Nanotechnologia w służbie medycynie i farmacji - Acta Bio
Transkrypt
Nanotechnologia w służbie medycynie i farmacji - Acta Bio
inżynieria biomedyczna / biomedical engineering IB_11-2008 [PL_4].qxd 2008-12-28 16:15 Page 296 Nanotechnologia w służbie medycynie i farmacji W dobie rozwoju techniki i nauki nanotechnologia zajmuje uprzywilejowaną pozycję. Świadczy o tym chociażby 3,475 mln euro przeznaczone w budżecie na badania w 7. Programie Ramowym EU. Poprzez manipulacje na poziomie atomów i molekuł oraz w rozmiarach molekularnych otrzymuje się nowe własności i możliwości, które są już z powodzeniem wykorzystane w medycynie i farmacji. W roku 2005 w USA dopuszczono do stosowania pierwszy lek zawierający nanocząstki był nim Abraxane®. Zakapsułkowanie w otoczce albuminy substancji aktywnych stosowanych w leczeniu raka piersi polepszyło ich właściwości terapeutyczne. Nanotechnologię wykorzystuje się między innymi do transportu środków farmakologicznych, obrazowania nowotworów, środków grzybo- i bakteriobójczych oraz w preparatach farmakologicznych. Przy projektowaniu nanoukładów istnieje możliwość kontroli uwalniania preparatu aktywnego w konkretnym miejscu przeznaczenia. Taki układ, nazywany często autonomicznym preparatem nanomedycznym, cechuje umiejętność zdalnego wyszukiwania celu terapii oraz zdolność do adekwatnej odpowiedzi. Proces ten zachodzi poprzez umieszczenie na powierzchni nanocząstki odpowiednich antygenów, które rozpoznają miejsce przeznaczenia. Przykładem może być konstrukcja biodegradowanego układu, w którym rdzeń stanowi cholesterol otoczony pojedynczym płaszczem fosfolipidowym z grupami rozpoznającymi apoB-100 [J. AM. CHEM. SOC. 2007, 129, 5798-5799] oraz znacznikiem fluorescencyjnym. Badania przeprowadzone na myszach z użyciem technik fluorescencyjnego obrazowania wykazały lokalizację preparatu w komórkach rakowych. Oznacza to, że jest to skuteczna metoda podawania preparatu farmakologicznego w zadane miejsce. Kolejnym przykładem zastosowania nanotechnologii w farmaceutyce są preparaty bazujące na nanocząstkach superparamagnetycznego tlenku żelaza (SPION) [O.C. Farokhzad; R. Langer: AdV. Drug DeliV. ReV, 2006, 58, s. 1456-1459]. Odpowiednio sfunkcjonalizowane antygenami nanocząstki tlenku żelaza mogą służyć do znakowania in vivo ognisk rakowych widocznych przy użyciu technik magnetycznego rezonansu. Idąc dalej, dodatkowo istnieje również możliwość termicznej destrukcji komórek rakowych w sąsiedztwie nanocząstek ferrytu poprzez dostarczanie im ener- Nanotechnologia w medycynie Terapia miejscowe dostarczanie leku kontrolowane uwalnianie leku substancje czynne 296 Diagnostyka obrazowanie in vivo komórek śledzenie drogi substancji w organizmach sensory (chipy) gii zewnętrznym zmiennym polem magnetycznym. [N. Nasongkla i inni: Nano Lett., 2006, 6, s. 2427-2430.]. Otwiera to nowe możliwości leczenia, bez potrzeby przeprowadzania klasycznych operacji. Popularnym zastosowaniem nanotechnologii jest aseptyka. Przykładem mogą tu być preparaty i materiały zwierające nanoklastry takich metali, jak: srebro, miedź, złoto, mające właściwości bakteriobójcze i grzybobójcze. Są one coraz powszechniej używane jako środki dezynfekcyjne w postaci koloidów, tworzywach sztucznych (blaty, okleiny, meble, folie szczególnie do zastosowań medycznych), w materiałach budowlanych, w tkaninach (bandaże, fartuchy, skarpetki) [Environ. Sci. Technol. 2008, 42, s. 4133-4139]. Jednym z ważniejszych miejsc stosowania materiałów bakteriobójczych i grzybobójczych są urządzenia kli- matyzujące (filtry), będące w szczególny sposób narażone na rozwój drobnoustrojów. Polska ma już sukcesy w tej dziedzinie, między innymi związane z projektem: „Nowa generacja materiałów filtracyjnych z udziałem nanowłókien i modyfikatorów”, w którym uczestniczyła Politechnika Łódzka. Z raportu „Impact of Nanotechnology in Health and Medical Systems” (praca pod redakcją Kristina Hartwig, w ramach 6th Framework Programme of the EC) wynika, że w roku 2010 możemy się spodziewać powszechnego zastosowania nanotechnologii w terapii i diagnostyce. Najbliżej komercyjnego zastosowania są: postacie nanokrystaliczne leków, polimerowe materiały o właściwościach farmakologicznych, polimerowe kapsułki dla dostarczenia leków, magnetyczne materiały o właściwościach farmakologicznych, materiały na bazie kropek kwantowych dla obrazowania, wielofunkcyjne układy, w których można śledzić leki i obrazowanie. Niektóre z wymienionych kierunków zaowocowały już konkretnymi preparatami, a niektóre są jeszcze w fazie badań klinicznych. Możliwości, które niesie ze sobą nanotechnologia, są ogromne, dlatego coraz częściej będziemy słyszeć o jej zastosowaniu w życiu codziennym: medycynie, farmacji, kosmetyce, środkach czystości, tekstyliach i przedmiotach codziennego użytku. dr inż. Jacek Doskocz INTiBS PAN, http://www.nanonet.pl Acta Bio-Optica et Informatica Medica 4/2008, vol. 14