z chirurgii dziecięcej - Konsultant Krajowy ds. Chirurgii Dziecięcej

Transkrypt

z chirurgii dziecięcej - Konsultant Krajowy ds. Chirurgii Dziecięcej
PRZYSZŁOŚĆ CHIRURGII DZIECIĘCEJ
W POLSCE
– WYBRANE ZAGADNIENIA
prof. dr hab. Piotr Kaliciński,
prof. dr hab. Janusz Bohosiewicz
Niestety e względu na ważne zobowiązania związane przede wszystkim z
udziałem w roli pomysłodawcy oraz głównego eksperta w najbliższym
Finale WOŚP nie mogę przyjechać do Szklarskiej Poręby na czym mi bardzo
zależało. Jednak przy współpracy Pana Prof. J. Bohosiewicza, za co Mu
bardzo dziękuję, chcielibyśmy przedstawić główne problemy wiążące się z
przyszłością chirurgii dziecięcej w Polsce.
Zagadnienia
Współczesna rola i spektrum chirurgii dziecięcej
Zagrożenia dla chirurgii dziecięcej
Szkolenie specjalizacyjne w chirurgii dziecięcej
Osiągnięcia chirurgii dziecięcej w ostatnich kilkunastu
latach
5. Priorytety w działaniach na rzecz rozwoju chirurgii
dziecięcej
6. Dostępność świadczeń z chirurgii dziecięcej
7. Podsumowanie
1.
2.
3.
4.
Współczesna rola i spektrum chirurgii dziecięcej
 Chirurgia dziecięca ma zapewniać w jak najszerszym stopniu
diagnostykę i leczenie chirurgiczne dzieci w zakresie:
 elementy chirurgii ośrodkowego i obwodowego układu nerwowego
 chirurgia głowy i szyi w tym chirurgia wad rozszczepowych części
twarzowej czaszki
 chirurgia klatki piersiowej
 chirurgia jamy brzusznej
 chirurgia układu moczowo-płciowego
 chirurgia onkologiczna u dzieci
 chirurgia gruczołów wydzielania wewnętrznego
 chirurgia urazowa i urazowo-ortopedyczna
 leczenie oparzeń u dzieci
 chirurgia noworodka w pełnym zakresie poza kardiochirurgią
Zagrożenia dla chirurgii dziecięcej
 Przejmowanie części świadczeń przez oddziały chirurgii
ogólnej
 Przejmowanie świadczeń przez specjalności z pogranicza
chirurgii dziecięcej
 Marginalizacja i likwidowanie mniejszych, „terenowych”
oddziałów
 Niedostateczne przygotowanie specjalistów do
samodzielnej pracy
Przejmowanie części świadczeń przez oddziały
chirurgii ogólnej
 Problem dotyczy głównie oddziałów tzw.
„terenowych”
 dotyczy niektórych województw, gdzie liczba oddziałów
chirurgii dziecięcej jest mała, a obszar względnie duży
 woj. lubelskie, podkarpackie, lubuskie, opolskie, warmi
 brak w bezpośredniej bliskości oddziałów chirurgii
dziecięcej
 niewydolność małych oddziałów chirurgii dziecięcej, które
nie są w stanie zapewnić ciągłości dyżurowania itp.
Przejmowanie części świadczeń przez oddziały
chirurgii ogólnej – co można zrobić ???
• Sygnalizować konsultantom wojewódzkim każdy taki przypadek
• Rola konsultanta wojewódzkiego:
• rozmawiać z odpowiednikiem z chirurgii ogólnej
• wykorzystywać opinię konsultanta krajowego dotyczącą
odpowiedzialności za operowanie dzieci
• sygnalizować wszelkie powikłania
• sygnalizować brak spełnienia warunków wykonywania świadczeń
u dzieci określonych przez NFZ i kartę praw dziecka w szpitalu i
domagać się wstrzymania finansowania świadczeń przez NFZ
• uzyskać w każdym roku z oddziału wojewódzkiego informacje
dotyczące leczenia dzieci < 18 rż w oddziałach chirurgii ogólnej
• Nie uczestniczyć jako chirurg dziecięcy w operowaniu dzieci
przyjmowanych do oddziałów chirurgii ogólnej (poza przypadkami
nagłymi uniemożliwiającymi transport do ośrodka chirurgii dziecięcej)
Dziedziny chirurgii dziecięcej, które całkowicie lub
niemal całkowicie „wyszły” z chirurgii dziecięcej
 Neurochirurgia (z wyłączeniem leczenia wad
wrodzonych, wodogłowia)
 Kardiochirurgia
 Ortopedia (poza urazami)
Dziedziny chirurgii dziecięcej w różnym stopniu
realizowane poza oddziałami chirurgii dziecięcej
 elementy chirurgii ośrodkowego i obwodowego układu
nerwowego - NEUROCHIRURGIA
 chirurgia głowy i szyi w tym chirurgia wad
rozszczepowych części twarzowej czaszki – CHIRURGIA
PLASTYCZNA, CHIRURGIA SZCZĘKOWA, LARYNGOLOGIA
 chirurgia urazowa i urazowo-ortopedyczna - ORTOPEDIA
 chirurgia układu moczowo-płciowego – UROLOGIA
DZIECIĘCA
 Chirurgia klatki piersiowej - TORAKOCHIRURGIA
Co należy robić w tej kwestii???
NIE MOŻNA DOPUSZCZAĆ DO DALSZEGO PODZIAŁU I
OGRANICZANIA ZAKRESU CHIRURGII DZIECIĘCEJ !!!!!
- utrzymać maksymalny zakres świadczeń w oddziałach
chirurgii dziecięcej i wykonywać je na jak najwyższym
poziomie, przy czym nie wszystkie świadczenia muszą
być wykonywane w każdym oddziale
- utrzymać ten zakres wiedzy i umiejętności w
programie szkolenia specjalizacyjnego
- utrzymać te świadczenia w katalogu JGP w zakresie
chirurgii dziecięcej
Pozostałe zagrożenia i problemy
 Marginalizacja małych, terenowych oddziałów

problemy z zapewnieniem minimum personelu lekarskiego do pracy w
trybie planowym i dyżurowym
 nieopłacalność utrzymywania małych oddziałów chirurgii dziecięcej przez
szpital
 brak dopływu rezydentów i młodych lekarzy po uzyskaniu specjalizacji
 brak następców na stanowiska ordynatorów oddziałów
 Niedostateczne przygotowanie specjalistów do samodzielnej
pracy



system kształcenia specjalizacyjnego
niedostateczny nadzór nad szkoleniem ze strony opiekunów
brak wsparcia/utrudnienia w realizacji szkolenia specjalizacyjnego ze
strony dyrekcji szpitali zatrudniających lekarzy w czasie szkolenia
 dotyczy to głównie lekarzy realizujących specjalizację w trybie
pozarezydenckim
Pozostałe problemy – co robić?
 Rola konsultantów wojewódzkich
 przekonanie lokalnych władz o konieczności utrzymania
oddziałów chirurgii dziecięcej i zapewnienia leczenia
chirurgicznego dzieci na terenie województwa
 przekonanie władz o konieczności utrzymania niezbędnej do
zapewnienia przynajmniej minimalnego standardu
zatrudnienia kadry specjalistycznej
 planowanie perspektywiczne zapotrzebowania na
specjalistów w regionie z uwzględnieniem potrzeb
oddziałów zlokalizowanych poza ośrodkami akademickimi
 Zmiany w systemie szkolenia specjalizacyjnego
uwzględniające w większym stopniu potrzeby
mniejszych, poza akademickich ośrodków
Osiągnięcia chirurgii dziecięcej w ostatnich
kilkunastu latach
 Chirurgia noworodka
 Leczenie zmian naczyniowych
 Wdrażanie technik mało-inwazyjnych
 Transplantologia
Ogólnopolski Rejestr Chirurgii Noworodka
Dane od stycznia 2003 do Stycznia 2014
Zdecydowane zmniejszenie śmiertelności wśród
noworodków chirurgicznych
Liczba noworodków:
Liczba zgonów:
Śmiertelność:
Liczba zgonów do 30 doby życia:
Śmiertelność do 30 doby życia:
8250
453
5.49%
368
4.46%
Ogólnopolski Rejestr Chirurgii Noworodka
Dane od stycznia 2003 do Stycznia 2014
Zdecydowane zmniejszenie różnic międzyośrodkowych w
śmiertelności wśród noworodków chirurgicznych
Ogólnopolski Rejestr Chirurgii Noworodka
Dane od stycznia 2003 do Stycznia 2014
Zdecydowane zmniejszenie śmiertelności w najcięższych wadach
wrodzonych
Rozpoznanie główne
Ilość
Liczba zgonów
Liczba zgonów
30-dniowych
92
17.9%
71
22.1%
41
9%
42
5.1%
18
3.7%
14
1.7%
10
1.8%
16
4.8%
14
7%
5
25%
5
0.9%
4
7.3%
3
2.8%
Zespoły z martwicą jelita
Wady przepony
Wady rozwojowe przełyku
Wady powłok
Niedrożność jelit inna niż zarośnięcie
Wady ośrodkowego układu nerwowego
Wady wrodzone jelit
Nowotwory złosliwe i łagodne
Inne okołoporodowe zaburzenia przewodu pokarmowego
Wady i zespoły dziedziczne chromosomalne i inne
Wady układu moczowego
Inne wrodzone wady rozwojowe układu pokarmowego
Wady rowojowe układu oddechowego
514
321
456
824
482
841
555
335
201
20
579
55
108
112
75
56
53
24
22
18
17
16
7
6
5
4
21.8%
23.4%
12.3%
6.4%
5%
2.6%
3.2%
5.1%
8%
35%
1%
9.1%
3.7%
Inne wrodzone wady rozwojowe górnego odcinka przewodu pokarmowego
493
3
0.6%
2
0.4%
Inne wrodzone wady rozwojowe jelit
Zakażenia u noworodka
Wrodzone wady rozwojowe i choroby pęcherzyka żółciowego, przewodów
żółciowych i wątroby
Wady układu kostno-stawowo-mięśniowego
Urazy okołoporodowe
21 różnych rozpoznań
153
304
2
2
1.3%
0.7%
1
2
0.7%
0.7%
122
1
0.8%
0
0%
67
124
7276
1
1
444
1.5%
0.8%
6.1%
1
1
359
1.5%
0.8%
4.9%
Osiągnięcia chirurgii dziecięcej w ostatnich kilkunastu
latach
Leczenie zmian naczyniowych
 Standaryzacja klasyfikacji i leczenia
 Wdrożenie wspólnego ogólnopolskiego programu leczenia
propranololem
 standaryzacja leczenia i oceny wyników
 Wdrożenie i zwiększenie dostępności laseroterapii
 Możliwość kompleksowego leczenia różnymi metodami i
technologiami w kilku ośrodkach w Polsce
 Nadal są dzieci wymagające leczenia w ośrodkach
zagranicznych
Osiągnięcia chirurgii dziecięcej w ostatnich kilkunastu
latach - chirurgia małoinwazyjna
 Upowszechnienie dostępności do chirurgii
małoinwazyjnej w ośrodkach chirurgii dziecięcej w
Polsce
 Wdrożenie chirurgii małoinwazyjnej do bardzo
szerokiego spektrum chirurgii dziecięcej







Chirurgia jamy brzusznej
Chirurgia klatki piersiowej
Onkologia
Chirurgia endokrynologiczna
Urologia
Chirurgia noworodka
Chirurgia urazowa
Osiągnięcia chirurgii dziecięcej w ostatnich kilkunastu
latach - transplantologia
 Olbrzymi postęp w zakresie przeszczepiania narządów
jamy brzusznej
 Ilościowy
 Zwiększenie liczby przeszczepień nerki do ok. 50/rok
 systematyczna redukcja liczby dzieci dializowanych z ok. 250
na początku XXI w do ok. 40-50 obecnie
 Zwiększenie liczby przeszczepień wątroby do 36-42 rocznie
 ograniczenie niemal do „0” śmiertelności na liście
oczekujących
 Jakościowy – niemal 2-u krotne zwiększenie odsetka
przeżyć przeszczepów po 1-10 latach od Tx w okresie
ostatnich 20 lat
ORYGINALNE OSIĄGNIĘCIA TRANSPLANTOLOGII
DZIECIĘCEJ W POLSCE
Pierwsze
rodzinne
TxW w
Polsce
Pierwsze udane TxW w
Polsce
Pierwsze TxN
u dziecka w
CZD
Pierwsze udane
Tx w ONW w
Polsce,
Wprowadzenie
takrolimusu do
immunosupresji
w Polsce
Pierwsze
zastosowanie
dializy
wątrobowej
(MARS) w
Pierwsze
ONW w
jednoczasowe
POlsce
TxW i TxN w
Polsce
Pierwsz TxJ
w Polsce
Szkolenie specjalizacyjne w chirurgii dziecięcej
 Ma na celu wykształcenie specjalisty:

posiadającego szeroką wiedzę dotyczącą patofizjologii,
etiopatogenezy, współczesnych sposobów diagnostyki i leczenia
dzieci w zakresie spektrum chirurgii dziecięcej
 posiadającego więcej niż podstawowe umiejętności i
doświadczenie praktyczne w zakresie prowadzenia diagnostyki,
leczenia chirurgicznego, zachowawczego oraz postępowania
okołooperacyjnego, w tym intensywnej terapii u dzieci
 Niezależnie od wybranej ostatecznie formuły
organizacyjnej realizacji szkolenia specjalizacyjnego –
realizowany musi być taki sam program specjalizacji z
zakresu chirurgii dziecięcej , który zapewni osiągnięcie
ww celów
Nowa specjalizacja-stan aktualny wg
rozporządzenia MZ
 Moduł podstawowy z chirurgii ogólnej – 2 lata
 program szkolenia opracowany wyłącznie przez chirurgów
ogólnych, nie zaproszono chirurgów dziecięcych do udziału
w pracach zespołu
 brak jakiegokolwiek stażu na chirurgii dziecięcej
 Teoretycznie istnieje możliwość występowania o akredytację
dla oddziałów chirurgii dziecięcej – ale muszą być spełnione
wymagania z modułu opisanego przez chirurgów ogólnych
 Moduł specjalistyczny z chirurgii dziecięcej – 4 lata
 cały zakres szkolenia w chirurgii dziecięcej realizowany w
czasie 4 lat
Propozycje zespołu ds. programu specjalizacji z
chirurgii dziecięcej złożone do CMKP i MZ
WARIANT 1
WARIANT 2
 Moduł podstawowy z
 Moduł podstawowy z
chirurgii ogólnej (24 mies.)
w wersji zmodyfikowanej,
 zawiera 6 miesięcy stażu z
chirurgii dziecięcej
 Moduł specjalistyczny z
chirurgii dziecięcej (48
mies.)
chirurgii ogólnej
przeznaczony dla lekarzy
specjalizujących się z
chirurgii dziecięcej
Szkolenie podstawowe w chirurgii dziecięcej – propozycja docelowa
powrotu do jednomodułowej specjalizacji z chirurgii dziecięcej
Rok specjalizacji
Staże specjalizacyjne - razem
1. Staż podstawowy z chirurgii dziecięcej
Czas trwania
(miesiące)
20,5
14,5
2. Staż kierunkowy z chirurgii ogólnej
3
I
3. Staż w Szpitalnym Oddziale Ratunkowym przyjmującym 1
dzieci
4. Staż kierunkowy z pediatrii
1
5. Staż kierunkowy z traumatologii narządu ruchu u dzieci 2
II
Kursy specjalizacyjne - razem
Kurs wprowadzający do specjalizacji z chirurgii dziecięcej
0,5
10 dni (ew. 2 x 5 dni)
I, II
I
Ratownictwo medyczne
Razem
2 dni
I
22 + 2 miesiące urlop
wypoczynkowy
I, II
I , II
I
II
Szkolenie specjalistyczne w chirurgii dziecięcej – propozycja docelowa
powrotu do jednomodułowej specjalizacji z chirurgii dziecięcej
Staże specjalizacyjne
Czas trwania (42 Rok realizacji
miesiące)
stażu/kursu
1. Staż specjalistyczny z chirurgii dziecięcej, w tym 4 miesiące urologii dziecięcej
35,5
III, IV, V, VI
2. Staż kierunkowy z chirurgii klatki piersiowej
3. Staż kierunkowy z chirurgii naczyniowej
4. Staż kierunkowy z intensywnej terapii dziecięcej
5. Staż kierunkowy z chirurgii wad części twarzowej czaszki
6. Staż kierunkowy z onkologii dziecięcej
7. Staż kierunkowy z neurochirurgii
8. Staż kierunkowy z kardiochirurgii dziecięcej
9. Staż kierunkowy z neonatologii
Kursy specjalizacyjne
1. Chirurgia noworodka
2. Chirurgia onkologiczna i onkologia dziecięca
3. Traumatologia
4. Chirurgia endoskopowa i wideochirurgia
5. Urologia dziecięca
6. Podstawy chirurgii plastycznej u dzieci
7. Zdrowie publiczne
8. Prawo medyczne
Razem + 4 miesiące – urlop wypoczynkowy
1
1
1
0,5
1
0,5
0,5
1
2 miesiące
5 dni
5 dni
5 dni
5 dni
5 dni
3 dni
5 dni
5 dni
IV, V
IV, V
III
IV
V
V, VI
V, VI
IV, V
48 miesięcy
III-VI
V, VI
V, VI
IV
IV, V
IV, V
IV
III
III
Umiejętności praktyczne niezbędne do uzyskania w
czasie szkolenia specjalizacyjnego
A. Drobne zabiegi chirurgiczne wykonywane w ramach ostrego
KOD A
(samodzielnie z
dyżuru lub w trybie chirurgii ambulatoryjnej lub jednodniowej,
asystą lub pod
zabiegi diagnostyczne
nadzorem)
wymagana liczba operacji
100
1. Chirurgiczne opracowanie rany
2. Usunięcie cała obcego z rany
3. Nacięcie, drenaż ropnia, ropowicy
4. Zanokcica, zastrzał, paznokieć wrastający-opracowanie chirurgiczne
5. Unieruchomienie złamania
6. Wycięcie znamienia barwnikowego, guzka powłok
7. Usunięcie torbieli podskórnej, kaszaka
8. Wenesekcja naczyń obwodowych
9. Przeszczep skórny/skórno-naskórkowy
10. Wycięcie torbieli pilonidalnej
11. Rozcięcie przetoki okołoodbytniczej
12. Biopsja igłowa lub cienkoigłowa prezskórna
13. Nakłucie stawu
14. Biopsja szpiku
15. Nakłucie i opróżnienie torbieli (ew. z podaniem leku)
16. Inne zabiegi (wymienić jakie)
17. Biopsja szpiku
18. Biopsja odbytnicy
19. Otwarta biopsja guza powłok
20. Trepanobiopsja kości
21 Nakłucie pęcherza moczowego
RAZEM
KOD B LUB C
(pierwsza lub
druga asysta)
100
Razem
200
KOD A
(samodzielnie KOD B LUB C
z asystą lub (pierwsza lub
pod
druga asysta)
nadzorem)
wymagana liczba operacji
10
25
B. Zabiegi w obrębie głowy i szyi
1. Tracheostomia
2. Biopsja cienkoigłowa tarczycy
3. Kręcz szyi
4. Założenie operacyjne centralnego dostępu żylnego (c. Broviaca,
Groshonga) do naczyn szyjnych lub podobojczykowych
5. Założenie operacyjne stałego dostępu do HD (Permcath) lub
chemioterapii (Vascuport) do naczyń szyjnych lub
podobojczykowych
6. Torbiel i przetoka środkowa szyi środkowa, przetrwały przewód
tarczowo-językowy
7. Torbiel i przetoka boczna szyi
8. Resekcja tarczycy częściowa lub całkowita
9. Resekcja przytarczyc
10. Biopsja węzłów chłonnych szyi
11. Operacyjne leczenie urazów czaszkowo-mózgowych (kraniotomia,
trepanacja)
12. Założenie/wymiana zastawki komorowo-otrzewnowej
13. Drenaż zewnętrzny wodogłowia
14. Inne operacje z zakresu neurochirurgii
15. Usunięcie grasicy z dostępu szyjnego
16.
17.
RAZEM
Razem
35
C. Zabiegi w obrębie klatki piersiowej (poza
KOD A
(samodzielnie z
asystą lub pod
nadzorem)
operacjami u noworodków i niemowląt)
wymagana liczba operacji
1. Nakłucie opłucnej, drenaż opłucnej
2. Biopsja guza śródpiersia przedniego/węzłów chłonnych
3. Biopsja guza klatki piersiowej/węzłów chłonnych inna
4. Wycięcie guza klatki piersiowej/śródpiersia
5. Resekcja przerzutu nowotworowego do płuca
6. Wycięcie torbieli bronchogennej/enterogennej w klatce piersiowej
7. Wycięcie sekwestru płucnego
8. Segmentarna resekcja płuca
9. Lobektomia/pulmonektomia płuca
10. Dekortykacja płuca (przez torakotomię lub torakoskopowa)
11. Operacja przepukliny przeponowej przez torakotomię/torakoskopię
10. Wycięcie i zespolenie przełyku
11. Zaopatrzenie przetoki przełykowo-tchawiczej, przełykowo-opłucnowej
12. Zaopatrzenie przetoki oskrzelowo-opłucnowej
13. Torakotomia z powodu krwawienia
14. Operacje wad budowy klatki piersiowej (klatka lejkowata, kurza, z. Polanda)
15. Torakotomia z powodu urazu klatki piersiowej i krwawienia
16. Torakotomia z innego powodu (boczna, sternotomia)
17. Inne operacje w klatce piersiowej
18. Otwarcie klatki piersiowej do dowolnej operacji
19.
20.
21.
RAZEM
KOD B LUB C
(pierwsza lub
druga asysta)
5
Razem
20
25
D. Operacje przepuklin
KOD A
(samodzielnie KOD B LUB C
z asystą lub (pierwsza lub
pod
druga asysta)
nadzorem)
wymagana liczba operacji
1. Operacja przepukliny pachwinowej
2. Operacja przepukliny pępkowej/kresy białej
3. Operacja przepukliny brzusznej - innej (np. po laparotomii)
4. Operacja przepukliny udowej
5. Inne przepukliny
6.
7.
RAZEM
50
50
Razem
100
KOD A (samodzielnie
z asystą lub pod
nadzorem)
50
wymagana liczba operacji
E. Operacje w obrębie jamy brzusznej wykonywane ze wskazań planowych lub nagłych (poza
operacjami u noworodków i niemowląt)
1. Appendektomia, zapalenie wyrostka robaczkowego
2. Resekcja uchyłka Meckela
3. Nakłucie otrzewnej, drenaż otrzewnej przezskórny
4. Założenie cewnika do dializ otrzewnowych
5. Resekcja odcinkowa jelita cienkiego odcinkowa z zespoleniem
6. Resekcja odcinkowa jelita grubego z zespoleniem
7. Wyłonienie przetoki jelitowej (ileostomia, kolostomia)
8. Zamknięcie przetoki jelitowej (ileostomia, kolostomia)
9. Operacja niedrożności przewodu pokarmowego (zrosty, wgłobienie, skręt, niedokonany zwrot i in.)
10. Wycięcie torbieli krezki, sieci, zdwojenia przewodu pokarmowego
11. Gastrostomia
12. Pyloroplastyka lub pyloromiotomia (z innych wskazan niż pylorostenoza)
13. Fundoplikacja żołądka
14. Ezofagomyotomia w achalazji przełyku
15. Wycięcie pęcherzyka żółciowego
16. Operacja torbieli przewodu żółciowego wspólnego
17. Inne operacje na drogach zółciowych
18. Hemikolektomia, całkowita kolektomia
19. Inne zespolenia przewodu pokarmowego (wymienić)
20. Operacja radykalna choroby Hirschsprunga i innych zaburzeń unerwienia jelita
21. Splenektomia częściowa lub całkowita w trybie planowym
22. Operacja urazowego uszkodzenia śledziony (splenektomia całkowita, częściowa, zaopatrzenie rany śledziony)
23. Operacj trzustki ( drenażu wewnętrznego trzustki, resekcja trzustki z przyczyn nie nowotworowych)
24. Operacja urazowego uszkodzenia trzustki - drenaż torby sieciowej
Operacja urazowego uszkodzenia trzustki resekcja częściowa trzustki
Operacja drenażu wewnętrznego torbieli rzekomej trzustki (operacja Jurasza, inna operacja drenująca torbiel rzekomą trzustki)
25. Wycięcie lub zniszczenie zmiany nienowotworowej w wątrobie (torbiel, ropień…), fenestracja torbieli
26. Operacja urazowego uszkodzenia wątroby (packing, zeszycie rany wątroby)
Operacja urazowego uszkodzenia wątroby - częściowa resekcja wątroby
27. Laparotomia zwiadowcza z powodu podejrzenia urazu narządów jamy brzusznej (śledziona, wątroba, trzustka, nerka, jelito, żoładek,
pęcherz moczowy, moczowód, winna laparotomia zwiadowcza po urazie brzucha)
28. Operacja Sugiury (transekcja przełyku, podwiązanie z. żołądkowej lewej, splenektomia)
29. Inne operacje (wymienić jakie)
30. Otwarta/laparoskopowa biopsja guza jamy brzusznej
31. Limfadenektomia w jamie brzusznej, przestrzeni zaotrzewnowej, miednicy
32. Częściowa resekcja wątroby wraz z guzem (hepatoblastoma/hepatocarcinoma, sarcoma, hamartoma, inne guzy wątroby)
33. Resekcja guza nadnercza (neuroblastoma/ca nadnercza/pheochromocytoma)
34. Resekcja guza trzustki (pancreatoblastoma, adenoca, guz Frantza, GEP
35. Biopsja igłowa guza jamy brzusznej/klatki piersiowej tkanek miękkich
36.
Neuroblastoma pozanadnerczowe w jamie brzusznej, miednicy (zaotrzewnowe)
KOD B LUB C
(pierwsza lub
druga asysta)
150
Razem
200
E. Operacje u noworodka i niemowlęcia
KOD A
KOD B LUB C
(samodzielnie z
(pierwsza lub druga
asystą lub pod
asysta)
nadzorem)
10
40
wymagana liczba operacji
1. Wrodzone zarośnięcie przełyku
2. Wrodzone zarośnięcie XII-cy
3. Wrodzone zarośnięcie jelita cienkiego lub grubego z zespoleniem jelitowym
4. Przepuklina przeponowa
5. Laparotomia w zespołach z martwicą jelita: NEC, SIP, skręt, smółkowe zapalenie otrzewnej (ew. drenaz przezskórny
otrzewnej)
6. Wrodzone wytrzewienie lub przepuklina pępowinowa
7. Wycięcie guza krzyżowo-ogonowego
8. Niedrożność smółkowa jelita, wytworzenie stomii na jelicie cienkim
9. Niedokonany zwrot jelit, operacja Ladda
10. Nabyta niedrożność przewodu pokarmowego, laparotomia, rozdzielenie zrostów
11. Wytworzenie przetoki na żołądku, jelicie cienkim lub grubym ze wskazań innych niż w martwicy jelita)
12. Pyloromyotomia
13. Fundoplikacja żołądka
14. Zamknięcie przetoki jelitowej (stomii)
15. Operacja radykalna w chorobie Hirschsprunga przezbrzuszna
16. Operacja radykalna w chorobie Hirschsprunga - przezodbytnicza (TEPT)
17. Wrodzone zarośnięcie odbytu -operacja definitywna
18. Torbielowatość płuc, rozedma płatowa, sekwestracja (resekcja tkanki płucnej), inna torakotomia
19. Operacja przepukliny oponowo-rdzeniowej, oponowej i oponowo-mózgowej
20. Wodogłowie, odbarczenie operacyjne, implantacja zbiornika Rickhama, zastawki komorowo-otrzewnowej
21. Operacje dróg żółciowych (rewizja, niedrożność, rekonstrukcja)
22. Torbiel, guzy jajnika
23. Plastyka miedniczkowo-moczowodowa
24. Operacja wynicowanego pęcherza moczowego
25. Operacja wynicowanego steku
26. Skręt jądra
27. Przepuklina pachwinowa u niemowlęcia < 3 mż
28. Wyciąg plastrowy w złamaniach kości długich
29. Operacyjne zaopatrzenie urazu okołoporodowego (wpisać jaki rodzaj operacji)
30. Guz wątroby - resekcja
31. Guz nerki - resekcja
32. Guz nadnercza
33. Guz klatki piersiowej
34. Inne guzy nie wymienione
35. Inne operacje
Razem
50
F. Operacje i zabiegi urologiczne (poza operacjami u
KOD B LUB C
KOD A (samodzielnie z
(pierwsza lub
asystą lub pod
druga asysta) 70%
nadzorem)
spektrum operacji
noworodków i niemowląt)
wymagana liczba operacji
1. Operacje plastyczne w spodziectwie i innych schorzeń cewki moczowej i prącia
2. Usunięcie nerki całkowite lub częściowe
3. Biopsja otwarta nerki
4. Operacja wodniaka jądra, wodniaka powrózka nasiennego
5. Operacja żylaków powrózka nasiennego
6. Zabiegi przeciwodpływowe moczowodów (operacyjne i endoskopowe)
7. Plastyka połączenia miedniczkowo-moczowodowego, plastyka moczowodu
8. Wesikostomia i inne otwarte zabiegi na pęcherzu moczowym
9. Kamica dróg moczowych, leczenie operacyjne i endoskopowe
10. Nadpęcherzowe odprowadzenie moczu: nefrostomia, ureterocutaneostomia, przetoka Bruckera
11. Augmentacja pęcherza, pęcherz jelitowy, przetoka Mitroffanowa,
12. Cystostomia
13. Poszukiwanie jądra niebadalnego
14. Zaburzenia cielesno-plciowe - zabiegi operacyjne i diagnostyczne
15. Orchidektomia nieonkologiczna, wszczepienie protezy jądra
16. Orchidopeksja i fiksacja jądra
17. Inne operacje na nerce (np.. uraz, biopsja, rozdzielenie nerki podkowiastej, torbiel nerki)
18. Rewizja nerki, moczowodu po urazie
19. Rewizja moszny z powodu objawów "ostrej moszny" (skręt jądra, prydatka jądra, ostry wodniak,
itp..)
20. Wycięcie, fenetsracja torbieli jajnika
21. Ovariektomia nieonkologiczna
22. Plastyka napletka, obrzezanie
23. Operacja kloaki lub zatoki moczowo-płciowej
24. Usunięcie nerki z guzem (nefroblastoma/rak/inny guz nerki
25. Usunięcie guza jądra
26. Resekcja guza jajnika(teratoma, guzy germinalne, carcinoma)
27. Inne operacje w układzie moczowym
RAZEM
30
30
Razem
60
G. Operacje z zakresu chirurgii plastycznej
KOD A
(samodzielnie z
asystą lub pod
nadzorem)
wymagana liczba operacji
1. Wady rozszczepowe podniebienia i wargi
2. Palcozrost, palce dodatkowe
3. Plastyka blizn
4. Wycięcie olbrzymich znamion (wymagające plastyki, przeszczepu itp..)
5. Wycięcia zmian naczyniowych powłok
6. Operacja ginekomastii
7. Korekcja odstających uszu
8. Wszczepienie ekspanderów
9. Rekonstrukcje ubytków powłok
10. Plastyka odleżyn
11. Guzki łagodne gruczołu piersiowego
12. Plastyka z przeszczepem skórno-naskórkowym
13. Opracowanie rany oparzeniowej/nekrektomia
14. Przeszczep skórny/skórno-naskórkowy na ranę oparzeniową
15. Inne operacje (wymienić jakie)
16.
RAZEM
25
KOD B LUB C
(pierwsza lub
druga asysta)
Razem
25
H. Operacje, zabiegi, udział w leczeniu dzieci z
KOD A
(samodzielnie KOD B LUB C
zakresu chirurgii narządu ruchu i
z asystą lub (pierwsza lub
pod
druga asysta)
traumatologii
nadzorem)
wymagana liczba operacji
50
1. Złamania kości i zwichnięcia - repozycja zamknięta
2. Złamania kości - leczenie wyciągowe
3. Złamania kości - leczenie operacyjne (włącznie z przezskórną
stabilizacją i stabilizacją zewnętrzną
4. Operacje naprawcze mięśni/ścięgien/nerwów
5. Amputacje
6. Wycięcie wyrośli chrzęstno kostnych, torbieli kości
7. Wycięcie gangliona
8. Operacje wad stóp
9. Operacje w zapaleniach kości i stawów (drenaż, itp..)
10. Artroskopie)
11. Inne operacje (wymienić jakie)
12. Resekcja guza kości
13. Leczenie zachowawcze urazów narządów jamy brzusznej/klatki
piersiowej
14. Leczenie zachowawcze urazów czaszkowo-mózgowych
RAZEM
Razem
50
I. Operacje z zakresu chirurgii onkologicznej - wykazać te
operacje w odpwoiednich tabelach w zależnosci od
lokalizacji - nie sumują się z pozostałymi zabiegami
wymagana liczba operacji
1. Otwarta/laparoskopowa biopsja guza jamy brzusznej
2. Limfadenektomia w dowolnej lokalizacji
3. Otwarta biopsja guza powłok
4. Trepanobiopsja kości
5. Pobranie wycinka guza śródpiersia, pobranie węzłów chłonnych śródpiersia (przez
torakotomię, sternotomię lub torakoskopowo)
6. Resekcja guza klatki piersiowej, śródpiersia
7. Resekcja przerzutu nowotworowego do płuca
8. Resekcja częściowa, całkowita płuca wraz z guzem
9. Częściowa resekcja wątroby wraz z guzem (hepatoblastoma/hepatocarcinoma, sarcoma,
hamartoma, inne guzy wątroby)
10. Nefroblastoma/rak nerki
11. Resekcja guza nadnercza (neuroblastoma/ca nadnercza/pheochromocytoma)
12. Resekcja guza jajnika(teratoma, guzy germinalne, carcinoma)
13. Orchidektomia z powodu guza jądra
14. Resekcja/biopsja guza tkanek miękkich
15. Resekcja guza trzustki (pancreatoblastoma, adenoca, guz Frantza, GEP
16. Biopsja igłowa guza jamy brzusznej/klatki piersiowej tkanek miękkich
17. Neuroblastoma pozaadnerczowe w jamie brzusznej (zaotrzewnowe)
18. Resekcja guza kości
19. Strumektomia z powodu nowotworu tarczycy
20.
21.
RAZEM
KOD A
(samodzielnie z
asystą lub pod
nadzorem)
KOD B LUB C
(pierwsza lub
druga asysta)
40
J. Elementy chirurgii naczyniowej
KOD A
(samodzielnie KOD B LUB C
z asystą lub (pierwsza lub
pod
druga asysta)
nadzorem)
1. Wytworzenie przetoki tętniczo-żylnej do hemodializ
5
2. Operacja wrodzonej lub nabytej przetoki tętniczo-żylnej
3. Zeszycie/zespolenie naczynia po urazach naczyń
4. Opearacja tętniaka rzekomego
5. Operacja żylaków kończyn dolnych
6. Zabiegi przeznaczyniowe, hybrydowe (endowaskularne)
7. Zespolenia w układzie żylnym (wrotno-systemowe itp.)
8. Przeszczepienie narządu (wątroba, nerka, jelito, serce, płuco)
9. Plastyka tętnicy nerkowej, innej z powodu zwężenia
10. Wenesekcja, arteriosekcja, kaniulacja naczyń centralnych
11. Inne operacje na naczyniach
RAZEM
Razem
5
K. Endoskopie: zabiegi diagnostyczne i lecznicze
KOD A
(samodzielnie KOD B LUB C
z asystą lub (pierwsza lub
pod
druga asysta)
nadzorem)
wymagana liczba operacji
1. Esofago-gastro-duodenoskopia
2. Rekto-sigmoido-kolonoskopia
3. Bronchoskopia
4. Cystoskopia, ureteroskopia
5. Artroskopia
RAZEM
20
Razem
20
L. Operacje wymienione wcześniej - wykonane
technikami mało-inwazyjnymi (wykazać te operacje
w odpowiednich tabelach w zależnosci od lokalizacji
- nie sumują się z pozostałymi zabiegami!!!)
KOD A
KOD B LUB C
(samodzielnie z
(pierwsza lub
asystą lub pod
druga asysta)
nadzorem)
wymagana liczba operacji
Operacje wykonane metodą laparoskopową wymienić rodzaje i liczby
5
20
5
15
0
5
1. Appendektomia
2.
3.
4.
5.
6.
Operacje wykonane metodą torakoskopową
1.
2.
3.
4.
5.
RAZEM
Razem
Ł. Operacje wykonane na stażach poza
KOD A
KOD B LUB C
(samodzielnie z
(pierwsza lub
asystą lub pod
druga asysta)
nadzorem)
ośrodkami chirurgii dziecięcej
a. Chirurgia ogólna
45
b. Torakochirurgia
15
c. Neurochirurgia
10
d. Chirurgia naczyniowa
10
RAZEM
Razem
80
Umiejętności praktyczne niezbędne do
uzyskania w czasie szkolenia specjalizacyjnego
 Wymagania łączne
 Udział w co najmniej 850 operacjach
 Wykonanie jako operator co najmniej 245 operacji
 Asysta do co najmniej 605 operacji
Uwagi rezydentów do szkolenia specjalizacyjnego
ankieta przeprowadzona w czasie I Konferencji Naukowo-Szkoleniowej dla Rezydentów
UWAGI
KOMENTARZ
Udział we wszystkich zabiegach z
programu niemożliwy
Konstrukcja nowego programu oraz szkolenia ma to umożliwić, znacznie rośnie
odpowiedzialność kierownika ośrodka akredytowanego i kierownika specjalizacji
Powrót specjalizacji dwustopniowych To jest niemożliwe w świetle obowiązujących przepisów
Nie ma takiego pojęcia – są nadspecjalizacje, warto zawsze je zdobywać , podobnie jak
drugą specjalizację. Zdobywanie szczególnych umiejętności i wiedzy można realizować
Stworzenie podspecjalizacji w chirurgii bez formalnego tworzenia podspecjalizacji, które są niebezpiecznym wstępem do podziału
dziecięcej
specjalizacji
W nowym programie znacznie wzrośnie odpowiedzialność ośrodków akredytowanych –
Brak oceny postępów w kształceniu
obowiązkowa coroczna analiza realizacji programu – w tym ocena ośrodka przez
(feedback)
rezydenta
Zmniejszenie liczby procedur
operacyjnych
Liczba procedur musi stanowić być adekwatne minimum wobec zakresu specjalizacji,
wydaje się w obecnej propozycji duża, ale możliwa do realizacji
Zbyt duża przepaść między
poszczególnymi ośrodkami
Rozwiązaniem jest tworzenie konsorcjów szkoleniowych i staże w różnych ośrodkach
Nieregularnie uzupełniana strona
internetowa
Jeśli chodzi o stronę Konsultanta Krajowego to prawda, poprawię się
Za dużo osób specjalizujących się
Konieczna jest racjonalizacja specjalizujących się wobec potrzeb i możliwości
późniejszego zatrudnienia – zrobimy w 2014 roku taką analizę z perspektywą na 5-10 lat
Więcej kursów
W nowym programie większa liczba kursów i staży z racjonalizacją czasu ich trwania
– skrócenie staży w oddziałach niezabiegowych
Rezygnacja z egzaminu ustnego
Rotacja – ośrodki kliniczne i
"peryferyjne"
Niemożliwa, nie ma innej możliwości realnej oceny przygotowania lekarza do
samodzielnej pracy, jego wiedzy i umiejętności jej wykorzystania
To przewiduje nowy program specjalizacji oraz tworzenie konsorcjów szkoleniowych
Priorytety w działaniach dotyczących
szkolenia specjalizacyjnego

Starania o powrót do specjalizacji jednomodułowej i oddzielenie od modułu z
chirurgii ogólnej
 Stałe podnoszenie poziomu kształcenia specjalistycznego




Tworzenie konsorcjów szkoleniowych z udziałem oddziałów o niższym stopniu
referencyjności




racjonalizacja liczby kształconych specjalistów w stosunku do potrzeb i możliwości
zatrudnienia
zapewnienie jak najwyższego standardu szkolenia specjalizacyjnego
zwiększenie
wprowadzenie zasady określenia na początku szoklenia planu przebiegu specjalizacji dla
każdego rezydenta
zapewnienie możliwości przypisywania rezydentów do oddziałów o niższym stopniu
referencyjności w ramach konsorcjów szkoleniowych
zapewnienie w ramach szkolenia rotacyjnych staży odbywanych w określonej kolejności
w oddziałach zapewniających realizację danego etapu i zakresu szkolenia przewidzianego
w danym okresie specjalizacji
Organizacja regularnych kursów doszkalających dla specjalistów, itp..
Możliwe scenariusze przyszłości chirurgii
dziecięcej w Polsce
 Scenariusz 1 – centralizacja chirurgii dziecięcej
 systematyczne ograniczanie liczby oddziałów chirurgii
dziecięcej
 pozostawienie oddziałów specjalistycznych w dużych ośrodkach
 ograniczenie szkolenia specjalizacyjnego
 przejęcie podstawowej opieki chirurgicznej w „terenie”
przez chirurgów ogólnych oraz poradnie chirurgii dziecięcej
 Scenariusz 2 – zachowanie aktualnej struktury
organizacyjnej chirurgii dziecięcej
 racjonalizacja liczby i lokalizacji oddziałów w poszczególnych
regionach Polski
 wprowadzenie referencyjności oddziałów
 zaplanowanie i zapewnienie odpowiedniej liczby szkolonych
specjalistów
Priorytety w działaniach na rzecz rozwoju
chirurgii dziecięcej
 Utrzymanie szerokiego zakresu kompetencji w chirurgii dziecięcej
 Utworzenie sieci centrów urazowych dziecięcych z wiodącą rolą
oddziałów chirurgii dziecięcej
 Racjonalizacja i utrzymanie odpowiedniej liczby oddziałów
chirurgii dziecięcej
 Wspieranie działań mających na celu wdrożenie referencyjności w
chirurgii dziecięcej
 Starania o właściwe finansowanie świadczeń z zakresu chirurgii
dziecięcej


dostępność do jak najszerszego spektrum świadczeń
jak najlepsze finansowanie, odpowiadające kosztom i referencyjności
ośrodków
 Stałe wdrażanie postępu technologicznego do chirurgii dziecięcej

techniki mało inwazyjne, wideochirurgia, robotyzacja, itp.
Zapewnienie jak najlepszej dostępności do świadczeń
z zakresu chirurgii dziecięcej w całej Polsce
 Wyrównanie dostępności do świadczeń w poszczególnych
regionach
 Zwiększenie możliwości wykonywania świadczeń z zakresu
chirurgii dziecięcej o niedostatecznej dostępności
 Zmiany naczyniowe
 Wady rozszczepowe części twarzowej czaszki
 Chirurgia plastyczna i rekonstrukcyjna
 Chirurgia dróg oddechowych
Podsumowanie
 Przyszłość chirurgii dziecięcej zależy od nas
wszystkich:
 Przyszłością są młodzi lekarze rozpoczynający
kształcenie specjalistyczne – jak oni będą szkoleni,
taka będzie chirurgia dziecięca
 po grudniowej Konferencji Naukowej Rezydentów jestem
optymistą w tej kwestii
 Rolą nadzoru specjalistycznego, PTCHD i opiekunów
„młodzieży” jest zapewnienie
 odpowiednich rozwiązań systemowych dla chirurgii dziecięcej
na przyszłość
 utrzymania wysokiego poziomu etycznego w środowisku
poprzez odpowiednie wzorce osobowe
 właściwego szkolenia młodych specjalistów
Pozdrawiam organizatorów i wszystkich
uczestników warsztatów i życzę owocnych
obrad oraz jak najlepszych warunków
narciarskich
Piotr Kaliciński

Podobne dokumenty