Historia elektroniki. Elementy bierne.
Transkrypt
Historia elektroniki. Elementy bierne.
Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Zarys historii elektroniki Wrocław 2014 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA - początek pierwszy kalkulator (ok.1500)?? 1 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA - początek Radio 1900 ?? Nicola Tesla 1856 - 1943 Radio - metoda przekazu informacji na odległość za pomocą fal radiowych. Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA - początek Radio 1900 ?? Guliemo Marconi 1874 - 1937 2 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Elektronika to dziedzina techniki, nauki zajmująca się praktycznym zastosowaniem zjawisk związanych z dającym się sterować ruchem elektronów w próżni, gazach i półprzewodnikach. Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Odkrycie elektronu Najmniejsza porcja elektryczności = ELEKTRON Odkrycie elektronu (1897) Joseph J.Thomson (1856-1940) Nagroda Nobla 1906 3 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Lampy elektronowe Termin „elektronika” pojawił się na początku XX wieku dla opisania zastosowań lamp elektronowych. Lampa katodowa (protoplasta kineskopu) --- Karl F. Braun (1897r.) Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Lampy elektronowe Dioda próżniowa (zawór elektryczny) -- Ambrose Fleming (1904r.) 4 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Lampy elektronowe Trioda próżniowa Lee de Forest (1906r.) Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Lampy elektronowe Trioda próżniowa 5 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Lampy elektronowe http://vimeo.com/28565075 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Rozwój radiotechniki Pojawienie się lamp zapoczątkował rozwój radiotechniki i TV lampy wieloelektrodowe i elektronopromieniowe: tetroda (1919), pentoda(1927), lampy obrazowe (tv) i analizujące (kamera). elektroniczny system telewizyjny (1927) Termin „elektronika” ugruntował swoje znaczenie stając się nazwą miesięcznika wydawanego przez znane wydawnictwo McGraw-Hill. 6 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Tranzystor bipolarny (1947) JOHN BARDEEN, WALTER BRATTAIN, WILLIAM SHOCKLEY Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Lata 40 - 50 Elektronika już w latach 40 uznana zostaje za strategiczną dziedzinę. W połowie stulecia decyduje o burzliwym rozwoju - radiotechniki, - teletechniki, - telewizji, - metrologii elektronicznej, - automatyki, - maszyn matematycznych (komputerów). Tranzystor zwiększa tempo wprowadzania elektroniki w różne dziedziny życia. Urządzenia stają się bardziej niezawodne, miniaturowe, tańsze. 7 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Tyrystor, układ scalony, laser 1950r. – pierwszy komputer UNIVAC I Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Tyrystor, układ scalony, laser 1956r. – tyrystor - sterowanie urządzeń dużych mocy 1958r. – pierwszy układ scalony (Jack Kilby) [1961r. – komercyjna produkcja] 1960r. – tranzystor polowy MOS 1962r. – laser półprzewodnikowy – systemy łączności z kanałami o b. dużych pojemnościach. Rozwój techniki laserowej otwiera nową epokę w mikromechanice, biologii, medycynie. Równoległy rozwój techniki lampowej – kolorowa TV (1956r.) 8 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Mikroelektronika Pierwszy sterowany elektronicznie robot przemysłowy(1962) Pierwszy działający satelita telekomunikacyjny –Telstar(1962) Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Mikroelektronika Pierwszy popularny mikrokomputer PDP-8(1963) Pierwsza transmisja radiowa z Księżyca(1969) 9 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Mikroelektronika Mikroprocesor (1971) – 2300 tranzystorów w monolitycznym kawałku krzemu Mikroprocesor (1997) – 7,5mln tranzystorów Mikroprocesor (2000 - ....) – minimalna długość kanału tranzystora 2005 – 65 nm 2008 – 45 nm 2011 – 32 nm > 2mld tranzystorów w mikroprocesorze 2012 – 22 nm 2022 – 11 nm Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Przyszłość….GRAFEN?? Andre Geim; Konstantin Novoselov Bardzo dobry przewodnik ciepła – ok.5000 W/mK (diament 1500W/mK, srebro, miedź ok..400W/mK), Niewielka rezystancja Bardzo wysoka ruchliwość elektronów w temperaturze pokojowej µ = 200 000 cm²/Vs (krzem – 1500 cm²/Vs, arsenek galu – 8500 cm²/Vs) Prędkość elektronów, wynosząca 1/300 prędkości światła 10 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Przyszłość….GRAFEN?? Niemal całkowicie przezroczysty (pochłania tylko 2,3% światła) Ponad 100 razy mocniejszy niż stal o tej samej grubości, Elastyczny - można go bez szkody rozciągnąć o 20%. Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki ELEKTRONIKA Przyszłość….GRAFEN?? Zastosowanie: Szybkie procesory, Energooszczędne źródła światła. Czujniki z grafenu potrafią zarejestrować obecność pojedynczej cząsteczki substancji. Elektrony poruszają się w grafenie z prędkością sięgająca 1/300 prędkości światła, pozwala to wykonywać wiele doświadczeń, które dotąd wymagały użycia akceleratora. 11 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Podstawowe elementy bierne w elektronice Wrocław 2015 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Podział Najprostszy element bierny obwodu elektrycznego (elem. liniowy). U I U = RI Podział rezystorów: Rezystory stałe - elementy o wartości rezystancji ustalonej w procesie wytwarzania i nie podlegającej zmianie w czasie pracy Rezystory zmienne - elementy charakteryzujące się zmiennością rezystancji. nastawne, o konstrukcji umożliwiającej płynną, dokonywaną w sposób mechaniczny, zmianę wartości rezystancji w obwodzie (potencjometry), półprzewodnikowe (wytwarzane z półprzewodników) o rezystancji zmieniającej się w znacznym przedziale wartości pod wpływem rozmaitych czynników zewnętrznych, są to np. termistory, magnetorezystory, fotorezystory. 12 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Podział Ważne znaczenie ma klasyfikacja objęta międzynarodowym systemem normalizacyjnym (IEC), w której rezystory dzieli się na: typu1, tj. wysokostabilne i precyzyjne, typu2, tj. powszechnego stosowania. Niekiedy wyróżnia się rezystory mające szczególnie kształtowane wartości niektórych parametrów, przykładem mogą być rezystory: wysokonapięciowe (> 1 kV), wysokoomowe (> 10 MΩ), dużej mocy (> 2 W), wysokotemperaturowe (> 175°C), precyzyjne (< 1%), itp., Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Parametry •Rezystancja (0.1Ω – 10MΩ szeregi E12(10%) i E24(5%) E3 50% 10, 22, 47 E6 20% 10, 15, 22, 33, 47, 68 E12 10% 10, 12, 15, 18, 22, 27, 33, 39, 47, 56, 68, 82 5% 10, 11, 12, 13, 15, 16, 18, 20, 22, 24, 27, 30, 33, 36, 39, 43, 47, 51, 56, 62, 68, 75, 82, 91 E24 13 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Parametry •Moc (1/8 – 5W) •Maksymalne napięcie (100V – 1000V) •Stabilność termiczna (10ppm/deg – 500ppm/deg) •Stabilność czasowa (np. 1%/1000h) •Indukcyjność pasożytnicza (indukcyjność doprowadzeń 6-8nH) •Pojemność (0.1pF – 5pF) •Nieliniowość (R=R(U) rzędu 0.01%/V) Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Oznaczenia Oznaczenia rezystorów: a) bezpośrednie zapisanie wartości na obudowie rezystora, występuje w przypadku rezystorów przewlekanych, - np. wartość 0.47 Ω zapisujemy 0.47 lub R47 lub 0E47 - np. wartość 4.7 Ω zapisujemy 4R7 - np. wartość 470 Ω zapisujemy 470 lub 470R lub k47 - np. wartość 4.7 k Ω zapisuje się 4.7k lub 4k7 - np. wartość 4.7M Ω zapisujemy 4M7 lub 4.7M 14 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Oznaczenia Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Oznaczenia c) kod paskowy – zakodowanie wartości za pomocą czterech, pięciu lub sześciu kolorowych pasków 15 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Model C~0,5pF R L~5-10nH C~0.5pF C~0.5pF Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Przykładowe rezystory 16 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Rezystor (opornik) Rezystory powierzchniowe Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator (pojemność) Zbudowany jest z dwóch okładek (przewodników) rozdzielonych dielektrykiem u(t) i(t) Podłączenie napięcia do okładek kondensatora powoduje zgromadzenie się na nich ładunku elektrycznego. Po zaniku napięcia, ładunki utrzymują się na okładkach siłami przyciągania elektrostatycznego. Kondensator charakteryzuje pojemność określająca zdolność kondensatora do gromadzenia ładunku: Q C= U t i (t ) = C du 1 ; u (t ) = ∫ i (t )dt + u (o) dt C0 17 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator (pojemność) Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator (pojemność) 18 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Parametry •Pojemność (0.1pF – 5F; szeregi E6 – E12) •Napięcie przebicia (5V – 10kV) •Polaryzacja (dla kondensatorów elektrolitycznych !!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!) •Rezystancja upływu (0 - 10µA) •Stratność (rodzaj dielektryka i upływność) •Rezystancja szeregowa •Stabilność termiczna (rodzaj dielektryka np. NP0….) •Prąd maksymalny (szczególnie impulsowy) •Indukcyjność doprowadzeń Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Parametry 19 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Parametry Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Parametry 20 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Parametry Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Parametry 21 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Parametry Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Parametry Dopuszczalne napięcie znamionowe – jest to chwilowa wartość sumy napięcia stałego i amplitudy napięcia zmiennego jaką można przyłożyć do końcówek kondensatora nie powodując jego uszkodzenia (przebicia warstwy dieelektryka). Wartość napięcia znamionowego zależy od typu dieelektryka. Wartość napięcia znamionowego podaje się wprost na obudowie kondensatora lub koduje za pomocą litery. 22 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Model RU C RS L C~0.5pF C~0.5pF Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Przykładowe kondensatory ceramiczne styrofleksowe 23 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Przykładowe kondensatory polipropylenowe tantalowe Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Przykładowe kondensatory elektrolityczne 24 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Zakres pojemności Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Rodzaje Typ kondensatora Zakres pojemności Napięcie przebicia [V] Dokładnoś ć Mikowy 1 pFpF-0,01uF 100100-600 dobra Ceramiczny 10pF10pF-luF 5050-30k kiepska Poliestrowy 0,001uF0,001uF50jiF 5050-600 Polistyrenowy (styrofleksowy) 10pF10pF-2,7uF Poliwęglanowy Stałość temperatempera turowa UpływUpływ ność Uwagi mała doskonały; dobry w układach w.cz. Zależy od rodzaju ceramiki średnia mały, niedrogi, bardzo popularny dobra kiepska mała tani, dobry, bardzo popularny 100100-600 b. dobra dobra b.mała wysokiej jakości, o dużych wymiarach, dobry do filtracji sygnałów 100pF100pF-30uF 5050-800 b. dobra znakomita mała wysokiej jakości, o małych wymiarach Polipropylenowy 100pF100pF-50uF 100100-800 b. dobra dobra b.mała wysokiej jakości, mała absorpcja dielektryczna Teflonowy 1 nFnF-2uF 5050-200 b. dobra najlepsza b.b.mała wysokiej jakości, najmniejsza absorpcja dielektryczna 25 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Kondensator Rodzaje Stałość temperatur o-wa wa Typ kondensatora Zakres pojemności Napięcie przebicia [V] DokłaDokła dność UpływUpływ ność Uwagi Szklany 10pF10pF-l000pF 100100-600 dobra b.mała duża stałość długoczasowa pojemności Porcelanowy 100 pFpF-0,1uF 5050-400 dobra dobra mała dobry, duża stałość długoczasowa pojemności Tantalowy 0,1 uFuF-500uF 6-100 kiepska kiepska Elektrolityczny aluminiowy 0,1uF0,1uF-1F 3-600 zła okropna b.duża filtry w zasilaczach; polaryzowany, krótki czas życia BuckBuck-up 0,1 FF-10F 1,51,5-6 kiepska kiepska mała do podtrzymywania zawartości pamięci; duża rezystancja szeregowa Olejowy 0,1 uFuF-20uF 200200-10k mała filtry wysokonapięciowe; duże wymiary; długi czas życia Próżniowy 1 pFpF-5nF 2k2k-36k b.mała Układy w.cz. duże pojemności, polaryzowany, małe wymiary; mała indukcyjność własna; Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Cewka (indukcyjność) Jest elementem zdolnym do gromadzenia energii w wytwarzanym polu magnetycznym. u(t) t i (t ) = 1 di u (t )dt + i (0); u (t ) = L ∫ L0 dt i(t) Zwój z drutu, który może być nawinięty na rdzeniu z powietrzem lub innym niemagnetycznym materiale, lub na rdzeniu magnetycznym (żelazo, materiał ferrytowy). Zastosowanie rdzenia zwiększa indukcyjność cewki. 26 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Cewka (indukcyjność) •Indukcyjność (szereg E12 tylko dla dławików małej dobroci) •AL [nH/zw2] - stała rdzenia (L = AL• z2 ) •Rezystancja szeregowa - dobroć •Naskórkowość •Nieliniowość i histereza rdzenia, straty w rdzeniu •Maksymalny prąd (nasycenie materiału rdzenia – Bmax=0,2 - 1.6T) •Maksymalne napięcie pracy (przebicie międzyuzwojeniowe) Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Cewka Model C RS C~0.5pF L C~0.5pF 27 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Cewka Transformator Dwie cewki sprzężone magnetycznie (nawinięte na wspólnym rdzeniu) tworzą transformator. Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Cewka Transformator U 2 = N ⋅ U1 N= N2 N1 Doprowadzanie do uzwojenia pierwotnego napięcia zmiennego U1 spowoduje powstanie strumienia magnetycznego w rdzeniu. Strumień ten przenikając uzwojenie wtórne, wyindukuje w nim napięcie zmienne U2. Napięcie to będzie miało taki sam kształt jak napięcie w uzwojeniu pierwotnym, a amplitudę wprost proporcjonalną do przekładni transformatora. 28 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Cewka Przykładowe cewki i transformatory Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Bezpieczniki w aparaturze elektron. 29 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Bezpieczniki w aparaturze elektron. Parametry Napięcie znamionowe – największe napięcie (stałe lub zmienne) dla którego można stosować dany bezpiecznik Prąd znamionowy – prąd (roboczy), dla którego przystosowany jest bezpiecznik. Jest mniejszy od maksymalnego prądu, który nie powoduje zadziałania bezpiecznika. Zdolność łączenia – najwyższa wartość prądu, który może być przerwany przez bezpiecznik, przy danym napięciu, bez ryzyka wystąpienia przebicia lub stopienia obudowy. Prąd zadziałania IN – minimalna wartość prądu powodująca zadziałanie bezpiecznika (przerwanie obwodu) Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Bezpieczniki w aparaturze elektron. Parametry Charakterystyka zadziałania – opisuje zależność pomiędzy szybkością zadziałania bezpiecznika a wartością prądu: - bezpieczniki szybkie – krótkim czasie zadziałania, stosowane w układach gdzie przekroczenie prądu maksymalnego może uszkodzić układ - bezpieczniki zwłoczne – zadziałanie bezpiecznika następuje po przepływie prądu większego/równego prądowi zadziałania przez określony czas; stosowane w układach gdzie występuje tzw. prądy rozruchowe, dużo większe od prądu pobieranego przez układy podczas pracy normalnej 30 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Bezpieczniki w aparaturze elektron. Parametry FF – bardzo szybkie – zabezpieczają układy zawierające elementy półprzewodnikowe przed zwarciami F – szybkie – stosowane w układach, w których nie występują nagłe skoki napięcia lub jako bezpieczniki główne M – o średnim opóźnieniu zadziałania – używane w układach niskonapięciowych i niskoprądowych T – o opóźnionym czasie zadziałania – stosowane w układach z przełączanymi prądami o powolnych czasach narostu i opadania TT – z dużą zwłoką zadziałania – w układach z krótkotrwałymi prądami rozruchowymi Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Bezpieczniki w aparaturze elektron. Parametry 31 Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Bezpieczniki w aparaturze elektron. Obudowy Politechnika Wrocławska Instytut Telekomunikacji, Teleinformatyki i Akustyki Bezpieczniki w aparaturze elektron. Obudowy SMD 32