Recital Macieja Grzybowskiego

Recital Macieja Grzybowskiego
Konsulat Generalny RP w Montrealu,
16 maja 2012, godz.19:00
Program
Częśd I ( ok.40 min.)
Paweł Mykietyn (ur. 1971) – Cztery preludia (1992)
Witold Lutosławski (1913-1994) – Dwanaście melodii ludowych
Johannes Brahms (1833-1897) – Drei Intermezzi op. 117
Paweł Szymaoski (ur. 1954) – Dwie etiudy (1986)
--------------------------------------Częśd II ( ok.40 min.)
Fryderyk Chopin (1810-1849) – wybór Mazurków
a-moll op. 7 nr 2
e-moll op. 41 nr 1
F-dur op. pośm. 68 nr 3
gis-moll op. 33 nr 1
Claude Debussy (1862-1918) – trzy spośród Preludiów
II: ... Feuilles mortes
VI: ... „General Lavine” – eccentric
VII: ... La terrasse des audiences du clair de lune
Maurice Ravel (1875-1937) – Valses nobles et sentimentales (1911)
Notka biograficzna artysty
Maciej Grzybowski urodził się w Warszawie. Artystyczną działalnośd rozpoczął w
1990 r. Posiada w swoim dorobku nagrania fonograficzne, radiowe i telewizyjne. Występuje
jako solista i kameralista m.in. z Dorotą Anderszewską, Anną Karasioską, Urszula Kryger,
Olgą Pasiecznik, Jadwigą Rappé, Agatą Zubel, Jerzym Artyszem, Andrzejem Bauerem,
Krzysztofem Bąkowskim, Krzysztofem Chorzelskim, Jonathanem Del Marem, Jakubem
Jakowiczem, Jackiem Kaspszykiem, Adamem Klockiem, Adamem Kruszewskim, Jerzym
Maksymiukiem, Wojciechem Michniewskim, Ivanem Monighettim, Markiem Mosiem, Januszem Olejniczakiem, Pawłem
Mykietynem, Wojciechem Rajskim, Håkanem Rosengrenem oraz Kwartetem Camerata, Kwartetem Śląskim, Royal String
Quartet, Orkiestrą AUKSO, Orkiestrą Leopoldinum, NOSPR-em, Orkiestrą Sinfonia Varsovia, Orkiestrą Filharmonii Krakowskiej,
Polską Orkiestrą Radiową, Orkiestrą Symfoniczną Filharmonii Narodowej w Warszawie.
Swoje dzieła dedykowali mu Paweł Mykietyn („Epifora”) i Paweł Szymaoski („Singletrack”). Jest także autorem
fortepianowego utworu „Pezzo Vitcazzo” („Musica vitcaziana”). Czterokrotnie nominowany do Paszportu „Polityki”,
dwukrotnie do nagrody Fryderyk.
Dorobek artystyczny
1991-1992
Współpracował z orkiestrą Sinfonia Varsovia pod batutą takich mistrzów, jak Jan Krenz, Witold Lutosławski, Krzysztof Penderecki,
Grzegorz Nowak.
1992
Zdobył Nagrodę Główną i Nagrodę Specjalną na I Konkursie Muzyki XX wieku dla Młodych Wykonawców zorganizowanym w Warszawie
przez Polskie Towarzystwo Muzyki Współczesnej.
1996-2000
Wespół z Justyną Rekśd-Raubo był kierownikiem artystycznym stołecznego cyklu koncertowego „NONSTROM prezentuje”.
1997
Uznany za Indywidualnośd Roku występuje na specjalnym koncercie Programu I TVP.
1992-2005
Członek zespołu NONSTROM, z którym w 1998 roku zdobył Nagrodę Specjalną na IV Międzynarodowym Konkursie Muzycznym w
Düsseldorfie.
2003/2004
Dzięki zaangażowaniu i zapałowi prof. Michała Bristigera doprowadził do wykonania ponad 100 minut muzyki fenomenalnego,
zapomnianego, a uznanego za jednego z najwybitniejszych polskich twórców XX w. światowej sławy pianisty i kompozytora - Andrzeja
Czajkowskiego.
2005
Debiutował w bolooskiej Sali Mozarta – gdzie jego recital złożony z dzieł Chopina, Andrzeja Czajkowskiego, Mykietyna i jego własnego
utworu okrzyknięty został artystycznym wydarzeniem ostatnich lat.
2005
Miał miejsce jego debiut w USA (Nowy Jork, Long Island), gdzie wystąpił z recitalem.
2006
Wziął udział w trzech koncertach (recital, koncert kameralny, koncert z orkiestrą) na bezprecedensowym i uznanym za jedno z
najważniejszych wydarzeo artystycznych roku Festiwalu Muzyki Pawła Szymaoskiego, odbywającym się w radiowym Studiu im. Witolda
Lutosławskiego w Warszawie i rejestrowanym na DVD.
2006
Zadebiutował na scenie operowej Teatru Wielkiego w Warszawie w roli pianisty w „Zapiskach tego, który odszedł” Janaczka i „Sonetach
Szekspira” Mykietyna – zainscenizowanych przez Leszka Mądzika i wyreżyserowanych przez Łukasza Kosa.
2007
Podczas międzynarodowego festiwalu Sacrum Profanum podczas jednego wieczoru wykonał w Filharmonii Krakowskiej komplet Sonat
fortepianowych Charlesa Ivesa, co zostało uznane za jedno z najważniejszych wydarzeo imprezy.
2008
Dokonał polskiego prawykonania Koncertu fortepianowego Andrzeja Czajkowskiego.
2008
Debiutował w Wielkiej Brytanii na festiwalu Sounds New w Canterbury, występując obok Arditti Quartet, London Sinfonietta czy
Ensemble Interconterporain.
2008
Występując obok takich gwiazd jak Ivo Pogorelich czy Grigorij Sokołow brał udział w kolejnej edycji warszawskiego Festiwalu „Chopin i jego
Europa”. Podczas festiwalu wykonał II Koncert fortepianowy Andrzeja Czajkowskiego.
2009
Ponownie zaproszony na Festiwal w Cantenbury wystąpił tam z Olgą Pasiecznik i Kwartetem Śląskim. W maju miał miejsce jego debiut
londyoski (I Koncert Dymitra Szostakowicza w St. John’s Smith Square).
2009
W czerwcu wystąpił w Łodzi obok gwiazd światowej pianistyki na festiwalu mistrzowskich recitali „Piotr Anderszewski i przyjaciele”
2009
Jako gośd specjalny występuje jako pianista i dyrygent w spektaklu stołecznego Teatru Narodowego „Marat/Sade” Petera Weissa w
reżyserii Mai Kleczewskiej. Laureat Nagrody im. Aleksandra Zelwerowicza przyznanej całemu teatralnemu zespołowi za tę kreację.
2010
Podczas kolejnej edycji festiwalu „Chopin i jego Europa” w sierpniu zaprezentował Koncert Romana Maciejewskiego (z Orkiestrą
Symfoniczną Filharmonii Narodowej pod dyrekcją Michała Dworzyoskiego). We wrześniu został zaproszony do udziału w koncercie
w Filharmonii Narodowej - do prawykonania utworu Pawła Szymaoskiego zamówionego przez Instytut Adama Mickiewicza z okazji 10-lecia
jego działalności.
„Jego interpretacje Bacha, Berga, Schönberga, Szymaoskiego, Mykietyna są genialne! W odczytywaniu Bacha dzisiaj z pewnością nie ma sobie równych! (...)
Jakież to ożywcze i ekscytujące obcowad z tak wielką sztuką interpretacji kongenialnej!”
Bohdan Pociej
„Kreacja młodzieoczej Sonaty Berga oraz Sześciu krótkich utworów fortepianowych Schönberga mogłaby iśd śmiało w konkury z nagraniami Goulda czy
Polliniego”
Marcin Gmys
"Maciej Grzybowski ma dar przepełniania partnerów i słuchaczy energią, niczym RedBull albo Tiger z puszki. Zasiada też zawsze przed klawiaturą z niezbitym
przekonaniem, że nuty stawiane na pulpicie są zapisem muzyki istotnie ważnej. (...) potrafi grad bardzo delikatnie. (...) taki pianista stanowi doskonałe
medium".
Małgorzata Komorowska (Ruch Muzyczny, 2011)
„Jako meloman i jako praktyk międzynarodowej wymiany kulturalnej z piętnastoletnim doświadczeniem bez najmniejszego wahania rekomenduje Pana
Macieja Grzybowskiego pod łaskawą rozwagę wszystkich polskich dyplomatów mających wpływ na program kulturalny ich placówek. W mojej ocenie w
przypadku Pana Grzybowskiego mamy do czynienia z kimś więcej, niż tylko z utalentowanym pianistą - mamy do czynienia z najwyższej próby wirtuozem, a
jednocześnie z wielką muzyczną osobowością. To nieczęste połączenie owocuje unikalnym muzycznym geniuszem, które sprawia, że wszelkie porównania z
Glennem Gouldem czy Maurizio Pollinim są więcej niż uprawnione.
Paweł Potoroczyn, Dyrektor Instytutu Adama Mickiewicza