z Poezją Polską, organizowanym tradycyjnie na warszawskiej Starówce i w Pałacu w Wilanowie.
Stanisław Skoczyński studiował w warszawskiej Państwowej Wyższej Szkole Muzycznej im. Fryderyka Chopina. Umiejętności w zakresie interpretacji muzyki współczesnej doskonalił w Paryżu pracując z prof. Silvio Gualda i prof. Gastonem
Silvestre. Uczestniczył w kursach interpretacji nowej muzyki
prowadzonych przez takich kompozytorów, jak: Iannis Xenakis, Olivier Messiaen, Pierre Boulez, Toru Takemitsu, Elliot
Carter.
Jest solistą Polskiej Orkiestry Radiowej w Warszawie, współzałożycielem i szefem Warszawskiej Grupy Perkusyjnej;
współpracował z wieloma wybitnymi solistami, zespołami
kameralnymi i orkiestrowymi w Polsce i za granicą. Jako
Artysta i Profesor gościł wielokrotnie w USA – koncertując,
wykładając i prowadząc Kursy Mistrzowskie na prestiżowych uczelniach w Stanach Zjednoczonych.
Specjalizuje się w interpretacji dzieł z zakresu tzw. Multipercussion i Teatru Instrumentalnego. Koncertuje w kraju i za granicą; ma w swoim dorobku liczne
prawykonania utworów na perkusję, wiele nagrań dla polskich i zagranicznych rozgłośni
radiowych i firm fonograficznych. W jego repertuarze znajdują się niemal wszystkie dzieła
napisane na perkusję solo. Wiele współczesnych dzieł perkusyjnych jest dedykowanych temu
właśnie artyście – w tym także i CARMINA CRUCIS Stanisława Moryto.
Stanisław Skoczyński prowadzi aktywną działalność dydaktyczną i promocyjną; jest wykładowcą na licznych kursach, seminariach i kongresach perkusyjnych w kraju i za granicą;
a także w wielu uczelniach muzycznych i uniwersytetach. Będąc uznanym w świecie autorytetem w swej dziedzinie publikuje artykuły w prestiżowych pismach, poświęconych muzyce. Jest profesorem klasy perkusji w Uniwersytecie Muzycznym Fryderyka Chopina w Warszawie.
Stanisław Skoczyński to także twórca, inspirator i dyrektor artystyczny Festiwalu Polskiej
Muzyki Pasyjnej Tryptyk Wielkopostny, Międzynarodowego Festiwalu Sztuki Perkusyjnej
CROSSDRUMMING, Światowych Kongresów Sztuki Perkusyjnej, Międzynarodowych Kursów
Mistrzowskich oraz Międzynarodowego Konkursu Perkusyjnego im. Mikołaja Stasiniewicza.
Reprezentuje Towarzystwo Sztuki Perkusyjnej – którego jest założycielem – jako jego Prezes.
5
28 lutego 2010 r. – niedziela, godz. 15
słowo: o. Tomasz Dostatni OP
Stanisław Soyka – śpiew, fortepian
Tryptyk Rzymski Jana Pawła II – fragmenty
Polskie Pieśni Wielkopostne
Ludu mój ludu
Ty któryś gorzko...
Jużem dość pracował
O głowo uwieńczona
Krzyżu święty
Wisi na krzyżu
Ach mój Jezu
W krzyżu cierpienie
Ogrodzie Oliwny
Panie ty widzisz
Jezu Chryste - Panie miły
6
00
fot. arch. domowe
Stanisław Sojka – śpiewak jazzowy, pianista i kompozytor, autor tekstów.
Debiutuje w listopadzie 1978 roku recitalem w Filharmonii Narodowej w Warszawie w ramach cyklu Jazz w Filharmonii. Zapis tego występu znajdzie
się na jego pierwszym albumie zatytułowanym
Don’t you cry. Śpiewa tam utwory R. Charlesa, S.
Wondera, Beatlesów, Gershwina. Zafascynowany
zwłaszcza czarną muzyką, prezentuje własne interpretacje klasyków jazzu, soul, bluesa ale także
polskich kolęd czy pieśni ludowych.
W 1981 roku występuje z towarzyszeniem Tria W. Karolaka. To wtedy właśnie legendarny
amerykański animator i krytyk jazzowy W. Connover usłyszawszy Sojkę, miał powiedzieć: ten
facet, to najlepiej strzeżony sekret muzyki polskiej.
Sojka jest gościem wielu festiwali nie tylko jazzowych w Europie (All Stars Jazz Fest – Stockholm, Umbria Jazz – Perugia, Nancy Jazz Festival).
Od połowy lat 80 tych ujawnia się coraz bardziej indywidualny styl artysty. Odchodzi od klasyki amerykańskiej w stronę polskiej tradycji muzycznej. Sojka włącza do repertuaru swych
koncertów coraz więcej własnych pieśni i piosenek.
W 1986 roku Sojka podpisuje kontrakt z niemiecką filią RCA, dla której nagrywa swój pierwszy autorski album pt. Stanisław Sojka.
W 1988 roku rozpoczyna długoletnią, owocna współpracę z Januszem Yanina Iwańskim –
gitarzystą – współtwórcą charyzmatycznej grupy Tie Break reprezentującej progresywne
skrzydło polskiej sceny jazzowej lat 80-tych.
Duet Soyka Yanina dużo koncertuje i nagrywa. O albumie Acoustic (wydanym w 1991 roku
z duchowym i finansowym wsparciem – Dietera Meyera z grupy Yello) mówi się, że o kilka lat
wyprzedził modę na koncerty/płyty pop – unplugged. Acoustic jak i następujący po nim album
Neopositive rozchodzą się w multiplatynowych nakładach, a piosenka Tolerancja staje się
wielkim przebojem.
6 lutego 1995 roku ukazuje się piętnasty longplay zatytułowany Retrospekcja. Jest początkiem wieloletniego kontraktu artysty z firmą Pomaton EMI Polska. Album jest zapisem koncertowych wykonań największych hitów z lat 1983-1994 zarejestrowanych w Krakowie
w kwietniu 1994 roku. To już Sojka przemawiający własnym, jedynym w swoim rodzaju językiem muzycznym.
Album Soyka sings W. Shakespear’s sonnets z 1995 roku to suma fascynacji literackiej i przyjaźni z wybitnym pisarzem, tłumaczem i humanistą Maciejem Słomczyńskim. Powstaje wybór
12 sonetów w przekładach M. Słomczyńskiego i St. Barańczaka, a w 20 miesięcy później suplement w postaci tychże 12 sonetów śpiewanych w języku oryginału. Sojce przydarza się też
niecodzienna okazja, by przebywającej z oficjalną wizytą w Polsce królowej Anglii Elżbiecie II
osobiście wręczyć egzemplarz sonetów podczas spotkania w British Council w Warszawie
w 1996 roku.
W latach 1996-2002 wychodzą m.in. albumy takie jak Polskie Pieśni Wielkopostne, Soykanova czy Sztuka Błądzenia. Sojka eksperymentuje, szuka...
W 2003 roku Sojka komponuje i nagrywa muzykę do słów Tryptyku Rzymskiego Jana Pawła
II. 4 listopada tegoż roku podczas uroczystego koncertu z okazji imienin Ojca Świętego w Watykanie wraz z zespołem wykonuje fragmenty utworu. Autor bije brawo...
Wciąż inny wciąż nowy a jednocześnie rozpoznawalny od pierwszych nut. W jednym z licznych wywiadów artysta powiedział: Nie gram dla fajerwerków, nie śpiewam by się popisać.
Moją ambicją i pragnieniem jest, by mój śpiew, moje pieśni dodawały otuchy, podnosiły na duchu
tych, którzy przychodzą mnie słuchać. Chcę by wychodzili z koncertu pogodni i umocnieni.
J.J.
7
7 marca 2010 r. – niedziela, godz. 15
00
słowo: o. Robert Głubisz OP
Schola Braci Dominikanów z Krakowa
Crux fidelis
– hymn z liturgii Wielkiego Piątku
Media vita
– responsorium na II i III Niedzielę Wielkiego Postu
Improperia – adoracja Krzyża z czasie liturgii Wielkiego Piątku
Kantyk o Męce Pańskiej św. Katarzyny Ricci – kantyk z okresu
Wielkiego Postu
Cum accepisset. Magnificat – antyfona i Magnificat z nieszporów
Wielkiego Piątku
Stabat Mater – pieśń zaczerpnięta z tradycji korsykańskiej,
oparta na wielkopostnej sekwencji
Crux fidelis
– hymn z liturgii Wielkiego Piątku
8
Z woli samego św. Dominika uroczyste i wspólne odprawianie liturgii jest jednym
z głównych zadań naszego powołania. […] Dlatego sprawowanie liturgii jest ośrodkiem
i sercem całego naszego życia.
Z Konstytucji Zakonu Kaznodziejskiego
Od początków Zakonu Kaznodziejskiego wspólne celebrowanie liturgii było dla braci dominikanów priorytetową sprawą. Dbając o piękną i poprawną liturgię, zdawali sobie sprawę, że jest
ona uprzywilejowanym miejscem spotkania Boga z człowiekiem, miejscem oddawania czci
i chwały Najwyższemu, miejscem, które dzięki łasce Ducha Świętego, tworzy i umacnia wspólnotę Kościoła.
Do dziś dominikanie troszczą się o to, aby ich klasztory otwierały się na przestrzeń prawdziwie żywej liturgii, która zaprasza do wejścia w tajemnicę Boga obecnego wśród swojego ludu.
Stąd wyjątkowe miejsce śpiewu w liturgii, zwłaszcza chorału gregoriańskiego, który, jak przypomina Sobór Watykański II, jest podstawowym śpiewem liturgicznym Kościoła katolickiego. Od
wielu lat w krakowskiej Bazylice Świętej Trójcy bracia codziennie śpiewają nieszpory gregoriańskie zakończone procesją przy antyfonach Salve Regina, O lumen Ecclesiae, Ave florum. W okresie
Wielkiego Postu modlą się, śpiewając Ciemne Jutrznie, w uroczyste niedziele wykonują gregoriańskie części stałe Mszy św., a przed ważniejszymi świętami roku liturgicznego urządzane są
gregoriańskie Wigilie i procesje. Znana jest także działalność polskich dominikanów na polu propagowania chorału gregoriańskiego poprzez organizowanie warsztatów, spotkań muzycznych
i wydawanie płyt z muzyką chorałową.
Kultywując tradycję śpiewu chorału gregoriańskiego, odkrywając piękno i głębię jego tekstów
i melodii, które próbują oddać pełnię tajemnic wiary chrześcijańskiej, bracia dominikanie odnajdują w nim swą własną modlitwę. Przez śpiew starają się opowiadać ludziom i sobie nawzajem
o wielkich dziełach Bożych i wielbić Boga zgodnie z zaleceniem św. Augustyna: Kto śpiewa, modli
się dwa razy.
Chorał gregoriański wykonany przez braci z krakowskiego klasztoru w ramach Wielkopostnego
Śpiewania jest zaczerpnięty z celebracji okresu Wielkiego Postu, a szczególnie Wielkiego Tygodnia.
9
00
14 marca 2010 r. – niedziela, godz. 15
słowo: o. Grzegorz Kluz OP
Chór Kameralny Kantorei Sankt Barbara
Wiesław Delimat – dyrygent
Juan Gines Perez
O Crux!
Michael Praetorius
Preis sei Gott
Melchor Robledo
Domine Jesu Christe
Mikołaj Gomółka
Psalm 32 Szczęśliwy komu grzechy
odpuszczono
Mikołaj Gomółka
Psalm 23 Pana sercem wesołym
wspomieńcie
Johann Sebastian Bach
Motet O Jesu Christ, meins Lebens Licht
BWV 118
Feliks Mendelssohn-Bartholdy Motet Herr nun lässest du deinen
Diener
Feliks Mendelssohn-Bartholdy Motet Herr sei gnädig
Anton Bruckner
Christus factus est
Feliks Nowowiejski
Parce Domine
Charles Villiers Stanford
Justorum animae
Ferran Sors
O Crux!
10
Kameralny Chór Kantorei Sankt
Barbara powstał w 2000 roku z inicjatywy wspólnoty niemieckojęzycznej przy kościele św. Barbary w Krakowie oraz Konsulatu Republiki Austrii w Krakowie.
Zespół uczestniczył w prestiżowych
projektach międzynarodowych, m.in.:
tourneé pod hasłem Polska i Niemcy Razem w sercu Europy po Polsce (Festiwal Kraków 2000) i Niemczech (Hanower, EXPO 2000) z Te Deum K. Pendereckiego, udział w IV Festiwalu Muzyki Chóralnej i Wokalnej Vox Accademia w Nidzie (Litwa),
tournée koncertowe wraz z The Jerusalem Baroque Orchestra po Izraelu w ramach Roku Polsko Izraelskiego 2008/2009 organizowanego m.in. przez Instytut Adama Mickiewicza w Warszawie
i Ministerstwo Kultury. Chórzyści regularnie biorą udział w wielkich projektach symfonicznych
Europejskiej Akademii Chóralnej w Moguncji, z którą występowali w najważniejszych salach
koncertowych Europy, m.in. w wiedeńskim Konzerthaus czy Filharmonii Berlińskiej pod batutą
tak znakomitych dyrygentów jak V. Ashkenazy, M. Gielen, J. Cayers, S. Cambreling, G. Albrecht,
J. Daus, E. Krivine, K. Penderecki, P. Domingo.
Chór brał udział w prawykonaniach: kantaty So wie ein Baum Thomasa Pehlkena pod
dyrekcją kompozytora (2002), a także VIII Symfonii Krzysztofa Pendereckiego pod jego batutą
(2005). Zespół dokonuje też współczesnych prawykonań muzyki dawnej w ramach cyklu
Barok zapomniany - Barok żywy. KSB współpracowali też z Davidem Shemerem (trasa koncertowa po Izraelu 2008/2009) oraz Łukaszem Borowiczem (Requiem W.A. Mozarta, Warszawa
2008).
Zespół uczestniczył w wielu krajowych konkursach chóralnych zdobywając nagrody i wyróżnienia. Wśród nich należy wymienić: I nagrodę na Ogólnopolskim Konkursie Chórów
Caecilianum 2005, Nagrodę Prezydenta MiastaWarszawy (2005) czy I Nagrodę na I Festiwalu
Chóralnym Cantate Domino (Kraków 2006).
Wiesław Delimat – dyrygent i organista, absolwent krakowskiej
Akademii Muzycznej w klasie organów (J. Jargoń) oraz dyrygentury (J. Katlewicz).
Uczestniczył w licznych mistrzowskich kursach interpretacji muzycznej w kraju i za granicą. Współpracuje z wieloma zespołami
chóralnymi i orkiestrowymi m. in. z Capellą Cracoviensis, NOSPRem, Chórem Polskiego Radia, EuropaChorAkademie i in. Koncertował w większości krajów europejskich, Japonii i USA.
W roku 2000 powołał do istnienia chór kameralny Kantorei Sankt
Barbara oraz orkiestrę L’Estate Armonico, z którymi koncertuje
nieprzerwanie od 9 lat, wykonując liczne dzieła wokalno-instrumentalne.
Jako solista, kameralista i dyrygent dokonał licznych nagrań radiowych i płytowych. Jest adiunktem Papieskiej Akademii Teologicznej (organy, chóralistyka), dyrektorem Archidiecezjalnej Szkoły Muzycznej I i II stopnia oraz
kantorem kościoła św. Marka w Krakowie.
W 2007 r. został odznaczony Orderem św. Sylwestra, przyznawanym przez Papieża osobom
świeckim za ich wybitne zasługi dla Pontyfikatu i krzewienie muzyki sakralnej.
11
00
21 marca 2010 r. – niedziela, godz. 15
słowo: o. Sławomir Brzozecki OP
Magdalena Frącek – sopran
Małgorzata Godlewska – mezzosopran
Chór Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II
Trio instrumentalne
Elżbieta Charlińska – organy
Grzegorz Pecka – dyrygent
Felix Mendelssohn-Bartholdy Hymn
Antonio Lotti
Crucifixus
Anonim
Jezus mój ukrzyżowany
Gabriel Fauré
Libera me
Josef Rheinberger
Stabat Mater op. 138
12
Chór Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II od prawie 90 lat towarzyszy wszystkim uniwersyteckim uroczystościom. Bierze udział w konkursach, przeglądach i festiwalach muzycznych. Każdego roku daje kilkadziesiąt koncertów w kraju i za granicą (Europa, Ameryka Północna i Południowa, Afryka i Australia).
Repertuar zespołu obejmuje utwory wokalne oraz wokalno-instrumentalne kompozytorów polskich i obcych od renesansu do współczesności, a także wielkie formy oratoryjno-kantatowe m. in.: Magnificat A. Vivaldiego, O Praise the Lord G.F. Händla, Requiem, Msza Koronacyjna i Te Deum W.A. Mozarta, IX Symfonia, Chrystus na Górze Oliwnej L. van Beethovena, Te Deum A. Brucknera, Ein deutsches Requiem
J. Brahmsa, Carmina Burana C. Orffa, Te Deum Z. Kodaly’a, Magnificat,
Requiem R. Calmela, Gloria, Magni-ficat J. Ruttera, jak również dzieła
kompozytorów polskich m.in.: Stabat Mater K. Szymanowskiego,
Exodus, Angelus, Missa pro pace W. Kilara, Msza Misterium Krzyża Świętego A. Nikodemowicza,
Ad Iuventatem M. Jasińskiego. Chór współpracuje z orkiestrami filharmonii i solistami teatrów
muzycznych.
Trwałym śladem dorobku artystycznego Chóru są wydane w Polsce, Belgii, Włoszech,
Szwajcarii, USA i Kanadzie kasety i płyty kompaktowe.
Chór KUL jest członkiem Polskiego Związku Chórów i Orkiestr (PZChiO), Międzynarodowej
Federacji Młodych Chórów (EFJC) i Międzynarodowej Federacji Muzyki Chóralnej (IFCM).
Grzegorz Pecka ukończył studia muzykologiczne i organy w Instytucie Muzykologii KUL oraz dyrygenturę chóralną w Akademii Muzycznej w Bydgoszczy. Jest kierownikiem Katedry Dydaktyki Muzycznej IM KUL.
Od roku 1998 jest dyrygentem i kierownikiem artystycznym Chóru
Katolickiego Uniwersytetu Lubelskiego Jana Pawła II.
Wielokrotnie uczestniczył w międzynarodowych festiwalach i konkursach chóralnych w kraju i za granicą. Pod jego dyrekcją chór brał
udział w licznych tournée krajowych i zagranicznych m. in.: USA
(1999), Chile (2000, 2003), Izrael (2001), Słowenia (2001), RPA
(2003), Ukraina (2002, 2004), Niemcy (1997, 1998, 2002, 2005,
2009), Włochy (2001, 2004, 2005, 2006, 2008), Czechy (2006),
Hiszpania (2005, 2006 i 2007), Argentyna (2000, 2007), Meksyk
(2008).
W jego repertuarze znajduje się wiele utworów wokalnych oraz wokalno-instrumentalnych
od renesansu do współczesności. Współpracuje z Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Lubelskiej i Orkiestrą Trybunału Koronnego w Lublinie wykonując dzieła oratoryjno-kantatowe.
Otrzymał szereg nagród i wyróżnień za bogatą działalność artystyczną oraz promocję polskiej kultury w kraju i za granicą.
13
00
28 marca 2010 r. – niedziela, godz. 15
słowo: o. Ludwik Wiśniewski OP
Aleksandra Bubicz – sopran
Ewa Mikulska – alt
Robert Mojsa – tenor
Chór Akademicki UMCS im. J. Czerwińskiej
Zespół instrumentalny
Gabriela Klauza – organy b.c.
Urszula Bobryk – dyrygent
Henryk Mikołaj Górecki Totus Tuus
Wojciech Kilar
Agnus Dei
Gabriel Fauré
Sanctus z Requiem d-moll op. 48
Johann Sebastian Bach Kantata Bleib bei uns BWV 6
Chór Akademicki Uniwersytetu Marii Curie-Skłodowskiej im. J. Czerwińskiej powstał w 1949 r. W 1973 roku
kierownictwo chóru objęła Jadwiga Czerwińska. Chór rozpoczął wówczas aktywną działalność koncertową, także poza granicami kraju oraz nawiązał współpracę z Państwową
Filharmonią Lubelską. Rozwój zespołu zahamowała przedwczesna śmierć Jadwigi Czerwińskiej w 1980 roku. Dla uczczenia jej pamięci i w uznaniu dokonań artystycznych Chór jesienią 1980 roku otrzymał jej
imię.
W 1985 roku dyrygentem i kierownikiem artystycznym została absolwentka Akademii Muzycznej w Warszawie Urszula Bobryk. Pod jej kierownictwem rozpoczął się kolejny etap działalności artystycznej Chóru, który aktywnie współpracuje z Filharmonią Lubelską, wykonując
dzieła oratoryjne m.in. J. S. Bacha, W. A. Mozarta, L. van Beethovena, K. Szymanowskiego, C. Orffa, G. Mahlera, W. Kilara, H. M. Góreckiego.
Zespół aktywnie koncertuje w kraju i za granicą, bierze czynny udział w międzynarodowych festiwalach konkursach chóralnych, jest laureatem pierwszych nagród i złotych Dyplomów w konkursach polskich i zagranicznych w Moers-Repelen (Niemcy, 1992), Vaasie (Finlandia, 1998), Fort Lauderdale (Floryda-USA, 1999), Prevezie (Grecja, 2000), Bruk (Austria,
2001), Linz (Austria, 2003).
Sześćdziesiąt lat od swojego powstania Chór Akademicki UMCS im. J. Czerwińskiej znajduje się w czołówce polskich chórów uniwersyteckich, do dziś stale potwierdza swój wysoki poziom, zdobywając uznanie publiczności i krytyki muzycznej.
Pod kierownictwem Urszuli Bobryk zespół wyróżnia się dbałością o wysoki poziom wykonawczy, udziałem w wielu międzynarodowych projektach muzycznych, a nade wszystko promowaniem współczesnej polskiej muzyki chóralnej w kraju i za granicą.
14
Aleksandra Bubicz
ukończyła Wydział
Wokalno-Aktorski
Akademii Muzycznej w Gdańsku.
Brała udział w wielu międzynarodowych kursach wokalnych.
Od 1993 r. do chwili
obecnej solistka Warszawskiej Opery Kameralnej.
Z tym zespołem wielokrotnie występowała na koncertach i w przedstawieniach operowych, wielokrotnie kreując główne role.
Od 2006 r. artystka współpracuje także z Teatrem
Wielkim Operą Narodową w Warszawie.
Posiada bogaty repertuar oratoryjno-kantatowy
oraz koncertowy. Występowała z licznymi zespołami wokalnymi i instrumentalnymi.
Oprócz pracy artystycznej, śpiewaczka zajmuje się
pracą naukową – od 1997 r. jest pracownikiem
naukowym Wydziału Artystycznego Uniwersytetu
Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie.
Ewa Mikulska –
śpiewaczka, solistka
Warszawskiej Opery
Kameralnej, wykonuje partie kontraltowe oraz altowomezzosopranowe.
Absolwentka Akad e m i i M u z yc z n e j
w Gdańsku.
Brała udział w wielu
festiwalach m.in. w
Warszawie, Wiedniu,
Hadze, Madrycie,
Bejrucie, Paryżu.
Występuje w wielu zagranicznych tourneé operowych oraz w licznych koncertach kameralnych i oratoryjno-kantatowych w Polsce i za granicą.
Nagrywała dla radia i telewizji; ma na swym koncie
również nagrania płytowe.
Nagrodzona przez Ministra Kultury i Dziedzictwa
Narodowego Odznaką za Zasługi dla Kultury Polskiej.
Jest założycielem i kierownikiem artystycznym warszawskiej formacji wokalno-instrumentalnej Cantores Varsovienses, z którą występuje w licznych koncertach w Polsce i za granicą.
Robert Mojsa – jest
absolwentem Wydziału Wokalnego
Akademii Muzycznej im. Fr. Chopina w
Warszawie w klasie
śpiewu solowego
oraz magistrem chemii.
Brał udział w licznych koncertach i
przedstawieniach.
Do ważniejszych dokonań artysty należy zaliczyć tourneé koncertowe z Filharmonią Świętokrzyską. W 2003 r. tenor współpracował z Operą
Piastowską a w 2006 z łódzkim Teatrem Muzycznym. W ramach Olsztyńskiego Lata Artystycznego
w roku 2007 śpiewak wykonał Wielką Mszę h-moll
J.S. Bacha. Listopad 2009 przyniósł koncert muzyki
religijnej w Katedrze Zamojskiej w ramach Triduum
Caecylianum.
W latach 2004-2008 artysta był solistą Warszawskiej Opery Kameralnej.
Urszula Bobryk jest
absolwentką Akademii Muzycznej im. Fr.
Chopina w Warszawie.
Od 1983 roku pracuje na Wydziale Artystycznym UMCS w
Lublinie, gdzie prowadzi zajęcia z dyrygentury chóralnej
oraz pełni funkcję
kierownika Zakładu
Chóralistyki.
W 1985 r. objęła kierownictwo artystyczne Chóru
Akademickiego UMCS, który prowadzi do chwili obecnej. Brała udział w festiwalach i konkursach na
całym świecie. Jest laureatką dziewięciu nagród
międzynarodowych konkursów i festiwali muzycznych, w tym także dwóch nagród indywidualnych
dla najlepszego dyrygenta w 1992 i 1999 r.
W 2002 roku otrzymała tytuł profesora zwyczajnego, w latach 2001-2005 pełniła funkcję dyrektora
IM Wydziału Artystycznego UMCS, a od 2005 roku
piastuje stanowisko dziekana tegoż Wydziału.
Za dotychczasową działalność w dziedzinie upowszechniana kultury otrzymała wiele nagród i odznaczeń m.in. Zasłużony dla Kultury Polskiej czy Pro
Eclesia et Pontifice.
15
Drodzy Państwo,
Przyjaciele naszej Fundacji i Klasztoru na Złotej,
Serdecznie dziękuję za przekazane w roku 2009 darowizny. Na cele Fundacji z 1% wpłynęła
suma 150 565,56 zł, a z innych darowizn na remont: 15 164,90 zł.
Tylko w ubiegłym roku, 2009, udało nam się oprócz darowizn od osób indywidualnych, wpłat
1%, dotacji pozyskać jeszcze inne fundusze, co pozwoliło nam na przeprowadzenie remontów na
kwotę około 1 150 000 zł. Uprzejmość i życzliwość naszych Darczyńców pozwalają mieć nadzieję,
iż to co jeszcze ciągle przed nami, możemy wytrwałą i cierpliwą pracą podnosić do dawnego
blasku.
Co zrobiliśmy w ciągu ostatniego roku?
W Bazylice: remont całego sklepienia i ocieplenie go od góry; dokończenie wymiany
wszystkich okien, również w zakrystiach, uporządkowanie tablicy elektrycznej. W klasztorze:
dokończenie prac na poziomie piwnic (magazyn biblioteczny wraz z nowymi regałami, sale na
wystawy/galerie, refektarz klasztorny i dla gości klasztoru, kuchnia i jej całe zaplecze wraz
z kompletnym wyposażeniem); remont dodatkowych pomieszczeń i przystosowanie ich na
mieszkania dla nowych braci; nowa pralnia; wymiana 8 okien w klasztorze; wymiana okien
w skrzydle południowym (w 75%). Bardzo więc Wam za to wspólne dzieło dziękuję.
Jakie mamy plany na rok 2010?
Złożyliśmy projekt na Fundusze UE i otrzymaliśmy dotację – środki na projekt, którego łączna
wartość to 14 mln pln. Kwota dofinansowania ze środków UE to 8,5 mln zł, pozostała kwota – 5,5
mln zł – jest wkładem własnym, który musimy pokryć ze środków własnych, aby móc skorzystać
z dofinansowania ze środków UE. Towarzyszy nam duża radość, ale i też mamy świadomość
wielkiego wyzwania stojącego przed nami w znalezieniu brakujących środków.
Drodzy Przyjaciele, bardzo serdecznie dziękuję za wszelkie oznaki życzliwości, wsparcie
modlitewne oraz pomoc materialną, za podpowiedzi i rady.
Jednocześnie ośmielam się prosić o dalszą Waszą pomoc i zachęcanie swoich znajomych do
przekazania 1 % na potrzeby Fundacji.
Pozdrawiam serdecznie. Szczęść Boże!
o. Robert Głubisz OP
prezes Fundacji, przeor Klasztoru
Fundacja Restaurare Basilicam
20-112 Lublin, ul. Złota 9, tel. 81 532 89 80
KRS: 0000128069
nr konta: 59 1030 1191 0000 0000 7854 2004
przekaż nam
Twojego podatku