termomodernizacja budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul

Transkrypt

TERMOEXPERT S.A.
47-225 Kędzierzyn-Koźle, ul. Broniewskiego 15
www.termoexpert.com.pl
[email protected]
tel/fax: +48 77 483 66 72
Zadanie: PROJEKT BUDOWLANY
Temat:
TERMOMODERNIZACJA BUDYNKU MIESZKALNEGO
WIELORODZINNEGO
PRZY UL. MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ 45,47,49
W ZABRZU
Inwestor:
SPÓŁDZIELNIA MIESZKANIOWA
„MAKOSZOWIANKA”
41 – 819 ZABRZE
ul. GRUNWALDZKA 8
Obiekt:
BUDYNEK MIESZKALNY WIELORODZINNY
41 – 800 ZABRZE
ul. MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ 45,47,49
Projektował:
mgr inż. arch. MAGDALENA KRAUSE
Projektował:
dr inż. PAWEŁ KRAUSE
Opracował:
inż. ŁUKASZ KOSOBUCKI
Kędzierzyn – Koźle, Sierpień 2013
TERMOMODERNIZACJA BUDYNKU MIESZKALNEGO WIELORODZINNEGO PRZY UL. MARII CURIE-SKŁODOWSKIEJ 45,47,49 W ZABRZU
SPIS TREŚCI
1. PODSTAWY OPRACOWANIA _____________________________ 3
2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA _____________________________ 3
3. CEL I ZAKRES OPRACOWANIA ___________________________ 3
4. CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU ISTNIEJĄCEGO _____________ 3
5. STAN TECHNICZNY PRZEGRÓD ZEWNĘTRZNYCH ___________ 7
6. CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA BUDYNKU _________ 11
7. REMONT PRZEGRÓD ZEWNĘTRZNYCH ___________________ 26
8. INFORMACJA BIOZ _____________________________________ 43
9. NADZÓR TECHNICZNY __________________________________ 47
10. UWAGI KOŃCOWE ____________________________________ 47
Załącznik 1 – Uprawnienia projektanta
Załącznik 2 – Część rysunkowa
- S 1 – Sytuacja
- PB 2 – Elewacja północna – stan istniejący
- PB 3 – Elewacja północno-zachodnia – stan istniejący
- PB 4 – Elewacja zachodnia – stan istniejący
- PB 5 – Elewacja południowa – stan istniejący
- PB 6 – Elewacja wschodnia – stan istniejący
- PB 7 – Elewacja północna – kolorystyka
- PB 8 – Elewacja północno-zachodnia – kolorystyka
- PB 9 – Elewacja zachodnia – kolorystyka
- PB 10 – Elewacja południowa – kolorystyka
- PB 11 – Elewacja wschodnia – kolorystyka
- PB 12 – Układ warstw dociepleniowych ścian zewnętrznych
- PB 13 – Schemat przyklejania siatki zbrojącej przy otworach okiennych (drzwiowych)
- PB 14 – Układ płyt styropianowych i kołków
- PB 15 – Rozmieszczenie kotew wzmacniających na płytach wielowarstwowych
- PB 16 – Rozmieszczenie prefabrykowanych płyt na elewacjach segmentu nr 45
- PB 17 – Rozmieszczenie prefabrykowanych płyt na elewacjach segmentu nr 49
- D 1 – Cokół
- D 2 – Naroże zewnętrzne
- D 3 – Nadproże
- D 4 – Podokiennik
- D 5 – Ościeże okienne
- D 6 – Dylatacja
- D 7 – Kratka wentylacyjna
- D 8 – Szczegóły mocowania warstw fakturowych ścian trójwarstwowych
skala 1:500
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:150
skala 1:10
skala 1:20
skala 1:20
skala 1:100
skala 1:200
skala 1:200
skala 1:5
skala 1:5
skala 1:5
skala 1:5
skala 1:5
skala 1:5
skala 1:5
skala 1:5
2
1. PODSTAWY OPRACOWANIA
1.1. Zlecenie Inwestora,
1.2. Umowa na wykonanie prac projektowych,
1.3. Wizje lokalne przeprowadzone w sierpniu 2013 r.,
1.4. Dokumentacja fotograficzna,
1.5. Dokumentacja archiwalna „PROJEKT TECHNICZNY budynku mieszkalnego
nr 1 przy ul. Grunwaldzkiej w Zabrzu osiedle M. Skłodowskiej - Curie III,
branża: architektoniczno-konstrukcyjna” wykonany przez Pracownie
projektową ZRB-PW „Zachód” w Zabrzu,
1.6. Informacje uzyskane od Inwestora,
1.7. Literatura fachowa, Normy i Rozporządzenia.
1.8. Opracowania własne.
2. PRZEDMIOT OPRACOWANIA
Przedmiotem opracowania jest wielorodzinny budynek mieszkalny zlokalizowany
w Zabrzu przy ul. M. Curie-Skłodowskiej 45,47,49 będący w administracji Spółdzielni
Mieszkaniowej „Makoszowianka” w Zabrzu.
3. CEL I ZAKRES OPRACOWANIA
Celem opracowania jest projekt techniczny remontu przegród zewnętrznych
z uwzględnieniem poprawy stanu ochrony cieplnej budynku.
Tak przyjętemu celowi pracy podporządkowano zakres obejmujący:
• Wizje lokalne.
• Ocenę stanu technicznego przegród zewnętrznych.
• Identyfikację stanu ochrony cieplnej – obliczenie grubości materiału izolacyjnego.
• Technologię ocieplenia i remontu przegród zewnętrznych.
• Kolorystykę elewacji.
• Detale rysunkowe.
4. CHARAKTERYSTYKA OBIEKTU ISTNIEJĄCEGO
Charakterystykę
obiektu,
dla
celów
niniejszego
opracowania,
przedstawiono
na podstawie wizji lokalnych przeprowadzonych w lipcu 2013 roku. Rozpatrywany
obiekt jest budynkiem wolnostojącym, składającym się z trzech segmentów
3
mieszkalnych. Wejście do segmentu nr 45 i 47 znajduje się od strony ul. M. CurieSkłodowskiej, natomiast wejście do segmentu nr 49 znajduje się od strony podwórza.
Segment nr 45 i 49 są wzniesione w technologii wielkopłytowej W70, segment nr 47
jest wzniesiony w technologii tradycyjnej z elementów drobnowymiarowych. Budynek
posiada pięć kondygnacji mieszkalnych, w segmencie nr 47 na poddaszu znajdują się
mieszkania i suszarnie. Przedmiotowy obiekt jest w całości podpiwniczony. Parter
budynku stanowią pomieszczenia usługowe.
Rys. nr 1. Lokalizacja budynku będącego przedmiotem opracowania.
Rys. nr 2. Widok ogólny budynku przy ul. M. Curie-Skłodowskiej w Zabrzu
– elewacja północno-zachodnia. [1.4]
4
Rys. nr 3. Widok ogólny budynku przy ul. M. Curie-Skłodowskiej w Zabrzu
– elewacje od strony podwórza. [1.4]
4.1 Opis techniczny przegród
4.1.1. Segment nr 45 i 49
Ściany
− ściany piwnic: żelbetowe monolityczne, grubość 30,0 cm, obustronnie
otynkowane;
− ściany zewnętrzne szczytowe: prefabrykowane wielkopłytowe trójwarstwowe,
grubość 30,0 cm, obustronnie otynkowane;
− ściany zewnętrzne podłużne: prefabrykowane wielkopłytowe trójwarstwowe,
grubość 24,0 cm, obustronnie otynkowane;
− ściany
wewnętrzne:
prefabrykowane
wielkopłytowe,
grubość
15
cm,
obustronnie otynkowane.
1 – warstwa fakturowa (beton łupkoporytowy
λ = 1,35 W/mK)
2 – izolacja termiczna z wełny mineralnej
(uwzględniono komprymację wełny
mineralnej w płytach betonowych warstwowych,
λ = 0,055 W/mK)
3 – warstwa konstrukcyjna (żelbetowa , λ = 2,30 W/mK)
4 – zbrojenie warstwy fakturowej φ 4,5 mm
5 – wieszak φ 12 mm
6 – pręt kotwiący φ 8 – 12 mm
Rys. nr 4. Przekrój przez typową prefabrykowaną ścianę trójwarstwową szczytową.
5
Stropy
Stropy nad piwnicą i miedzykondygnacyjne wykonane z płyt kanałowych o grubości
22 cm, ocieplone płytami paździerzowymi.
Stropodach wentylowany
− strop nad ostatnia kondygnacja – płyta kanałowa,
− wełna żużlowa gr. 5 cm,
− wełna mineralna gr. 5 cm,
− przestrzeń wentylacyjna,
− krokwie stalowe z dwuteowników – przestrzeń między krokwiami wypełniona
wełną mineralną gr. 12 cm,
− pokrycie w dachu w postaci blachy fałdowej.
4.1.2. Segment nr 47
Ściany
− ściany piwnic: elementy drobnowymiarowe - cegła, grubość 51,0 cm, obustronnie
otynkowane;
− ściany zewnętrzne: elementy drobnowymiarowe - cegła, grubość 38,0 cm,
obustronnie otynkowane;
− ściany wewnętrzne: elementy drobnowymiarowe - cegła, grubość 25 cm,
obustronnie otynkowane;
− ściany wewnętrzne oddzielające mieszkania na poddaszu od suszarni: elementy
drobnowymiarowe - cegła, grubość 25 cm, ocieplone styropianem gr. 5 cm,
obustronnie otynkowane.
Stropy
Stropy nad piwnicą i międzykondygnacyjne gęstożebrowe typu Akerman o grubości
25 cm, ocieplone płytami paździerzowymi.
Dach
Dach dwuspadowy o konstrukcji stalowej (krokwie z dwuteowników), przestrzeń
między krokwiami wypełniona wełną mineralną gr. 12 cm, pokrycie w postaci blachy
fałdowej.
6
5. STAN TECHNICZNY PRZEGRÓD ZEWNĘTRZNYCH
Ocenę stanu technicznego przegród zewnętrznych dokonano pod kątem ich
termomodernizacji.
Stwierdzono występowanie uszkodzeń widocznych od strony zewnętrznej:
-
zabrudzenia, miejscowe odspojenie i ubytki wyprawy tynkarskiej;
-
lokalne uszkodzenia warstwy fakturowej ścian zewnętrznych;
-
spękania ściany zewnętrznej przy dachu;
-
ubytki lub spękania uszczelnień na złączach płyt ścian zewnętrznych;
-
rdzawe naloty na powierzchni elewacji;
-
uszkodzenia
obróbek
blacharskich
występujących
w
złączach
płyt
prefabrykowanych;
-
zabrudzenia powierzchni elewacji w postaci napisów graffiti;
-
korozja biologiczna na powierzchni elewacji;
-
miejscowe uszkodzenia płyt loggii, kruszenie betonu, odsłonięcie i korozja
zbrojenia;
-
odsłonięcie materiału konstrukcyjnego ścian przyziemia, lokalne uszkodzenia;
-
zawilgocenia w strefie cokołowej;
-
miejscowa łuszczenie powłok malarskich balustrad;
-
korozja balustrad loggii i obróbek blacharskich;
-
zabrudzenia, miejscowe uszkodzenia, ubytki i odspojenie płytek elewacyjnych
w strefie cokołowej;
-
korozja obróbek blacharskich, metalowych elementów instalacji odgromowej, płatwi
stalowych.
Rys. nr 5. Odspojenie i ubytki wyprawy tynkarskiej, rdzawe naloty. Uszkodzenia warstwy
fakturowej ściany zewnętrznej. Ubytki i spękania uszczelnień w złączach płyt. [1.4]
7
Rys. nr 6. Ubytki i spękania uszczelnień i uszkodzenia obróbek blacharskich
w złączach płyt. [1.4]
Rys. nr 7. Zabrudzenia i zacieki na powierzchni elewacji, napisy graffiti. Zabrudzenia płytek
w strefie cokołowej. [1.4]
Rys. nr 8. Zawilgocenia ściany cokołowej. Korozja biologiczna ściany nadziemnej
i cokołowej. [1.4]
8
Rys. nr 9. Uszkodzenia płyt loggii, odsłonięcie i korozja zbrojenia. [1.4]
Rys. nr 10, 11. Ubytki płytek w strefie cokołowej, osłonięcie i miejscowe uszkodzenie materiału
konstrukcyjnego ścian cokołowych. [1.4]
9
Rys. nr 12. Łuszczenie i korozja płatowi stalowych. Spękania ściany zewnętrznej
przy dachu. [1.4]
Rys. nr 13. Korozja elementów instalacji odgromowej. [1.4]
Stan techniczny przegród zewnętrznych kwalifikuje je do remontu. Występują zacieki,
przebarwienia i zabrudzenia elewacji, miejscowe ubytki wyprawy tynkarskiej.
Stwierdzono wykruszenie uszczelnień na złączach płyt ścian zewnętrznych. Lokalne
uszkodzenia płyt loggii z odsłonięciem zbrojenia. Obróbki blacharskie loggii i płatwie
występujące na zewnątrz budynku miejscowo skorodowane.
Stan techniczny okien i drzwi zewnętrznych :
- okna w mieszkania w większości wymienione na nowe z PCV,
- drzwi wejściowe – wymienione na nowe - stan techniczny bardzo dobry,
- okna na klatce schodowej i w piwnicach – wymienione na nowe PCV - stan
techniczny dobry.
10
6. CHARAKTERYSTYKA ENERGETYCZNA BUDYNKU
6.1. ŚCIANY ZEWNĘTRZNE SZCZYTOWE W-85 SG
Obliczenia cieplno – wilgotnościowe. Współczynnik przenikania ciepła.
Współczynnik przenikania ciepła U obliczono dla ściany szczytowej w dwóch
wariantach – przed i po ociepleniu ściany.
Ściana zewnętrzna nadziemna szczytowa segmentu wielkopłytowego:
Tabela 1. Zestawienie oporów cieplnych ściany zewnętrznej szczytowej W-85 SG
– stan istniejący
Rodzaj materiału
Wewnętrzna strona przegrody
Tynk cementowo-wapienny
Warstwa konstrukcyjna (żelbetowa)
Wełna mineralna
Warstwa fakturowa (beton łupkoporytowy)
Zewnętrzna strona przegrody
λ [W/mK]
0,820
2,300
0,050
1,700
d [m]
R [m2K/W]
0,005
0,160
0,080
0,060
0,130
0,006
0,070
1,600
0,035
0,040
Razem
1,881
Wartość współczynnika U dla ściany zewnętrznej szczytowej w stanie istniejącym:
U = 0,53 > 0,30 [W/(m2K)]
Tabela 2. Zestawienie oporów cieplnych ściany zewnętrznej szczytowej W-85 SG
– stan projektowany
Rodzaj materiału
Wełna mineralna
Styropian EPS 70-040
Tynk silikonowy
λ [W/mK]
0,820
2,300
0,050
1,700
0,040
1,000
d [m]
R [m2K/W]
0,005
0,160
0,080
0,060
0,140
0,005
0,130
0,006
0,070
1,600
0,035
3,500
0,005
0,040
Razem
5,386
Wartość współczynnika U dla ściany zewnętrznej szczytowej w stanie
projektowanym:
U = 0,19 < 0,30 [W/(m2K)]
Warunek został spełniony
11
Poprawkę z uwagi na łączniki mechaniczne nie uwzględnia się gdyż projektuje się
wykorzystanie łączników do mocowania płyt z tworzywa sztucznego o współczynniku
przewodzenia ciepła mniejszym niż 1,0 W/mK.
Kondensacja pary wodnej po termomodernizacji
Kondensację pary wodnej sprawdzono dla płaskiej ściany zewnętrznej dla okresu
całego roku – część przegrody usytuowanej w górnej strefie pomieszczenia (naroża
pod stropem, ściany zasłonięte zasłoną) poza miejscami występowania mostków
cieplnych. Na rys. nr 14 przedstawiono wykres prężności pary wodnej oraz rozkład
temperatury w przegrodzie jak dla warunków zimowych, dla grudnia. W obliczeniach
przyjęto temperaturę powietrza zewnętrznego te = - 2,0°C i wilgotność względną
powietrza zewnętrznego φe = 85,0% (średnie wartości dla miesiąca grudnia
na podstawie bazy klimatycznej Katowic). Dla przyjętych warunków eksploatacji, tj.
wilgotności względnej powietrza wewnętrznego φi = 50,0% i temperatury powierza
wewnętrznego ti = 20,0°C, kondensacja nie występuje w przekroju przegrody.
Rys. nr 14. Wykres prężności pary wodnej oraz rozkład temperatury
w przegrodzie projektowanej w grudniu.
Analizowana przegroda została zaprojektowana prawidłowo pod kątem uniknięcia
kondensacji miedzywarstwowej.
12
Współczynnik temperaturowy fRsi po termomodernizacji
Obliczanie czynnika temperaturowego na powierzchni wewnętrznej wykonuje się
w celu sprawdzenia ryzyka wystąpienia kondensacji na wewnętrznej powierzchni
przegrody. Kondensacja powierzchniowa może powodować przyśpieszenie procesu
destrukcji
materiałów budowlanych wrażliwych na wilgoć. Zjawisko to można
akceptować, jeżeli dotyczy krótkiego czasu i występuje na przegrodach nie
chłonących wilgoci, np. na ramach okiennych, okładzinach ceramicznych (glazura,
terakota). Zgodnie z
wymaganiami Rozporządzenia w sprawie Warunków
Technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, spełniony
powinien być warunek fRsi > fRsi,max, gdzie fRsi
to efektywna wartość czynnika
temperaturowego na powierzchni wewnętrznej przegrody, a fRsi,max to wartość
czynnika temperaturowego dla krytycznego miesiąca i dla danej lokalizacji budynku.
Efektywna
wartość
czynnika
temperaturowego
na
powierzchni
wewnętrznej
projektowanej przegrody wyznaczona zostaje na podstawie wartości współczynnika
przenikania ciepła komponentu oraz oporu przejmowania ciepła na powierzchni
wewnętrznej, zgodnie ze wzorem (1):
(1)
i wynosi:
fRsi = 0,953
Wartość fRsi obliczona została dla przypadku: ściana zewnętrzna – część przegrody
usytuowana w górnej strefie pomieszczenia (naroże przy stropie).
Wartość obliczeniowego czynnika temperatury fRsi,max wykonano na podstawie bazy
klimatycznej Katowic, dla każdego miesiąca w roku. Wyniki zestawiono w poniższej
tabeli:
Tabela 3. Wartość obliczeniowego czynnika temperaturowego fRsi,max dla 12 miesięcy
w roku
0,697
Styczeń
0,703 miesiąc krytyczny
Luty
0,609
Marzec
0,437
Kwiecień
Maj
-0,007
Czerwiec
-0,661
-2,021
Lipiec
-1,889
Sierpień
0,051
Wrzesień
0,379
Październik
Listopad
0,579
0,698
Grudzień
13
Aby spełnić wymagania Warunków Technicznych należy porównać wartość czynnika
obliczeniowego fRsi,max dla miesiąca krytycznego z współczynnikiem fRsi przegrody.
Wartość czynnika temperaturowego fRsi,max dla krytycznego miesiąca wynosi:
fRsi, max = 0,703
fRsi = 0,953 > fRsi, max = 0,703
Warunek fRsi > fRsi,max jest spełniony, zatem analizowana przegroda została
zaprojektowana prawidłowo pod kątem uniknięcia rozwoju pleśni.
6.2. ŚCIANY ZEWNĘTRZNE PODŁUŻNE W-85 SG
Obliczenia cieplno – wilgotnościowe. Współczynnik przenikania ciepła
Współczynnik przenikania ciepła U obliczono dla ściany podłużnej w dwóch wariantach
–przed i po ociepleniu ściany.
Ściana zewnętrzna nadziemna podłużna segmentu wielkopłytowego:
Tabela 4. Zestawienie oporów cieplnych ściany zewnętrznej podłużnej W-85 SG
Rodzaj materiału
Wełna mineralna
λ [W/mK]
0,820
2,300
0,050
1,700
d [m]
R [m2K/W]
0,005
0,120
0,060
0,060
0,130
0,006
0,052
1,200
0,035
0,040
Razem
1,463
Wartość współczynnika U dla ściany zewnętrznej podłużnej w stanie istniejącym:
U = 0,68 > 0,30 [W/(m2K)]
Tabela 5. Zestawienie oporów cieplnych ściany zewnętrznej podłużnej W-85 SG
Rodzaj materiału
Wełna mineralna
Tynk silikonowy
λ [W/mK]
0,820
2,300
0,050
1,700
0,040
1,000
d [m]
R [m2K/W]
0,005
0,120
0,060
0,060
0,140
0,005
0,130
0,006
0,052
1,200
0,035
3,500
0,005
0,040
Razem
4,968
14
Wartość współczynnika U dla ściany zewnętrznej szczytowej w stanie projektowanym:
U = 0,20 < 0,30 [W/(m2K)]
przewodzenia ciepła mniejszym niż 1 W/mK.
powietrza zewnętrznego φe = 85,0% (średnie wartości dla miesiąca grudnia na
podstawie bazy klimatycznej Katowic). Dla przyjętych warunków eksploatacji, tj.
15
destrukcji
terakota).
Zgodnie
z
wymaganiami
Rozporządzenia
w
sprawie
Warunków
Efektywna
wartość
czynnika
temperaturowego
na
powierzchni
wewnętrznej
przenikania ciepła elementu oraz oporu przejmowania ciepła na powierzchni
16
(1)
i wynosi:
fRsi = 0,948
tabeli:
w roku.
0,697
Styczeń
Luty
0,609
Marzec
Kwiecień
0,437
Maj
-0,007
Czerwiec
-0,661
-2,021
Lipiec
-1,889
Sierpień
0,051
Wrzesień
Październik
0,379
Listopad
0,579
0,698
Grudzień
fRsi, max = 0,703
fRsi = 0,948 > fRsi, max = 0,703
6.3. ŚCIANY PODŁUŻNE LOGGII W-85 SG
Współczynnik przenikania ciepła U obliczono dla ściany podłużnej loggii w dwóch
wariantach – przed i po ociepleniu ściany.
17
Ściana podłużna loggii:
Tabela 7. Zestawienie oporów cieplnych ściany podłużnej loggii segmentu W-85 SG
Rodzaj materiału
Wełna mineralna
λ [W/mK]
d [m]
R [m2K/W]
0,820
2,300
0,050
1,700
0,005
0,120
0,060
0,060
0,130
0,006
0,052
1,200
0,035
0,040
Razem
1,463
Wartość współczynnika U dla ściany bocznej loggii w stanie istniejącym:
U = 0,68 > 0,30 [W/(m2K)]
Tabela 8. Zestawienie oporów cieplnych ściany podłużnej loggii segmentu W-85 SG
Rodzaj materiału
Wełna mineralna
Styropian EPS 031
Tynk silikonowy
λ [W/mK]
0,820
2,300
0,050
1,700
0,031
1,000
d [m]
R [m2K/W]
0,005
0,120
0,060
0,060
0,100
0,005
0,130
0,006
0,052
1,200
0,035
3,226
0,005
0,040
Razem
4,694
Wartość współczynnika U dla ściany podłużnej loggii w stanie projektowanym:
U = 0,21 < 0,3 [W/(m2K)]
przewodzenia ciepła mniejszym niż 1,0 W/mK.
18
na podstawie bazy klimatycznej Katowic). Dla przyjętych warunków eksploatacji,
tj. wilgotności względnej powietrza wewnętrznego φi = 50,0% i temperatury powierza
destrukcji
19
terakota).
Zgodnie z wymaganiami Rozporządzenia w sprawie Warunków Technicznych jakim
powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie, spełniony powinien być warunek
fRsi > fRsi,max, gdzie fRsi
na
powierzchni
to efektywna wartość czynnika temperaturowego
wewnętrznej
przegrody,
a
fRsi,max
to
wartość
czynnika
temperaturowego dla krytycznego miesiąca i dla danej lokalizacji budynku.
Efektywna
wartość
czynnika
temperaturowego
na
powierzchni
wewnętrznej
(1)
i wynosi:
fRsi = 0,945
tabeli:
w roku
0,697
Styczeń
Luty
0,609
Marzec
Kwiecień
0,437
Maj
-0,007
-0,661
Czerwiec
-2,021
Lipiec
-1,889
Sierpień
0,051
Wrzesień
Październik
0,379
Listopad
0,579
0,698
Grudzień
fRsi, max = 0,703
20
fRsi = 0,945 > fRsi, max = 0,703
6.4. ŚCIANY ZEWNĘTRZNE SEGMENTU NR 47
Współczynnik przenikania ciepła U obliczono dla ściany zewnętrznej segmentu nr 47
w dwóch wariantach –przed i po ociepleniu ściany.
Ściana zewnętrzna ceglana:
Tabela 10. Zestawienie oporów cieplnych ściany zewnętrznej seg. nr 47
Rodzaj materiału
Cegła pełna
Tynk cementowy
λ [W/mK]
0,820
0,770
1,000
d [m]
R [m2K/W]
0,025
0,380
0,025
0,130
0,030
0,494
0,025
0,040
Razem
0,719
Wartość współczynnika U dla ściany podłużnej loggii w stanie istniejącym:
U = 1,39 > 0,30 [W/(m2K)]
Tabela 11. Zestawienie oporów cieplnych ściany zewnętrznej seg. nr 47
Rodzaj materiału
Cegła pełna
Tynk cementowy
Tynk silikonowy
λ [W/mK]
0,820
0,770
1,000
0,040
1,000
d [m]
R [m2K/W]
0,025
0,380
0,025
0,140
0,005
0,130
0,030
0,494
0,025
3,500
0,005
0,040
Razem
4,224
Wartość współczynnika U dla ściany podłużnej loggii w stanie projektowanym:
U = 0,24 < 0,30 [W/(m2K)]
21
przewodzenia ciepła mniejszym niż 1,0 W/mK:
cieplnych. Na rys. nr 17, przedstawiono wykres prężności pary wodnej oraz rozkład
na podstawie bazy klimatycznej Katowic). Dla przyjętych warunków eksploatacji, tj.
22
destrukcji
terakota). Zgodnie z
wymaganiami Rozporządzenia w sprawie Warunków
Efektywna
wartość
czynnika
temperaturowego
na
powierzchni
wewnętrznej
(1)
i wynosi:
fRsi = 0,940
tabeli:
w roku
0,697
Styczeń
Luty
0,609
Marzec
0,437
Kwiecień
Maj
-0,007
Czerwiec
-0,661
-2,021
Lipiec
-1,889
Sierpień
0,051
Wrzesień
0,379
Październik
Listopad
0,579
0,698
Grudzień
23
fRsi, max = 0,703
fRsi = 0,940 > fRsi, max = 0,703
6.5. STROP NAD OSTATNIĄ KONDYGNACJĄ OGRZEWANĄ - STROPODACH
WENTYLOWANY SEGMENTÓW W-85 SG
Obliczenia cieplne. Współczynnik przenikania ciepła
Współczynnik przenikania ciepła U obliczono dla stropu nad ostatnią kondygnacją
w dwóch wariantach – przed i po ociepleniu stropu.
Tabela 13. Zestawienie oporów cieplnych stropu nad ostatnią kondygnacją - stropodach
Rodzaj materiału
d [m]
R [m2K/W]
λ [W/mK]
λ
Strop - płyty kanałowe
Wełna żużlowa
Płyty z wełny mineralnej
0,820
0,055
0,042
-
0,010
0,220
0,050
0,050
Razem
0,100
0,012
0,180
0,909
1,191
0,100
2,492
Wartość współczynnika U dla stropu nad ostatnią kondygnacją ogrzewaną:
U = 0,40 > 0,25 [W/(m2K)]
Tabela 14. Zestawienie oporów cieplnych stropu nad ostatnią kondygnacją - stropodach
Rodzaj materiału
d [m]
R [m2K/W]
λ [W/mK]
λ
Strop - płyty kanałowe
Wełna żużlowa
Płyty z wełny mineralnej
Granulat wełny mineralnej
0,820
0,055
0,042
0,043
-
0,010
0,220
0,050
0,050
0,100
Razem
0,100
0,012
0,180
0,909
1,191
2,326
0,100
4,818
24
U = 0,21 < 0,25 [W/(m2K)]
6.6. STROP NAD OSTATNIĄ KONDYGNACJĄ OGRZEWANĄ – STROP
PODDASZA W SEGMENCIE NR 47
Obliczenia cieplne. Współczynnik przenikania ciepła
Współczynnik przenikania ciepła U obliczono dla stropu poddasza segmentu nr 47
w dwóch wariantach – przed i po ociepleniu stropu.
Tabela 15. Zestawienie oporów cieplnych stropu nad ostatnią kondygnacją – strop
poddasza segmentu nr 47 – stan istniejący
Rodzaj materiału
d [m]
R [m2K/W]
λ [W/mK]
λ
Strop Akermana
Wełna żużlowa
Wylewka cementowa
0,820
0,055
1,000
0,010
0,250
0,100
0,030
Razem
0,100
0,012
0,260
1,818
0,030
0,100
2,320
U = 0,43 > 0,25 [W/(m2K)]
Tabela 16. Zestawienie oporów cieplnych stropu nad ostatnią kondygnacją - strop
poddasza segmentu nr 47 – stan projektowany
Rodzaj materiału
d [m]
R [m2K/W]
λ [W/mK]
λ
Strop Akermana
Wełna żużlowa
Wylewka cementowa
Styropian EPS 035 DACH/PODŁOGA
Wylewka cementowa
0,820
0,055
1,000
0,035
1,000
0,010
0,250
0,100
0,030
0,080
0,040
Razem
0,100
0,012
0,260
1,818
0,030
2,286
0,040
0,100
4,556
U = 0,22 < 0,25 [W/(m2K)]
25
6.7. ZESTAWIENIE CHARAKTERYSTYK ENERGETYCZNYCH
Charakterystyki energetyczne budynku jak dla stanu projektowanego, wyrażono
przy pomocy współczynnika przenikania ciepła U oraz wskaźnika EP.
Parametry
materiałowe
wg
PN-EN
12524,
PN-EN
1745,
załącznik
normatywny, producenci – Aprobaty Techniczne.
Obliczenia współczynnika przenikania ciepła wykonano na podstawie
PN-EN ISO 6946 i innych.
ściany zew. szczytowe W-85 SG, stan projektowany
U = 0,19 W/m2K
ściany zew. podłużne W-85 SG, stan projektowany
U = 0,20 W/m2K
ściany podłużne loggii W-85 SG, stan projektowany
U = 0,21 W/m2K
ściany zew. segmentu nr 47, stan projektowany
U = 0,24 W/m2K
strop nad ost. kondygnacją ogrzewaną, stropodach
wentylowany segmentów W-85 SG, stan projektowany
U = 0,21 W/m2K
strop nad ost. kondygnacją, strop poddasza
w segmencie nr 47, stan projektowany
U = 0,22 W/m2K
Obliczeniowe zapotrzebowanie na nieodnawialną energię pierwotną obliczone
zgodnie z rozporządzeniem w sprawie metodologii obliczania charakterystyki
energetycznej budynku i lokalu mieszkalnego lub części budynku stanowiącej
samodzielna całość techniczno-użytkowa oraz sposobu sporządzania i wzorów
świadectw ich charakterystyki energetycznej.
EP = 180,64 kWh/(m2·rok)
7. REMONT PRZEGRÓD ZEWNĘTRZNYCH
7.1.
ZAKRES ROBÓT BUDOWLANYCH
wzmocnienie ścian fakturowych (segment nr 45 i 49),
wykonanie warstwy ocieplenia ścian zewnętrznych,
ocieplenie stropu nad ostatnią kondygnacją - stropodach wentylowany
(segment nr 45 i 49),
ocieplenie stropu nad ostatnią kondygnacją - pomieszczenia suszarni
(segment nr 47),
naprawa płyt loggii przy użyciu systemu naprawczego,
wykonanie izolacji pionowej ścian fundamentowych,
wypełnienie dylatacji pomiędzy segmentami budynku oraz między budynkiem
a wymiennikownią z wymianą obróbek blacharskich,
wykonanie opaski wokół budynku.
26
7.2.
WZMOCNIENIE WIELKOPŁYTOWYCH ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH
Przed przystąpieniem do robót ociepleniowych należy przeprowadzić wzmocnienie
ścian zewnętrznych w segmentach nr 45 i 49 (wykonanych w technologii
wielkopłytowej).
W
celu
wzmocnienia
prefabrykowanych
płyt
warstwowych,
wydłużenia czasu ich użytkowania oraz ochrony elewacji przed ewentualnymi
uszkodzeniami (zarysowania, spękania) należy wzmocnić połączenie warstwy
fakturowej z warstwą konstrukcyjną. Do wzmocnienia ścian wielkopłytowych przyjęto
system COPY ECO firmy KOELNER. Przywoływany system składa się z dwóch
kotew: poziomej i ukośnej. Dodatkowymi elementami składowymi są żywica
winyloestrowa R-KER/R-KER-W/RV-200/RV-200-W, pręt nierdzewny ze stali A2
oraz tuleja z siatki stalowej jako zabezpieczenie nadmiernego zużycia żywicy. Do
zalet systemu należą:
zgodność z instrukcją ITB 360/99,
możliwość instalowania w betonie C 12/15,
możliwość instalowania w podłożu mokrym,
minimalna grubość warstwy nośnej - 70 mm,
zakres temperatur podłoża od -20oC do 40oC.
Do wzmocnienia ścian przyjęto kotwy o następujących parametrach:
dla ścian podłużnych:
o poziome – długość 200 mm, średnica Ø12 mm, stal min. A2, gwintowany;
o ukośne – długość 360 mm, średnica Ø12 mm, stal min. A2, gwintowany.
dla ścian szczytowych:
o poziome – długość 220 mm, średnica Ø12 mm, stal min. A2, gwintowany;
o ukośne – długość 360 mm, średnica Ø12 mm, stal min. A2, gwintowany.
Minimalne długości zakotwienia w warstwie konstrukcyjnej:
poziome – 60 mm,
ukośne – 110 mm.
Otwory do osadzenia kotew należy wykonać wiertłem o średnicy Ø18 mm. Z uwagi
na zastosowanie dwóch rodzajów kotew, należy nawiercić dwa typy otworów:
nachylone pod kątem 30o do płaszczyzny ściany,
prostopadłe do ściany.
27
W trakcie wykonywania otworów należy kontrolować ich średnicę oraz głębokość
w
ścianie.
Zaleca
się
sprawdzenie
łącznej
grubości
warstwy
fakturowej
oraz termoizolacyjnej, w celu zachowania odpowiedniej długości zakotwienia
w warstwie nośnej – w ten sposób uniknie się możliwości przebicia do pomieszczeń
w budynku. Wywiercone otwory należy oczyścić z zalegającego w nich pyłu poprzez
zastosowanie odkurzacza lub urządzenia tłoczącego powietrze (np. pompka ręczna).
Do oczyszczonego otworu należy wprowadzić stalową tuleję siatkową o śr. Ø16 mm
w celu uniemożliwienia wylewania się żywicy w warstwie dociepleniowej.
Umieszczoną tuleję przyciąć do zlicowania jej z powierzchnią ściany zewnętrznej.
Następnie należy wprowadzić zaprawę żywiczną (np. KOELNER R-KER) do otworu
za pomocą urządzenia iniekcyjnego. Po wprowadzeniu żywicy ręcznie wkręcić kotew
aż do wyczuwalnego oporu. Na lekko wystający trzpień kotwy nałożyć podkładkę
oraz nakrętkę dociskową. Po wyschnięciu zaprawy żywicznej należy dokręcić
nakrętkę do osiągnięcia wyczuwalnego oporu.
Przed wykonaniem prac związanych z kotwieniem elementów należy wykonać
odwiert kontrolny przez warstwę fakturową do warstwy ociepleniowej celem
sprawdzenia zgodności grubości tych warstw. Przy odwiertach należy sprawdzać
głębokość zakotwienia. W przypadku braku możliwości spełnienia warunku
minimalnej głębokości zakotwienia, należy skontaktować się z autorami niniejszego
opracowania.
Mocowanie i układ kotew przedstawia poniższy rysunek.
28
Rys. nr 18. Schemat mocowania kotew wzmacniających w systemie COPY ECO.
1,2 – Nagwintowany pręt stalowy R-STUDS-A2 (A4)-FL.
3 – Stalowa tuleja siatkowa.
4 – Kotwa chemiczna winyloestrowa.
5 – Nakrętka z podkładką
hef – minimalna głębokość zakotwienia,
a1 – grubość warstwy fakturowej betonowej ściany warstwowej,
a2 – grubość warstwy izolacyjnej betonowej ściany warstwowej.
Kotwy wzmacniające należy rozmieszczać w płytach zgodnie z poniższym
rysunkiem, zaczerpniętym z instrukcji ITB 374/2002 „Budynki wielkopłytowe –
wymagania podstawowe. Bezpieczeństwo konstrukcji. Dodatkowe połączenia
warstwy fakturowej z warstwą konstrukcyjną wielkopłytowych ścian zewnętrznych.”
29
Rys. nr 19. Schemat rozmieszczenia łączników.
a – ściana pełna, b – ściana z otworem okiennym.
Ilość łączników oraz ich rozmieszczenie należy dobrać w zależności od typu
zinwentaryzowanej płyty ścian zewnętrznych. Ilość i rozstaw przyjęto na podstawie
obliczeń statyczno-wytrzymałościowych kotwy oraz zaleceń instrukcji ITB nr 374/202.
Zestawienie typów płyt wraz z ilością łączników zamieszczono w poniższej tabeli.
ściany
szczytowe
ściany podłużne
Tabela 17. Zestawienie typów płyt oraz ilości dobranych do nich łączników.
Oznaczenie
typu płyty
Ilość
płyt
[szt.]
P1
P2
P3
P4
P5
P6
P7
P10
6
10
10
20
20
10
2
10
Ilość łączników
przypadających
na płytę
(prosty+ukośny)
[kpl]
5
5
5
7
4
4
3
2
P8
7
8
P9
7
8
Ilość kotew
prostopadłych
przypadających
na płytę
[szt.]
3
1
Suma ilości
łączników
(prosty+ukośny)
[kpl]
Suma kotew
prostopadłych
[szt.]
30
50
50
140
80
40
6
20
6
10
-
56
-
-
56
-
30
7.3. DOCIEPLENIE ŚCIAN ZEWNĘTRZNYCH
Projektuje się przyjęcie izolacji cieplnej ze styropianu
EPS 70-040 FASADA
o grubości 14,0 cm dla ścian zewnętrznych, ze styropianu EPS 031 FASADA
o grubości 10,0 cm dla ścian podłużnych i bocznych loggii oraz izolację ze styropianu
ekstrudowanego XPS o gr. 12,0 cm dla ściany cokołowej.
Roboty przygotowawcze przed ociepleniem przegród
Przygotowanie podłoża wykonać zgodnie z instrukcją ITB 447/2009
− demontaż anten satelitarnych, metalowych elementów i innych elementów
zamocowanych na powierzchni elewacji,
− demontaż rur spustowych,
− demontaż istniejących obróbek blacharskich,
− demontaż instalacji odgromowej,
− usunięcie słabo przylegających do podłoża i odparzonych tynków oraz powłok
malarskich na płaszczyznach ścian,
− oczyszczenie podłoża z kurzu, pyłu poprzez oczyszczenie szczotką,
− usunięcie ze ścian cokołowych okładzin klinkierowych,
− demontaż ścianek działowych występujących na loggiach segmentu nr 47
(ceglanego).
Technologia ocieplenia ścian zewnętrznych
Ocieplenie ścian zewnętrznych wykonać w systemie ETICS. Metoda polega
na wykonaniu dodatkowej warstwy izolacyjnej termicznej z płyt styropianowych
EPS 70-040 FASADA oraz płyt EPS 031 FASADA (ściany boczne i podłużne loggii).
Płyty są przyklejane do podłoża za pomocą zaprawy klejowej. Na warstwę
termoizolacyjną nakłada się warstwę wypraw tynkarskich (zaleca się akrylowe)
zbrojonych tkaniną szklaną. Prace należy wykonać zgodnie z instrukcją ITB nr 447/09.
Systemem
Ceresit
monolityczne
ściany
Classic
można
betonowe,
ocieplać
ściany
otynkowane
wymurowane
lub
z
nieotynkowane
cegieł,
bloczków
gazobetonowych, pustaków betonowych i pustaków ceramicznych. Podłoże powinno
być nośne, równe i oczyszczone z wszelkich elementów mogących powodować
osłabienie przyczepności zaprawy.
Luźne lub słabo przylegające fragmenty tynku należy skuć, a ubytki uzupełnić
materiałami zalecanymi do tego typu prac, np. Ceresit CT 83 zaprawa klejąca. Resztki
31
słabo przylegających powłok malarskich powinno się zmyć pod ciśnieniem bądź
zeskrobać.
W przypadku podłoża słabego, pylącego, bądź też podłoża o dużej chłonności należy
przeprowadzić gruntowanie emulsją Ceresit CT 15 lub CT 16 (uzależnione
od zastosowanego tynku). W razie konieczności klejenia płyt styropianowych
na słabych podłożach, o nośności trudnej do określenia (np. niestabilnych, pylących,
trudnych do oczyszczenia) zaleca się wykonać próbę przyczepności. Polega ona
na przyklejeniu w różnych miejscach na elewacji, 8÷10 kostek styropianu o wymiarach
10x10 cm i sprawdzeniu połączenia po 3 dniach. Wytrzymałość podłoża można uznać
za dostateczną, jeżeli podczas odrywania ręką styropian ulegnie rozerwaniu.
Gdy kostka zostanie oderwana wraz z zaprawą i warstwą podłoża oznacza to,
że podłoże nie jest wystarczająco nośne. Dalsze postępowanie w takim przypadku, np.
określenie sposobu usunięcia słabej warstwy, powinno być opisane w projekcie
technicznym ocieplenia.
Mocowanie płyt styropianowych
Zaprawę klejącą Ceresit CT83 należy nanieść na wewnętrzną stronę płyty metodą
“obwodowo-punktową”. Polega ona na wykonaniu ciągłej pryzmy obwodowej
(o szerokości co najmniej 3-4 cm) przy krawędzi płyty i równomiernym rozłożeniu
na całej powierzchni 6 placków o średnicy ok. 10 cm. W sumie należy nałożyć taką
ilość masy, aby pokrywała ona co najmniej 40% powierzchni płyty (po dobiciu płyty
do podłoża min. 60%) i zapewniała w ten sposób odpowiednie połączenie płyty
ze ścianą. Bezpośrednio po nałożeniu zaprawy klejącej płytę należy przyłożyć
do podłoża, a następnie dobić do żądanego położenia tak, by grubość zaprawy
pod płytą nie przekraczała 1 cm. Przy równych i gładkich podłożach, dopuszczalne jest
równomierne rozprowadzanie zaprawy pacą ząbkowaną po całej powierzchni płyty tak,
by po przyklejeniu tworzyła warstwę o grubości 2÷5 mm. Ponadto należy zastosować
dodatkowo mocowanie płyt termoizolacyjnych za pomocą kołków z tworzywa
sztucznego w ilości 8 sztuk/m2 (min 2 szt. na jedną płytę o wym. 500x1000 mm).
Wykonanie warstwy zbrojnej
Warstwę zbrojoną stanowi siatka zbrojąca, wykonana z włókna szklanego, zatopiona
w zaprawie klejącej. Do wykonania warstwy zbrojonej można przystąpić nie wcześniej
niż po trzech dniach od przyklejenia płyt. W celu zwiększenia odporności warstwy
termoizolacji na uszkodzenia mechaniczne, na wszystkich narożach pionowych
32
budynku oraz na narożach ościeży drzwi i okien, należy stosować specjalną,
samoprzylepną listwę. Przy uszczelnianiu podokienników lub połączeniach ocieplenia
z elementami elewacji o innej rozszerzalności termicznej zaleca się stosowanie
rozprężnych
taśm
uszczelniających.
W dalszej
kolejności
należy
wzmocnić
powierzchnie ścian w sąsiedztwie styku pionowych i poziomych naroży otworów
okiennych i drzwiowych, poprzez zatopienie w zaprawie pasków siatki o wymiarach
30x30 cm. Paski te powinny być ustawione pod kątem 45° do linii wyznaczonych przez
krawędzie ościeży. Warstwę zbrojoną wykonuje się najwcześniej po upływie 24
godzin, po nałożeniu płyt termoizolacyjnych. Zaprawę zbrojącą nakłada się
i rozprowadza pacą zębatą 10x12 mm tworząc łoże grzebieniowe. Szerokość pasa
nałożonej zaprawy wynosi ok. 120,0 cm. Tkaninę zbrojącą z włókna szklanego należy
ułożyć pasami na naniesionym kleju delikatnie wciskając ją pacą stalową, a następnie
ściągnąć płasko zaprawę wydostającą się przez oczka tkaniny. Tkanina powinna być
niewidoczna i całkowicie zatopiona w 1/3 grubości warstwy zbrojonej. Tkaninę należy
układać pasami, na zakład ok. 10 cm, względnie przeciągnąć ją poza krawędzie
i otwory okienne. Przy wykańczaniu cokołu, po zatopieniu tkaniny zbrojącej należy
obciąć ją natychmiast ostrym nożem przy dolnej krawędzi listwy cokołowej.
Warstwa wykończeniowa
Warstwę wykończeniową systemu Ceresit, może stanowić tynk cienkowarstwowy
lub
tynk
cienkowarstwowy
pomalowany
farbą
elewacyjną.
Dobór
warstwy
wykończeniowej przeprowadzony m.in. w oparciu o obliczenia cieplno-wilgotnościowe
ocieplanej ściany i warunki użytkowania układu ociepleniowego wskazuje na celowość
zastosowania tynku akrylowego. Do wykonania warstwy wykończeniowej można
przystąpić po około 48 godzinach od nałożenia warstwy zbrojonej.
Materiały
Wszystkie materiały stosowane przy ociepleniu powinny posiadać świadectwo jakości
gwarantujące ich skuteczne zastosowanie i trwałość w czasie. Materiały powinny być
przechowywane w warunkach uwzględniających ich właściwości. Materiały stosować
według ścisłych wytycznych producenta.
Podstawowe materiały:
1. Styropian EPS 70-040 FASADA Frezowany o grubości 14,0 cm.
2. Styropian EPS 031 FASADA o gr. 10,0 cm dla ścian podłużnych i bocznych loggii.
33
3. Styropian XPS o grubości 12,0 cm dla pasa cokołowego.
3. Układ Warstw Systemu CERESIT:
-
ściana zewnętrzna istniejąca,
-
mocowanie podstawowe: zaprawa klejąca Ceresie CT 83,
-
izolacja termiczna ze styropianu 70-040 FASADA/EPS 031 FASADA,
-
warstwa zbrojona,
-
wyprawa tynkarska (tynk akrylowy).
4. Łączniki systemowe do styropianu posiadające Aprobatę Techniczną lub ETA
(europejską
do
aprobatę
europejskich
techniczną),
aprobat
zgodna
technicznych),
z
w
ETAG
ilości
014
(wytycznymi
przewidzianej
przez
systemodawcę, nie więcej niż 8 szt/m2 .
Zalecenia dodatkowe
Zaleca
się
ocieplenie
cokołu
styropianem
ekstrudowanym
gr.
12,0
cm
z zastosowaniem tynku mozaikowego CERESIT. Szczegół wykonać zgodnie
z rysunkiem zamieszczonym w załączniku. Do wysokości pierwszej kondygnacji nad
powierzchnię terenu należy zastosować siatkę pancerną lub podwójną warstwę siatki
z
włókna
szklanego.
Narożniki
budynku
należy
dokładnie
okleić
płytami
styropianowymi, zwracając uwagę na ścisłe przyleganie do siebie płyt styropianowych
i właściwe przyklejenie ich przy krawędziach narożników. Do zabezpieczenia
narożników wypukłych min. do wysokości 2 m od poziomu terenu, zaleca się stosować
kątowniki z perforowanej blachy aluminiowej.
Ościeża okienne i drzwi balkonowych należy docieplić styropianem EPS 70 - 040
FASADA o gr. 3 cm wraz z wykonaniem zabezpieczeń naroży okien i drzwi
balkonowych stosując kątowniki z perforowanej blachy aluminiowej.
Ściany boczne i podłużne wnęk loggiowych należy ocieplić styropianem grafitowym
EPS 031 FASADA o gr. 10,0 cm.
Spody płyt loggiowych we wszystkich segmentach należy ocieplić za pomocą
polistyrenu ekstrudowanego XPS o gr. 5,0 cm (mocowanie płyt analogicznie jak przy
docieplaniu ścian zewnętrznych płytami EPS).
34
Uwagi dodatkowe:
- docieplenie dylatacji na połączeniach segmentów oraz pomiędzy przedmiotowym
budynkiem a budynkiem wymiennikowni wraz z wymianą obróbek blacharskich,
zastosować profil dylatacyjny;
- przełożenie i uporządkowanie istniejących na elewacji instalacji energetycznych,
RTV i innych;
- wiatrołapy i wejścia do budynku należy dostosować do projektowanej kolorystyki
elewacji poprzez wykonanie systemowej wyprawy tynkarskiej (jak opisano
w punkcie 7.3. niniejszego opracowania);
- wykonanie nowych obróbek blacharskich parapetów zewnętrznych;
- przesunięcie wpustów pionów odwodnienia (geigerów), na odpowiednią odległość
od budynku, tak aby umożliwić swobodny montaż nowoprojektowanej izolacji
cieplnej,
- sposób obudowy izolacją cieplną, lub możliwość przesunięcia zaworu gazowego
(skrzynki poza płaszczyznę docieplenia) do budynku istniejącego na elewacji
należy uzgodnić z dostawcą gazu przed rozpoczęciem robót ociepleniowych;
- montaż nowej instalacji odgromowej, nową instalację odgromową należy umieścić
w rurkach ochronnych pod tynkiem w warstwie ocieplenia średnica wewnętrzna
rurki min. 30 mm zewn. maks. 50 mm;
- całość robót związaną z urządzeniami piorunochronnymi wykonać zgodnie
z PN-EN 50164 - 1 oraz PN-EN 50164 – 2.
Ocieplenie ścian zewnętrznych z wykorzystaniem samogasnącego polistyrenu
spienionego wykonać w sposób zapewniający nierozprzestrzenianie się ognia.
Dopuszcza się zastosowanie równorzędnego systemu dociepleń ścian zewnętrznych
zgodnie z informacjami zawartymi w materiałach technicznych producenta.
7.4. STROP NAD OSTATNIĄ KONDYGNACJĄ - STROPODACH
WENTYLOWANY W SEGMENTACH NR 45 i 49
Ocieplenie przestrzeni stropodachu wykonać przez ułożenie na stropie ostatniej
kondygnacji ogrzewanej termoizolacji w postaci granulatu z wełny mineralnej
o współczynniku przewodzenia ciepła λ ≤ 0,043 W/mK. Materiał powinien posiadać
dopuszczenie do stosowania zgodne z Aprobata techniczną, Atest higieniczny
35
oraz Certyfikat Zgodności. Materiał powinien być odporny na działania korozji
biologicznej (grzybów pleśniowych i innych).
Grubość warstwy izolacji termicznej
Stosowany materiał powinien posiadać współczynnik przewodzenia ciepła λ ≤ 0,040
W/mK. Docelowo grubość warstwy koryguje się zwiększając wyliczona grubość
o efekt osiadania o 15%. W obliczenia cieplnych przyjęto grubość materiału 10 cm.
Skorygowana grubość warstwy ocieplenia wymaganego przy układaniu wynosi:
Dla ocieplenia stropodachów wentylowanych przyjęto warstwę o gr. 12 cm – grubość
wymagana przy odbiorze.
Montaż warstwy izolacji termicznej
Ułożenie termoizolacji wykonać metodą nadmuchu. Nadmuch można prowadzić
od strony dachu, poprzez otwory włazowe do przestrzeni stropodachu, jak również
od strony wewnętrznej. Przed przystąpieniem do robót należy dokładnie sprawdzić
wysokość dostępnej przestrzeni dachowej.
Kontrola układania izolacji termicznej
Kontrole ułożonej warstwy izolacji termicznej powinna obejmować sprawdzenie:
− grubości warstwy izolacyjnej,
− gęstości objętościowej materiału.
Kontrole grubości dokonać co najmniej w 5 punktach pomiarowych na każde 100 m2
powierzchni izolowanej. Ponadto należy prowadzić na bieżąco rejestrację zużytego
materiału na daną powierzchnię działki roboczej. Dodatkowo na zlecenie Inwestora
można wykonać badania termowizyjne.
Wentylacja przestrzeni dachowej
W celu wentylacji przestrzeni stropodachu należy wykonać otwory wentylacyjne
w ścianach zewnętrznych. Należy przyjąć wymiary otworu 14 x 14 cm co 1,5 m.
Otwory wentylacyjne w ścianach zewnętrznych stropodachu wykonać w następujący
sposób:
− w warstwie izolacyjnej ścian zewnętrznych wyciąć otwór większy o ok. 4 mm
od istniejącego otworu wentylacyjnego,
− rozciąć siatkę promieniście i wywinąć do środka otworu,
36
− zatrzeć zaprawą klejącą,
− na dolnej krawędzi wyrobić spadek
5 % na zewnątrz budynku,
− otwór zabezpieczyć kratka wentylacyjną,
− ramkę osadzić i uszczelnić silikonem montażowym.
Zakończenie prac
Po
wykonaniu
całości
prac
należy
dokonać
kontroli
sprawności
instalacji
odgromowej.
7.5. STROP NAD OSTATNIĄ KONDYGNACJĄ - POMIESZCZENIA SUSZARNI
W SEGMENCIE NR 47
Projektuje
się
ocieplenie
stropu
nad
ostatnią
kondygnacją
styropianem
EPS 035 Dach/Podłoga o gr. 8,0 cm. Prace należy wykonać w następujący sposób:
-
przygotowanie podłoża poprzez oczyszczenie szczotką powierzchni stropu z kurzu
i pyłu,
-
w przypadku występowania nierówności podłoże wyrównać szlichtą cementową,
-
ułożenie pierwszej warstwy folii budowlanej,
-
ułożenie płyt styropianowych o grubości nie mniejszej niż 8,0 cm,
-
ułożenie drugiej warstwy folii paroprzepuszczalnej,
-
wykonanie wylewki cementowej o grubości 4,0 cm zbrojonej przeciwskurczowo
siatką lub zbrojeniem rozproszonym w celu umożliwienia korzystania z suszarni.
7.6. NAPRAWA LOGGII
Należy wykonać naprawę płyt loggii kompleksowym systemem naprawczym PCC do
betonu i żelbetu np. firmy Schomburg lub równorzędnym. Poniżej przedstawiono
poszczególne etapy prac wchodzące w skład systemu renowacji betonów
ASOCRET-PCC:
Przygotowanie podłoża
usunąć wierzchnie warstwy płyty loggii (płytki ceramiczne),
oczyścić całą powierzchnię płyty loggii (płytę dolną i boczne krawędzie)
z luźnych fragmentów betonu i zaprawy,
odkryte zbrojenie (jeśli wystąpi) dokładnie oczyścić (powierzchnia powinna
być wolną od kurzu i tłuszczu,
zwilżyć podłoże do stanu matowo-wilgotnego.
37
Prace naprawcze
odkryte
zbrojenie
(jeśli
wystąpi)
zabezpieczyć
systemową
powłoką
antykorozyjną ASOCRET-P/KS,
na oczyszczone powierzchnie betonowe (czyste, mocne, porowate, chłonne,
bez żadnych zabrudzeń) zastosować warstwę sczepną pod dalsze zaprawy
naprawcze, ASOCRET-P/HB (nanoszenie na matowo-wilgotne podłoże
pędzlem lub szczotką),
na
warstwę
sczepną
nakładać
drobnoziarnistą
zaprawę
naprawczą
ASOCRET-P/FM30 (czas aplikacji 0 - 30 minut od naniesienia warstwy
sczepnej), stosowaną do uzupełniania ubytków betonu warstwą o grubości
5 – 40 mm,
nakładanie
i
dalsza
obróbka
zaprawy
ASOCRET-P/FM30
jak
przy
wykonywaniu tynków (narzędzia: kielnia, paca, łata),
po
naniesieniu
produktu
ASOCRET-P/FM30
powierzchnie
należy
zabezpieczyć (np. folią) przez co najmniej 24 godziny, przed zbyt szybkim
wysychaniem w wyniku bezpośredniego nasłonecznienia, cyrkulacji powietrza
lub/i skoków temperatury.
Warstwy wierzchnie – rozwiązanie
na
wylewce
zastosować
elastyczną,
cienkowarstwową
zaprawę
uszczelniającą (zabezpieczenie przeciwwodne) AQUAFIN-2K,
warstwę wierzchnią – płytki mrozoodporne kleić na elastycznym kleju
do płytek UNIFIX-2K, spoiny wypełnić spoiną elastyczną ASO-Flexfuge,
zaleca
się
hydrofobowym
pomalowanie
całości
(systemowym),
powierzchni
poprawiającym
betonu
preparatem
odporność
istniejących
elementów betonowych na wpływ środowiska zewnętrznego.
Uwagi dodatkowe
odnowienie balustrad loggii - usunięcie obecnej powłoki malarskiej, miejscowe
naprawy, zabezpieczenie antykorozyjne oraz ponowne malowanie farbą
wierzchniego krycia;
ocieplenie spodniej części płyt loggii warstwą styropianu XPS o gr. 5,0 cm
wraz z wykonaniem wyprawy tynkarskiej (jak dla ścian zewnętrznych),
wykonanie obróbek blacharskich loggii,
38
odtworzenie ścianek działowych występujących na loggiach segmentu nr 47
(ceglanego).
7.7. WYKONANIE IZOLACJI PIONOWEJ ŚCIAN FUNDAMENTOWYCH
7.7.1. Technologia wykonania wykopów odcinkowych
By móc wykonać izolację pionową ścian fundamentowych, należy je odsłonić,
wykonując odcinkami wykopy nie dłuższe niż 2 m, nie szersze niż 1,5 m od ściany
i na głębokość górnej powierzchni ław fundamentowych. Skarpy danego odcinka
wykopu należy zabezpieczyć za pomocą systemowego zabezpieczenia listwowego
wykopów typu „PODLASIE 5”. Umożliwia on zabezpieczenie wykopu do głębokości
2,0 m. Wykonywanie odcinka wykopu należy rozpocząć od przygotowania
wstępnego wykopu o głębokości 50-80 cm. Następnie należy ustawić w nim dwa
słupy zabezpieczenia w odległości ok. 140 cm (tworzą krótszy bok wykopu w rzucie
poziomym) oraz połączyć poprzez wsunięcie w uchwyty słupów końce rygla dolnego.
Rygiel należy zabezpieczyć przetyczkami blokującymi. Następnie ustawić trzeci słup
zabezpieczenia w odległości około 170 cm i podobnie jak wyżej zamontować dolną
belkę dłuższą. Potem należy ustawić czwarty słupek przy zachowaniu odległości 170
cm (dłuższy bok) i 140 cm (krótszy bok) od sąsiednich słupów i wstawić brakujące
rygle dolne. Zamontować górne rygle w uchwytach słupów analogicznie jak rygle
dolne. Uzyskuje się w ten sposób ramę zabezpieczenia, którą należy obudować
listwami (będącymi elementami systemu zabezpieczenia). Listwy należy wkładać
pionowo przez otwory w górnych ryglach ramy opierając je na zewnętrznych
powierzchniach rygli dolnych. Głębokość ustawienia każdej listwy ustawia się
za pomocą przetyczek – każdą zamontować w wybranym otworze listwy nad górnym
ryglem
zabezpieczenia.
zabezpieczenia,
od
Listwy
których
należy
będzie
zamontować
występował
w
grunt.
tych
Po
ściankach
przygotowaniu
systemowego zabezpieczenia należy pogłębić wykop poprzez wybranie gruntu
z wnętrza zabezpieczenia. Równolegle do pogłębiania wykopu należy opuszczać
całe
zabezpieczenie
do
momentu
osiągnięcia
górnej
powierzchni
ław
fundamentowych. Mając tak przygotowany wykop odcinkowy należy przystąpić do
robót opisanych w punkcie 7.7.3. Po ich zakończeniu należy zasypać wykop
warstwami zagęszczonymi o grubości ok. 30 cm. Po zagęszczeniu każdej warstwy
należy podnieść zabezpieczenie wykopu o grubość tej warstwy.
39
Rys. nr 20. Zabezpieczenie do wykopów „PODLASIE 5”: 1,5,7 – słupek; 2 – uchwyt na rygiel;
3,8 – belka prowadząca dolna L=134,5 cm; 4 – przetyczka; 6,9 – belka prowadząca dolna
L=170 cm; 10 – belka prowadząca górna L=170 cm; 11 – belka prowadząca górna L=134,5 cm;
12 – komplet listew; 13 – przetyczka hakowa
7.7.2. lzolacja pionowa
Wzdłuż całego budynku (z pominięciem budynku wymiennikowni) należy odkopać
odcinkami ściany fundamentowe (zgodnie z punktem 7.7.1. niniejszego opracowania)
i w każdym odcinku wykonać izolację pionową ścian fundamentowych. Odsłonięte
ściany oczyścić z resztek starej izolacji (w przypadku jej występowania), skuć
pozostałości tynku i wyrównać wszelkie nierówności oraz pęknięcia. Na odpowiednio
przygotowanej powierzchni – zatartej tynkiem cementowym, wykonać izolację pionową
w postaci:
− warstwa podkładowa np. 1 x Ceresit CP 41,
− 2 warstwy izolacji bitumicznej (Ceresit CP 43) z warstwą zbrojącą z włókna
szklanego,
− folia kubełkowa.
Folię należy mocować do ściany za pomocą specjalnie do tego przeznaczonej listwy
zamykającej.
40
Po wykonaniu izolacji pionowej należy ocieplić ściany fundamentowe styropianem XPS
o gr. 12,0 cm. Zagłębienie izolacji termicznej względem poziomu terenu powinno
wynosić 30-50 cm. Folię kubełkową należy doprowadzić do dolnej krawędzi izolacji
cieplnej z XPS. W strefie cokołowej wykonać tynk mozaikowy Ceresit. Następnie
należy zasypać odsłonięte fundamenty i wykonać wzdłuż ścian opaskę z kostki
brukowej.
41
INFORMACJA BIOZ
mgr inż. arch. Magdalena Krause
dr inż. Paweł Krause
42
8. INFORMACJA BIOZ
Teren
wokół
remontowanego
pionu
powinien
być
zabezpieczony
zgodnie
z przepisami BHP. Przed rozpoczęciem robót należy dokonać komisyjnego odbioru
rusztowań i stanowisk pracy przez służby BHP. Zespoły powinny być przeszkolone
w zakresie eksploatacji rusztowań i urządzeń transportu pionowego. Członkowie
zespołu wykonawczego muszą posiadać aktualne badania lekarskie stwierdzające
przydatność do prac na wysokościach. Należy ściśle przestrzegać instrukcji
producenta sytemu naprawczego.
8.1. ŚRODKI OCHRONY PRACOWNIKÓW
wszyscy pracownicy powinni posiadać aktualne zaświadczenia lekarskie
dopuszczające do pracy na wysokości,
przed
rozpoczęciem
prac
konieczne
jest
przeprowadzenie
instruktażu
pracowników,
osoby pracujące na wysokości powinny być zabezpieczone przed upadkiem
z wysokości,
wszyscy pracownicy powinni posiadać kaski ochronne i odzież roboczą,
do zabezpieczenia prac na wysokości stosować środki ochrony zbiorowej jak:
rusztowania, siatki ochronne, siatki bezpieczeństwa,
gdy nie ma możliwości stosowania środków ochrony zbiorowej stosować środki
ochrony indywidualnej (np. szelki bezpieczeństwa),
w przypadku korzystania w pracach z drabin i rusztowań stosować szczegółowe
środki ochrony pracowników określone w Rozporządzeniu,
rusztowania robocze powinny być wykonywane, montowane, eksploatowane
i demontowane zgodnie z dokumentacją producenta, instrukcją producenta
lub projektem indywidualnym,
stosować jedynie drabiny i rusztowania posiadające certyfikat dopuszczający
do stosowania w budownictwie,
przed rozpoczęciem robót należy dokonać komisyjnego odbioru rusztowań
i stanowisk pracy przez służby BHP,
na rusztowaniu winna znajdować się tablica określająca: wykonawcę montażu
z danymi kontaktowymi, dopuszczalne obciążenia,
43
w przypadku gdy rusztowania usytuowane są w sąsiedztwie napowietrznych linii
elektroenergetycznych przed rozpoczęciem robót, napięcie w liniach powinno być
wyłączone,
należy
ściśle
przestrzegać
instrukcji
obsługi
wszelkich
elektronarzędzi
wykorzystanych w pracach,
przestrzegać zaleceń wykonawczych producenta systemu naprawczego,
wydzielić pomieszczenia sanitarno-higienicznych (szatnie z szafkami na odzież
czystą i brudną, umywalnie, ustępy),
wyznaczyć miejsca do spożywania posiłków,
dopuścić palenie tytoniu w miejscach do tego przeznaczonych,
zorganizować punkt pierwszej pomocy medycznej wyposażony w apteczkę
pierwszej pomocy,
ewentualnie przewidzieć miejsce dla suszenia ubrań roboczych gdy roboty mogą
być też prowadzone przy opadach deszczu.
8.2. ŚRODKI OCHRONY OSÓB POSTRONNYCH
zapewnić bezpieczeństwo w trakcie wykonywania prac oraz po ich zakończeniu,
miejsca prac pozostawiać w stanie gwarantującym bezpieczeństwo osób
postronnych – zabronione jest pozostawianie narzędzi, materiałów i wyrobów
na pomostach rusztowań,
w
miejscach
zagrożonych
spadaniem
przedmiotów
wyznaczyć
strefę
niebezpieczną – min szerokość strefy: 1/10 wysokości, z której mogą spadać
przedmioty, nie mniej jednak niż 6m,
zapewnić odpowiednie ogrodzenie, dobre oświetlenie i oznakowanie znakami
ostrzegawczymi i zakazu strefy niebezpiecznej,
rusztowania usytuowane przy przejazdach i ciągach pieszych zaopatrzyć
w daszki ochronne zabezpieczające przed spadaniem przedmiotów z wysokości,
wejście na rusztowanie z poziomu ogólnie dostępnego dla osób postronnych
powinno
być
odpowiednio
zabezpieczone
przed
możliwością
wejścia
na rusztowanie w okresie przerwy w pracy (np. okres nocny),
należy w odpowiednich miejscach umieścić informacje o pracy na rusztowaniu
i nie przechodzeniu osób pod rusztowaniami, a ewentualnie konieczne przejścia
pod rusztowaniem zabezpieczyć daszkiem ochronnym,
przy przejściach i przejazdach stosować siatki ochronne na konstrukcji
zewnętrznej rusztowań.
44
8.3. ŚRODKI OCHRONY PLACU BUDOWY
teren budowy zabezpieczyć – wyznaczyć strefę niebezpieczną – min. szerokość
strefy to 1/10 wysokości , z której mogą spadać przedmioty , nie mniej jednak niż
6 m, wysokość ogrodzenia co najmniej 1,5 m,
zaopatrzyć
budowę
w
wymagane
przepisami
tablice
informacyjne
i ostrzegawcze,
ustalić miejsca magazynowania materiałów budowlanych oraz sposób ich
składowania
wykluczający możliwość wywrócenia lub spadnięcia elementu
lub materiału w czasie robót,
zabezpieczyć
istniejące
urządzenia
podziemne
oraz
nadziemne
przed uszkodzeniem,
prace w pobliżu urządzeń podziemnych i nadziemnych elektroenergetyki
wykonać
ze
szczególną
ostrożnością
z
zachowaniem
przepisowych,
bezpiecznych odległości,
utrzymywać stały porządek na terenie budowy, na bieżąco uprzątać resztki
materiałów budowlanych, gruz, opakowania itp.
8.4. ZABEZPIECZENIE PRZECIWPOŻAROWE
teren budowy wyposażyć w odpowiednią ilość sprzętu pożarowego jak: gaśnice,
łopaty, siekiery i inne wg potrzeby,
miejsca rozmieszczenia sprzętu pożarowego wyraźnie oznakować,
w
miejscach
umieszczenia
sprzętu
pożarowego
wywiesić
instrukcję
o postępowaniu w razie powstania pożaru,
umożliwić szybką ewakuację na wypadek pożaru poprzez zapewnienie stałego
dojazdu
na teren budowy i w rejon składowania surowców i materiałów
dla wozów straży pożarną oraz zapewnić dojazd i dojście do przyłącza wody hydrantu dla celów p.poż.
8.5. MASZYNY I URZĄDZENIA
eksploatowane maszyny i urządzenia muszą posiadać stosowne świadectwa
wymagane przepisami dopuszczającymi je do stosowania,
maszyny i urządzenia techniczne oraz urządzenia zmechanizowane należy
stosować i używać zgodnie z dokumentacją techniczno-ruchową tzw. DTR
producenta na zasadach przez niego ustalonych,
45
pracownik obsługujący dany sprzęt mechaniczny lub urządzenie winien zostać
przeszkolony i posiadać stosowne uprawnienie,
ewentualną naprawę maszyn lub urządzeń mogą wykonywać osoby i warsztaty
upoważnione przez producenta i wykazane w dokumentacji DTR,
przed rozpoczęciem pracy każdego dnia oraz w okresach ustalonych
przez producenta w DTR maszyny i urządzenia winny być przeglądnięte
pod względem stanu technicznego i sprawdzone pod względem prawidłowego
bezpiecznego działania i użytkowania,
transport i rozładunek na placu budowy materiałów powinien odbywać się
za pośrednictwem maszyn i urządzeń do tego przeznaczonych z zachowaniem
wszelkich środków bezpieczeństwa.
8.6. ROBOTY NA WYSOKOŚCI
stanowiska pracy oraz przejścia znajdujące się na wysokości powyżej 2,0 m
nad poziomem terenu należy zabezpieczyć balustradą (poręczą) o wysokości
co najmniej 1,1m oraz deską krawężnikową wysokości 15 cm,
roboty na wysokości należy obowiązkowo wykonywać z użyciem szelek
bezpieczeństwa,
linek asekuracyjnych i innych środków zabezpieczających
dostosowanych do wysokości i rodzaju prowadzonych prac,
pomosty robocze powinny być dostosowane do przewidzianego obciążenia,
szczelne i zabezpieczone przed zmianą ich położenia,
zrzucanie materiałów, narzędzi i innych przedmiotów z wysokości jest
zabronione;
wykonywanie robót z drabin jest zabronione.
8.7. ROBOTY TYNKARSKIE
pomost rusztowania do robót murarskich powinien znajdować się poniżej
opracowywanego fragmentu budowli co najmniej o 30 cm,
stanowiska robocze należy stale utrzymywać w czystości i porządku, a narzędzia
potrzebne do wykonywania robót winny być ułożone w odpowiednich miejscach,
trasy komunikacji na pomostach winny być wolne dla przejścia, czyste i nie
zastawiane materiałami,
pracownicy winni być wyposażeni w stosowny do wykonywanej pracy sprzęt
ochronny,
opieranie się o balustrady i barierki jest zabronione.
46
9. NADZÓR TECHNICZNY
Roboty należy prowadzić pod merytorycznym nadzorem inwestorskim. Prowadzenie
i odbiór robót zgodnie z Warunkami Technicznymi Wykonania i Odbioru Robót
Budowlanych, część C: Zabezpieczenia i izolacje, zeszyt 8, zawartymi w instrukcji
ITB 447/2009.
10. UWAGI KOŃCOWE
Przy wykonywaniu robót należy stosować wyroby budowlane spełniające wymogi
określone w art. 10 Ustawy Prawo Budowlane (Dz. U. nr 89 z późniejszymi zmianami).
Remont
powinien
być
wykonany przez
wyspecjalizowaną
firmę
budowlaną.
W celu kontroli jakości prac termomodernizacyjnych zaleca się wykonanie badań
termowizyjnych przez wyspecjalizowaną, niezależną od wykonawcy prac firmę.
47

termomodernizacja budynku mieszkalnego wielorodzinnego przy ul

Transkrypt

Podobne dokumenty

Umowa o zachowaniu poufności

Nowoczesna i efektywna termoizolacja dachu hali garażowej

Polska-Zabrze: Urządzenia komputerowe 2016/S 078

2 300 41 m2 - 4 Ściany Sp. z oo

Zaproszenie - PL

Opis projektu - Mapa Dotacji

Zał nr 2a. Schematyczny plan obiektu w Zabrzu przy ul

Cieplno-wilgotnościowe właściwości przegród