BEZPIECZNY WYPOCZYNEK A MENINGOKOKI!

BEZPIECZNY WYPOCZYNEK A MENINGOKOKI!
Bakterie Neiseria meningitidis (zwane meningokokami), są przyczyną groźnych zakażeń
tj. zapalenie opon mózgowo-rdzeniowych czy posocznicy (sepsa) czyli
uogólnionej odpowiedzi organizmu na zakażenie, które wspólnie
określane są mianem inwazyjnej choroby meningokokowej (IChM).
Na zakażenie meningokokami narażeni są wszyscy (ok. 20-40% zdrowych ludzi to nosiciele
meningokoków, które bytują w jamie nosowo-gardłowej). Jednak dzieci w wieku od 3 miesięcy
do 6 lat, w porównaniu do innych grup wiekowych, są najbardziej podatne na zakażenie. Drugą
grupę ryzyka stanowi młodzież. Szczyt zachorowań notowany jest wśród młodych ludzi między
11 a 19 rokiem życia. Ryzyko pojawienia się choroby meningokokowej wzrasta również w dużych
zbiorowiskach ludzkich, np. w szkołach, przedszkolach, żłobkach, internatach, akademikach czy
koszarach.
Objawy zakażeń meningokokowych:
Ogólne: Pierwsze objawy są podobne do przeziębienia (gorączka, bóle stawowe, mięśniowe, ogólne
złe samopoczucie) i mogą dołączyć się: bóle głowy, wymioty, nudności ,biegunka,
sztywność karku, drgawki często świadczące o zapaleniu opon mózgowo-rdzeniowych.
Charakterystycznym, często jednym z ostatnich objawów jest wysypka
wybroczynowa-drobne czerwone punkciki na całym ciele, które zlewają się
w późniejszym okresie w duże plamy, które nie bledną pod naciskiem.
U niemowląt powyższe objawy mogą być mniej widoczne a dominują takie jak: brak apetytu,
odchylenie głowy do tyłu, pulsujące ciemiączko, zimne stopy i dłonie
przy jednoczesnej wysokiej gorączce, wybroczyny na skórze, rozpaczliwy płacz,
senność lub rozdrażnienie, biegunka i wymioty.
Zakażeniu sprzyja:
Używanie przez różne osoby wspólnych naczyń, sztućców, picie z jednej butelki,
wspólne palenie papierosa itp.
Przebywanie przez dłuższy czas w zatłoczonych pomieszczeniach (kluby, kolonie,
obozy, akademiki, koncerty)
Palenie tytoniu
Bardziej podatni na zakażenia są ludzie, których organizm jest osłabiony
wcześniejszymi infekcjami, wysiłkiem fizycznym itp.
MENINGOKOKI nie są zdolne żyć długo poza organizmem
człowieka. Giną pod wpływem powszechnie używanych do mycia
detergentów (mydło, płyn do mycia naczyń)
Najważniejsze sposoby zabezpieczenia się przed zachorowaniem to:
1. Uodpornienie się poprzez szczepienie
2. Zachowanie higieny osobistej
3. Unikanie w/w zachowań sprzyjających zakażeniu
INWAZYJNA CHOROBA MENINGOKOKOWA WYMAGA NATYCHMIASTOWEJ
POMOCY LEKARSKIEJ. Po bezpośrednim kontakcie z osobą chorą na IChM należy
niezwłocznie zgłosić się do lekarza, który może zlecić przyjecie profilaktycznie antybiotyku,
co znacznie zmniejsza ryzyko zachorowania.