rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa

Transkrypt

rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa
UCHWAŁA NR 22/15
RADY MIEJSKIEJ W STRZEGOMIU
z dnia 19 marca 2015 r.
w sprawie rozpatrzenia wezwania do usunięcia naruszenia prawa Uchwałą Nr 63/14 Rady Miejskiej
w Strzegomiu z dnia 24 września 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego obszaru położonego w obrebie wsi Rusko, w gminie Strzegom
Na podstawie art. 18 ust. 2 pkt 15 oraz art. 101 ust.1 ustawy z dnia 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym
(Dz.U.z 2013 r., poz. 594 z późn.zm.) 1uchwala się, co następuje:
§ 1. Odmawia się uwzględnienia złożonego przez Wrocławskie Przedsiębiorstwo Oczyszczania ALBA S.A. we
Wrocławiu oraz GEOTRADE Sp. z o.o. z siedzibą we Wrocławiu wezwania do usunięcia naruszenia prawa
Uchwałą Nr 63/14 Rady Miejskiej w Strzegomiu z dnia 24 września 2014 r. w sprawie uchwalenia miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego obszaru połozonego w obrębie wsi Rusko, w gminie Strzegom, albowiem
przedmiotowa uchwała została podjęta zgodnie z przepisami obowiązującego prawa.
§ 2. Wykonanie uchwały powierza się Burmistrzowi Strzegomia.
§ 3. Uchwała wchodzi w życie z dniem podjęcia.
Przewodniczący Rady
Miejskiej w Strzegomiu
Tomasz Marczak
1] Zmiany
tekstu jednolitego wymienionej ustawy zostały ogłoszone w: Dz.U. z 2013 r. poz. 645, poz.1318; Dz.U. z 2014 r.
poz.379, poz.1072
Id: 566C7E06-BCAA-4292-B58D-0DCE2B711981. Uchwalony
Strona 1
Uzasadnienie
1. Rada Miejska w Strzegomiu w dniu 24 września 2014 r. uchwałą Nr 63/14 uchwaliła miejscowy plan
zagospodarowania przestrzennego obszaru położonego w obrębie wsi Rusko, w gminie Strzegom (dla działki nr
1/29).
2. Organ nadzorczy, jakim jest Wojewoda Dolnośląski nie wniósł zastrzeżeń do przedmiotowej uchwały
i przedłożonej dokumentacji planistycznej. Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jest więc
obowiązujący.
3. W toku postępowania zmierzającego do uchwalenia miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego
został zachowany tryb sporządzania planu, a z chronologicznej sekwencji czynności podejmowanych w toku prac
planistycznych przewidzianych przepisami ustawy z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu i zagospodarowaniu
przestrzennym (Dz.U. z 2015 r. poz. 199) wynika, iż uzyskano wymagane opinie i uzgodnienia. Procedura
planistyczna przebiegała zgodnie z obowiązującymi przepisami prawa.
4. Tutejszy organ zapewnił czynny udział czynnika społecznego w procesie sporządzania i uchwalania planu
miejscowego, poprzez uprawnienie do składania wniosków do planu, udział w dyskusji publicznej nad
rozwiązaniami przyjętymi w projekcie planu oraz złożenia uwag do projektu planu.
5. Uwagi, które wpłynęły do wyłożonych kolejno projektów miejscowego planu zagospodarowania
przestrzennego były przedmiotem analizy, a większość uwag została uwzględniona, stąd też zaistniała
konieczność ponownego wyłożenia projektu miejscowego planu do publicznego wglądu. Przed uchwaleniem
miejscowego planu przez Radę Miejską w Strzegomiu projekt planu był przedstawiony wraz z uwagami
poszczególnym Komisjom Rady Miejskiej w Strzegomiu i omawiany na posiedzeniach Komisji. Komisje
nie wniosły uwag i zastrzeżeń do załącznika nr 2 - do sposobu rozpatrzenia uwag, uznając rozpatrzenie uwag za
zasadne. Załączniki do uchwały stanowią integralną część uchwały, głosując więc nad projektem uchwały Rada
Miejska uchwaliła plan miejscowy wraz z rozstrzygnięciem o sposobie rozpatrzenia uwag. W załączniku nr
2 chronologicznie zostały ujęte wszystkie złożone uwagi do wykładanych projektów planu wraz ze stanowiskiem
organu rozpatrującego uwagi. W pkt 3 przedmiotowego załącznika organ opisał uwagi, które nie zostały
uwzględnione.W każdym więc przypadku uwagi zostały opisane i przedstawione zostało stanowisko
rozstrzygającego uwagi. Tak więc radni uchwalając plan miejscowy zatwierdzili tym samym sposób rozpatrzenia
złożonych uwag.
6. Przyjęte w miejscowym planie rozwiązania są zgodne z przepisami prawa, a gmina posiada tzw. władztwo
planistyczne i w oparciu o przepisy prawa może ingerować w prawo własności. Ponadto niezwykle istotnym
elementem jest społeczeństwo lokalne, które wnosiło stanowczy sprzeciw wobec prowadzenia działalności
związanej z gospodarowaniem odpadami, innej niż odzysk ziemi z substancji ropopochodnych. Ustalenia
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego pozwalają zagospodarować nieruchomość zgodnie
z przepisami obowiązującego prawa a jego ustalenia nie muszą zawierać kodów, gdyż działalność w zakresie
gospodarowania odpadami została opisana w ustaleniach planu. Organ nie pozbawił właściciela prawa do
dysponowania gruntem, ani też dotychczasowego sposobu użytkowania nieruchomości. W kwietniu 2014 r.
właściciel zbył udział w prawie własności nieruchomości- działki nr 1/29, Obr. Rusko na rzecz innego podmiotu,
posiadając wiedzę i informację o zmianie miejscowego planu i tym samym ograniczeniu funkcji terenu
i ograniczeniu możliwości prowadzenia działalności w zakresie gospodarowania odpadami, o czym świadczy
zapis w akcie notarialnym.
7. Należy podkreślić, iż przepis art. 64 ust.3 Konstytucji dopuszcza ograniczenia w wykonywaniu prawa
własności i stanowi, że „własność może być ograniczona tylko w drodze ustawy i tylko w zakresie, w jakim
nie narusza ona istoty prawa własności”, co oznacza w sposób oczywisty, że prawo własności może być
ograniczone w drodze ustawy, a taką ustawą niewątpliwie jest ustawa z dnia 27 marca 2003 r. o planowaniu
i zagospodarowaniu przestrzennym (Dz.U. z 2015 r. poz. 199).
Ani Konstytucja, ani żaden akt prawny nie zakłada zaś prymatu zasady swobody działalności gospodarczej
w stosunku do innych wartości chronionych prawem. Ustawodawca przyznał gminie prawo ingerencji w sposób
wykonywania własności i uchwalania powszechnie obowiązujących na terenie gminy aktów prawa
miejscowego.W celu ustalenia przeznaczenia i zasad zagospodarowania terenów położonych na obszarze gminy
organy gminy zostały upoważnione do ingerencji w prawo własności innych podmiotów. Wynika to wprost
z treści art. 6 ust.1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, zgodnie z którym ustalenia
miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego kształtują, wraz z innymi przepisami, sposób wykonywania
Id: 566C7E06-BCAA-4292-B58D-0DCE2B711981. Uchwalony
Strona 1
prawa własności nieruchomości. Czasem wprowadzenie w uchwale rady gminy w przedmiocie miejscowego
planu zagospodarowania przestrzennego określonych zasad zagospodarowania konkretnych nieruchomości na
terenie objętym planem może pośrednio wpływać na sposób prowadzenia działalności gospodarczej przez
właściciela lub inną osobę uprawnioną do danej nieruchomości. Wprowadzając takie ograniczenia aktem prawa
miejscowego, gmina realizuje wynikające z powołanych przepisów ustawy uprawnienie do kształtowania sposobu
wykonywania prawa własności przez inne osoby (władztwo planistyczne). Należy więc podzielić pogląd
wyrażony w uzasadnieniu wyroku NSA z 24 sierpnia 2007 r., II OSK 748/07, iż skoro ograniczenia
wprowadzone zapisami planu miejscowego w zakresie wykorzystania nieruchomości na dany cel mają
umocowanie w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym, to stanowią też ograniczenia ustawowe
w swobodzie prowadzenia działalności gospodarczej w rozumieniu art. 22 Konstytucji RP. W celu ukształtowania
przestrzeni tworzącej ład w rozumieniu art. 2 pkt 1 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym,
poprzez elementy planu zagospodarowania organ gminy może wprowadzić ograniczenia w użytkowaniu terenów,
zakaz zabudowy czy też posłużyć się wymienionymi w przepisach parametrami i wskaźnikami zabudowy
i zagospodarowani terenu, a tym samym także ograniczyć działalność gospodarczą. Ich katalog nie jest bowiem
zamknięty.
Id: 566C7E06-BCAA-4292-B58D-0DCE2B711981. Uchwalony
Strona 2