życzenia wielkanocne 2009

Drohiczyn
Wielkanoc 2009
śYCZENIA WIELKANOCNE 2009
Drodzy Bracia w kapłaństwie,
Czcigodne Siostry i Bracia w Ŝyciu konsekrowanym,
Kochane Dzieci,
Droga MłodzieŜy,
Kochani Chorzy, Cierpiący, Uwięzieni,
Ukochani Bracia i Siostry, Mieszkańcy Diecezji Drohiczyńskiej!
1. Wielkanocne dzwony juŜ w czasie paschalnej wigilii głoszą całemu światu
o zwycięstwie Ŝycia nad śmiercią, wieczności nad przemijaniem. Chrystus bowiem
powstaje z grobu. Te wszystkie niepokoje, które towarzyszą nam w Ŝyciu, a zwłaszcza
lęk o przyszłość - tracą swoje znaczenie. Święty Paweł, który patronuje temu rokowi
z racji na 2000 lat od swoich narodzin, z wiarą i przekonaniem zapewnia Koryntian,
a takŜe i nas: „tymczasem jednak Chrystus zmartwychwstał jako pierwszy spośród tych,
co pomarli” (1 Kor 15, 20).
Pan Jezus z martwych powstaje jako pierwszy. Będą więc i następni. Będziemy
i my uczestniczyli w Jego zwycięstwie, ale pod jednym warunkiem, Ŝe dochowamy
wierności naszemu Odkupicielowi, Ŝe nie zmarnujemy tych darów, jakie nam przyniósł
na ziemię, Ŝe nigdy nie zapomnimy o Jego zaproszeniu do uczestnictwa w chwale
zmartwychwstania.
Nic więc dziwnego, Ŝe poranek wielkanocny jest stałym świadkiem największej
radości, która moŜe stać się udziałem kaŜdego człowieka, kaŜdej i kaŜdego z nas.
2. Jedna z najstarszych pieśni wielkanocnych przypomina nam o tym w słowach:
„Alleluja! Biją dzwony,
Głosząc w świata wszystkie strony,
śe zmartwychwstał Pan.
Alleluja, alleluja, alleluja!”
Ufam, Ŝe tegoroczną wiosną paschalne dzwony będą nieco głośniej zwiastowały
radość ze Zmartwychwstania Pańskiego, gdyŜ ich moc wiąŜe się ściśle z tym, w jaki
sposób przeŜyliśmy czas Wielkiego Postu, okres naszego nawrócenia. Im bardziej
sumiennie zabiegaliśmy o naszą duchową odnowę, tym wyraźniejsze będą bicia
dzwońców, zwłaszcza w wielką noc i wielkanocny poranek.
W ich tonacji odnajdujemy nadzieję i ufność, a zwłaszcza wiarę oraz miłość Jezusa
Chrystusa. Niech te dźwięki pomogą nam w przenoszeniu ich tonów i melodii w nasze
postępowanie, w całe nasze Ŝycie.
Nie moŜemy wreszcie zapomnieć, Ŝe nasza Diecezja juŜ u progu Wielkiego Postu
doświadczyła dramatu Wielkiego Piątku, a Pan Jezus kolejny raz umierał tu na ziemi
razem z Ks. Tadeuszem Krakówko, któremu takŜe przebito bok, aby wypłynęła krew
i woda na naszą podlaską ziemię. Kalwaria ma swój dalszy ciąg. I wciąŜ nie brakuje
siepaczy.
Tym bardziej starajmy się modlić o nawrócenie, o oderwanie się od wszelkiego zła.
Módlmy się za siebie, pamiętajmy o wszystkich grzesznikach, aby nasza radość
z Chrystusowego
Zmartwychwstania
była
pełna,
aby
Jego
ofiara
przyniosła
jak największe owoce.
3. Ze śpiewem dalszych strof wyŜej wspomnianej pieśni wielkanocnej starajmy się
iść przez Ŝycie jak najbliŜej Zmartwychwstałego, poniewaŜ:
„W majestacie Boskiej chwały
Idzie Chrystus Zmartwychwstały
Między uczniów swych.
Alleluja, alleluja, alleluja!”.
Pan Jezus wstępuje równieŜ między nas. Powitajmy Go z radością, dziękując za to,
Ŝe pamięta o nas, Ŝe śpieszy ku nam, najpierw w wielkanocny poranek, a następnie
kaŜdego dnia.
Powitajmy Go z nadzieją, Ŝe będzie nam towarzyszył w naszej codziennej
pielgrzymce przez czas i Ŝycie. I nie lękajmy się być Jego uczniami, w Nim bowiem
nasze Ŝycie odnajduje swój pełny sens.
I dlatego Ŝyczę z całego serca, aby to kolejne przeŜywanie paschalnych tajemnic,
stało się dla nas jeszcze pełniejszym przypomnieniem i umocnieniem nadziei na
uczestnictwo w Chrystusowym Zmartwychwstaniu.
Wspominając tę nadzieję, Ŝyczę wszystkim Diecezjanom i wszystkim, którzy
przebywają na terenie naszej Diecezji, aby płynąca z tejŜe nadziei radość przepełniała
nasze serce, niezaleŜnie od tego, co się dzieje wokół nas, a nawet wbrew wszelkim
kryzysom, poniewaŜ pielgrzymując z Chrystusem najskuteczniej przyczynimy się do
przezwycięŜenia wszelkich kryzysów, a najwaŜniejsze -
dotrzemy do zwycięstwa,
do uczestnictwa w pełnej miłości.
Alleluja!
+ Antoni P. Dydycz
Biskup drohiczyński