Informacja nt. oznakowania w Niemczech towarów

Informacja nt. oznakowania w
Niemczech towarów nieobjętych
harmonizacja wspólnotową
2015-12-25 20:53:18
2
Podstawowym aktem prawnym w Niemczech odnoszącym się do oznakowania towarów nieobjętych
harmonizacja jest federalna ustawa o wprowadzaniu produktów na rynek (niem. Gesetz über die Bereitstellung
von Produkten auf dem Markt – Produktsicherheitsgesetz, w skrócie ProdSG), przyjęta w listopadzie 2011 r. i
obowiązująca od 1.12.2011 r. Ustawa ta zastąpiła wcześniejszą ustawę o bezpieczeństwie urządzeń i produktów
z 2004 r. i implementowała do niemieckiego porządku prawnego 13 dyrektyw unijnych. Ww. ustawa odnosi się
zarówno do towarów zharmonizowanych jak i niezharmonizowanych, nie obejmuje produktów żywnościowych,
medycznych, chemicznych i ochrony roślin, dla których istnieją odrębne regulacje, w tym dotyczące ich
oznakowania i jednoznacznego wymogu podania nazwy towaru w j. niemieckim.
Podstawowym aktem prawnym w Niemczech odnoszącym się do oznakowania towarów nieobjętych
harmonizacja jest federalna ustawa o wprowadzaniu produktów na rynek (niem. Gesetz über die Bereitstellung
von Produkten auf dem Markt – Produktsicherheitsgesetz, w skrócie ProdSG), przyjęta w listopadzie 2011 r. i
obowiązująca od 1.12.2011 r. Ustawa ta zastąpiła wcześniejszą ustawę o bezpieczeństwie urządzeń i produktów
z 2004 r. i implementowała do niemieckiego porządku prawnego 13 dyrektyw unijnych. Ww. ustawa odnosi się
zarówno do towarów zharmonizowanych jak i niezharmonizowanych, nie obejmuje produktów żywnościowych,
medycznych, chemicznych i ochrony roślin, dla których istnieją odrębne regulacje, w tym dotyczące ich
oznakowania i jednoznacznego wymogu podania nazwy towaru w j. niemieckim.
1) Jak w Niemczech oznaczane są towary nieobjęte harmonizacją (czy istnieje przepis prawny nakładający
obowiązek umieszczenia na opakowaniu lub dołączonym dokumencie firmy producenta, importera, nazwy
towaru)?
Ustawa ProdSG odnosi się m.in. do produktów nieobjętych harmonizacją w §6 pkt.1 o dodatkowych wymaganiach
przy wprowadzaniu na rynek produktu przeznaczonego dla konsumenta (klienta indywidualnego). Producent,
jego pełnomocnik lub importer produktu (import z krajów trzecich) są zobowiązani do tego, że
konsument/użytkownik otrzyma wraz z produktem informacje o ryzykach związanych z jego użytkowaniem
(ust.1), a na produkcie lub opakowaniu będzie umieszczona nazwa producenta i dane kontaktowe do niego (a
jeśli producent ten nie jest z EOG, to nazwisko/nazwę pełnomocnika producenta lub wprowadzającego na rynek
importera (ust.2). W tym miejscu ważne jest zaznaczenie, że obowiązek ten dotyczy importera (niem. Einfüher)
rozumianego jako importera produktu z krajów trzecich. Ponadto na produkcie lub opakowaniu musi być
umieszczone jednoznacznie identyfikowalne oznaczenie produktu (ust.3). Wymogi w ust. 2 i 3 można na zasadzie
wyjątku pominąć, jeśli informacje te są znane konsumentowi lub ich umieszczenie wiązałoby się z
nieproporcjonalnie wysokim kosztem.
2) Czy istnieje wymóg podania nazwy towaru w urzędowym języku?
Formalnie takie wymogi odnoszą się głównie do produktów spożywczych, medycznych, zharmonizowanych itd.
Nie ma w Niemczech podobnej jak w Polsce ustawy językowej i wymogu na jej podstawie nazewnictwa tylko w j.
urzędowym. Istnieją raczej wymogi pośrednie, wynikające z ww. §6. Jedynie w §3 pkt.4 ww. ustawy ProdSG
wymaga się dołączenia do produktu instrukcji użytkowania w j. niemieckim, o ile przy użytkowaniu takiego
produktu, nieprzestrzeganie pewnych reguł, może być niebezpieczne lub szkodliwe dla zdrowia.
3) Czy z jakichkolwiek regulacji prawa wynika obowiązek oznaczania na towarach adresu dystrybutora z siedzibą
3
w Niemczech?
W niemieckich regulacjach w tym zakresie używa się określenia importer jako podmiotu wprowadzającego towar
z kraju trzeciego i wtedy konieczne jest podanie adresu. Importer może dystrybuować towar poprzez różne
kanały handlu. Zamiast wiec pojęcia dystrybutor używa się w niemieckich regulacjach raczej określenia handlarz,
kupiec (niem. Händler), czyli podmiotu handlu w całym łańcuchu dostaw na rynek czy w rozprowadzaniu na
rynku towaru. Wobec jednak tych podmiotów nie ma obowiązku oznaczania ich adresu na towarze.
Opracował: Jan Masalski, WPHI Berlin, 23.01.2014 r.
4