2. Rozpoznanie Możliwości

2. Rozpoznanie Możliwości
2. Rozpoznanie Możliwości
Wersja nauczyciel
2. Rozpoznanie Możliwości
Wstęp
1. Źródła
innowacji
2. Narzędzia
Generujące
Pomysły
3. Zmienianie
Pomysłu w
Szansę
(możliwość)
Aby zrozumieć, co to jest przedsiębiorczość, decydujące jest, aby
dowiedzieć się, skąd biorą się potencjalne innowacje i możliwości
biznesowe. Możliwości mogą powstać w wyniku szczęśliwego zbiegu
okoliczności. Innymi słowy, mogą one wypływać z przebłysku geniuszu.
Jednak nie zawsze tak jest. Większość, szczególnie tych osiągających
sukces, jest wynikiem świadomego, celowego poszukiwania nowych
pomysłów i możliwości.
Ten rozdział rozpoczyna się od identyfikacji źródeł innowacji, które dalej
prowadzą do możliwości. Następnie, rozdział dostarczy przykładów
niektórych praktycznych narzędzi generujących pomysły.
Studentom przypomina się, że wiele firm upada, nie, dlatego, że
przedsiębiorcy nie włożyli wiele wysiłku, ale ponieważ nie pojawiła się
prawdziwa szansa, możliwość, od której można by rozpocząć działalność.
Rozdział kończy podsumowanie opisu metod, które mogą pomóc w
ocenie pomysłów i możliwości.
Podsumowanie
Rozdziału
Pytania
Sprawdzające
Odpowiedzi do
Pytań
Sprawdzających
Referencje
Cele nauki
Jeśli pomyślnie ukończysz ten rozdział, będziesz w stanie:
•
Określić skąd czerpie się pomysły
•
Używać różnych narzędzi generujących pomysły
•
Wyjaśnić różnicę pomiędzy pomysłem, a szansą, mozliwością
•
Zaprezentować ogólne podejścia, których przedsiębiorcy używają do
zidentyfikowania możliwości
2. Rozpoznanie Możliwości
1. Źródła innowacji
Innowacyjne pomysły podążają różnymi drogami od powstania poprzez
rozwój do wdrożenia.
"Badania pokazują, że innowacje mogą być napędzane przez
technologię lub rynek. Są one często określane, jako czynniki
wypychania lub przyciągania.”
Czynnik wypychania istnieje, kiedy ludzie dokonują odkryć i rozpoznają
szansę, mozliwość, aby to odkrycie wykorzystać. Na przykład pracownicy
mogą opracować nową technologię, która daje szansę na wzrost
wydajności działalności organizacji i mogą podjąć decyzję o jej
zastosowaniu. Z drugiej strony, czynnik przyciągania istnieje, gdy zostaje
zidentyfikowana potrzeba zmiany. Jest to zwykle wywoływane przez
istniejący problem lub potencjalną szansę. Wtedy pracownicy aktywnie
poszukują sposobu rozwiązania problemu lub jakieś szansy pozwalajacej
wykorzystać zidentyfikowane możliwości.
W rzeczywistości, źródła innowacji są o wiele bardziej zróżnicowane niż
przedstawia to każdy z tych dwóch modeli. Pomysły często powstają, jako
rezultat połączenia wpływów z wewnątrz i z zewnątrz organizacji.
Dostarczanie i rozwój informacji, pochodzących z różnych źródeł, jest
znane, jako sprzyjające innowacjom. Ma to istotny związek pomiędzy
sukcesem innowacji i jej wdrożeniem.
Wykres 1 Wykres przedstawia interaktywny model innowacji. Model ten
pokazuje, że innowacje występują jako wynik interakcji rynku, badań
naukowych i możliwości organizacji. Tutaj nie ma wyraźnego punktu
wyjścia. Przepływ informacji jest zastosowany w celu wyjaśnienia, jak
innowacje mogą powstawać w różnych punktach. Model ten pokazuje
również, że innowacje powstają na krawędziach wykresu. Dlatego można
powiedzieć, że kluczem do powstania innowacji, która osiągnie sukces,
jest zarządzanie tymi krawędziami wykresu i zapewnienie im odpowiedniej
motywacji, jak również wolności, czasu i zasobów potrzebnych do
generowania nowych pomysłów.
2. Rozpoznanie Możliwości
Wykres 1: Interaktywny Model Innowacji (Źródło: Trott 2005)
Innowacje występują najczęściej, gdy potrzeba i sposób zaspokojenia tej
potrzeby są zidentyfikowane jednocześnie. Innowacje powstają zazwyczaj
dzięki ekspertom, którzy znają i są zainteresowani konkretnym rodzajem
osiągnięcia. Wiedzą, kiedy potrzebne jest stworzenie czegoś nowego,
wiedzą, czy nowy pomysł będzie pasował do istniejącej już technologii, a
także wiedzą, jak go wdrożyć.
Jednakże, ważne jest, aby pamiętać, że większość nowych pomysłów nie
kończy się wynalazkiem osiągającym sukces. Według badań Stevens’a i
Burley’a (2003), 90% wstępnych pomysłów nigdy nie wyszło poza biurko
pomysłodawcy. Pozostałe 10% pomysłów przeszło etap od nakreślenia do
początkowego etapu realizacji. Spośród nich, tylko 3% uzyskało wsparcie dla
rozwoju w znaczące przedsięwzięcie, mniej niż 2% osiągnęło duży stopień
rozwoju mniej niż 1% kiedykolwiek zostało zaprezentowane klientom, a tylko
0, 3% osiągnęło sukces komercyjny. Mając to na uwadze, wydaje się, że
około 3000 wstępnych, surowych, innowacyjnych pomysłów jest potrzebne
do stworzenia jednego, nowego produktu, który osiągnie komercyjny sukces.
2. Rozpoznanie Możliwości
2. Narzędzia Generujące Pomysły
„ Skuteczne powstawanie pomysłów jest decydujące, aby
innowacyjny produkt osiągnął sukces” .```
Ważne jest, aby pamiętać, że pomysły zazwyczaj nie istnieją niezależnie, ale
raczej powstają jeden z drugiego, tworząc strumienie pomysłów. Dlatego im
więcej pomysłów powstaje, tym wyższy jest oczekiwany wkład.
Wykorzystanie narzędzi może pomóc zwiększyć możliwości generowania
nowych pomysłów, może również pomóc zwiększyć szanse tworzenia
nowych pomysłów. Wiele z tych narzędzi to techniki rozwiązywania
problemów używane w celu zwiększenia kreatywności osoby lub grupy osób.
Takie techniki wykorzystują skojarzenia pomiędzy celem (lub problemem),
obecnym stanem, (który może być niedoskonałym rozwiązaniem problemu), i
jakimś bodźcem (prawdopodobnie wybranym przypadkowo).
Tabela 1 przedstawia przykład jednego z najczęściej stosowanych narzędzi.
Ważne jest, aby pamiętać, że ta lista nie jest kompletna i przedstawia tylko
niektóre dostępne narzędzia.
Cele SMART
SMART jest używany w biznesie na etapie ustalania celów. Jest to sposób oceny, czy cele są
zdefiniowane prawidłowo. Skrót SMART ma kilka znaczeń, ale generalnie odnosi się do:
• S: specyficzny, konkretny i szczegółowy
• M: mierzalny, znaczący, motywacyjny
• A: akceptowalny, osiągalny, uzgodniony, zorientowany na działanie
• R: realistyczny, ważny, rozsądny, cenny, zorientowany na rezultaty
• T: czasowy, na czas, widoczny, powiązany
Przykład: Przed końcem tego roku chcę otworzyć nowy pub w centrum Dublina, który będzie
czynny sześć dni w tygodniu i który przyciągnie przynajmniej 600 klientów tygodniowo
2. Rozpoznanie Możliwości
Definiowanie Problemu
Definiowanie problemu pomaga skoncentrować wysiłek i ustalić dokładność i jasność w ramach
projektu. Obejmuje: charakteryzowanie problemu, ograniczeń i zastosowań. Zawiera to:
• Zdefiniowanie problemu
• Zdefiniowanie, kogo problem dotyka
• Ustalenie, gdzie problem się znajduje
• Ustalenie, dlaczego wyróżnia się to, jako problem
• Wyjaśnienie, kiedy problem się pojawia
• Ocenę, czy jest to duży, czy nieduży problem
Przykład:
1) nie ma żadnego fajnego baru karaoke w Dublinie
2) w szczególności (zagraniczni) studenci
3) centrum miasta
4) brak fajnych barów karaoke powoduje, że część studentów nie wychodzi zbyt często
5) wieczory: szczególnie w poniedziałki, czwartki, piątki i soboty
6) mały problem, ale potencjalna szansa
Wykresy Przyczynowo-Skutkowe
Wykres przyczynowo-skutkowy (inaczej znany, jako Ishikawa lub wykres szkieletu kostnego ryby)
jest używany to zgłębienia wszystkich potencjalnych przyczyn (lub wejść), które skutkują danym
efektem (lub wyjściem). Dzieli prawdopodobne przyczyny problemów przy użyciu techniki 4M.
Zawiera ona: (a) metodę, (b) siłę ludzką, (c) maszynę, (d) materiały. Kroki procesu to:
• Narysowanie diagramu wykresu układu kostnego ryby, umieszczając kategorie na
górze jodełki kości
• Poproszenie osób, które są zaangażowane w definiowanie problemu o wprowadzenie
informacji dot. przyczyn problemu
• Stworzenie diagramu przyczynowo-skutkowego na niższym poziomie na temat
poszczególnych przyczyn, aby dojść do głównej przyczyny problemu
• Przeanalizowanie i przedyskutowanie odkryć
Przykład rzucania piłki do koszykówki przez obręcz
2. Rozpoznanie Możliwości
Burza Mózgów
Jest to popularna metoda grupowa, skierowana na znalezienie rozwiązania problemu. Aby móc
zastosować tę techniką, powinieneś:
• Zebrać odpowiednią grupę osób
• Opowiedzieć grupie o problemie
• Postawić jasne pytanie, niezbyt złożone lub niejasne
• Jeśli to możliwe, podziel temat na podtematy
• Zachęć do sugestii i spisuj wszystko
Ważne jest, aby skupić się, na jakości, nie ilości i nie dopuścić do krytyki, czy kłótni. Bardzo
ważne jest również przyjmowanie niezwykłych pomysłów oraz łączenie i poprawianie pomysłów
celem znalezienia rozwiązania problemu.
Przykład:
2. Rozpoznanie Możliwości
Wykresy Podobieństwa
Wykresy podobieństwa są używane do dostarczenia danych i opracowania wstepnej struktury
dla niezdefiniowanej jeszcze grupy pomysłów. Wykresy są używane do ułożenia dużej liczby
pomysłów zgodnie z ich naturalnymi relacjami. Krokami w tym procesie są:
•
Zaproszenie grupy członków celem zebrania pomysłów
•
Zapisanie każdego pomysłu na małej, oddzielnej kartce i przyczepianie do ściany lub
wykresu
•
Podzielenie kartek na kategorie, pasujące i niepasujace do siebie
•
Ustalenie tytułów, które grupują tematy i napisanie ich na górze każdej grupy
•
Jeśli to możliwe, przesuwanie kartek w sekwencje tak, aby się wzajemnie łączyły
Przykład:
Mapy Myśli
Mapa myśli to diagram używany do strukturyzowania pomysłów i zadań związanych z
problemem. Jest on używany do tworzenia, wizualizacji struktury i klasyfikacji pomysłów. Metoda
ta polega na zapisaniu centralnej idei i wymyślanie nowych lub podobnych pomysłów,
promieniście od głównej idei. Poprzez skupienie się na kluczowych pomysłach, a następnie
szukaniu rozgałęzień i połączeń pomiędzy pomysłami można mapować wiedzę w taki sposób,
aby pomogło to zrozumieć i zapamiętać nowe informacje.
Przykład:
2. Rozpoznanie Możliwości
SCAMPER
SCAMPER jest narzędziem używanym do znalezienia sposobu na ulepszenie istniejącego produktu i
znalezienia pomysłów na nowe. Skrót odnosi się do:
• Substytut: komponenty, materiały, ludzie
• Combine (łączenie): mix, łączenie z innymi grupami lub usługami, integracja
• Adapt (adaptacja): zmiana, zmiana funkcji, używanie innych części
• Modify (modyfikacja): wzrost lub zmniejszenie skali, zmiana kształtu, zmiana atrybutów (np.
kolor)
• Put to another use (inne użycie)
• Eliminate (wyeliminowanie): usunięcie elementów, usprawnienie, zmiana do funkcji
podstawowych
• Reverse (odwrót): zmiana wewnątrz-zewnątrz, w górę- w dół
Przykładowe pytania:
S: Jakie materiały lub zasoby możesz zastąpić lub podmienić, aby ulepszyć produkt?
C: Co by się stało gdyby połączyć produkt z innym, aby stworzyć coś nowego?
A: Jakie inne produkty lub pomysły mógłbyś wykorzystać jako inspirację?
M: Jak mógłbyś zmienić kształt, wygląd lub jak poczuć swój produkt?
P: Czy mógłbyś wykorzystać swój produkt w innym miejscu, powiedzmy w innym przedsiębiorstwie?
E: Jak mógłbyś go zmniejszyć, uczynić szybszym, podświetlić lub sprawić, że byłby lepszy?
R: Co by się stało, jeśli odwróciłbyś ten proces lub ułożył rzeczy inaczej?
Tabela 1: Narzędzia Generujące Pomysły (Źródło Hennelly and Cormican 2004)
Niektóre z tych narzędzi mogą być bardziej przydatne od innych. Użytkownicy
mogą na początku nie doceniać wartości każdego znich, ale mogą się ich
nauczyć poprzez praktykę.
2. Rozpoznanie Możliwości
3. Zmienianie Pomysłu w Szansę (możliwość)
Ważne jest, aby zrozumieć, że istnieje różnica pomiędzy pomysłem, a
szansą.
"Pomysł jest myślą, wrażeniem lub pojęciem”.
„Możliwość jest korzystnym zestaw okoliczności, które tworzą
zapotrzebowanie na nowy produkt, usługę lub firmę. "
Warunkiem, aby przedsiębiorcy dofinansowali pomysł jest, aby okno
szansy, możliwości było szeroko otwarte. Innymi słowy, okres, czasu,
podczas którego firma realistycznie może wejść na nowy rynek, musi być
odpowiedni. Według Barringer i Irlandii (2008) szansa, możliwość posiada
cztery zasadnicze cechy: musi być (a) atrakcyjna, (b) trwała, (c) pojawić
się w odpowiednim czasie, i (d) związana z produktem, usługą lub firmą,
która tworzy wartości dla kupców lub użytkowników końcowych. Pomysł
może, ale nie musi być, kryterium szansy. To decydujący punkt, ponieważ
wiele firm upada nie, dlatego, że przedsiębiorcy nie włożyli w
przedsięwzięcie wiele wysiłku, ale ponieważ nie było prawdziwej, unikalnej
szansy, aby ją wykorzystać i uruchomić przedsięwzięcie.
Aby wykonać ocenę, czy Twój pomysł odniesie sukces, należy ocenić, czy
Twój pomysł posiada jakąś wartość. Aby to zrobić należy sobie zadać i
spróbować odpowiedzieć na następujące pytania dotyczące własnego
pomysłu:
6
•
Jaką lukę wypełniasz lub jaki problem chcesz rozwiązać?
•
Komu to sprzedajesz?
•
W jaki sposób będziesz zarabiać pieniądze?
•
W jaki sposób wyróżnisz swoją firmę na tle innych firm?
•
Ilu masz konkurentów i jaka jest ich wartość?
•
Jak duży jest Twój rynek w walucie euro?
2. Rozpoznanie Możliwości
•
Czy rynek rośnie czy maleje?
•
Jaki procent rynku mógłbyś zająć?
•
Ile będzie kosztowało uruchomienie biznesu?
•
Czy zamierzasz korzystać z kapitału własnego lub zwiększyć
inwestycje? Jeśli tak, to ile i jakie?
•
Czy planujesz sprzedać firmę lub wejść na giełdę (zrób listę firm na
rynkach akcji) pewnego dnia?
•
W przypadku inwestycji, ile pieniędzy sądzisz Twoi inwestorzy
dostaną, jako zwrot?
Z tą krótką listą kontrolną możesz już ocenić, czy Twój pomysł jest naprawdę
szansą, możliwością. Możesz również użyć innego narzędzia, które stawia
podobne pytania, ale w sposób bardziej zorganizowany. Metoda ta jest
nazywana metodą RAMP. Każda litera oznacza jeden ważny punkt, na
którym należy się skupić.
R oznacza zwrot
Zwrot w sensie zwrotu inwestycji. Musisz być pewien, że Twój pomysł będzie
opłacalny. Należy również określić, jak długo to zajmie i ocenić, ile pieniędzy
potrzebujesz, aby uruchomić przedsięwzięcie.
A oznacza korzyści
Musisz sprawdzić, czy będziesz miał konkurencję, a jeśli tak, to, co możesz
zrobić lepiej od nich. Powinieneś również zdefiniować, jak będziesz
zarządzać własnością intelektualną swojego pomysłu.
M oznacza rynek
Kluczowe jest określenie, kto może kupować Twój produkt. Musisz określić,
czy istnieje realne zapotrzebowanie na Twój produkt lub usługę.
P oznacza potencjał
Powinieneś zdefiniować równowagę pomiędzy ryzykiem a opłacalnością
swojego projektu. To ważne pytanie dla inwestorów. Należy również ocenić,
czy dany moment jest odpowiedni dla wdrożenia Twojego pomysłu.
Powyższe narzędzia oceny mogą być bardzo przydatne i ważne jest, aby z
nich korzystać. W rzeczywistości, błędy w ocenie pomysłów mogą
doprowadzić do dramatycznych konsekwencji dla Twojego produktu i Twojej
kieszeni!
2. Rozpoznanie Możliwości
Podsumowanie Rozdziału
Tworzenie pomysłów jest kluczowe dla efektywności przedsiębiorstwa. Jednakże, przeprowadzonych
zostało stosunkowo niewiele badań na temat bodźców potrzebnych do zachęcenia ludzi do skupienia
ich energii na istotnych i nowych pomysłach. Rozdział ten rozpoczął się od zidentyfikowywania źródeł
innowacji. Nauczyłeś się, że pomysły pochodzą z wielu źródeł i stworzenie mnóstwa pomysłów jest
niezbędne do osiągnięcia sukcesu. W celu ułatwienia zrozumienia tego procesu, w rozdziale opisano
niektóre przykładowe, ale popularne, przydatne narzędzia do tworzenia pomysłów.
Następnie, w rozdziale skupiono się na pojęciu szansy. Nauczyłeś się różnicy pomiędzy pomysłem, a
szansą.
W rozdziale zaprezentowano również techniki, które pomogą Ci ocenić swoje możliwości, celem
oceny, czy Twój pomysł jest wart dalszego rozwoju. Do oceny swojego pomysłu przydatne jest użycie
narzędzia listy kontrolnej RAMP:
• Zwrot
• Zalety
• Rynek
• Potencjał
Pytania Sprawdzające
1. Jak powstaje innowacja?
2. SMART jest używane w biznesie na etapie ustalania celów. To jest metoda sprawdzenia, czy
cele zostały ustalone prawidłowo. Do czego odnosi się skrót SMART?
3. Wyjaśnij różnicę pomiędzy pomysłem, a szansą/mozliwością.
2. Rozpoznanie Możliwości
Odpowiedzi do Pytań Sprawdzających
1. Innowacja powstaje najczęściej wtedy, kiedy jest jakaś potrzeba i jednocześnie powstaje
konieczność zaspokojenia tej potrzeby.
2. S: specyficzne, konkretne, szczegółowe
M: mierzalne, znaczące, motywujące
A: uzgodnione wcześniej, osiągalne, do osiągnięcia sukcesu, do przyjęcia, zorientowane na
działanie
R: realistyczne, istotne, rozsądne, cenne, zorientowane na rezultaty
T: oparte na harmonogramie, aktualne, namacalne, identyfikowalne
3. Pomysł jest myślą, wrażeniem lub pojęciem. Szansa/możliwość jest szczęśliwym zbiegiem
okoliczności, który stwarza zapotrzebowanie na nowy produkt, usługę, czy biznes.
Referencje
Barringer, B.R. and Ireland, R.D. (2008) Entrepreneurship: Successfully Launching New Ventures, 2nd
ed., Prentice Hall.
Hennelly, F. and Cormican, K. (2004) ‘Creativity toolkit for R&D managers’, Proceedings of the 10th
International Conference on Concurrent Enterprising, 14th – 16th June, Seville, Spain.