Przedszkolna grupa społeczna Grupa przedszkolna jest
Transkrypt
Przedszkolna grupa społeczna Grupa przedszkolna jest
Przedszkolna grupa społeczna Grupa przedszkolna jest społecznością hierarchiczną. Na czele tej struktury stoi formalny przywódca czyli nauczyciel. Wewnętrzne układy tej grupy kształtują się stopniowo ponieważ powiązania między dziećmi, pozycja oraz ranga poszczególnych członków grupy przedszkolnej rozwijają się w ciągu dłuższego czasu. Grupę przedszkolną można podzielić na grupy formalne i nieformalne. Granice między tymi grupami są płynne, lecz najważniejszy kierunek rozwoju społecznej struktury grupy przedszkolnej polega na tym, że następuje stopniowo rozbudowa związków nieformalnych w obrębie grupy formalnej. W wyniku kontaktów koleżeńskich wzrasta więź emocjonalna między dziećmi. Obserwując grupę bawiących się dzieci można zauważyć, że uczą się nawzajem od siebie różnego typu zachowań .Pomaga im to w przystosowaniu się do życia w społeczeństwie, przestrzegania ustalonych w nim norm. W każdej grupie istnieją obowiązujące i przyjęte przez wszystkich jej członków zasady. Pobyt dziecka w przedszkolu stwarza możliwości do rozwoju kontaktów społecznych. Powstają nowe sytuacje, w których dziecko staje przed koniecznością podporządkowania swego zachowania wymaganiom życia w grupie. Na współżycie dzieci w przedszkolu i kształtowanie się różnych form ich zachowania duży wpływ ma pozycja jaką dziecko zajmuje w grupie. Jest ona zależna od indywidualnych właściwości dziecka i jego umiejętności kontaktowania się z innymi. W zalezności od zajmowanej pozycji wyszczególnić można dzieci niepopularne, izolowane, bierne w życiu grupy, dzieci popularne oraz dzieci skłonne do przewodzenia. Dziecko niepopularne - jest nie lubiane przez inne dzieci. Niepopularność pociąga za sobą złe samopoczucie dziecka, pogłębia jego brak wiary w siebie, lękliwość. Dziecko niepopularne napotyka trudności w społecznym przystosowaniu się do grupy. Dziecko izolowane - koledzy z grupy mają do niego stosunek obojętny, nie próbują nawiązać z nim kontaktów. Samo dziecko unika kontaktów z innymi dziećmi, choć czasem bardzo tego pragnie. Dziecko bierne - bawi się z innymi, lecz nie wykazuje własnej inicjatywy, zawsze dopasowuje się do innych. Dziecko popularne - jest ogólnie lubiane. Zwracające na siebie uwagę. Popularność zdobywa np.: dużą aktywnością ruchową, sprawnością fizyczną, miłym usposobieniem, umiejętnościami. Dziecko przewodzące - zdobywa uznanie w grupie najczęściej dzięki temu, że jest pomysłowe, pewne siebie, jest dobrym organizatorem zabaw. Szczególną rolę w okresie rozwoju dziecka w okresie przedszkolnym odgrywają potrzeby bezpieczeństwa, akceptacji oraz uznania społecznego. Ciekawym zjawiskiem społecznym są dziecięce, tzw. wczesne przyjaźnie, które charakteryzuje tymczasowość. Najczęściej są to przyjaźnie nietrwałe, a dla niektórych dzieci nawiązanie ich wręcz niemożliwe (np. dla dzieci agresywnych). Zmiany kolegów i towarzyszy zabaw są w okresie wczesnego dzieciństwa szczególnie zauważalne. Jak zauważył B. Hurlock (1985) wynika to przede wszystkim z faktu, iż dziecko przedszkolne często zmienia swe zainteresowania, uznawane wartości, zaczyna przejawiać zachowania antyspołeczne, ulega naciskom ze strony dorosłych lub nie osiągnęło takiego stopnia rozwoju wglądu społecznego jak jego rówieśnicy. Kim są więc „przyjaciele” dziecka? Nikim innym jak towarzyszami zabaw, z podwórka, z przedszkola. Z nimi dziecko dzieli się swoimi zabawkami, jedzeniem i spędza wolny czas. Dzieci dość często nazywają swoich kolegów przyjaciółmi. W tym przypadku jednak można uznać za nadużycie stosowanie tego terminu .Kontakty społeczne w zabawie przyjmują różną postać: od zabaw samotnych, w których dziecko nie przejawia jeszcze aktywności społecznej poprzez zabawy równoległe, oparte na naśladownictwie zachowań rówieśników, do społecznych form zabawy. Te ostatnie mają najpierw postać zabaw wspólnych, w których poszczególne dzieci odgrywają swoje role, a następnie zabaw zespołowych, w których wyraźny jest wspólny cel działania. Wszystkie wymienione formy koegzystują w wieku przedszkolnym dziecka. W grupie 3 i 4- latków zabawy samotne występują najczęściej. Pięciolatki częściej podejmują społeczne formy zabawy. Pod koniec okresu przedszkolnego dzieci zdolne są do zabaw zespołowych, charakterystyczne jest ustalenie wspólnego celu i planu działania. dla których Niektóre dzieci łatwo nawiązują kontakty, inne wprost przeciwnie. Dzieci nieśmiałe, niepewne siebie często bawią się w pojedynkę. Dzieci te powoli zdobywają się na odwagę, potrafią niekiedy upomnieć się o swoje prawa, a z czasem nabierają wiary we własne siły. Podsumowując, na strukturę społeczną grupy przedszkolnej składa się układ pozycji dzieci w przedszkolu i pełnionych przez nie ról społecznych. Dla uspołecznienia dziecka ważne jest przeświadczenie o ważności pełnionej roli, funkcji w zespole przedszkolnym. Uczęszczając do przedszkola staje się członkiem grupy przedszkolnej.Tutaj dziecko przez większą część dnia przebywa pod opieką nauczycieli, wśród rówieśników, poznaje różne role społeczne i uczy się je pełnić opracowała mgr Oliwia Kruszewska