Numer 56 - Grudzień 2010

Numer 56  Grudzień 2010
PREZENTACJA DODATKU DO RATIO O BRACIACH
Jedenaście – dziesięć – dwadzieścia – dziesięć. Rozpoczynam ten numer „Betlejem”
w sposób zagadkowy. To, co wyżej czytacie nie są to liczby gwarantowanej wygranej na loterii
(lecz możecie je zastosować, jeśli chcecie, poinformujcie mnie jednak w przypadku wygranej!). Liczby te nie
stanowią również numeru telefonicznego Domu Generalnego w Rzymie (ma on 7 cyfr). Jeśli
zapisze się je w formie numerycznej to otrzyma się 11/10/2010 – pewna data. Dla tych spośród
was, którzy używają kalendarza jest bardzo ważne pamiętanie o różnych datach: urodzin bliskich i
przyjaciół, ważnych spotkań i obowiązków do wypełnienia oraz ośmielę się powiedzieć daty
urlopu! 11 października 2010 stał się dla mnie datą bardzo ważną, ponieważ na ten dzień właśnie
było przewidziane moje wystąpienie na Zebraniu Generalnym SAK dotyczące Braci naszego
Stowarzyszenia.
Moja reakcja wobec konieczności wystąpienia na Zebraniu Generalnym była dwojaka:
czułem się zaszczycony, a jednocześnie poddenerwowany! Zaszczycony, ponieważ została
mi dana możliwość zwrócenia się do delegatów obecnych na „forum”, które stanowi najwyższy
organ ustawodawczy naszego Stowarzyszenia; odnośnie tego, co jest drogie memu sercu, czyli
sprawie Braci naszego Stowarzyszenia oraz najnowszemu dokumentowi Sekretariatu Generalnego
ds. Formacji, tzn. dodatkowi do Ratio Institutionis na temat wizji i powołania Braci.
Poddenerwowany, ponieważ chciałem stanąć na wysokości zadania, tym bardziej, że temat został
włączony w kontekst Zjednoczenia Apostolstwa Katolickiego. Początkowo zamierzano,
aby zaaprobowany przez delegatów dokument, został włączony do Ratio Institutionis jako jej
dodatek. Jednakże ustępująca Rada Generalna zdecydowała, że po zatwierdzeniu przez Zebranie
Generalne, dokument powinien stanowić część integralną tekstu Ratio.
Według porządku dnia (11/10/2010) moje wystąpienie było zaplanowane jako pierwsze.
Każdy z uczestników otrzymał kopię tekstu w jednym z języków oficjalnych Stowarzyszenia.
Następnie, po przedpołudniowej kawie, delegaci mieli czas na dyskusje w grupach językowych.
Pierwsza, popołudniowa sesja była przewidziana na relacje sekretarzy grup językowych oraz
ewentualne indywidualne wystąpienia delegatów. W czasie drugiej sesji popołudniowej
przewidziane było głosowanie oraz wnioski końcowe.
Moje wystąpienie trwało około 40 minut. Starałem się w nim wyjaśnić kontekst
dokumentu, w jaki sposób został on przygotowany oraz zobrazować aktualną sytuację braci
w naszym Stowarzyszeniu. Powołując się na treść samego dokumentu przedstawiłem racje,
dla których powinien on być częścią Ratio. W moich końcowych spostrzeżeniach zwróciłem
się do delegatów z prośbą, aby ocenili aktualną sytuację braci naszego Stowarzyszenia oraz starali
się wskazać właściwe rozwiązania. Po moim wystąpieniu był również czas na wysłuchanie opinii
czterech braci, którzy byli obecni jako delegaci na Zebranie.
Cieszę się, że mogę wam powiedzieć, iż moje wystąpienie zostało dobrze przyjęte przez
wszystkich uczestników. Potwierdzeniem tego jest głosowanie delegatów, w wyniku którego
zdecydowana większość poparła wniosek włączenia dokumentu do Ratio, ze wskazaniem na kilka
poprawek. Najżywsze moje wspomnienie tamtego dnia to doświadczenie namacalnej bliskości
dla braci oraz sposób dyskusji w jaki sprawa ta jest podejmowana przez współbraci księży
w Stowarzyszeniu. Niektórzy delegaci dali też osobiste świadectwo wspominając braci z okresu
ich seminarium czy posługi duszpasterskiej.
Na zakończenie, w imieniu członków Generalnego Sekretariatu ds. Formacji, chciałbym
życzyć Wam – czytelnikom „Betlejem” – wszelkiego Bożego błogosławieństwa na czas Bożego
Narodzenia. Niech Bóg, Miłosierdzie Nieskończone, napełni nasze serca radością i pokojem,
abyśmy stali się świadkami jego miłości względem współbraci, naszych bliskich, przyjaciół i tych
wszystkich, których spotkamy w to Boże Narodzenie oraz w Nowym Roku.
Brat Stephen Buckley SAC
San Silvestro, Rzym