sierpień - Parafia w Bierzgłowie

Głos
Parafii
NR 8 (104)  ROK IX  SIERPIEŃ 2011 BIERZGŁOWO
PARAFIA PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
Kwiaty z pól okolicznych uszczknięte i zioła,
przenajświętsze ofiary pracowitej wioski,
przyniosły swe zapachy do wnętrza kościoła,
przyniosły przed oblicze dobrej Matki Boskiej.
Przed ołtarzem ksiądz szepce łacińskie wyrazy,
woń kwiatów coraz żywiej nad głowy się wznasza:
Ochraniaj nas od klęski, chorób i zarazy,
Królowo ziół przedziwna, pól Rządczyni nasza!
Rozśpiewały się usta, organ wciąż przewodzi,
ten w piersi się uderza, ten znak krzyża czyni:
Ochraniaj nas od wojny, ognia i powodzi,
o ziół Królowo można, naszych pól Rządczyni!
W górze, jak głos starczy, organ przepowiada,
a w dole, z piersi ludu płynie pieśń kościelna,
u stóp Twych, jasna Pani, wieś swe dary składa,
o pól Rządczyni mądra, o Królowo Zielna!
/Wacław Rolicz-Lieder/
– SIERPNIOWE KALENDARIUM –
1 sierpnia – Rocznica wybuchu Powstania Warszawskiego
2 sierpnia – Matki Bożej Anielskiej
4 sierpnia – Wspomnienie św. Jana Marii Vianney’a, proboszcza z Ars
5 sierpnia – Matki Boskiej Śnieżnej* – Pierwszy piątek miesiąca – Ks. proboszcz
odwiedza chorych w naszej parafii
6 sierpnia – Święto Przemienienia Pańskiego
7 sierpnia – Liturgia niedzielna – XIX niedziela zwykła
9 sierpnia – Wspomnienie św. Teresy Benedykty od Krzyża (Edyty Stein), dziewicy
i męczennicy, patronki Europy
10 sierpnia – Wspomnienie św. Wawrzyńca, diakona i męczennika
14 sierpnia – Liturgia niedzielna – XX niedziela zwykła – Wspomnienie
św. Maksymiliana Marii Kolbego, męczennika, patrona trudnych
czasów
15 sierpnia – Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny – Odpust
parafialny
16 sierpnia – Wspomnienie św. Rocha
21 sierpnia – Liturgia niedzielna – XXI niedziela zwykła
22 sierpnia – Uroczystość Najświętszej Maryi Panny, Królowej
24 sierpnia – Wspomnienie św. Bartłomieja Apostoła
26 sierpnia – Uroczystość Najświętszej Maryi Panny Częstochowskiej
27 sierpnia – Wspomnienie św. Moniki
28 sierpnia – Liturgia niedzielna – XXII niedziela zwykła – Wspomnienie
św. Augustyna, biskupa i doktora Kościoła
29 sierpnia – Wspomnienie męczeństwa św. Jana Chrzciciela
31 sierpnia – Ostatni dzień wakacji – Dzień Solidarności i Wolności
Zgodnie z przekazami w 352 roku Maryja ukazała się papieżowi
Liberiuszowi i rzymskiemu patrycjuszowi Janowi, nakazując im budowę kościoła
w miejscu, które im wskaże. 5 sierpnia, w okresie upałów, Wzgórze Eskwilińskie
pokryło się śniegiem – tam zbudowano świątynię. Dla upamiętnienia tego wydarzenia
nadano świątyni wezwanie Matki Bożej Śnieżnej.
-2-
Tradycję podjął papież Sykstus III rozbudowując świątynię jako wotum
upamiętniające ogłoszenie przez sobór w Efezie dogmatu o Bożym Macierzyństwie
Maryi (Theotokos). Wezwanie przebudowanej bazyliki zmieniono na Santa Maria
Maggiore – Matki Bożej Większej, jako jednej z czterech bazylik większych Rzymu.
Paweł V wybudował w niej, naprzeciw Kaplicy Sykstyńskiej, wyłożoną marmurami
kaplicę (kaplica Borghese), w której w wykładanym agatami, ametystami i lapis lazuli
(skała metamorficzna powstała w wyniku
przeobrażeń utworów węglanowych) ołtarzu
umieszczono wizerunek Matki Boskiej
Śnieżnej.
Początkowo kult Matki Boskiej
Śnieżnej miał charakter lokalny, od XIV wieku objął inne świątynie Rzymu, a za sprawą
Piusa V od 1568 roku upowszechniony został
na cały Kościół i przetrwał do czasów nam
współczesnych. Szczególnie czci się wizerunek w Rzymie, noszący wezwanie Salus
Populi Romani (Ocalenie Ludu Rzymskiego)
Był on obnoszony w procesjach w czasach
klęsk, bowiem Rzymianie przypisują mu
zażegnywanie niebezpieczeństw.
Istnieją na całym świecie kopie
Matka Boska Śnieżna – wizerunek Maryi,
znajdujący się w Bazylice Santa Maria
obrazu w setkach świątyń poświęconych
Maggiore w Rzymie, pierwszej w Europie
Matce Boskiej Śnieżnej, jak np. w poświęi największej rzymskiej świątyni pod wezwaniem Matki Bożej
conym w 1782 roku sanktuarium na Górze
Iglicznej. W Polsce kilkadziesiąt sanktuariów nosi to wezwanie, a w kilkunastu
wizerunki udekorowane są papieskimi koronami.
Kościół katolicki obchodzi święto Matki Boskiej Śnieżnej 5 sierpnia, czcząc
rocznicę znaku jakim był śnieg na Wzgórzu Eskwilińskim. W kaplicy bazyliki
w czasie obchodów dorocznie z kopuły zrzucane są białe płatki róż przypominające
śnieg i symbolizujące wyproszone łaski. Warunkiem uzyskania odpustu zupełnego
w roku świętym jest pielgrzymka do wszystkich czterech bazylik większych
znajdujących się w Rzymie tj. do: Bazyliki Matki Bożej Większej, Bazyliki
Laterańskiej, Bazyliki św. Piotra na Watykanie i Bazyliki św. Pawła za Murami.
Matka Boska Śnieżna jest patronką kobiet oczekujących poczęcia, ludzi
dotkniętych chorobami oczu, sportowców i turystów.
/Informacje zaczerpnięte m.in. z portalu: www.wikipedia.pl/
Elżbieta Giersz
-3-
– Z ŻYCIA PARAFII –
PODŚWIETLENIE KOŚCIOŁA
Po czasie próby, gdy na fasadzie zachodniej zamontowany był jeden halogen,
na początku sierpnia zamontowane zostanie osiem kolejnych halogenów od strony
zachodniej i południowej kościoła. Światło będzie podświetlało kościół przez całą
noc. Będzie działało na załącznik zmierzchowy. Sądzę, że zostanie osiągnięty efekt
wydobywający piękno kamiennych murów naszej świątyni i cały obiekt będzie
widoczny od ulicy. Dziękuję za uwagi, gdy przez ostatnie dwa miesiące
próbowaliśmy podświetlenie, proszę o nie również obecnie. Dziękuję Gminie,
szczególnie wójtowi Jerzemu Zająkale, za pilotowanie tej sprawy.
BIERZMOWANIE
28 września (środa) o godz. 16.00 ks. bp Józef Szamocki udzieli sakramentu
bierzmowania naszej młodzieży. Termin został ustalony, młodzież w ciągu roku
w małych grupach przygotowywała się pod kierunkiem animatorów intelektualnie
i duchowo do przyjęcia sakramentu Ducha Świętego. Pozostał ostatni etap:
przygotowanie do czynnego udziału w liturgii, nauka śpiewu i sprawy porządkowe.
W związku z tym przez kolejne niedziele miesiąca września będziemy spotykali się
po sumie o godz. 11.00:
 w pierwszą niedzielę września (4.09.) po Mszy św. będzie spotkanie
dla rodziców i młodzieży,
 w drugą (11.09.) oraz trzecią niedzielę (18.09.) po Mszy św. spotkanie
dla młodzieży,
 w czwartą niedzielę września (25.09.) spotkanie dla świadków bierzmowania
i młodzieży.
Po każdym spotkaniu będzie nauka śpiewu pod kierunkiem pana organisty.
Proszę Parafian o modlitwę za młodzież, aby była dojrzała, świadoma wartości wiary
dla jakości życia, umiała bronić wysokich ideałów życia i żyła zgodnie z nauką
Jezusa. Życzymy, aby sakrament bierzmowania był umocnieniem więzi z Chrystusem
i Jego Kościołem.
PROGRAM DLA GRUP ZWIEDZAJĄCYCH WIATRAK
W każdą niedzielę dyżuruje trzech wolontariuszy, którzy oprowadzają osoby
indywidualnie przybywające z różnych stron Polski, zdarza się również z zagranicy,
aby obejrzeć wiatrak. Wiatrak jest czynny w niedzielę po Mszach św. od godz. 12.00
do godz. 17.00. Bardzo dziękuję przewodnikom za ich pasję i czas poświęcony
społecznie na ten cel. Wiadomo, inaczej gdy ktoś wejdzie do wiatraka, samodzielnie
przejdzie kolejne kondygnacje i wyjdzie. Zobaczy wiatrak, ale za dużo się nie dowie.
Przygotowany do oprowadzania pilot przekaże sporo nowej wiedzy, opowie
ciekawostki, wtajemniczy w historię odbudowy, ukaże trud ówczesnej pracy. W inne
dni, w dni powszednie, oprowadza młynarz p. Tomasz, albo ktoś z rodziny Waltrów.
Bóg zapłać za tę posługę. W dzień Odpustu Parafialnego 15 sierpnia po sumie
-4-
ok. 13.30 wiatrak również będzie można zwiedzać pod kierunkiem przewodnika.
Na Odpust przyjeżdża sporo osób, rodziny dalsze i bliższe, będzie okazja zaproszenia
do naszego wspólnego dziedzictwa tych, którzy odbudowanego wiatraka jeszcze
nie widzieli i nie zwiedzali.
Przygotowujemy wraz z Fundacją Tilia program dla grup szkolnych i innych
grup. Będzie on polegał już nie tylko na zwiedzeniu wiatraka, ale również
na zajęciach edukacyjnych. Program nosi tytuł: Od ziarenka do bochenka. Będzie
trwał ok. trzech godzin. W ramach tego programu przewidziane jest m.in. poznanie
starych maszyn rolniczych. W połowie stodoły parafialnej planujemy urządzenie
takiej ekspozycji. Wiele z maszyn leży dziś nieużytecznie za budynkami
gospodarskimi, gdzieś w krzakach. Zwracam się z prośbą o ofiarowanie ich Parafii
na ten cel.
COTYGODNIOWA ADORACJA
W każdy piątek od godz. 19.00 do 20.00 w naszym kościele odbywa się
adoracja Najświętszego Sakramentu. Jest to realizacja postanowienia podjętego
w czasie odnowienia Misji Rodzinnych. Od 26 marca br. co tydzień spotykamy się
na indywidualnej modlitwie. Ma ona swój porządek. Jest to modlitwa w ciszy. Tylko
na początek i na koniec śpiewamy pieśń eucharystyczną. Przed zakończeniem
zmawiamy modlitwę za przyczyną błogosławionego ks. Jerzego Popiełuszki.
Po błogosławieństwie eucharystycznym jest okazja, aby oddać cześć przez
ucałowanie jego relikwii. Oczywiście nie trzeba być całą godzinę. Można przyjść
w dogodnym dla siebie czasie i wyjść.
Jest spora grupa adorująca Jezusa, grupa raczej stałych osób. Można
powiedzieć tych, którzy zasmakowali takiej modlitwy. Raz jeszcze przypomnę słowa
św. Jana Vianneya, proboszcza z Ars, który zapytał swego parafianina godzinami
klęczącego przed Najświętszym Sakramentem: co robisz, o czym mówisz z Jezusem
tak długo? Ten odpowiedział: patrzę na Jezusa, a On patrzy na mnie. Tych,
którzy przychodzą nieomal co tydzień nie muszę zachęcać. Jestem przekonany,
że zasmakowali bycia z Jezusem. Trwanie to się nie dłuży, nie przestępuje się
niecierpliwie z nogi na nogę. Godzina ucieka szybko. Po jej upływie wstaję mocny
duchowo, radosny, że mogłem tyle spraw z Jezusem omówić, tyle bolączek
mu polecić, że mogłem być z Nim, z tym, który jest moją miłością. Zwracam się
z prośbą do tych, którzy nie byli ani razu. Wiem, tłumaczeń jest wiele. Jesteśmy
obciążeni pracą, różnymi zajęciami, chętnie trochę odpocznę – mówię, popatrzę
na telewizor. Zachęcam pomimo natłoku zajęć, pomimo zmęczenia i wielu innych
przeszkód. Spróbuj. Im więcej będziesz musiał pokonać trudności w drodze
do kościoła, tym owocniejsze będzie twoje trwanie przed Jezusem. Człowiek obok
głodu fizycznego, głodu pokarmu i pragnienia doświadcza jeszcze innego głodu –
głodu życia wiecznego. Tego głodu nic nie jest w stanie zaspokoić, tylko Jezus.
Daj szansę Jezusowi być twoim odpoczynkiem, twoją siłą, pokarmem,
zaspokojeniem. JEZUS CZEKA, WSTĄP DO NIEGO, DŁUŻEJ NIE ZWLEKAJ!
Ks. Rajmund Ponczek
Proboszcz
-5-
15 SIERPNIA
TO ŚWIĘTO WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY
A ZARAZEM
ODPUST PARAFIALNY W BIERZGŁOWIE
SUMA ODPUSTOWA ZOSTANIE ODPRAWIONA O GODZ. 12.00
BĘDZIE JEJ PRZEWODNICZYŁ
DOBRZE ZNANY BIERZGŁOWSKIEJ WSPÓLNOCIE
KS. DR MARCIN STANISZEWSKI,
WICEREKTOR WYŻSZEGO SEMINARIUM DUCHOWNEGO W TORUNIU
SERDECZNIE ZAPRASZAMY WSZYSTKICH PARAFIAN I GOŚCI
DO WSPÓLNEGO ŚWIĘTOWANIA
– DZIECIĘCA RADOŚĆ Z KOLONII PARAFIALNYCH –
W tym roku już po raz jedenasty dzieci z bierzgłowskiej parafii
mogły pojechać na nadmorskie kolonie. Podobnie, jak w poprzednim roku,
na miejsce naszego pobytu została wybrana Jastrzębia Góra. Hasłem kolonii
było motto tegorocznego festynu: „Każdy powie, że prawdziwy wiatrak
jest w Bierzgłowie”.
25 czerwca, tj. w sobotę, w czasie Mszy Świętej, która została odprawiona
przez ks. Rajmunda Ponczka w naszym kościele, odbyła się kontola techniczna
autokaru, którym mieliśmy lada moment pojechać nad morze. Wynik wypadł
pozytywnie, więc po eucharysti mogliśmy spokojnie wyruszyć w drogę.
Gdy dotarliśmy do celu podróży natychmiast rozgościliśmy się w salkach
parafialnych przy kościele pw. św. Ignacego Loyoli, prowadzonym przez Ojców
Jezuitów. Jeszcze tego samego dnia zostaliśmy podzieleni na cztery kilkuoosbowe
grupy (porządkową, gospodarczą, liturgiczną i zabawową), a każda z nich musiała
wymyśleć dla siebie nazwę, hymn i herb.
Następnego dnia po Mszy Św., korzystając z pięknej pogody, poszliśmy
wylegiwać się na plażę. Po obiedzie, do nas zgromadzonych w świetlicy, dołączył
ksiądz proboszcz. Z uwagi na fakt, iż motywem przewodnim koloni był odnowiony
bierzgłowski wiatrak, wieczorem każda grupa wykonywała wiatraki z papieru i krepy.
Nie były one oczywiście tak ogromne jak ten prawdziwy, ale za to równie piękne.
-7-
Poza tym do ich „budowy” włożyliśmy bardzo dużo serca i zapału, podobnie
jak osoby, które trudziły się przy odbudowie zabytkowego „koźlaka”.
Kiedy w poniedziałkowe przedpołudnie wróciliśmy z plaży, na której
rzeźbiliśmy wiatraki z piasku, do naszej grupy dołączył kleryk Michał. I tak,
już w komplecie, wybraliśmy się na promenadę. Kolejne dwa dni upłynęły na grach
i zabawach. W środę natomiast wieczorową porą poszliśmy podziwiać malowniczy
zachód słońca. Ciepły piasek pod stopami, powiew wiatru na twarzy, falujące morze
i niebo mieniące się tysiącami barw… Lecz w mgnieniu oka poetycko-artystyczną
fascynację zamieniliśmy na zabawę w „konspirację” – w ścisłej tajemnicy
przez proboszczem wykonaliśmy dla niego bibułkowe kwiaty i laurki z najlepszymi
życzeniami. Wręczyliśmy je w czwartek z samego rana, jeszcze przed śniadaniem.
„Od 11 lat urodziny spędzam w najlepszym towarzystwie!” – niech te słowa
proboszcza będą podsumowaniem poranka. Z kolei wieczór obfitował jeszcze większą
porcją radości. Każda z grup miała wykonać strój dla młynarza i przygotować scenki
na temat jego pracy. Pojawił się nawet skecz, w trakcie którego rozlagały się
co chwila salwy śmiechu. Kolejnym punktem programu był wywiad z proboszczem,
z którego dowiedzieliśmy się m.in. że ks. Rajmund trenował rzut dyskiem
i był wicemistrzem Polski w tej dyscyplinie!
W piątek pojechaliśmy do Gdyni – miasta, w którym wychował się
nasz proboszcz. Pokazał nam m.in. liceum, do którego uczęszczał. Później był czas
na spacer po nadmorskim trotuarze i rejs pirackim statkiem. Na łodzi zastał
nas wprawdzie deszcz, jednakże co on znaczył dla takich wilków morskich, jak my?!
Po powrocie z Gdyni wybraliśmy się jeszcze na krytą pływalnię. Niestety następnego
dnia musieliśmy już wracać do domu, choć chyba nie było osoby, która nie chciałaby
jeszcze zostać nad morzem…
Na koloniach mieliśmy fachową opiekę medyczną, którą zapewniła nam pani
Maryla. Poza tym towarzyszyły nam jeszcze panie Hania i Kasia, będące
dla nas pocieszycielkami i rozjemcami, niczym drugie matki. Pani Teresa
przygotowywała nas do każdej Mszy, a pani Ania zapełniała dni różnymi konkursami.
O nasze żołądki z kolei dbały dwie panie kucharki – ich posiłki były wręcz
przepyszne i dawały siły fizyczne do harców i zabawy.
Podsumowując, kolonie były bardzo udane, czas kapitalnie spędzony,
a pogoda, mimo iż czasem nie była idealna, to nie zepsuła nam żadnych planów.
Do domów wróciliśmy z głowami pełnymi wspomnień, nie mogąc się już doczekać
kolejnych kolonii.
Kamila Krupska
-8-
– SPOTKANIE AUTORSKIE Z CZŁOWIEKIEM,
KTÓRY O ORGANACH WIE WSZYSTKO –
Nie często się zdarza, że osoba z naszego najbliższego otoczenia okazuje się
być autorem książki. Tak się stało w przypadku wszystkim nam znanego Pana
Mariana Dorawy, naszego organisty, który napisał niezwykle interesującą książkę
„Organy Torunia i okolicznych kościołów”.
Ten piękny album jest swego rodzaju przewodnikiem po organach
znajdujących się w Toruniu oraz w okolicznych miejscowościach. Ma wielki walor
popularyzatorski, bowiem tematyka organowa, dzięki książce, staje się bardziej
przystępna przeciętnemu
człowiekowi. Oczywiście nie zabrakło lokalnych akcentów. Autor
z wielką starannością
opisuje organy znajdujące się w kościołach nam
najbliższych: Bierzgłowie, Przecznie i Biskupicach. Tekst wzbogacają przepiękne fotografie
samego autora, który
o „królewskim instrumentcie”, czyli o organach, wie wszystko. We wstępie publikacji możemy przeczytać:
„Książka (…) uzupełnia w sposób znaczący dotychczasowy, dość skromny stan badań
nad zabytkowymi organami w Polsce. Dokumentuje bowiem w sposób wysoce
profesjonalny historię powstania, strukturę i stan zachowania dużego, szerzej dotąd
nie znanego zespołu instrumentów, dokonując jednocześnie analizy określającej
ich najistotniejsze wartości. Walor tej dokumentacji podnosi dodatkowo
poprzedzający ją zwięzły zarys historii organów w Europie (…).”
Nie mogliśmy przegapić takiej okazji i z wielką ochotą zaprosiliśmy Autora
na wieczór autorski, który odbył się 7 lipca br. w Centrum Kultury w Łubiance.
Gospodarzami spotkania byli seniorzy z Klubu Barwy Jesieni. Autor z wielką pasją
dzielił się ze słuchaczami swoją wiedzą. Niezwykle barwnie opowiadał o swojej pracy
badawczej. Słuchacze zasypali Autora mnóstwem pytań i oczywiście nagrodzili
gościa brawami. Na zakończenie Pan Marian Dorawa podpisywał swoje książki.
U ministrantów można nadal nabyć album pana Dorawy. Będzie stanowił
wartościową pozycję naszych księgozbiorów lub też służył jako cenny prezent.
Marlena Gizińska
-9-
– KTO PYTA, NIE BŁĄDZI –
Apokalipsa, czyli objawienie św. Jana Apostoła cz. II
1. Czas współczesny św. Janowi
Samo słowo apokalipsa pochodzi z języka greckiego (άποκαλύπτειν)
i oznacza tyle, co odsłonić. I rzeczywiście już pierwsze słowa Jana brzmią:
„(…) aby sługom swoim wyjawić, co wkrótce stać się ma”. Jan zwraca się
do czytelników tego tekstu z pozdrowieniem. Następnie nawołuje do oddania czci
i chwały Jezusowi Chrystusowi. Wstęp kończą Boże słowa: „Jam jest Alfa i Omega,
który jest, który był, i który nadejdzie, Wszechmogący.”
Pierwsza wizja św. Jana to siedem listów do siedmiu gmin chrześcijańskich
w Azji Mniejszej: Efezu, Smyrny, Pergamonu, Tiatyry, Sardes, Filadelfii i Laodycei.
Jan widzi siedem złotych świeczników, co odpowiada w/w gminom chrześcijańskim.
Teksty listów dyktuje sam Syn Człowieczy, który chwali cnotliwe postawy wiernych,
a gani za odstępstwa od wiary i złe uczynki. Każdy list kończy obietnica przyszłych
dóbr i wezwanie: „Kto ma uszy niechaj słucha, co mówi Duch do gmin”.
Gmina w Efezie – cnotą efeskiej gminy jest wytrwałość i cierpliwość,
dzielne znoszenie prześladowań i odróżnienie kłamców od prawdziwych głosicieli
Słowa Bożego. Zaniedbaniem wiernych z Efezu jest utrata zapału w miłości,
która kiedyś była gorętsza. List odwołuje się także do nikolaitów, którzy czynią
rozpustę i zostali potępieni przez wiernych. Obietnicę stanowi pokarm z drzewa
żywota. Zdaje się, że niewiele brakuje chrześcijanom z Efezu do wiecznej chwały.
Gmina w Smyrnie – wierni cierpią bardzo, lecz przez swoją wiarę
i wytrwałość posiadają bogactwo. Będą ponosili dalsze ofiary, ale ucisk nie będzie
zbyt długi. Ich wierność zostanie nagrodzona życiem wiecznym. Męczeński
lud dostaje obietnicę nowego życia w Chrystusie. Do tej chwały wiedzie droga
przez ofiarę z własnego życia, która uchroni od drugiej śmierci – potępienia na wieki.
Gmina w Pergamonie – chrześcijanie tej gminy z racji miejsca
w jakim przebywają – miejsca kultu bożków, są narażenie na zwątpienie
i sprzeniewierzenie się Bogu. Co prawda wiara wielu z nich mocno osadzona
jest w Prawdzie, ale niektórzy ulegli poganom, przyłączając się do nikolaitów.
Do nich skierowane jest ostrzeżenia, by stanowczo sprzeciwiali się pogańskiemu
życiu. Biały kamyk jaki ma być nagrodą, symbolizuje uwolnienie i ratunek
z tej ciężkiej próby.
- 10 -
Gmina w Tiatyrze – do wiernych z Tiatyry skierowane są ostre słowa
ostrzeżenia. Bowiem wśród nich znajdują się ludzie, którzy żyją niegodziwie
i ponadto zwodzą innych. O trudnej sytuacji w tej gminie może świadczyć
nawoływanie tylko do tego, co koniecznie musi być wykonywane. Nagrodą
dla wiernych ma być gwiazda poranna – symbol królewskiej władzy.
Gmina w Sardes – sytuacja we wspólnocie jest tragiczna. Zło zwyciężyło
i rozpanoszyło się zwodząc prawie wszystkich wiernych. Tylko garstka pozostała
wierna Chrystusowi. Ci, którzy odstąpili od wiary, mogą spodziewać się
nieoczekiwanego sądu za ich złe uczynki, natomiast pobożni i wytrwali zostaną
oczyszczeni i dostąpią wiecznego szczęścia w niebie, czego symbolem
jest przyobleczenie w białe szaty.
Gmina w Filadelfii – przed nią Chrystus otwiera drzwi nieba. Godni
są wstąpienia do chwały wiecznej. Wytrwali w prześladowaniu i przez to mogą
przyczynić się do nawrócenia wielu Żydów. Nagrodą dla nich jest obcowanie
z samym Bogiem w Jego Świątyni.
Gmina w Laodycei – chrześcijanie ci zatracili prawdziwy sens wiary.
Nie opierają się na Prawdzie, ale na sobie, pozornie wypełniając nauki. Muszą
powrócić do prawdziwego źródła wiary jakim jest Chrystus, który czeka
na ich modlitwy. Jeśli nawrócą się, dostąpią tronu razem Bogiem.
Wszystkie listy skierowane do siedmiu gmin chrześcijańskich są bardzo
do siebie podobne. Zawierają w sobie wskazówki, rady, a także ostrzeżenia.
Są swoistym programem jaki mają wdrożyć w życie chrześcijanie z tych gmin.
Skierowanie tych listów było konieczne, gdyż wzmożone prześladowania
jakie prowadziła społeczność pogańska, jak i sami Żydzi, mogły bardzo osłabić
wiarę pierwszych chrześcijan. Pocieszenie i obietnice nagrody miały umocnić
wiernych oraz pokrzepić ich serca, aby nie tylko dotrzymali wierności, ale i rozwijali
coraz bardziej miłość do Chrystusa. Listy nie zawierają tylko tkliwych pocieszeń,
ale również słowa ostrej reprymendy, jak ma to miejsce w słowie do gminy w Sardes.
Z pewnością można stwierdzić, że ta część objawienia św. Jana Apostoła
dotyczy współczesnych mu czasów. Jednak należy pamiętać, że przesłanie jakie niosą
ze sobą listy do gmin, są skierowane także do chrześcijan wszystkich wieków.
Również i my jesteśmy adresatami tych słów. Te same upomnienia i te same obietnice
dotyczą nas. Kościołowi przeznaczona jest walka z pogaństwem, zepsuciem
i zwątpieniem, ale tak samo Kościół oczekuje nagrody wiecznej, do której prowadzi
droga przez wiele prób wiary i lojalności wobec Chrystusa.
Michał Guziewicz
- 11 -
– MAŁE CO NIECO DLA DZIECI –
Czytając dwukrotnie tekst zaczynając od zaznaczonego strzałką miejsca,
omijaj co drugą literę, w ten sposób odczytasz hasło. Powodzenia!

Anka
GA Z ET K Ę PA RAFI A L NĄ R E D A G U J Ą A K C J A K A T O L I C K A I Z U Z A P O D K I E R U N K I E M K S . P R O B O S Z C Z A
PARAFIA PW. WNIEBOWZIĘCIA NAJŚWIĘTSZEJ MARYI PANNY W BIERZGŁOWIE
U L . K S . Z Y G F R Y D A Z I Ę T A R S K I E G O 20 , 8 7- 15 2 Ł U B I A N K A , T E L . ( 0 5 6) 67 8 8 6 7 0
WWW.PARAFIAWBIERZGLOWIE.PL, KONTAKT@PARAFIAWBIERZGLOWIE .PL
N R K O N T A : BS TO RU Ń O /Ł UBI A N KA 67- 95 1 1- 0 00 0- 2 0 03- 0 0 2 1 -2 2 69 -0 0 0 1