Rok szkolny 2014/2015 –Klasa II, PR Wymagania edukacyjne
Transkrypt
Rok szkolny 2014/2015 –Klasa II, PR Wymagania edukacyjne
Rok szkolny 2014/2015 –Klasa II, PR Wymagania edukacyjne, kryteria oceniania z podstawą programową plan wynikowy jest zgodny z: a) WSO – wewnątrzszkolnym systemem oceniania, b) PSO – przedmiotowym systemem oceniania, c) możliwościami i potrzebami uczniów w konkretnej klasie. warunkiem koniecznym do omawiania tekstów kultury jest ich znajomość w zakresie wymaganym przez nauczyciela. Uczeń zawsze musi znać tekst (przeczytał go we fragmentach lub w całości – tak jak polecił nauczyciel), w przeciwnym wypadku analiza i interpretacja nie przyniosą oczekiwanych efektów. Ponadto dyskwalifikowane są wszelkie prace przygotowane na zasadzie „kopiuj – wklej” lub będące kompilacją cudzych prac. Wymagania ogólne Ocena dopuszczająca uczeń: I. Odbiór - rozumie teksty wypowiedzi i o prostej wykorzystanie budowie; zawartych w - dostrzega sensy nich informacji zawarte w powierzchownej warstwie tekstu; - z pomocą rozpoznaje funkcje tekstu i z pomocą wskazuje środki językowe służące ich realizacji; - odbiega od stosowania kryteriów poprawności językowej; II. Analiza i - nie zawsze interpretacja poprawnie tekstów kultury stosuje w analizie podstawowe pojęcia z zakresu poetyki; - w interpretacji tekstu próbuje wykorzystać wiedzę o kontekstach, w Ocena dostateczna uczeń: - rozumie teksty o niezbyt skomplikowanej budowie; - stara się dostrzegać sensy zawarte w strukturze głębokiej tekstu; - stara się rozpoznać funkcje tekstu i środki językowe służące ich realizacji; - zwraca uwagę na kryteria poprawności językowej; - stara się stosować w analizie podstawowe pojęcia z zakresu poetyki; - w interpretacji tekstu stara się wykorzystywać wiedzę o kontekstach, w jakich może być Ocena dobra uczeń: - na ogół rozumie teksty o skomplikowanej budowie; - na ogół dostrzega sensy zawarte w strukturze głębokiej tekstu; - na ogół rozpoznaje funkcje tekstu i środki językowe służące ich realizacji; - na ogół ma świadomość kryteriów poprawności językowej; - na ogół stosuje w analizie podstawowe pojęcia z zakresu poetyki; - w interpretacji tekstu na ogół wykorzystuje wiedzę o kontekstach, w jakich może być on odczytywany; Ocena bardzo dobra uczeń*: - rozumie teksty o skomplikowanej budowie; - dostrzega sensy zawarte w strukturze głębokiej tekstu; - rozpoznaje funkcje tekstu i środki językowe służące ich realizacji; - ma świadomość kryteriów poprawności językowej; - stosuje w analizie podstawowe pojęcia z zakresu poetyki; - w interpretacji tekstu wykorzystuje wiedzę o kontekstach, w jakich może być on odczytywany; jakich może być on odczytywany; on odczytywany; - stara się poznać - próbuje poznać niezbędne dla niezbędne dla literatury fakty z literatury fakty z historii literatury historii literatury i innych dziedzin i innych dziedzin humanistyki; humanistyki; - stara się - próbuje odczytać odczytać rozmaite sensy rozmaite sensy dzieła; dzieła; - stara się - próbuje dokonać dokonać interpretacji interpretacji porównawczej; porównawczej; III. Tworzenie - buduje - stara się wypowiedzi wypowiedzi o budować niezbyt wysokim wypowiedzi o stopniu wyższym stopniu złożoności; złożoności; - nie zawsze - stara się stosuje w nich stosować w nich podstawowe podstawowe zasady logiki i zasady logiki i retoryki; retoryki; - próbuje - zwraca uwagę zwiększać na własną własną kompetencję kompetencję językową. językową. * są to zapisy umieszczone w podstawie programowej - na ogół poznaje niezbędne dla literatury fakty z historii literatury i innych dziedzin humanistyki; - na ogół odczytuje rozmaite sensy dzieła; - na ogół dokonuje interpretacji porównawczej; - poznaje niezbędne dla literatury fakty z historii literatury i innych dziedzin humanistyki; - odczytuje rozmaite sensy dzieła; - dokonuje interpretacji porównawczej; - na ogół buduje wypowiedzi o wyższym stopniu złożoności; - na ogół stosuje w nich podstawowe zasady logiki i retoryki; - na ogół ma świadomość własnej kompetencji językowej. - buduje wypowiedzi o wyższym stopniu złożoności; - stosuje w nich podstawowe zasady logiki i retoryki; - ma świadomość własnej kompetencji językowej. A) Na ocenę dopuszczającą – uczeń wykonuje polecenia dość powierzchownie. Jego wiedza jest w zasadzie odtwórcza, umiejętności niewielkie. Ważne jest, aby uczeń, który osiąga oceny dopuszczające, podejmował pracę, wykazywał starania. Z zapisów w PW wyraźnie widać, że nie wszystkie zadania są dla niego przeznaczone, ale próbuje wykonywać polecenia na miarę swych możliwości. Ponadto należy dążyć do tego, aby odnajdował w tekstach elementy wcześniej wskazane przez innych uczniów, a których sam nie umie rozpoznać i wskazać. Jeśli chodzi o prace pisemne, to należy zadbać o to, aby pisał prace samodzielne, jego prace są oczywiście krótkie, powierzchowne, sądy mało oryginalne, argumentacja niepełna. Podobnie z wypowiedziami ustnymi – są to wypowiedzi krótkie, ale przede wszystkim powinny być zgodne z tematem. B) Na ocenę dostateczną – uczeń podejmuje działania, ale nie kończą się one pełnym sukcesem. Pracuje, ale popełnia błędy, polecenia są wykonywane nieprecyzyjnie, uczeń nie jest pewien swoich wypowiedzi pisemnych i ustnych. Jego przemyślenia są powierzchowne lub odtwórcze, ale pracuje, czyli właśnie „stara się”. C) Na ocenę dobrą – w tym wypadku uczeń podejmuje wszystkie działania, ale popełnia nieliczne błędy. Jego prace są wykonane dobrze, czyli zawierają drobne błędy. Ponadto nie zawsze umie uzasadnić swoją wypowiedź, wie, ale nie wyjaśnia omawianych zjawisk. Zapis „na ogół” oznacza, iż jego prace są wykonane dobrze, czyli zawierają drobne błędy. D) Na ocenę bardzo dobrą – tu znajdziemy zapis mówiący, że uczeń wykonuje rozmaite zadania i czynności „poprawnie”, „samodzielnie”, „świadomie”, „ciekawie”, „interesująco”. Tak więc pracuje samodzielnie, wie i umie wyjaśnić. Trafnie dobiera przykłady, cytaty, argumenty, dokonuje porównań, ocen, uzasadniając swoje zdanie. Jego wypowiedzi zarówno ustne, jak i pisemne są wolne od błędów, wyczerpujące, pomysłowe, twórcze. Mówi pełnymi zdaniami, uzasadnia swoją wypowiedź, znajduje w tekście przykłady na poparcie swych słów. Umie odnieść się do świata zewnętrznego, jeśli zachodzi taka potrzeba. Podczas pracy w grupie staje się liderem, umie nie tylko współpracować, ale nadaje ton działaniom innych, wprowadza nowe rozwiązania i pomysły. W szkole ponadgimnazjalnej oceniana jest także recytacja, uczeń otrzymujący oceną dopuszczającą recytuje tekst mało świadomie, byle jak, niestarannie, często się myli, zacina; na ocenę dostateczną recytuje dość płynnie, ale bez właściwej modulacji, w złym tempie, bez dokonania interpretacji głosowej; na ocenę dobrą recytuje tekst płynnie, świadomie, ale występują usterki w przekazie; na ocenę bardzo dobrą wygłasza tekst bardzo świadomie, z ciekawą interpretacją, we właściwym tempie, z odpowiednią modulacją. Bardzo trudne do ocenienia pozostaje zjawisko zwane „aktywnością”, która także powinna być promowana. Zdarza się jednak tak, że uczniowie są aktywni, często się zgłaszają, dążą do zabrania głosu, ale ich wypowiedzi są błędne, nie zawsze na temat, nieporadne. Tutaj nauczyciel powinien umiejętnie dokonywać oceny, aby z jednej strony nie zniechęcić tych uczniów, a jednocześnie korygować ich błędy – jest to trudne i wymaga dużych umiejętności pedagogicznych. Jeśli chodzi o projekt edukacyjny, to w jego regulaminie powinny być określone zasady dotyczące oceniania. Jednocześnie plan wynikowy pozwala pokazać uczniom (i rodzicom), co jeszcze mogą lub powinni poprawić w swojej pracy, aby zdobyć większą wiedzę i umiejętności, a tym samym uzyskać lepszą ocenę. Kryteria na ocenę celującą z języka polskiego w klasie II Uczeń: - uczeń ma wiedzę i umiejętności obejmuje całą podstawę programową - samodzielnie rozwija swoje zainteresowania językowe i literackie - startuje z sukcesami w konkursach i olimpiadach polonistycznych (zgodnie z Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z 20 sierpnia 2010 r. zmieniającym rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych [DzU nr 156, poz. 1046] finalistom lub laureatom olimpiad albo konkursów przysługują oceny celujące; jednak ze względu na ograniczony zasięg tematyczny programu pierwszej klasy szkoły gimnazjalnej osiągnięcie sukcesu w olimpiadzie lub konkursie nie powinno decydować o ocenie celującej) - jest zawsze przygotowany do lekcji, wszystkie sprawdziany zalicza na maksymalną ilość punktów - samodzielnie formułuje i rozwiązuje problemy literackie i językowe z wykorzystaniem popularnonaukowych i naukowych źródeł informacji - prace pisemne cechuje dogłębna i wnikliwa analiza problematyki oraz odwołanie do różnych kontekstów wymienia przyczyny i skutki poznawanych zjawisk i procesów oraz poszukuje między nimi analogii - komentuje zjawiska literackie charakterystyczne dla omawianych epok - stosuje bogate słownictwo adekwatne do sytuacji komunikacyjnej - dokonuje oceny dorobku twórców omawianych epok - ma świadomość ciągłości zjawisk historycznoliterackich - w pełnym zakresie opanował obowiązującą terminologie i poprawnie ją wykorzystuje - samodzielnie w sposób rzetelny opracowuje notatki z każdej lekcji - wzbogaca treść lekcji o wiedzę pozaszkolną - sporządza dokładne przypisy Rozkład materiału „Język polski” (liceum ogólnokształcące) L. p. Dział 1 2 3 4 Antyk 5 Antyk 6 Antyk 7 Antyk 8 AntykWspółczesność 9 Nauka o języku i kulturze Temat lekcji Zapoznanie z PSO. Zapoznanie z treściami nauczania zawartymi w podstawie programowej dla poziomu rozszerzonego. Omówienie arkusza maturalnego z poziomu rozszerzonego. Omówienie kryteriów oceniania pracy na PR. Synteza wiadomości na temat literatury i kultury antycznej. Plejada poetów greckich i rzymskich. Filozofia starożytnaepikureizm, stoicyzm, platonizm, cynizm. Praca na fragm. tekstów starożytnych filozofów. Ars poetica- program poetycki Horacego. Liryka Horacego- Exegi monumentum, Do Leukone, Do Deliusza. Poetyckie nawiązania do Antyku. Analiza i interpretacja wybranych utworów. Analiza porównawcza- ćwiczenia. Gatunki publicystyczne. Formy wypowiedzi pisemnych (rozprawka, Liczba godzin na realizację 1 1 Klasa 2 2 3 2 3 2 1 2 4 2 3 2 6 2 2 2 Okres klasyfikacyjny 10 Biblia 11 Biblia 12 BibliaWspółczesność 13 Biblia 14 Biblia 15 Nauka o języku i kulturze 16 Nauka o języku i kulturze 17 AntykWspółczesność 18 Nauka o języku i kulturze 19 20-lecie międzywojenne 20 20-lecie międzywojenne 20-lecie 21 esej, szkic, reportaż, recenzja itd.). Praca na tekście. Synteza wiadomości na temat motywów i postaci biblijnych, form gatunkowych, stylu biblijnego. Sposoby i formy nawiązań do Biblii w sztuce późniejszych epok. Kosmogonia biblijna, przypowieść ewangeliczna, Hymn o miłościprzypomnienie wiadomości z gimnazjum. Poetyckie nawiązania do Biblii w późniejszych epokach. Analiza i interpretacja wybranych utworów. Analiza porównawcza. Sprawdzian wiadomości z zakresu literatury i kultury antycznej oraz Biblii. Omówienie wyników testu (Antyk, Biblia). Stylizacja, pastisz, trawestacja, parodia, parafraza- podobieństwa i różnice. Analiza fragm. tekstów literackich. Struktura znaczenia leksemu; mechanizmy powstawania znaczeń (metafora, metonimia).Językowy obraz świata. Tworzenie tekstu argumentacyjnegoćwiczenia. Funkcje języka. Tekst linearny i hipertekst. Ćwiczenia językowe. Rola groteski i absurdu w Mistrzu i Małgorzacie M. Bułhakowa. Moskwa jako piekło. Zło jako narzędzie dobra i sprawiedliwości. Rola wątku biblijnego w 3 2 2 2 3 2 1 2 1 2 3 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 międzywojenne 22 AntykWspółczesność 23 AntykWspółczesność Nauka o języku i kulturze 24 25 Średniowiecze 26 Średniowiecze 27 Średniowiecze 28 Średniowiecze 29 Średniowiecze 30 ŚredniowieczeWspółczesność 31 ŚredniowieczeWspółczesność 32 ŚredniowieczeWspółczesność 33 Średniowiecze- Mistrzu i Małgorzacie. Piłatyzm. Budowa powieści. Praca klasowa- wypowiedź 2 argumentacyjna na zadany temat. Omówienie pracy klasowej. 1 Oglądanie i omówienie wybranego przedstawienia z cyklu Teatr Telewizji. Recenzja jako wypowiedź argumentacyjna. Światopogląd i filozofia epoki. Augustynizm, tomizm, franciszkanizmpraca na fragm. tekstów filozoficznych Heroizacja, sakralizacja i teatralizacja sceny śmierci Rolanda- Pieśń o Rolandzie. Przypomnienie wiadomości na temat utworu z gimnazjum. Tworzenie wypowiedzi argumentacyjnej na podstawie fragm. utworu. Boska komedia Dantego jako summa epoki. Kunsztowność dzieła, sceny dantejskie. Plastyczne odwołania do motywów typowych w średniowieczu. F. Villon- poeta przeklęty (Wielki testament). Literackie nawiązania epok późniejszych do Średniowiecza. Analiza i interpretacja wybranych utworów. Franciszkanizm ks. J. Twardowskiego. Tworzenie wypowiedzi argumentacyjnej (tekst teoretycznoliteracki lub historycznoliteracki. Praca klasowa- analiza porównawcza tekstów literackich. Omówienie wyników pracy 2 2 5 2 3 2 2 2 2 2 2 2 1 2 2 2 2 2 2 2 1 2 34 Współczesność 20- lecie międzywojenne 35 20- lecie międzywojenne 36 20- lecie międzywojenne 37 Nauka o języku i kulturze 38 Renesans 39 Renesans 40 Renesans 41 Renesans 42 RenesansWspółczesność 43 ŚredniowieczeRenesans 44 ŚredniowieczeRenesans Barok 45 klasowej. Czas powieści a czas psychologiczny w Cudzoziemce M. Kuncewiczowej. Róża- charakterystyka bohaterki. Rola psychoanalizy w powieści (Cudzoziemka M. Kuncewiczowej). Interpretacja tytułu; motywy muzyczne w utworze (Cudzoziemka M. Kuncewiczowej). Język polski na tle innych języków europejskich i słowiańskich. Wpływ języków obcych na polszczyznę- rola zapożyczeń językowych.. Światopogląd i filozofia epoki. Język i styl epoki Renesansu Sztuka doby Renesansu- jej związek z literaturą i światopoglądem epoki. Twórczość Jana Kochanowskiego- synteza wiadomości z klasy I oraz gimnazjum. Wizja Boga, Świata i człowieka w pieśniach, fraszkach i trenach. Styl retoryczny na przykładzie fragm. Kazań sejmowych Piotra Skargi. Topos ojczyzny- matki i ojczyzny- okrętu. Literackie nawiązania kolejnych epok do Renesansu. Analiza i interpretacja wybranych utworów; analiza porównawcza. Sprawdzian wiadomości na temat literatury i kultury Średniowiecza i Renesansu. Omówienie wyników sprawdzianu. Światopogląd i filozofia 1 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 2 3 2 2 2 1 2 1 2 1 2 2 2 46 Barok 47 Barok 48 Barok 49 Barok 50 BarokWspółczesność 51 AntykWspółczesność Nauka o języku i kulturze 52 53 AntykWspółczesność 54 55 AntykWspółczesność Oświecenie 56 Oświecenie 57 Oświecenie epoki. Język i styl epoki baroku. Sztuka barokowamalarstwo, muzyka, rzeźba, opera (przypomnienie wiadomości). Poezja nurtu dworskiego na przykładzie Na oczy królewny angielskiej D. Naborowskiego i Do trupa J. A. Morsztyna. Komizm językowy, sytuacyjny i postaci w Świętoszku Moliera; cechy komedii klasycznejprzypomnienie wiadomości z gimnazjum. Charakterystyka głównego bohatera- wypowiedzi postaci, didaskalia. Moralne przesłanie utworu. Literackie nawiązania kolejnych epok do Baroku. Analiza i interpretacja. Rozwój teatru w poszczególnych epokach. Oglądanie i omówienie wybranego filmu- adaptacji dramatu W. Szekspira. Recenzja jako wypowiedź argumentacyjna. Praca klasowa- tworzenie wypowiedzi argumentacyjnej na zadany temat. Omówienie wyników pracy klasowej. Filozofia i światopogląd epoki. Ulubione gatunki I. Krasickiego (bajka, poemat heroikomiczny). Problematyka utworów „księcia poetów”. Franciszek Karpiński jako przedstawiciel sentymentalizmu. Język sentymentalistów. Laura i Filon jako sielanka konwencjonalna. 1 2 2 2 1 2 2 2 3 2 2 2 5 2 2 2 1 2 2 2 2 2 2 2 58 OświecenieWspółczesność 59 Romantyzm 60 61 Romantyzm Romantyzm 62 Romantyzm 63 Romantyzm 64 Romantyzm 65 Romantyzm 66 Romantyzm Literackie nawiązania kolejnych epok do Oświecenia. Analiza porównawcza wybranych utworów. Światopogląd i filozofia epoki. Styl i język romantyków. Synkretyzm gatunkowy, rodzajowy, sztuki. Sztuka doby romantyzmu. Dlaczego romantycy umierali młodo J. M. Rymkiewicz, Wyzwolenie wyobraźni M. Janionprzykłady esejów. Mit człowieka faustycznego- Faust (fragm. ) J. W. Goethego. Cechy stylu romantycznego. Koncepcja poety i poezji w Nie- boskiej komedii Z. Krasińskiego. Dramat rodzinny. Rewolucjoniści a arystokraci- starcie na argumenty racjonalne i emocjonalne (Nie- boska komedia). Henryk jako bohater romantyczny. Związek Nie- boskiej komedii z dziełem Dantego. Dramat romantyczny jako gatunek synkretyczny. 2 2 3 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 2 1 2 2 2