Formacja Wspólna 2016 – Studium Ewangelii Św

Formacja Wspólna 2016 – Studium Ewangelii Św. Mateusza
K26. Rozdział 26 – Dziecko Boże uczy się wybierać życie
Każde spotkanie z Panem Jezusem w Słowie Bożym poprzedzaj modlitwą do Ducha Świętego. Proś Go, by On otwierał
twoje serce na przyjęcie Jego Słowa i wypełnienie Jego Woli. Możesz pomodlić się poniższą modlitwą lub inną.
W Imię Jezusa Chrystusa proszę Cię Boże Ojcze o Ducha Świętego:
o Ducha Prawdy, bym poznał(a) Twoją wolę; o Ducha Miłości, bym umiłował(a) Twoją wolę;
o Ducha Mocy, bym wypełnił(a) Twoją wolę. Niech Twoje Słowo stwarza mnie na nowo.
Maryjo, naucz mnie rozważać Słowo, zachowywać je w moim sercu
i przynosić owoce w Duchu Świętym tak, jak Ty. Amen.
Rozważaj Słowo Boże przez 30-40 minut dziennie wybraną przez siebie metodą. Nie zapomnij poprosić Boga o to, co
odkrywasz jako natchnienie Ducha Świętego i pragnienie swojego serca.
Motto:
Pwt 30, 19b – 20a: „Kładę przed wami życie i śmierć, błogosławieństwo i przekleństwo! Wybierz zatem życie, abyś
mógł żyć ty i twoje potomstwo. Miłuj Pana, twojego Boga, słuchaj Jego głosu i lgnij do Niego. Od tego bowiem
zależy twoje życie (...)”
Dzień 1. Dziecko Boże otwiera serce przed Bogiem.
Razem z Duchem Świętym przeczytam i rozważę Mt 26, 1-16.
Razem z Duchem Świętym Wspomożycielem przyjrzę się mojemu sercu. Zrobię rachunek sumienia z egoizmu,
z szukania (czegoś dla) siebie, z braku miłości, zatwardziałości, oziębłości mojego serca, z moich oddaleń od źródła
życia, z podstępów, manipulacji, chęci panowania nad Bogiem i bliźnimi. Zrobię to w Duchu Świętym, gdyż tylko
wtedy nie przerażę się, bo On – Duch Boży – będzie mi przypominał o tym, że Bóg kocha mnie nieustannie, że dzięki
Jego łasce mogę nauczyć się kochać i dojść do miejsca, które przygotował dla mnie w Niebie. Stanę przy Miłosiernym
Sercu Jezusa z moim skruszonym sercem i powierzę się Jemu taki, jaki jestem dziś. Uwielbię Go w Jego pragnieniach
dla mnie, poproszę aby wlał je w moje serce.
Mając we wdzięcznej pamięci wszystkie moje spotkania z Jezusem, wszystkie moje powroty do Niego, Jego
Miłosierdzie w sakramencie pojednania, Jego radość z naszej bliskości, Jego miłość, która woła mnie po imieniu, która
wychodzi mi naprzeciw – opowiem Mu o moim pragnieniu bliskości z Nim, o tym, że bardzo pragnę kochać Jego
samego i Jego w moich bliźnich, że potrzebuję Jego pomocy w okazywaniu miłości. Podziękuję Mu za przykład
kobiety z olejkiem, za to, że pokazuje mi jej wylewną i czułą miłość, która nie boi się sarkazmu ze strony świadków
i jest okazywana odważnie.
Dzień 2. Jezus, który jest Życiem daje Siebie dziecku Bożemu.
Razem z Duchem Świętym przeczytam i rozważę Mt 26, 17-29.
Popatrzę na Jezusa, posłucham co mówi dziś do mnie w tym fragmencie. Gdy będę posilał się Jezusem przyjmując
Jego Ciało i Krew w Eucharystii, poproszę Ducha Świętego, aby pomógł mi podziękować Mu za to, że przychodzi do
mnie i jest tak blisko, ożywia mnie Swoją Miłością. Jezus powiedział: „Jeżeli nie będziecie spożywali Ciała Syna
Człowieczego i nie będziecie pili Krwi Jego, nie będziecie mieli życia w sobie (J 6, 53). Pomyślę o tym, czy naprawdę
przygotowuję się do komunii z Jezusem. W jaki sposób mam to robić? Powiem Mu, że przyjmuję życie od Niego
i pragnę je przeżywać z Nim, Jego mocą, Jego siłą, na Jego chwałę.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
1
Dzień 3. Dziecko Boże słuchając ostrzeżeń i obietnic Boga nie traci nadziei.
Razem z Duchem Świętym przeczytam i rozważę Mt 26, 30-35.
Przytulę się do Serca Jezusa, które jest Gorejącym Ogniskiem Miłości i posłucham, co mówi do mnie dziś – o moim tu
i teraz? Posłucham Jego ostrzeżeń na dziś i najbliższą przyszłość oraz Jego pragnień wobec mnie na dziś, na teraz, na
wieki. Podziękuję za to, co usłyszałem. Opowiem Mu o moich słabościach i pokusach. Podziękuję za to, że kocha mnie
nieustannie, ratuje, że czeka na mój powrót i że wyraża nadzieję na nasze spotkanie zapowiadając: „Wszyscy
zwątpicie we Mnie. Jest bowiem napisane: Uderzę pasterza, a rozproszą się owce. Lecz gdy powstanę, uprzedzę was
do Galilei” (Mk 14, 27-28).
Dzień 4. Dziecko Boże wpatruje się w Syna Bożego.
Razem z Duchem Świętym przeczytam i rozważę Mt 26, 36-56.
Poproszę, aby Duch Święty zapisał w moim sercu wskazówki, które zostawił mi Jezus. Kto, co dla Jezusa jest na
pierwszym miejscu? Czyją wolę pełni? Komu jest posłuszny? Do Kogo zwraca się w cierpieniu, bólu, osamotnieniu?
Jakich rad mi udziela? O co mnie prosi? Dlaczego? Odpowiem Jezusowi modlitwą z głębi mojego serca, dziękując za
to, co mi pokazał i prosząc, aby wlał w moje serce Jego pragnienia.
Dzień 5. Dziecko Boże pragnie poznać prawdę o Bogu i o sobie.
Razem z Duchem Świętym przeczytam i rozważę Mt 26, 57-75. Czytając i rozważając będę uważnie przyglądał się
Jezusowi i sobie.
Czy pragnę poznać Boga takiego jakim On jest? Z jakich źródeł korzystam? W jaki sposób próbuję Go poznać? Czy
słucham tego, co On mówi o Sobie w Biblii? Czy szukam Go w Eucharystii? Czy wierzę Mu? Kim jest dla mnie dziś
Jezus?
Czy w tym fragmencie rozpoznałem siebie? Przypomnę sobie gorzkie chwile mojego życia z ostatniego roku, moje
oddalenia i zaparcia. Uświadomię sobie, że w tych chwilach Jezus był nieustannie blisko mnie pragnąc, bym oddał Mu
całe moje serce. Popatrzę w Jego pełne miłości oczy. Poproszę o łaskę, której potrzebuję, by nie bać się prawdy
o sobie. Poproszę by moje spotkania z Nim w sakramencie pokuty i pojednania zawsze były szczere, bym spełniał
wszystkie pięć warunków dobrej, owocnej spowiedzi:
1) Dobry rachunek sumienia – Proszę Ducha Świętego, Ducha Prawdy i Miłości, aby oświecił moje sumienie
i przekonywał mnie o grzechu.
2) Żal za popełnione grzechy – Proszę Ducha Świętego, żeby mi pokazał, jak bardzo zraniłem ufającego mi Przyjaciela
– Jezusa i z głębi serca przeproszę Go.
3) Postanowienie poprawy – Proszę Jezusa o przebaczenie i o to, abym rozpoznawał pokusy i sprzeciwiał się im mocą
Ducha Świętego.
4) Szczere wyznanie grzechów – Proszę Ducha Świętego, aby wstyd nie powstrzymał mnie przed wyznaniem swoich
win, abym nie szukał samousprawiedliwienia i nie przerzucał winy na innych ludzi lub okoliczności, ale z zaufaniem
zdał się na Boże Miłosierdzie.
5) Zadośćuczynienie – Proszę Ducha Świętego, aby dał mi odwagę, by przeprosić ludzi i podpowiadał mi, jak mogę
wynagrodzić im krzywdy.
Na koniec pragnąc wybierać życie, pomodlę się Psalmem 139.
Materiały formacyjne Wspólnoty Effatha przy parafii Wieczerzy Pańskiej w Lublinie; www.effatha-lublin.pl
2