CHARAKTERYSTYKA PRODUKTU LECZNICZEGO

~
As;esnqi PrclcWOw Lec:znic2ych
WyifiiJtJ~i
PIodukWlw~
~.~.u,Q3.736~
REGOH: 015249661
CHARAKTERYSTYKA
PRODUKTU LECZNICZEGO
SPRAWDZONO
POD WZGL~DEM
MERYTORYCZNYlll
rr
2009 -12- 07
Kapsulka twarda (rozmiar 0) z nieprzezroczystym wieczkiem i korpusem barwy
pomarailczowej, z nadrukiem "G 400" zar6wno na wieczkujak i na korpusie, wykonanym
czarnym jadalnym tuszem.
Gabapentyna jest wskazana jako lek wspomagaj'lcy w leczeniu napad6w cz~sciowych,
kt6re s'llub nie sc\.wt6mie uog6lnione, u doroslych i dzieci w wieku 6 lat i starszych
(patrz punkt 5.1).
Gabapentyna jest wskazana w monoterapii napad6w cz~sciowych, kt6re s'llub nie sc\.
wt6mie uog6lnione, u doroslych i mlodziezy w wieku 12 lat i starszej.
Obwodowy b61 neuropatyczny
Gabapentyna jest wskazana w leczeniu obwodowego b6lu neuropatycznego, np. bolesnej
neuropatii cukrzycowej oraz nerwob61u po przebytym p61pascu u doroslych.
Gabapentyn~ mozna przyjmowa6 niezaleznie od posilk6w i nalezy jC\.polykac w calosci,
popijaj'lc odpowiedni'l ilosciC\.plynu (np. szklank'l wody).
z..-
lkZIld Ae;Benql ~
~~i~~
w.
I.Jcznicz)'ch
41, 03-131Wnawa
REOON: 01524.1
W celu indywidualnego dostosowania dawki nalezy stosowae kapsulki 100 mg, 300 mg i
400 mg. Do stosowania jako dawk~ podtrzymuj,\:c,\:dost~pny jest produkt leczniczy
Neuran 800 w postaci tabletek powlekanych 800 mg.
Dla wszystkich wskazan schemat ustalania dawki w przypadku rozpoczynania leczenia
opisano w tabeli 1. Schemat ten zaleca si~ u doroslych i mlodziezy w wieku 12 lat i
starszej. Instrukcje dotycz,\:ce dawkowania u dzieci w wieku ponizej 121at podano w
osobnym podpunkcie w dalszej cz~sci niniejszego punktu.
Padaczka zwykle wymaga dlugotrwalego leczenia. Dawkowanie ustala lekarz prowadz,\:cy
w zaleznosci od indywidualnej tolerancji i skutecznosci. Jezeli w ocenie klinicysty istnieje
potrzeba zmniejszenia dawki, odstawienia leku lub zast'lPienia go innym produktem
leczniczym, nalezy to czynie stopniowo przez minimum tydzien.
W badaniach klinicznych skuteczny zakres dawek wynosil od 900 do 3600 mg/dob~.
Leczenie mozna rozpocz,\:e od zwi~kszania dawki w spos6b opisany w tabeli 1 lub
podaj,\:c 300 mg trzy razy na dob~ w dniu 1. Nastltpnie, zaleznie od indywidualnej
odpowiedzi pacjenta na lek i tolerancji, dawk~ mozna zwi~kszae 0 300 mg/dob~ co 2-3
dni do maksymalnej dawki 3600 mg/doblt. U niekt6rych pacjent6w wskazane moze bye
wolniejsze zwi~kszanie dawki gabapentyny. Minimalny czas do osiqgni~cia dawki
1800 mg/dob~ wynosi jeden tydzien, do dawki 2400 mg/dob~ -l'\:cznie 2 tygodnie, a do
dawki 3600 mg/dobl( -l'lcznie 3 tygodnie. Dawki do 4800 mg/dobl( byly dobrze
tolerowane w dlugoterminowych otwartych badaniach klinicznych. Calkowita dawka
dobowa powinna bye podzielona na trzy pojedyncze dawki, przy czym, aby zapobiec
napadom przelomowym maksymalny odstltP czasowy pomiltdzy dawkami nie powinien
bye dluzszy niz 12 godzin.
Dzieci w wieku 6 tat i starsze:
Dawka pocz,\:tkowa powinna wynosie od 10 do 15 mg/kg mc.ldobl(, a dawka skuteczna
osi~ana jest przez stopniowe zwiltkszanie dawki przez okres okolo trzech dni. Skuteczna
dawka gabapentyny u dzieci w wieku 61at i starszych wynosi 25 do 35 mg/kg mc.ldob~.
Dawki do 50 mg/kg mc.ldob~ byly dobrze tolerowane w dlugoterminowym badaniu
klinicznym. Calkowita dawka dobowa powinna bye podzielona na trzy pojedyncze dawki,
przy czym maksymalny odst~p pomi~dzy dawkami nie powinien bye dluzszy niz 12
godzin.
Nie jest konieczne monitorowanie st~zenia gabapentyny w osoczu w celu optymalizacji
leczenia gabapentyn,\:. Ponadto, gabapentyna moze bye stosowana w skojarzeniu z innymi
lekami przeciwpadaczkowymi bez obawy 0 zmiany st~zenia w osoczu gabapentyny lub
st~zenia w surowicy innych lek6w przeciwpadaczkowych.
um,:t Rejesraq;
ProdUrtOw
L.eczniczych
~~j~~
ul. ~
.,, 03-138 WIrmwa
RE~:0152.9601
Leczenie mozna rozpoczete od zwi~kszania dawki w spos6b opisany w tabeli 1. Leczenie
mozna r6wniez rozpoczete od podania 900 mg/dob~ w trzech r6wnych dawkach
podzielonych. Nast~pnie, w zaleznosci od indywidualnej odpowiedzi pacjenta na lek i
tolerancji, dawk~ mozna zwiltkszae 0 300 mg/dob~ co 2-3 dni do maksymalnej dawki
3600 mg/dob€(. U niekt6rych pacjent6w wskazane moze bye wolniejsze zwi€(kszanie
dawki gabapentyny. Minimalny czas do osicmniltcia dawki 1800 mg/dob€( wynosi tydzien,
do dawki 2400 mg/dob~ - letcznie 2 tygodnie, a do dawki 3600 mg/dob~ - letcznie 3
tygodnie.
Nie oceniano w badaniach klinicznych przez okres dluzszy niz 5 miesi€(cy skutecznosci i
bezpieczenstwa stosowania leku w leczeniu obwodowego b61u neuropatycznego, takiego
jak bolesna neuropatia cukrzycowa czy nerwob61 po przebytym p61pascu. Jezeli pacjent
wymaga podawania leku przez okres dluzszy niz 5 miesi€(cy w leczeniu obwodowego
b61u neuropatycznego, lekarz prowadzetcy powinien ocenie stan kliniczny pacjenta i
koniecznose stosowania dodatkowego leczenia.
U pacjent6w w zlym stanie og61nym, tzn. z ma1etmaset ciala, u pacjent6w po przeszczepie
narzetd6w itd., dawk~ nalezy zwi~kszae wolniej, stosowae mniejsze dawki albo wydluzye
odst~p pomi~dzy kolejnym zwi~kszeniem dawki.
Ze wzglltdu na pogarszajetcet si€(z wiekiem czynnose nerek, u os6b w podeszlym wieku
moze bye konieczne dostosowanie dawki (patrz tabela 2). Sennose, obrz€(ki obwodowe i
astenia moget cz€(sciej wystltpowac u pacjent6w w podeszlym wieku.
Zaleca si~ dostosowanie dawkowania u pacjent6w z zaburzeniem czynnosci nerek w
spos6b opisany w tabeli 2 i (lub) poddawanych hemodializie. W celu zgodnego z
zaleceniami dawkowania, u pacjent6w z zaburzeniem czynnosci nerek moget bye
stosowane kapsulki zawierajetce 100 mg gabapentyny.
Tabela 2
DA WKOWANIE GABAPENTYNY U DOROSL YCH W ZALEZNOSCI OD
CZYNNOSCINEREK
Klirens kreatyniny (mllmin)
Calkowita dawka dobowaa (mg/dob~)
~80
900-3600
50-79
600-1800
30-49
300-900
15-29
150"-600
<15c
150b-300
~
Rejesraqi ~
Laczniczych
Wytr:ii1fI~)thi PmD~
lA. ~
41, Q3..73i wnuwa
REGON: 0152 ••
a) Calkowita dawka dobowa powinna bye podawana w trzech dawkach podzielonych.
Zmniejszenie dawki stosuje silt u pacjent6w z zaburzeniem czynnosci nerek (klirens
kreatyniny < 79 ml/min).
b) Nalezy podawac 300 mg co drugi dzien.
c) W przypadku pacjent6w z klirensem kreatyniny < 15 ml/min, dawk~ dobowct nalezy
zmniejszyc proporcjonalnie do wartosci klirensu kreatyniny (np. pacjenci z klirensem
kreatyniny wynoszctcym 7,5 mllmin powinni otrzymywae polowlt dawki dobowej
stosowanej u pacjent6w z klirensem kreatyniny wynoszctcym 15 ml/min).
W przypadku pacjent6w z bezmoczem poddawanych hemodializie, kt6rzy nigdy
wczeSniej nie otrzymywali gabapentyny, zalecane jest podawanie dawki nasycajctcej
wynoszctcej 300 do 400 mg, a nastltpnie 200 do 300 mg gabapentyny po kazdych 4
godzinach hemodializy. W dniach pomiltdzy hemodializami nie powinno silt podawac
gabapentyny.
W przypadku pacjent6w z niewydolnoscict nerek poddawanych hemodializie, wielkosc
dawki podtrzymujctcej nalezy ustalic w oparciu 0 zalecenia dotyczctce dawkowania
zawarte w tabeli 2. Opr6cz dawki podtrzymujctcej zaleca silt podawanie 200 do 300 mg po
kazdych 4 godzinach hemodializy.
U pacjent6w, u kt6rych stosowano leki przeciwpadaczkowe w poszczeg6lnych
wskazaniach, odnotowano przypadki mysli i zachowan samob6jczych. Meta-analiza
randomizowanych, kontrolowanych placebo badan lek6w przeciwpadaczkowych r6wniez
wskazuje na niewielkie zwi~kszenie ryzyka mysli i zachowan samob6jczych. Nie jest
znany mechanizm powstawania tego ryzyka, a dostypne dane nie wykluczajct mozliwosci,
ze zwiltkszone ryzyko wystltpuje takze podczas stosowania gabapentyny.
W zwi8cZkuz tym nalezy uwaznie obserwowae, czy u pacjenta nie wystltpujct oznaki mysli
i zachowan samob6jczych i w razie koniecznosci rozwazyc zastosowanie odpowiedniego
leczenia. Pacjent6w (oraz ich opiekun6w) nalezy poinformowae, ze w razie wystctPienia
oznak mysli lub zachowan samob6jczych nalezy poradzic silt lekarza.
Jesli w trakcie leczenia gabapentynct u pacjenta rozwinie silt ostre zapalenie trzustki,
powinno si~ rozwazyc odstawienie gabapentyny (patrz punkt 4.8).
Pomimo braku dowod6w na wystltpowanie napad6w drgawkowych z odbicia po
zastosowaniu gabapentyny, nagle odstawienie lek6w przeciwdrgawkowych u pacjent6w z
padaczkct moze wywolac stan padaczkowy (patrz punkt 4.2).
'
Tak jak w przypadku innych lek6w przeciwpadaczkowych, podczas stosowania
gabapentyny u niekt6rych pacjent6w moze dochodzie do zwi~kszenia cz~stosci napad6w
lub pojawienia si~ nowych rodzaj6w napad6w drgawkowych.
Tak jak w przypadku innych lek6w przeciwpadaczkowych, pr6by odstawienia
jednoczesnie stosowanych lek6w przeciwpadaczkowych u pacjent6w opomych na terapi~,
leczonych wi~cej niz jednym lekiem przeciwpadaczkowym, w celu osi'l,gni~cia
monoterapii gabapentyn<t, maj'l maly odsetek powodzen.
Gabapentyna nie jest uwazana za skuteczny lek w napadach pierwotnie uog6lnionych,
takich jak napady nieswiadomosci i u niekt6rych pacjent6w moze je nawet nasilae. W
zwiqzku z tym, u pacjent6w z napadami mieszanymi, w tym z napadami nieswiadomosci,
gabapentyn~ nalezy stosowac ostroznie.
Nie przeprowadzono systematycznych badan z gabapentyn'l u pacjent6w w wieku 65 lat i
starszych. W jednym badaniu z zastosowaniem podw6jnie slepej pr6by u pacjent6w z
b6lem neuropatycznym sennosc, obrz~ki obwodowe i astenia wyst~powaly u nieco
wi~kszego odsetka pacjent6w w wieku 65 lat i starszych anizeli u pacjent6w mlodszych.
Opr6cz tego, badania kliniczne w tej grupie nie wskazuj<t, aby profil zdarzen
niepoz'ldanych r6znil si~ od profilu zdarzen niepoz'ldanych obserwowanego u mlodszych
pacjent6w.
Nie przeprowadzono wystarczaj'lco dokladnych badan nad wplywem dlugotrwalego
(powyzej 36 tygodni) leczenia gabapentyn'l na procesy uczenia si~, inteligencj~ oraz
rozw6j u dzieci i mlodziezy. Dlatego tez korzysci plyn'lce z dlugotrwalej terapii nalezy
rozpatrywac w kontekscie potencjalnych zagrozen zwi'lzanych z tego typu leczeniem.
Badania laboratoryjne
Podczas p6lilosciowego oznaczania bialka calkowitego w moczu testem paskowym,
mozliwe jest uzyskiwanie falszywie dodatnich wynik6w. Dlatego tez zaleca si~
weryfikowanie dodatniego wyniku testu paskowego metodami opartymi na innych
zasadach analitycznych, np. metod'l biuretow<t, turbidymetryczn'llub metodami wiqzania
barwnika, albo tez oznaczac ten parametr od razu inn'l metod'l.
W badaniu u zdrowych ochotnik6w (n=12), kiedy 2 godziny przed podaniem 600 mg
gabapentyny w kapsulce podawano 60 mg morfiny w kapsulce 0 kontrolowanym
uwalnianiu, srednia wartose AVe gabapentyny zwi~kszyla si~ 0 44% w por6wnaniu do
wartosci Ave gabapentyny podawanej bez morfiny. Z tego wzgl~du pacjent6w nalezy
uwaznie obserwowac pod k'ltem objaw6w zahamowania czynnosci OUN, takichjak
sennosc, a dawk~ gabapentyny lub morfiny odpowiednio zmniejszac.
Nie stwierdzono interakcji gabapentyny z fenobarbitalem, fenytoin<t, kwasem
walproinowym czy karbamazepin'l.
Farmakokinetyka gabapentyny w stanie stacjonarnym u zdrowych ochotnik6w oraz u
pacjent6w z padaczk'l otrzymuj'lcych leki przeciwpadaczkowe jest podobna.
~
Rejestracji Proauktow t.aczniczycn
\~~iProoJktw~
~, ~
.,, 03-73i 'JIIlIrauwa
REGOtf' 015249601
Jednoczesne stosowanie gabapentyny i doustnych srodk6w antykoncepcyjnych
zawierajctcych noretyndron i (lub) etynyloestradiol nie wplywa na farmakokinetyk~ w
stanie stacjonarnym kt6rejkolwiek z tych substancji.
Jednoczesne stosowanie gabapentyny i lek6w zoboj~tniajctcych sok ZOlctdkowy,
zawierajetcych glin i magnez, zmniejsza dost~pnose biologicznct gabapentyny do 24%.
Dlatego tez zaleca si~ przyjmowanie gabapentyny najwczesniej dwie godziny po
zastosowaniu leku zoboj~tniajctcego sok zoletdkowy.
Uwaza si~, ze niewielkie zmniejszenie wydalania gabapentyny przez nerki, jakie
obserwuje si~ podczas jej jednoczesnego stosowania z cymetydyn'l, nie ma znaczenia
klinicznego.
Zagrozenia zwiazane z padaczka oraz og61nie ze stosowaniem lek6w
przeciwpadaczkowych
U potomstwa matek przyjmujetcych leki przeciwpadaczkowe ryzyko wad wrodzonych
zwi~ksza si~ 2 - 3-krotnie. Do najcz~sciej wyst~pujetcych zalicza si~ rozszczep wargi,
wady rozwojowe ukladu kretzenia oraz wady cewy nerwowej. Stosowanie kilku lek6w
przeciwpadaczkowych jednoczesnie moze bye zwiC\:Zanez wi~kszym ryzykiem
wrodzonych wad rozwojowych anizeli monoterapia, dlatego tez wazne jest, aby stosowae
monoterapi~, jesli tylko jest to mozliwe. Kobiety, co do kt6rych istnieje
prawdopodobienstwo zajscia w cietZ~lub kobiety w wieku rozrodczym, powinny otrzymae
porad~ specjalisty, a koniecznoseleczenia przeciwpadaczkowego nale:zy ponownie
rozwazye, gdy kobieta planuje zajscie w cietZ~.Nie powinno si~ nagle odstawiae lek6w
przeciwpadaczkowych, gdyz to moze spowodowae przelomowe napady drgawkowe, kt6re
moget grozie powaznymi konsekwencjami zar6wno dla matki, jak i dziecka. W rzadkich
przypadkach obserwowano op6inienie rozwoju u dzieci urodzonych przez matki z
padaczket. Nie jest mozliwe ustalenie, czy op6inienie rozwoju spowodowane jest
czynnikami genetycznymi, spolecznymi, padaczket u matki czy leczeniem
przeciwpadaczkowym.
Badania na zwierz~tach wykazaly szkodliwy wplyw na rozrodczose (patrz punkt 5.3).
Potencjalne zagrozenie dla czlowieka nie jest znane. Gabapentyny nie powinno si~
stosowae w okresie cictzy, chyba ze potencjalne korzysci dla matki w spos6b oczywisty
przewazajct nad potencjalnym zagrozeniem dla plodu.
Nie stwierdzono, czy przyjmowanie gabapentyny w okresie cietzy zwiC\:Zanejest ze
zwi~kszonym ryzykiem wrodzonych wad rozwojowych u dziecka ze wzgl~du na
istniejctcctpadaczk~ oraz r6wnoczesne stosowanie lek6w przeciwpadaczkowych podczas
kazdej z opisywanych cietZ.
tJmw:f Rejestracjl ProdUd6w l8czniclyctl
\YytriiNlMed',tzn)d\ i~~
~.~"1,O3-736~
REGOH: 0152"960'
Gabapentyna wydzielana jest do mleka matki. Poniewaz wplyw gabapentyny na' nieinowl~
karmione piersiet nie jest znany, podczas podawania tego leku matce karmietcej piersiet
nalezy zachowae ostroznose. Gabapentyna powinna bye stosowana u kobiet karmietcych
piersietjedynie wtedy, gdy korzysci w sposob oczywisty przewazajetnad zagrozeniami.
4.7. Wplyw na zdolnosc prowadzenia pojazd6w mechanicznych i obslugiwania
urz~dzen mechanicznych w ruchu
Gabapentyna wywiera niewielki lub umiarkowany wplyw na zdolnose prowadzenia
pojazdow mechanicznych i obslugiwania urzetdzen mechanicznych w ruchu.
Gabapentyna dziala na osrodkowy uklad nerwowy i moze powodowac sennosc, zawroty
glowy lub inne podobne objawy. Nawetjezeli nasilenie ichjest niewielkie lub
umiarkowane, wymienione dzialania niepozetdane moget bye potencjalnie niebezpieczne w
przypadku pacjentow prowadzetcych pojazdy mechaniczne lub obslugujetcych urzetdzenia
mechaniczne w ruchu. Jest to szczegolnie istotne na poczettku leczenia oraz po
zwi~kszeniu dawki.
Dzialania niepozetdane obserwowane podczas badan klinicznych przeprowadzonych u
pacjentow z padaezket (u ktoryeh stosowano leczenie wspomagajetce i monoterapi~) oraz u
pacjentow z bolem neuropatycznym wymieniono razem w zestawieniu ponizej, wedlug
klasy i cz~stosci ich wystltpowania (bardzo CZltsto(2: 1/10), CZltsto(2: 1/100, <1/10),
niezbyt cZltsto (2: 1/1000, <1/100), rzadko (2: 1110000, <1/1000). Jezeli dzialanie
niepozetdane stwierdzane bylo z roznet CZltstoscietw badaniach klinicznych, wymienione
zostalo w kategorii 0 najwiltkszej z obserwowanych CZltstosciwyst~powania.
W obrltbie kazdej grupy 0 okreSlonej cz~stosci wyst~powania objawy niepozetdane set
wymienione zgodnie ze zmniejszajetcym silt nasileniem.
Zakatenia i zaratenia pasotytnicze
Bardzo cz~sto:
zakazenie wirusowe
CZltsto:
zapalenie plue, zakazenie ukladu oddechowego, zakazenie drog
moczowych, zakazenie, zapalenie ucha srodkowego
Zaburzenia krwi i ukladu chlonnego
CZltsto:
leukopenia
Rzadko:
maloplytkowosc
Zaburzenia ukladu immunologicznego
Rzadko:
reakcje alergiczne (np. pokrzywka)
Zaburzenia metabolizmu i odtywiania
CZltsto:
jadlowstrltt, wzmozone laknienie
Zaburzenia psychiczne
CZltsto:
wrogose, splettanie i labilnosc emocjonalna, depresja, l~k, nerwowose,
zaburzenia myslenia
Rzadko:
omamy
\mtd Rejeslraqi ProcW6w Leczniczych
·.'#ylfiiM~i~~
~. ZIlt*CMU 41,
03-731.,....
~eO~:015249601
Zaburzenia ukladu nerwowego
Bardzo cz~stO:
Cz~stO:
Rzadko:
sennosc, zawroty glowy, ataksja
drgawki, hiperkinezy, dyzartria, arnnezja, drzenie, bezsennosc, b61
glowy, zaburzenia czucia, takie jak parestezje Czyniedoczulica,
zaburzenia koordynacji, oczopl,!-s,WZlllOZOne,
oslabione lub zniesione
odruchy
zaburzenia ruchowe (np. choreoatetoza, dyskinezy, dystonia)
Zaburzenia oka
Cz~sto:
zaburzenia widzenia, takie jak niedowidzenie, podw6jne widzenie
Zaburzenia ucha i blednika
Cz~sto:
Rzadko:
zawroty glowy pochodzenia bl~dnikowego
szumy uszne
Zaburzenia serca
Rzadko:
kolatanie serca
Zaburzenia naczyniowe
Cz~sto:
nadcisnienie t~tnicze, rozszerzenie naczyn
Zaburzenia ukladu oddechowego, klatki piersiowe; i sr6dpiersia
Cz~sto:
dusznosc, zapalenie oskrzeli, zapalenie gardla, kaszel, niezyt nosa
Zaburzenia tolqdka i ;elit
Cz~sto:
Rzadko:
wymioty, nudnosci, zaburzenia dotycz,!-cez~b6w, zapalenie dzi,!-sel,
biegunka, b61brzucha, niestrawnosc, zaparcia, suchosc blony sluzowej
jamy ustnej lub gardla, wzd~cia
zapalenie trzustki
Zaburzenia wqtroby i dr6g t61ciowych
Rzadko:
zapalenie w'!-troby,z6ltaczka
Zaburzenia sk6ry i tkanki podsk6rne;
Cz~sto:
Rzadko:
obrz~k twarzy, plamica opisywana najcz~sciejjako wyst~powanie
siniak6w na skutek uraz6w fizycznych, wysypka, swi,!-d,tr,!-dzik
zesp61Stevensa-Johnsona, obrz«k naczynioruchowy, rumien
wielopostaciowy,lysienie
Zaburzenia miesniowo-szkieletowe
Cz«sto:
i tkanki lqczne;
b6le staw6w, b6le mi«sni, b6le plec6w, drganie mi«sni
Zaburzenia nerek i dr6g moczowych
Cz~sto:
Rzadko:
nietrzymanie moczu
ostra niewydolnosc nerek
Zaburzenia ukladu rozrodczego i piersi
Cz~sto:
impotencja
Zaburzenia og6lne i stany w miejscu podania
Bardzo cz~sto:
uczucie zm~czenia, gor'lczka
Cz~sto:
obrz~ki obwodowe lub uog6lnione, zaburzenia chodu, astenia, b6l, zle
samopoczucie, zesp61 grypopodobny
Rzadko:
objawy odstawienne (glownie l~k, bezsennose, nudnosci, bole, pocenie
si~), bole w klatce piersiowej. Opisywano rowniez nagle zgony z
niewyjasnionych przyczyn, dla kt6rych nie wykazano zwi'lzku
przyczynowo-skutkowego ze stosowaniem gabapentyny.
Badania diagnostyczne
Cz~sto:
zmniejszenie liczby leukocyt6w we krwi, zwi~kszenie masy ciala
Rzadko:
zmiany st~zenia glukozy we krwi u pacjentow z cukrzyq, zwi~kszone
wartosci testow czynnosciowych w'ltroby
Urazy. zatrucia i powiklania po zabiegach
Cz~sto:
przypadkowe urazy, zlamania, otarcia naskorka
Podczas leczenia gabapentyn'l opisywano przypadki ostrego zapalenia trzustki. Zwi'lZek
przyczynowo-skutkowy ze stosowaniem gabapentyny jest niejasny (patrz punkt 4.4).
Zakazenia dr6g oddechowych, zapalenie ucha srodkowego, drgawki i zapalenie oskrzeli
stwierdzano wy1'lcznie w badaniach klinicznych prowadzonych z udzialem dzieci.
Dodatkowo w badaniach klinicznych u dzieci CZltstoobserwowano agresywne zachowania
i hiperkinezy.
Nie zaobserwowano ostrych, zagrazaj'lcego zyciu dzialan toksycznych po
przedawkowaniu gabapentyny w dawce do 49 g. Do objawow przedawkowania nalezaly:
zawroty glowy, podwojne widzenie, niewyraina mowa, sennose, letarg oraz lagodna
biegunka. U wszystkich pacjent6w nast<ijJilopelne wyzdrowienie po zastosowaniu
leczenia wspomagaj'lcego. Zmniejszenie wchlaniania gabapentyny po wiltkszychjej
dawkach moze ograniczae ilose wchloni~tego leku podczas przedawkowania i
minimalizowae tym samym jego dzialania toksyczne.
Chociaz gabapentynlt mozna usun'le z organizmu za pomoc'lhemodializy, dotychczasowe
doswiadczenie wskazuje, ze zabieg taki nie jest zwykle konieczny. Jednakze hemodializa
moze bye wskazana u pacjentow z ci~zk'l niewydolnosci'l nerek.
Nie udalo silt ustalie dawki letalnej gabapentyny pomimo podawania myszom i szczurom
tak duzych doustnych dawek jak 8000 mg/kg mc. Do objawow ostrej toksycznosci u
zwierz'lt zalicza si~ ataksj~, problemy z oddychaniem, opadanie powiek, zmniejszenie
aktywnosci lub pobudzenie.
ump Re;estraqi ~
LeczniczydI
Wy/ftJ1I Medyc:znydliPIoOOkh~,
ul.~ka
.,, 03-731 WIrsz8wa
REGOH:0152"~1
Dokladny mechanizm dzialania gabapentyny nie jest znany.
Gabapentyna pod wzgl~dem budowy chemicznej podobna jest do neuroprzekaznika
GABA (kwas gammaaminomaslowy), lecz jej mechanizm dzialania rozni si~ od
mechanizmu dzialania innych substancji czynnych wchodz'tcych w interakcj~ z synapsami
GABA-ergicznymi, w tym walproinianu, barbituranow, benzodiazepin, inhibitorow
transaminazy GABA, inhibitorow wychwytu GABA, agonistow GABA oraz prolekow
GABA. Badania in vitro, w ktorych wykorzystywano znakowan't radioaktywnie
gabapentyn~, scharakteryzowaly nowe peptydowe miejsce wiqzania w tkance mozgowej
szczura, w tym w obr~bie kory nowej i hipokampa, co moze miec zwiqzek z dzialaniem
przeciwdrgawkowym i przeciwbolowym gabapentyny i jej pochodnych strukturalnych.
Miejsce wi'tzania gabapentyny zostalo zidentyfikowane w obr~bie podjednostki alfa2delta kanalow wapniowych aktywowanych potencjalem.
Gabapentyna w klinicznie znacz'tcych st~zeniach nie willZe si~ w mozgu z innymi
powszechnymi receptorami dla lekow lub neuroprzekaznikow, takimi jak receptory
GABAA, GABAB, receptory benzodiazepinowe, dla glutaminianu, glicyny czy N-metyloD-asparaginianu.
W warunkach in vitro gabapentyna nie wchodzi w interakcje z kanalami sodowymi, w
czym rozni si~ od fenytoiny i karbamazepiny. W niektorych ukladach doswiadczalnych in
vitro gabapentyna cz~sciowo oslabia reakcje na agonist~ glutaminianu N-metylo-Dasparaginian (NMDA), jednak wyl'tcznie w st~zeniach wi~kszych niz 100 ~M, ktorych w
warunkach in vivo nie osi~a si~. Gabapentyna nieznacznie zmniejsza uwalnianie
neuroprzekainikow monoaminowych w warunkach in vitro. Podawanie gabapentyny
szczurom zwi~ksza obrot GABA w kilku obszarach mozgu w sposob podobny dla
walproinianu sodu, choc w innych regionach mozgu. Znaczenie opisanych roznych
dzialan gabapentyny dla efektu przeciwdrgawkowego pozostaje nieustalone. U zwierz'tt
gabapentyna szybko przenika do mozgu i zapobiega napadom wywolywanym
maksymalnymi e1ektrowstrz'tsami, zwi'tZkami chemicznymi wywoluj'tcymi drgawki, w
tym inhibitorami syntezy GABA, oraz w genetycznych modelach padaczki.
Badanie kliniczne dotycz'tce terapii wspomagaj'tcej w napadach cz~sciowych u dzieci w
wieku od 3 do 12 lat wykazalo liczbow't, ale nieznacz'tc't statystycznie roznic~ w 50%
odpowiedzi na leczenie na korzysc grupy gabapentyny w porownaniu z grup't placebo.
Dodatkowe analizy post-hoc (po fakcie) odpowiedzi na leczenie w zaleznosci od wieku
nie wykazaly statystycznie istotnego wplywu wieku, ani jako zmiennej ci~lej, ani
dychotomicznej (grupy wiekowe 3-5 oraz 6-12lat). Dane ze wspomnianych analizposthoc podsumowano w ponizszej tabeli:
o raw w zaleznosci od leczenia i wieku
Placebo
Gabapentyna
4/21 (19,0%)
4/17 (23,5%)
17/99 (17,2%)
20/96 (20,8%)
*Zmodyfikowana popu1acja oceniana wedlug zamiaru leczenia (ang. modified intent-totreat, MITT) zostala okreslona jako wszyscy pacjenci zrandomizowani do badanego
leczenia, kt6rzy poza tym mieli nadajllce si~ do oceny dzienniczki napad6w dost~pne w
ci~u 28 dni, zar6wno w czasie fazy wst~pnej, jak i fazy podw6jnie slepej.
Po podaniu doustnym gabapentyna osi~a maksymalne st~zenie w osoczu po 2 do 3
godzinach. Dost~pnos6 biologiczna gabapentyny (odsetek wchloni~tej dawki) wykazuje
tendencj~ do zmniejszania si~ wraz ze zwi~kszaniem dawki. Bezwzgl~dna dost~pnosc
biologiczna kapsulki 300 mg wynosi okolo 60%. Nie stwierdzono, aby pOZywienie, w tym
dieta bogata w tluszcze, miala klinicznie istotny wplyw na farmakokinetyk~ gabapentyny.
Na farmakokinetyk~ gabapentyny nie ma wplywu jej wielokrotne podawanie. Choc w
badaniach klinicznych st~zenie gabapentyny w osoczu wahalo si~ od 2 ~g/ml do 20 ~g/ml,
st~zenia te nie mialy wartosci predykcyjnej, jezeli chodzi 0 bezpieczenstwo czy
skutecznosc. Parametry farmakokinetyczne podano w tabeli 3.
Podsumowanie srednich parametr6w farmakokinetycznych gabapentyny w stanie
stacjonarnym podczas stosowania leku co 8 godzin (%CV)
Parametr
farmakokinetycZllY
Cmax (~g1ml)
tmax (h)
tl/2 (h)
AVC (0-8)
(~g x hlml)
Ae% (%)
Cmax
tmax
tll2
AVC (0-8)
300 mg
(n = 7)
Srednio
4,02
2,7
5,2
24,8
BD
%CV
(24)
(18)
(12)
(24)
400 mg
(n = 14)
Srednio
5,74
2,1
10,8
34,5
BD
47,2
%CV
(38)
(54)
(89)
(34)
800mg
(n=14)
Srednio
8,71
1,6
10,6
51,4
%CV
(29)
(76)
(41)
(27)
(25)
34,4
(37)
= maksymalne
st~zenie leku w osoczu w stanie stacjonarnym
po kt6rym wyst~powalo maksymalne st~zenie Cmax
= okres p6ltrwania w fazie eliminacji
= pole powierzchni pod krZYWllzaleznosci st~zenia leku w osoczu od
czasu dla okresu od podania leku do 8 godzin po podaniu
= odsetek dawki, kt6ra zostala wydalona w postaci niezmienionej z
moczem od chwili podania leku do 8 godzin po podaniu
= brak danych
= czas,
Gabapentyna nie wi"li:e si~ z bialkami osocza a jej obj~tosc dystrybucji wynosi 57,7 litra.
V pacjent6w z padaczkCb st~zenia gabapentyny w plynie m6zgowo-rdzeniowym stanowill
okolo 20% minimalnych st~zen w osoczu osi~anych w stanie stacjonarnym.
Gabapentyna obecna jest w m1eku kobiet karmillcych piersill.
Nie ma dowod6w na to, ze organizm ludzki metabolizuje gabapentyn~. Nie indukuje ona
w~trobowych oksydaz 0 mieszanej funkcji uczestnicz~cych w metabolizmie lek6w.
Gabapentyna jest usuwana z organizmu w postaci niezmienionej, wyl~cznie przez nerki.
Okres p6ltrwania w fazie eliminacji gabapentyny nie zalezy od dawki i wynosi srednio 5
do 7 godzin.
U pacjent6w w podeszlym wieku oraz u pacjent6w z zaburzon~ czynnosci~ nerek klirens
osoczowy gabapentyny jest zmniejszony. Stala szybkosci eliminacji gabapentyny, klirens
osoczowy oraz klirens nerkowy s~ wprost proporcjonalne do klirensu kreatyniny.
Gabapentyna usuwana jest z osocza przez hemodializ~. U pacjent6w z zaburzon~
czynnosci~ nerek lub poddawanych hemodializie zaleca si~ dostosowanie dawkowania
(patrz punkt 4.2).
Farmakokinetyk~ gabapentyny u dzieci ustalono w grupie 50 zdrowych osobnik6w w
wieku od 1 miesi~ca zycia do 12 lat. St~zenie gabapentyny w osoczu u dzieci w wieku
powyzej 5 lat jest na og6l podobne do stwierdzanego u doroslych przy przeliczeniu dawki
leku w mg/kg mc.
Dost~pnosc biologiczna gabapentyny (odsetek wchloni~tej dawki) zmniejsza si~ wraz ze
zwi~kszeniem dawki, co wplywa na nieliniowosc parametr6w farmakokinetycznych, do
kt6rych zalicza si~ parametr dost~pnosci biologicznej (F), np. Ae%, CLlF, Vd/F.
Wlasciwosci farmakokinetyczne procesu eliminacji (parametry farmakokinetyczne, kt6re
s~niezalezne od wartosci F, na przyklad eLr i t1/2)s~najlepiej opisane przez model
farmakokinetyki liniowej. St~zenia gabapentyny w osoczu w stanie stacjonamym s~
przewidywalne na podstawie danych dotycz~cych podania jednorazowego.
Podczas badail trwaj~cych dwa lata gabapentyna byla podawana z diet~ myszom w
dawkach 200, 600 i 2000 mg/kg mc.ldob~ oraz szczurom w dawkach 250, 1000 oraz 2000
mg/kg mc.ldob~. Jedynie u samc6w szczura, w grupie otrzymuj~cej najwi~ksz~ dawk~,
zaobserwowano statystycznie istotne zwi~kszenie cz~stosci wyst~powania nowotwor6w
trzustki typu p~cherzykowatego. Maksymalne st~zenie leku w osoczu u szczur6w
otrzymuj~cych 2000 mg/kg mc.ldob~ s~ 10 razy wiltksze niz maksymalne st~zenia w
osoczu zanotowane u ludzi otrzymuj~cych dawki 3600 mg na dob~. Nowotwory trzustki
typu pltcherzykowatego zaobserwowane u samc6w szczura charakteryzuj~ silt malym
stopniem zlosliwosci, nie wplywaly na przezywalnosc osobnik6w, nie dawaly przerzut6w,
nie naciekaly okolicznych tkanek i byly podobne do nowotwor6w obserwowanych u
zwierz~t kontrolnych. Znaczenie rozwoju nowotwor6w trzustki typu pltcherzykowatego
l.mIII RlljIInq1 Protit6w
Lacznic:Z)dI
'~~iPlolWlw~
.,. OJ.T3i W!lrazIw8
Ii. ~
RE~'
(l152"l)I)Il1
wyst~puj<\.cychu samc6w szczura dla ryzyka dzialania rakotw6rczego u ludzi jest
meJasne.
Dzialanie mutagenne
Nie wykazano, aby gabapentyna posiadala potencjal genotoksyezny. W standardowyeh
testach in vitro z uzyciem kom6rek bakterii lub ssak6w lek ten nie wykazywal dzialania
mutagennego. Gabapentyna nie powodowala strukturalnych aberracji chromosomalnych
w kom6rkach ssak6w ani w warunkach in vitro, ani in vivo, i nie indukowala powstawania
mikroj<\.derekw szpiku kostnym chomika.
Zaburzenie plodnosci
Nie obserwowano zadnych dzialan niepoz<\.danych, dotycz<\.cychplodnosci czy
rozrodczosci u szczur6w, kt6rym podawano dawki do 2000 mglkg me. (okolo 5-krotnie
wi~kszej od maksymalnej dawki dobowej u czlowieka wyrazonej w mg/m2 pc.).
Gabapentyna nie zwi~kszala cz~stosci wyst~powania wad rozwojowych w por6wnaniu z
kontrol<\.u potomstwa myszy, szczur6w i kr6lik6w w dawkach do odpowiednio 50, 30 i 25
razy wi~kszych niz dobowa dawka u ludzi wynosz<\.ca3600 mg (kt6re to dawki
odpowiadaly czterokrotnosci, fi~ciokrotnosci lub osmiokrotnosci dawki dobowej u
czlowieka wyrazonej w mg/m pc.).
U gryzoni gabapentyna powodowala op6znienie kostnienia w obr~bie kosci czaszki,
kr~g6w, koilczyn przednich i koilczyn tylnych, co wskazywaloby na op6znienie rozwoju
plodowego. Efekty te wyst~powaly, kiedy ci~zarne myszy w okresie organogenezy
otrzymywaly doustnie dawki wynosz<\.ce 1000 lub 3000 mg/kg mc.ldob~ oraz kiedy
szczury otrzymywaly dawki wynosz<\.ce500, 1000 lub 2000 mglkg mc. przed kopulacjq,
podczas kopulacji oraz przez caly okres ci'li:Y. Dawki te odpowiadaj<\.okolo 1- do 5krotnosci dawki u czlowieka wynosz<\.cej3600 mg w przeliczeniu na mg/m2 pc.
Nie stwierdzono dzialania u ci~zarnych myszy, kt6rym podawano dawk~ 500 mg/kg
mc.ldob~ (okolo lh dawki dobowej u czlowieka wyrazonej w mg/m2 pc.).
W badaniu plodnosci i og6lnej rozrodczosci szczur6w obserwowano zwi~kszon<\.cz~stose
wyst~powania wodniaka moczowodu i (lub) wodonercza po dawce wynosz<\.cej
2000 mg/kg mc.ldob~, po dawce wynosz<\.cej 1500 mg/kg mc.ldob~ w badaniu
teratologicznym, oraz po dawce wynosz<\.cej500, 1000 i 2000 mglkg mc.ldob~ w badaniu
okoloporodowym i poporodowym. Znaczenie tych obserwacji nie jest znane, jednak mog<\.
one bye zwi<\.zanez op6znionym rozwojem. Dawki te r6wniez odpowiadaj<\.okolo 1- do 5krotnosci dawki dobowej u czlowieka wynosz<\.cej3600 mg w przeliczeniu na mg/m2 pc.
W badaniu teratogennosci na kr6likach po dawkach wynosz<\.cych60, 300 i 1500 mg/kg
mc.ldob~ podawanych w okresie organogenezy, miala miejsce zwi~kszona cz~stose
wyst~powania utraty plodu. Dawki te odpowiadaj<\.okolo 1/4 do 8-krotnosci dawki
dobowej u czlowieka wynosz<\.cej3600 mg w przeliczeniu na mg/m2 pc.
•••• n_n
uI. ~0WIkI41.
~F.r.o"'· 01524!1601
ZawartoSf: kapsulki:
Mannitol
Skrobia kukurydziana
Talk
Magnezu stearynian
Otoczka kapsulki:
Zelatyna
Tytanu dwutlenek (E 171)
Zelaza tlenek czerwony (E172)
Zelaza tlenek :l6Ity (E172)
Sodu laurylosiarczan
Tusz:
Szelak
Zelaza tlenek czarny (E172)
Potasu wodorotlenek
Woda
Butelka HPDE z bawelnianym wacikiem, zamykana zakr~tk't PP z zabezpieczeniem przed
dziecmi. Opakowania zawieraj'tce 20, 50, 100 i 200 kapsulek twardych.
7. PODMIOT ODPOWIEDZIALNY
DOPUSZCZENIE DO OBROTU
POSIADAJJ\CY POZWOLENIE NA
""""'I"'JI"I
O~736 Wnzawa
Ranbaxy (Poland) Sp. z
ul. Kubickiego 11
02-954 Warszawa
Polska
Tel: (022) 642 07 75
0.0.
9. DATA WYDANIA PIERWSZEGO POZWOLENIA NA DOPUSZCZENIE DO
OBROTU/DATAPRZEDLUZENIAPOZWOLENIA
~.Ob. /)JX)'g
10. DATA ZATWIERDZENIA LUB CZF;SCIOWEJ ZMIANY TEKSTU
CHARAKTERYSTYKI PRODUKTU LECZNICZEGO
. ()I\r,(},
01 Jl~.
OCMJ:J