Elektronika, lab 6, teoria I tak nie zdamy. Dioda Zenera
Transkrypt
Elektronika, lab 6, teoria I tak nie zdamy. Dioda Zenera
Elektronika, lab 6, teoria Dioda Zenera - odmiana diody półprzewodnikowej, której głównym parametrem jest napięcie przebicia złącza p-n. Po przekroczeniu napięcia przebicia ma miejsce nagły, gwałtowny wzrost prądu. W kierunku przewodzenia (anoda spolaryzowana dodatnio względem katody) zachowuje się jak normalna dioda, natomiast przy polaryzacji zaporowej (katoda spolaryzowana dodatnio względem anody) może przewodzić prąd po przekroczeniu określonego napięcia na złączu, zwanego napięciem przebicia (na wykresie 17,1V) Cechy charakterystyczne diod Zenera: przebicie nie powodujące uszkodzenia diody dokładnie określone napięcie przebicia, z niewielką tolerancją mała rezystancja dynamiczna zapewnia gwałtowne przejście do stanu przebicia Stabilizator napięcia – układ, którego zadaniem jest utrzymanie na wyjściu stałego napięcia lub prądu niezależnie od obciążenia układu i wahań zasilania. W stabilizatorach stosuje się obwody ujemnego sprzężenia zwrotnego, poprzez które porównywane jest napięcie wyjściowe z wzorcowym źródłem napięcia. W wyniku porównania powstaje sygnał sterujący, który reguluje stabilizator tak aby zapobiegać niepożądanym zmianom napięcia na wyjściu. Podział stabilizatorów napięcia Liniowe Początkowo były oparte na np. diodach Zenera czy tranzystorach. Z czasem rozpoczęto wykorzystywanie układów scalonych do ich budowy, mających lepsze parametry pracy podczas obciążenia i przy nadmiernym wzroście temperatury. o Parametryczne: Stabilizatory parametryczne wykorzystują nieliniowe charakterystyki napięciowo-prądowe elementów użytych do budowy stabilizatora. Najczęściej wykorzystywanym elementem stabilizującym w stabilizatorze parametrycznym jest dioda Zenera. o Kompensacyjne (układy ze sprzężeniem zwrotnym): Stabilizatory kompensacyjne w procesie stabilizacji porównują napięcie stabilizowane z wzorcowym i w przypadku ich różnicy tak działają na element sterujący, że kompensuje on zmiany napięcia wyjściowego. Jeżeli wskutek zmiany np. napięcia U1 zmieni się napięcie stabilizowane U2, to wówczas układ porównująco-wzmacniający przekaże różnicę między napięciem odniesienia Us i napięciem U2 do sterownika, który powodować będzie kompensację zmiany napięcia U2. Impulsowe Stabilizatory impulsowe utrzymują na wyjściu średnią wartość napięcia poprzez okresowe włączanie i wyłączanie elementu regulacyjnego. Napięcie jest kontrolowane w wyniku czego uzyskuje się napięcia o wymaganych parametrach. Charakteryzują się dużą sprawnością – 70-90%, niemal I tak nie zdamy. Elektronika, lab 6, teoria niezależną od różnicy napięcia wejściowego i wyjściowego. Ich konstrukcja wymaga stosowania elementów np. w postaci kondensatorów, które mogą wprowadzać zakłócenia. Oczywiście to nie wyczerpuje wszystkich możliwości, gdyż pozostaje jeszcze podział na stabilizatory regulowane, stałe, dodatnie, ujemne, zmniejszające wartość napięcia (step-down), zwiększające wartość napięcia (step-up) itd. Parametry pracy stabilizatorów o o o o Nominalne napięcie wyjściowe i jego tolerancja Umowne maksymalne natężenie wyjściowe. Układ stabilizatora ogranicza prąd, lecz może on się nieznacznie zmieniać w zależności od np. temperatury Zakres dopuszczalnych zmian napięcia wejściowego od Uinmin do Uinmax Minimalny spadek napięcia pomiędzy wyjściem a wejściem stabilizatora – potrzebny do właściwej stabilizacji napięcia wyjściowego – oznaczany jako Udo. Przy projektowaniu trzeba zwrócić uwagę, aby w teoretycznie najgorszych warunkach pracy (obniżone o 10% napięcie sieci, maksymalny prąd obciążenia) chwilowe napięcie na wejściu musi być wyższe od wymaganego na wyjściu przynajmniej o wartość Udo. Jeśli napięcie wejściowe będzie zbyt niskie stabilizator nie będzie spełniał swojej funkcji. o Współczynnik stabilizacji napięciowej o Współczynnik stabilizacji prądowej (jak wyżej z tym że dla natężeń) o Rezystancja wyjściowa o Moc strat – maksymalna moc, która może być rozproszona przez stabilizator w postaci ciepła, określona jako iloczyn różnicy napięć między wejściem a wyjściem oraz prądem płynącym przez obciążenie. Sprawność energetyczna – stosunek mocy oddawanej do odbiornika, do mocy pobieranej ze źródła. Wyrażana w procentach. Prąd spoczynkowy stabilizatora – prąd pobierany przez sam stabilizator. Zazwyczaj wynosi od 3 do 6 mA, w przypadku starszych stabilizatorów może wzrastać nawet do 100mA. o o I tak nie zdamy. Elektronika, lab 6, teoria I tak nie zdamy.