Prof. ALK dr hab. Lech Paprzycki

Prof. ALK dr hab. Lech Paprzycki - sędzia Sądu Najwyższego,
Prezes Sądu Najwyższego kierujący pracami Izby Karnej.
Lech Krzysztof Paprzycki urodził się 14 kwietnia 1947 r. w Warce. Studia prawnicze
na Uniwersytecie Warszawskim ukończył w 1970 r. Pracę magisterską pisał na temat
dyrektyw sądowego wymiaru kary w kodeksie karnym z 1932 i 1969 r. W latach
1970-1972 odbył aplikację w okręgu Sądu Wojewódzkiego dla woj. warszawskiego w
Warszawie. W latach 1972-1973 był asesorem, w latach 1974-1976 sędzią w Sądzie
Powiatowym, a następnie Rejonowym w Grodzisku Mazowieckim. W latach 19761980 był sędzią i wiceprezesem Sądu Rejonowego w Pruszkowie, a następnie do 1990
r. sędzią Sądu Wojewódzkiego w Warszawie. Do 1 lipca 1990 r. był adiunktem w
Instytucie Problematyki Przestępczości w Warszawie, z czego musiał zrezygnować
wobec powołania na stanowisko sędziego Sądu Najwyższego.
Od dnia 25 marca 1999 r. pełni funkcję Prezesa Sądu Najwyższego, kierującego
pracami Izby Karnej.
W 1984 r. uzyskał stopień doktora nauk prawnych na Uniwersytecie Mikołaja
Kopernika w Toruniu. Tematem pracy doktorskiej był zakaz działalności zawodowej
w ujęciu prawa karnego. W 2007 r. uzyskał stopień doktora habilitowanego na
Uniwersytecie Szczecińskim. Tematem pracy habilitacyjnej była "Prawna
problematyka opiniowania psychiatryczno-psychologicznego w postępowaniu karnym
oraz w zakresie ochrony zdrowia psychicznego". W 2007 r. powołany został na
stanowisko profesora nadzwyczajnego w Wyższej Szkole Przedsiębiorczości i
Zarządzania im. Leona Koźmińskiego (obecnie Akademia Leona Koźmińskiego),
Katedra Prawa Karnego.
Główne zainteresowania naukowe dotyczą: zakresu problematyki psychiatrycznej i
psychologicznej w prawie i postępowaniu karnym a szczególnie: poczytalności, winie,
karze oraz środkom zabezpieczającym; opiniowaniu psychiatryczno psychologicznemu w procesie karnym, a także problematyce prawnej ochrony zdrowia
psychicznego na tle unormowań ustawy o ochronie zdrowia psychicznego z 1994 r.;
prawa dowodowego i opiniowania w zakresie wypadków komunikacyjnych;
problematyki zatrzymania i stosowania tymczasowego aresztowania, a także
odszkodowania za niewątpliwie niesłuszne zatrzymanie oraz tymczasowe
aresztowanie; problematyka obcego prawa karnego, a także prawa karnego
europejskiego - jego aspektów procesowych, już istniejącego (europejski nakaz
aresztowania), jak i perspektyw jego rozwoju, także w zakresie prawa materialnego.
Ponadto jest autorem ponad 300 artykułów, glos i recenzji oraz wydawnictw zwartych,
m.in.: "Przestępstwa zabójstwa - ustawowe znamiona czynu", Warszawa 1989;
"Kodeks postępowania karnego. Omówienie zmian", Warszawa 1995; "Kodeks karny.
Kodeks postępowania karnego. Kodeks karny wykonawczy oraz przepisy
wprowadzające. Wprowadzenie", Warszawa 1996; "Kodeks postępowania karnego z
komentarzem", Sopot 2000 (J. Grajewski współautor); "Kodeks karny. Komentarz",
Warszawa 2004 (O. Górniok [red.], P. Hofmański współautor); "Kodeks postępowania
karnego. T. I" (J. Grajewski [red.], S. Steinborn współautorzy), Kraków 2006;
"Opiniowanie psychiatryczne i psychologiczne w procesie karnym" [red.], Kraków
2006; "Prawna problematyka opiniowania psychiatryczno - psychologicznego w
postępowaniu karnym oraz w zakresie ochrony zdrowia psychicznego", Kraków 2006;
"Opiniowanie psychiatryczne i psychologiczne w procesie karnym", Kraków 2009.
Zasiada w licznych radach i komitetach redakcyjnych, m.in.: Kolegium Redakcyjnym
miesięcznika "Paragraf na drodze", Radzie Naukowej Instytutu Ekspertyz Sądowych
(przewodniczący), Radzie Naukowej Instytutu Wymiaru Sprawiedliwości (z-ca
przewodniczącego), Radzie Naukowej "Europejskiego Przeglądu Sądowego", Radzie
Programowej "Studiów i Analiz Sądu Najwyższego", Zespole Redakcyjnym Rocznika
Orzecznictwo SNwSK, Kolegium Redakcyjnym "Palestra", Kolegium Redakcyjnym
"Prokuratura i Prawo", Kolegium Redakcyjnym "Diariusz Prawniczy".
Lech K. Paprzycki jest aktywnym członkiem organizacji krajowych i zagranicznych,
m.in. Towarzystwa Badawczego Prawa Europejskiego, Międzynarodowej Komisji
Prawników z siedzibą w Genewie, Fundacji Prawa Międzynarodowego Karnego
Wykonawczego, Stowarzyszenia Parlamentarzystów na rzecz Afryki.