Pomiary weryfikacyjne mikroklimatu w kopalniach Katowickiego

dr inż. KRZYSZTOF SŁOTA
dr inż. DARIUSZ MUSIOŁ
dr inż. ZBIGNIEW SŁOTA
Politechnika Śląska, Gliwice
Pomiary weryfikacyjne mikroklimatu
w kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego S.A.
i Kompanii Węglowej S.A.
Artykuł poświęcony jest problemowi pomiarów weryfikacyjnych mikroklimatu w kopalniach. Przedstawiono w nim metodykę tego rodzaju badań, opracowaną w ramach
realizacji projektu, przeznaczoną do wykorzystania w kopalniach, w których występują
trudne warunki mikroklimatu. W dalszej części zaprezentowano wyniki dokonanych
pomiarów weryfikacyjnych. Łącznie wykonano 10 serii pomiarowych, podczas których
pomiarami objęto 20 różnych stanowisk pracy. Badania potwierdziły występowanie
zagrożenia cieplnego w wybranych wyrobiskach podziemnych. Omówiono też wnioski
z wywiadu środowiskowego (przeprowadzonego w postaci ankiet), który wykazał
m.in., że górnicy często pracują w ciężkich warunkach klimatycznych.
WSTĘP
Artykuł powstał na podstawie raportu [1] z wykonania części etapu 7. pt.: „Opracowanie metodyki
badań parametrów fizycznych powietrza w kopalniach oraz pomiary mikroklimatu i weryfikacja wyników pomiarowych w kopalniach Katowickiego
Holdingu Węglowego i Kompanii Węglowej”
w obszarze zadania badawczego pt.: „Opracowanie
zasad zatrudniania pracowników w warunkach zagrożenia klimatycznego w podziemnych zakładach
górniczych”, realizowanego w ramach strategicznego
projektu badawczego pt.: „Poprawa bezpieczeństwa
pracy w kopalniach”, finansowanego przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju (NCBiR).
1. METODYKA POMIARÓW WERYFIKACYJNYCH
W celu przeprowadzenia badań uwzględniających
założenia i warunki realizacyjne projektu opracowana
została szczegółowa metodyka pomiarów weryfikacyjnych [2].
Do badań takich wytypowano kopalnie, w których
deklarowano występowanie trudnych warunków
mikroklimatu. Z kopalń Katowickiego Holdingu
Węglowego wybrano wyrobiska KWK „Wujek”
Ruch „Śląsk” oraz KWK „Wesoła”, a z kopalń Kompanii Węglowej – wyrobiska KWK „KnurówSzczygłowice” Ruch „Knurów”, KWK „HalembaWirek” oraz KWK „Sośnica-Makoszowy” Ruch
„Makoszowy”.
Na wszystkich stanowiskach, na których dokonywano pomiarów weryfikacyjnych, przeprowadzano
wywiad z pracownikiem i wypełniano listę kontrolną
(tab. 1).
Lista kontrolna podzielona została na dwie części.
Uwzględniono w niej opinie samego pracownika oraz
osoby dozoru odpowiedzialnej za dane stanowisko
pracy. Wypełnianie listy kontrolnej w warunkach
dołowych wiązało się z wieloma problemami, jednak
decydując się na przeprowadzanie wywiadu w miejscu i w czasie pracy, eliminowało się przekłamania,
które mogłyby się pojawić, gdyby wywiad przeprowadzano po zakończonej dniówce roboczej na powierzchni. Wywiad miał niejednokrotnie postać
„luźnej” rozmowy, w którą wpleciono zasadnicze
pytania umożliwiające wypełnienie listy kontrolnej.
Taki sposób prowadzenia wywiadu umożliwiał uzys-
32
MECHANIZACJA I AUTOMATYZACJA GÓRNICTWA
Tabela 1.
Lista kontrolna (szablon) [2]
LISTA KONTROLNA – na podstawie wywiadu w miejscu pracy wypełnił ……….
Stanowisko:
Data:
Pytania do pracownika
Pytanie
1. Czy odczuwasz w pracy wpływ trudnych warunków klimatycznych?
2. Czy wiesz, jaka temperatura panuje na Twoim stanowisku pracy?
Jeśli tak, to czy jest to więcej niż 28°C?
3. Czy przepracowałeś ostatnie dwa tygodnie w trudnych warunkach klimatycznych?
Jeśli nie, to czy przerwa była dłuższa niż 5 dni?
4. Czy masz przerwy w ciągu każdej godziny pracy?
Jeśli tak, czy jest to średnio mniej niż 5 minut w ciągu godziny?
od 5 do 10 minut w ciągu godziny?
od 10 do 15 minut w ciągu godziny?
od 15 do 20 minut w ciągu godziny?
od 20 do 25 minut w ciągu godziny?
od 25 do 30 minut w ciągu godziny?
od 30 do 35 minut w ciągu godziny?
od 35 do 40 minut w ciągu godziny?
od 40 do 45 minut w ciągu godziny?
od 45 do 50 minut w ciągu godziny?
od 50 do 55 minut w ciągu godziny?
5. Czy oceniasz wykonywaną przez siebie pracę jako:
bardzo ciężką?
ciężką?
umiarkowaną?
lekką?
odpoczynek?
6. Czy na stanowisku pracy jesteś:
całkowicie ubrany (spodnie, koszula z długim rękawem, bluza lub marynarka)?
rozebrany do pasa (spodnie, ewentualnie podkoszulek)?
nieubrany (wyłącznie szorty)?
Pytania do kierownika oddziału lub osoby dozoru
1. Czy w rejonie panują trudne warunki klimatyczne?
Jeśli tak, to czy czas pracy jest skrócony do 6 godzin?
2. Czy pracownik na tym stanowisku skarży się na trudne warunki klimatyczne?
3. Czy dopuszcza się pracę na tym stanowisku pracownika niekompletnie ubranego (bez koszuli, spodni)?
4. Czy na tym stanowisku możliwe są planowe przerwy w pracy?
Jeśli tak, czy może to być średnio mniej niż 5 minut w ciągu godziny?
od 5 do 10 minut w ciągu godziny?
od 10 do 15 minut w ciągu godziny?
od 15 do 20 minut w ciągu godziny?
od 20 do 25 minut w ciągu godziny?
od 25 do 30 minut w ciągu godziny?
od 30 do 35 minut w ciągu godziny?
od 35 do 40 minut w ciągu godziny?
od 40 do 45 minut w ciągu godziny?
od 45 do 50 minut w ciągu godziny?
od 50 do 55 minut w ciągu godziny?
5. Czy oceniasz wykonywaną przez pracownika pracę jako:
bardzo ciężką?
ciężką?
umiarkowaną?
lekką?
odpoczynek?
UWAGI:
TAK
NIE
Nr 2(504) LUTY 2013
33
kanie maksymalnie szczerych i prawdziwych odpowiedzi na zadane pytania. Powodował też, że poddane mu osoby chętnie udzielały wszelkich, wyczerpujących odpowiedzi.
Pytania nr 1 i 2 do pracownika oraz pytanie 2. do
osoby dozoru miały charakter informacyjnopoznawczy. Pytanie 3. do pracownika poświęcone
było kwestii zaaklimatyzowania, natomiast pytanie 4.
do pracownika i osoby dozoru – planowych przerw
w pracy. Pytanie 5. do obydwóch respondentów dotyczyło subiektywnej oceny ciężkości pracy i miało
charakter orientacyjny przy ustalaniu przybliżonego
wydatku energetycznego na danym stanowisku pracy.
Pytanie 6. do pracownika i 3. do osoby dozoru dotykało problemu rodzaju używanej odzieży roboczej.
Z uwagi na przyjętą metodykę [2] pomiary wykonywano na różnych stanowiskach pracy. Skupiono
się przede wszystkim na ścianach oraz przodkach
ślepych, czyli na takich, na których można było spodziewać się najtrudniejszych warunków mikroklimatu [4]. Podczas pomiarów weryfikacyjnych w sposób
przybliżony (głównie na podstawie wywiadu) określa-
no wydatek energetyczny pracownika na danym stanowisku. Dokładne określenie tego wydatku oraz
uciążliwości pracy jest przedmiotem realizacji kolejnych zadań projektu. Przykład wypełnianych tabel
dla ściany i przodka ślepego pokazano poniżej.
Wyrobisko ścianowe
Dane wyrobiska:
wyrobisko ścianowe.................................................,
 pokład.......................................................................,
 długość ściany..........................................................,
 wysokość ściany.......................................................,
 nachylenie podłużne ściany.....................................,
 nachylenie poprzeczne ściany..................................,
 wybieg całkowity ściany
– pozostało do końca................................................,
 system eksploatacji..................................................,
 zabiór.........................................................................

Ponadto każde stanowisko pracy przedstawiono na
szkicu – przykład na rys. 1.
Punkty pomiarowe:
1A. Czyszczenie trasy przenośnika
1B. Pracownik wnęki górnej
1A
Ściana
1B
ZAWAŁ
L - długość ściany =250m
Rys. 1. Szkic miejsca pomiaru: punkt 1A – czyszczenie trasy przenośnika,
punkt 1B – pracownik górnej wnęki [2]
Przodek ślepy


Dane wyrobiska:
 wyrobisko korytarzowe............................................,
 pokład.......................................................................,
 długość.....................................................................,
obudowa...................................................................,
nachylenie.................................................................
Stanowisko pracy:
– uzupełnione o szkic – przykład na rys. 2.
MECHANIZACJA I AUTOMATYZACJA GÓRNICTWA
34
Rys. 2. Szkic z miejscami pomiaru w chodniku ślepym – przykład [2]
2. POMIARY WERYFIKACYJNE
Metodyka pomiarów wymagała m.in. przedstawienia szkicu miejsca, w którym przeprowadzono pomiary oraz wypełnia przygotowane tabele z określonymi parametrami.
Poniżej pokazano przykładowy pomiar weryfikacyjny wykonany w KWK „Knurów-Szczygłowice”
Ruch „Knurów” (rys. 3, tab. 2) oraz listę kontrolną
(tab. 3).
Przodek ślepy
Dane wyrobiska korytarzowego:
 przekop B6E,
 pokład 405/1,
 długość 1000 m,
 obudowa ŁP14,
 nachylenie 0°.
Stanowisko pracy:
górnik – zabudowa przodka – rys. 3.
Rys. 3. Szkic miejsca pomiaru w chodniku ślepym (przekop B6E) [2]
Tabela 2.
Wyniki pomiarów parametrów powietrza i wydatku energetycznego [2]
Data pomiaru, wykonał
06.04.2012 r., Krzysztof Słota
Stanowisko
górnik – zabudowa przodka
Ciśnienie powietrza p, hPa
1130
Temperatura termometru suchego ts, °C
28,2
Temperatura termometru wilgotnego tw, °C
25,6
Prędkość powietrza w, m/s
0,4
Natężenie chłodzenia powietrza Kw, katastopnie wilgotne
7,2
Wydatek energetyczny M, W/m2
220
UWAGI: górnik ubrany tylko w slipy i podkoszulek
Nr 2(504) LUTY 2013
35
Tabela 3.
Lista kontrolna [2]
LISTA KONTROLNA – na podstawie wywiadu w miejscu pracy wypełnił dr inż. Krzysztof Słota
Stanowisko:
Górnik – zabudowa przodka
Data: 06.04.2012 r.
Pytania do pracownika
Pytanie
1. Czy odczuwasz w pracy wpływ trudnych warunków klimatycznych?
2. Czy wiesz, jaka temperatura panuje na Twoim stanowisku pracy?
Jeśli tak, to czy jest to więcej niż 28°C?
3. Czy przepracowałeś ostatnie dwa tygodnie w trudnych warunkach klimatycznych?
Jeśli nie, to czy przerwa była dłuższa niż 5 dni?
4. Czy masz przerwy w ciągu każdej godziny pracy?
Jeśli tak, czy jest to średnio mniej niż 5 minut w ciągu godziny?
od 5 do 10 minut w ciągu godziny?
od 10 do 15 minut w ciągu godziny?
od 15 do 20 minut w ciągu godziny?
od 20 do 25 minut w ciągu godziny?
od 25 do 30 minut w ciągu godziny?
od 30 do 35 minut w ciągu godziny?
od 35 do 40 minut w ciągu godziny?
od 40 do 45 minut w ciągu godziny?
od 45 do 50 minut w ciągu godziny?
od 50 do 55 minut w ciągu godziny?
5. Czy oceniasz wykonywaną przez siebie pracę jako:
bardzo ciężką?
ciężką?
umiarkowaną?
lekką?
odpoczynek?
6. Czy na stanowisku pracy jesteś:
całkowicie ubrany (spodnie, koszula z długim rękawem, bluza lub marynarka)?
rozebrany do pasa (spodnie, ewentualnie podkoszulek)?
nieubrany (wyłącznie szorty)?
TAK
x
x
NIE
x
x
x
x
x
x
x
Pytania do kierownika oddziału lub osoby z dozoru
1. Czy w rejonie panują trudne warunki klimatyczne?
x
Jeśli tak, to czy czas pracy jest skrócony do 6 godzin?
x
2. Czy pracownik na tym stanowisku skarży się na trudne warunki klimatyczne?
x
3. Czy dopuszcza się pracę na tym stanowisku pracownika niekompletnie ubranego?
x
4. Czy na tym stanowisku możliwe są planowe przerwy w pracy?
x
Jeśli tak, czy może to być średnio mniej niż 5 minut w ciągu godziny?
od 5 do 10 minut w ciągu godziny?
x
od 10 do 15 minut w ciągu godziny?
od 15 do 20 minut w ciągu godziny?
od 20 do 25 minut w ciągu godziny?
od 25 do 30 minut w ciągu godziny?
od 30 do 35 minut w ciągu godziny?
od 35 do 40 minut w ciągu godziny?
od 40 do 45 minut w ciągu godziny?
od 45 do 50 minut w ciągu godziny?
od 50 do 55 minut w ciągu godziny?
5. Czy oceniasz wykonywaną przez pracownika pracę jako:
bardzo ciężką?
ciężką?
umiarkowaną?
lekką?
odpoczynek?
UWAGI: górnik ubrany w slipy i podkoszulek,
zajmował się zabudową przodka
x
36
MECHANIZACJA I AUTOMATYZACJA GÓRNICTWA
Celem pomiarów weryfikacyjnych było:
 stwierdzenie rzetelności danych pochodzących z wykonanych (w ramach projektu) pomiarów wstępnych,
 potwierdzenie występowania trudnych warunków
klimatycznych w wybranych miejscach pracy
w kopalni,
 poznanie realnych warunków pracy w trudnych
warunkach klimatycznych poprzez wywiad środowiskowy in situ.
Wyniki pomiarów weryfikacyjnych pokazały duże
zróżnicowanie zbadanych parametrów mikroklimatu.
Dla wyrobisk ścianowych temperatura mierzona
termometrem suchym wahała się od 21,6 do 28,6°C.
Temperatura termometru wilgotnego dla tych wyrobisk mieściła się w przedziale od 19,2 do 27,8°C.
Prędkość przepływu powietrza zawierała się w granicach od 1,1 do 2,54 m/s. Natężenie chłodzenia
powietrza mierzone katatermometrem wilgotnym
przybierało wartości z zakresu od 11,5 do 19,8 katastopni wilgotnych. Dla przodków ślepych temperatura mierzona termometrem suchym wahała się od 21,4
do 30,2°C. Temperatura termometru wilgotnego dla
tych wyrobisk mieściła się w przedziale od 19,8 do
28,6°C. Prędkość przepływu powietrza zawierała się
w granicach od 0,3 do 0,67 m/s. Natężenie chłodzenia powietrza mierzone katatermometrem wilgotnym
przybierało wartości z zakresu od 5,4 do 14,1 katastopni wilgotnych.
Przykład przeprowadzonej weryfikacji przedstawia
tabela 4.
Tabela 4.
Porównanie wybranych pomiarów własnych (weryfikacja) z zestawieniami pomiarów klimatycznych
Katowickiego Holdingu Węglowego i Kompanii Węglowej [1]
Zagrożenie klimatyczne
wg wyników
wstępnych
Zagrożenie klimatyczne
wg weryfikacji
przeprowadzonej w etapie 7.
ściana 575/1 pkt. A
TAK
TAK
ściana 575/1 pkt. B
TAK
TAK
upadowa wentylacyjna J,
pkt. A
NIE
NIE
upadowa wentylacyjna J,
pkt. B
NIE
NIE
Ściana h50 pkt. A
TAK
TAK
Ściana h50 pkt. B
TAK
TAK
TAK
NIE
Uwagi
KWK „Wesoła”
wyniki pomiarów wstępnych są rzetelne, pomiary wykonywane poprawnie
wyniki pomiarów wstępnych są rzetelne, pomiary wykonywane poprawnie
KWK „Wujek”
wyniki pomiarów wstępnych są rzetelne, pomiary wykonywane poprawnie, wg obowiązujących
przepisów praca dozwolona w pełnym wymiarze
wyniki pomiarów wstępnych są rzetelne, pomiary wykonywane poprawnie, wg obowiązujących
przepisów praca dozwolona w pełnym wymiarze
KWK „Sośnica-Makoszowy”
wyniki pomiarów wstępnych są rzetelne, pomiary wykonywane poprawnie
wyniki pomiarów wstępnych są rzetelne, pomiary wykonywane poprawnie
KWK „Halemba-Wirek”
Dowierzchnia
transportowa 1/418/F
PODSUMOWANIE
Niniejszy artykuł opisuje fragment prac wykonanych w ramach etapu 7. pt.: „Opracowanie metodyki
badań parametrów fizycznych powietrza w kopalniach oraz pomiary mikroklimatu i weryfikacja wyników pomiarowych w kopalniach Katowickiego
Holdingu Węglowego i Kompanii Węglowej” [1]
w części dotyczącej opracowania metodyki pomiarów weryfikacyjnych oraz wykonania pomiarów
weryfikacyjnych w kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego i Kompanii Węglowej. Metodykę
opracował i pomiarów dokonał zespół w składzie:
dr inż. Zbigniew Słota (pomiary w KW S.A.), dr inż.
nie było możliwości przeprowadzenia pomiarów
w tych samych warunkach – unieruchomiony
przenośnik podczas pomiarów weryfikacyjnych
Dariusz Musioł (pomiary w KHW S.A.), dr inż.
Krzysztof Słota (pomiary w KW S.A.) oraz dr inż.
Anna Morcinek-Słota (opracowanie wyników).
W części, którą obejmuje niniejszy artykuł, skupiono się na pomiarach weryfikacyjnych. Na podstawie
opracowanej metodyki stworzono tabele i schematy
do wykonywania pomiarów weryfikacyjnych. Następnie przeprowadzono pomiary weryfikacyjne
w kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego
i Kompanii Węglowej. Do pomiarów weryfikacyjnych wytypowano kopalnie, w których deklarowano
występowanie trudnych warunków mikroklimatu, co
znalazło potwierdzenie w przeprowadzanych pomiarach. Do badań weryfikacyjnych w kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego wybrano wyrobiska
Nr 2(504) LUTY 2013
37
KWK „Wujek” Ruch „Śląsk” oraz KWK „Wesoła”,
a w kopalniach Kompanii Węglowej – wyrobiska
KWK „Knurów-Szczygłowice” Ruch „Knurów”,
KWK „Halemba-Wirek” oraz KWK „SośnicaMakoszowy” Ruch „Makoszowy”. Łącznie wykonano 10 serii pomiarowych, podczas których pomiarami
objęto 20 różnych stanowisk pracy.
Pomiary weryfikacyjne potwierdziły występowanie
zagrożenia cieplnego w wybranych wyrobiskach
podziemnych.
Stwierdzono także, że pomiary wstępne były wykonywane prawidłowo.
Dodatkowo przeprowadzony wywiad środowiskowy (w postaci ankiet) wykazał, że górnicy często
pracują w ciężkich warunkach klimatycznych bez
odzieży ochronnej i przy przekroczonych dopuszczalnych parametrach klimatu.
Literatura
1.
2.
Drenda J. z Zespołem: Raport z wykonania etapu 7. pt.: „Opracowanie metodyki badań parametrów fizycznych powietrza oraz
pomiary mikroklimatu i weryfikacja wyników pomiarowych
w kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego i Kompanii
Węglowej”, Politechnika Śląska, Gliwice 2012.
Słota Z., Musioł D., Słota K., Morcinek-Słota A.: Raport z wykonania części etapu 7. pt.: „Opracowanie metodyki badań parametrów fizycznych powietrza w kopalniach oraz pomiary mikroklimatu i weryfikacja wyników pomiarowych w kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego i Kompanii Węglowej – część
dotycząca opracowania metodyki pomiarów weryfikacyjnych
oraz wykonania pomiarów weryfikacyjnych w kopalniach Katowickiego Holdingu Węglowego i Kompanii Węglowej”, Politechnika Śląska, Gliwice 2012.
Artykuł został zrecenzowany przez dwóch niezależnych recenzentów.
mgr inż. Jan Jarosz
30.01.1945 - 23.12.2012
Dnia 23 grudnia 2012 r. w wieku 67 lat zmarł mgr inż. Jan Jarosz – długoletni i ceniony pracownik
ZKMPW i Centrum „EMAG”, adiunkt naukowo-badawczy i specjalista z zakresu elektryfikacji kopalń.
Jan Jarosz urodził się 30 stycznia 1945 roku w Jarosławiu. Po ukończeniu w 1958 roku szkoły podstawowej w Strzemieszycach, w 1963 roku Śląskich Technicznych Zakładów Naukowych w Katowicach
i w 1969 roku Wydziału Górniczego Politechniki Śląskiej w Gliwicach, mgr inż. Jan Jarosz 2 maja 1969
roku podjął pracę w Zakładzie Elektryfikacji Pionu Elektryfikacji i Automatyzacji Górnictwa ZKMPW
w Katowicach, który w 1975 roku został przekształcony w Centrum „EMAG”.
W Zakładzie Elektryfikacji ZKMPW, a następnie w Centrum „EMAG” mgr inż. Jan Jarosz pracował nieprzerwanie do czasu
przejścia na emeryturę w 2008 roku. Zajmował tam kolejno stanowiska: stażysty, automatyka, st. asystenta naukowobadawczego, adiunkta naukowo-badawczego, kierownika zespołu i kierownika zakładu.
Działalność zawodowa i naukowa, którą mgr inż. Jan Jarosz konsekwentnie i rzetelnie realizował w ZKMPW i Centrum
„EMAG” przez ponad 39 lat, współpracując z przemysłem wydobywczym i elektrotechnicznym, skoncentrowana była głównie
na opracowywaniu, badaniach oraz wdrażaniu do produkcji i eksploatacji coraz bardziej nowoczesnego i bezpiecznego wyposażenia elektrycznego potrzebnego do elektryfikacji i automatyzacji procesów wydobywczych w kopalniach.
Mgr inż. Jan Jarosz był między innymi twórcą i współtwórcą silników elektrycznych dla różnego rodzaju maszyn górniczych,
rozdzielnic niskiego i średniego napięcia, urządzeń do kompensacji mocy biernej w podziemnych sieciach energetycznych oraz
całego typoszeregu przewoźnych stacji transformatorowych w wykonaniu normalnym i ognioszczelnym o mocach od 100 do
1200 kVA i napięciach dolnych 525 V, 1050 V i 3,3 kV, zawierających nowatorskie rozwiązania techniczne i funkcjonalne.
Stacje te stanowiły i nadal stanowią podstawowe i niezawodne źródła zasilania w energię elektryczną maszyn oraz urządzeń
stosowanych w procesach wydobywczych surowców nie tylko w polskich kopalniach, ale także – w wyniku ich eksportu –
w wielu krajach Europy i Azji.
Mgr inż. Jan Jarosz był współtwórcą 4 wynalazków oraz autorem i współautorem 18 publikacji z zakresu elektryfikacji kopalń,
zamieszczonych w czasopismach naukowo-technicznych i materiałach konferencyjnych.
Ponadto przez szereg lat mgr inż. Jan Jarosz na specjalistycznych kursach dla średniego i wyższego dozoru górniczego prowadził szkolenia z zakresu wdrażanych do eksploatacji nowych rozwiązań w urządzeniach i systemach zasilających maszyny górnicze w energię elektryczną. Za osiągnięcia w pracach badawczych, konstrukcyjnych i wdrożeniowych mgr inż. Jan Jarosz uzyskał
wiele nagród, wyróżnień i odznaczeń, takich jak: nagrody indywidualne i zespołowe Ministra Górnictwa, Naczelnej Organizacji
Technicznej (NOT), zasłużonego Pracownika ZKMPW i Centrum „EMAG”, Srebrny i Złoty Krzyż Zasługi, złotą odznakę „Zasłużonego dla Górnictwa RP”, odznaki Stowarzyszenia Elektryków Polskich (SEP) i Stowarzyszenia Inżynierów i Techników
Górnictwa (SITG) oraz stopnie górnicze do Dyrektora Górniczego I-go stopnia włącznie.
Duża wiedza teoretyczna i umiejętności praktyczne, uporządkowany, wysoce rozważny i odpowiedzialny styl pracy, talent organizacyjny oraz sztuka współpracy w zespołach twórczych i badawczych sprawiły, że mgr inż. Jan Jarosz przez wielu uważany
był za Człowieka Prawego i Autorytet. I takim pozostanie w pamięci współpracowników, a także szerokiego grona elektryków
pracujących w kopalniach, na zapleczu naukowo-badawczym Przemysłu Węglowego, fabrykach przemysłu elektrotechnicznego,
władzach górniczych i stowarzyszeniach naukowo-technicznych.
/-/ doc. dr inż. Franciszek Szczucki