Rok szkolny 2014/2015 –Klasa II, PR Wymagania edukacyjne

Transkrypt

Rok szkolny 2014/2015 –Klasa II, PR Wymagania edukacyjne
Rok szkolny 2014/2015 –Klasa II, PR
Wymagania edukacyjne, kryteria oceniania z podstawą programową
plan wynikowy jest zgodny z:
a) WSO – wewnątrzszkolnym systemem oceniania,
b) PSO – przedmiotowym systemem oceniania,
c) możliwościami i potrzebami uczniów w konkretnej klasie.
warunkiem koniecznym do omawiania tekstów kultury jest ich znajomość w zakresie
wymaganym przez nauczyciela. Uczeń zawsze musi znać tekst (przeczytał go we
fragmentach lub w całości – tak jak polecił nauczyciel), w przeciwnym wypadku analiza i
interpretacja nie przyniosą oczekiwanych efektów. Ponadto dyskwalifikowane są wszelkie
prace przygotowane na zasadzie „kopiuj – wklej” lub będące kompilacją cudzych prac.
Wymagania
ogólne
Ocena
dopuszczająca
uczeń:
I. Odbiór
- rozumie teksty
wypowiedzi i
o prostej
wykorzystanie budowie;
zawartych w
- dostrzega sensy
nich informacji zawarte w
powierzchownej
warstwie tekstu;
- z pomocą
rozpoznaje
funkcje tekstu i z
pomocą
wskazuje środki
językowe
służące ich
realizacji;
- odbiega od
stosowania
kryteriów
poprawności
językowej;
II. Analiza i
- nie zawsze
interpretacja
poprawnie
tekstów kultury stosuje w
analizie
podstawowe
pojęcia z zakresu
poetyki;
- w interpretacji
tekstu próbuje
wykorzystać
wiedzę o
kontekstach, w
Ocena
dostateczna
uczeń:
- rozumie teksty
o niezbyt
skomplikowanej
budowie;
- stara się
dostrzegać sensy
zawarte w
strukturze
głębokiej tekstu;
- stara się
rozpoznać
funkcje tekstu i
środki językowe
służące ich
realizacji;
- zwraca uwagę
na kryteria
poprawności
językowej;
- stara się
stosować w
analizie
podstawowe
pojęcia z zakresu
poetyki;
- w interpretacji
tekstu stara się
wykorzystywać
wiedzę o
kontekstach, w
jakich może być
Ocena dobra
uczeń:
- na ogół
rozumie teksty o
skomplikowanej
budowie;
- na ogół
dostrzega sensy
zawarte w
strukturze
głębokiej tekstu;
- na ogół
rozpoznaje
funkcje tekstu i
środki językowe
służące ich
realizacji;
- na ogół ma
świadomość
kryteriów
poprawności
językowej;
- na ogół stosuje
w analizie
podstawowe
pojęcia z zakresu
poetyki;
- w interpretacji
tekstu na ogół
wykorzystuje
wiedzę o
kontekstach, w
jakich może być
on odczytywany;
Ocena bardzo
dobra
uczeń*:
- rozumie teksty
o
skomplikowanej
budowie;
- dostrzega sensy
zawarte w
strukturze
głębokiej tekstu;
- rozpoznaje
funkcje tekstu i
środki językowe
służące ich
realizacji;
- ma
świadomość
kryteriów
poprawności
językowej;
- stosuje w
analizie
podstawowe
pojęcia z zakresu
poetyki;
- w interpretacji
tekstu
wykorzystuje
wiedzę o
kontekstach, w
jakich może być
on odczytywany;
jakich może być on odczytywany;
on odczytywany; - stara się poznać
- próbuje poznać niezbędne dla
niezbędne dla
literatury fakty z
literatury fakty z historii literatury
historii literatury i innych dziedzin
i innych dziedzin humanistyki;
humanistyki;
- stara się
- próbuje
odczytać
odczytać
rozmaite sensy
rozmaite sensy
dzieła;
dzieła;
- stara się
- próbuje
dokonać
dokonać
interpretacji
interpretacji
porównawczej;
porównawczej;
III. Tworzenie - buduje
- stara się
wypowiedzi
wypowiedzi o
budować
niezbyt wysokim wypowiedzi o
stopniu
wyższym stopniu
złożoności;
złożoności;
- nie zawsze
- stara się
stosuje w nich
stosować w nich
podstawowe
podstawowe
zasady logiki i
zasady logiki i
retoryki;
retoryki;
- próbuje
- zwraca uwagę
zwiększać
na własną
własną
kompetencję
kompetencję
językową.
językową.
* są to zapisy umieszczone w podstawie programowej
- na ogół poznaje
niezbędne dla
literatury fakty z
historii literatury
i innych dziedzin
humanistyki;
- na ogół
odczytuje
rozmaite sensy
dzieła;
- na ogół
dokonuje
interpretacji
porównawczej;
- poznaje
niezbędne dla
literatury fakty z
historii literatury
i innych dziedzin
humanistyki;
- odczytuje
rozmaite sensy
dzieła;
- dokonuje
interpretacji
porównawczej;
- na ogół buduje
wypowiedzi o
wyższym stopniu
złożoności;
- na ogół stosuje
w nich
podstawowe
zasady logiki i
retoryki;
- na ogół ma
świadomość
własnej
kompetencji
językowej.
- buduje
wypowiedzi o
wyższym stopniu
złożoności;
- stosuje w nich
podstawowe
zasady logiki i
retoryki;
- ma
świadomość
własnej
kompetencji
językowej.
A) Na ocenę dopuszczającą – uczeń wykonuje polecenia dość powierzchownie. Jego
wiedza jest w zasadzie odtwórcza, umiejętności niewielkie. Ważne jest, aby uczeń,
który osiąga oceny dopuszczające, podejmował pracę, wykazywał starania. Z zapisów
w PW wyraźnie widać, że nie wszystkie zadania są dla niego przeznaczone, ale
próbuje wykonywać polecenia na miarę swych możliwości. Ponadto należy dążyć do
tego, aby odnajdował w tekstach elementy wcześniej wskazane przez innych uczniów,
a których sam nie umie rozpoznać i wskazać. Jeśli chodzi o prace pisemne, to należy
zadbać o to, aby pisał prace samodzielne, jego prace są oczywiście krótkie,
powierzchowne, sądy mało oryginalne, argumentacja niepełna. Podobnie z
wypowiedziami ustnymi – są to wypowiedzi krótkie, ale przede wszystkim powinny
być zgodne z tematem.
B) Na ocenę dostateczną – uczeń podejmuje działania, ale nie kończą się one pełnym
sukcesem. Pracuje, ale popełnia błędy, polecenia są wykonywane nieprecyzyjnie,
uczeń nie jest pewien swoich wypowiedzi pisemnych i ustnych. Jego przemyślenia są
powierzchowne lub odtwórcze, ale pracuje, czyli właśnie „stara się”.
C) Na ocenę dobrą – w tym wypadku uczeń podejmuje wszystkie działania, ale popełnia
nieliczne błędy. Jego prace są wykonane dobrze, czyli zawierają drobne błędy.
Ponadto nie zawsze umie uzasadnić swoją wypowiedź, wie, ale nie wyjaśnia
omawianych zjawisk. Zapis „na ogół” oznacza, iż jego prace są wykonane dobrze,
czyli zawierają drobne błędy.
D) Na ocenę bardzo dobrą – tu znajdziemy zapis mówiący, że uczeń wykonuje rozmaite
zadania i czynności „poprawnie”, „samodzielnie”, „świadomie”, „ciekawie”,
„interesująco”. Tak więc pracuje samodzielnie, wie i umie wyjaśnić. Trafnie dobiera
przykłady, cytaty, argumenty, dokonuje porównań, ocen, uzasadniając swoje zdanie.
Jego wypowiedzi zarówno ustne, jak i pisemne są wolne od błędów, wyczerpujące,
pomysłowe, twórcze. Mówi pełnymi zdaniami, uzasadnia swoją wypowiedź, znajduje
w tekście przykłady na poparcie swych słów. Umie odnieść się do świata
zewnętrznego, jeśli zachodzi taka potrzeba. Podczas pracy w grupie staje się liderem,
umie nie tylko współpracować, ale nadaje ton działaniom innych, wprowadza nowe
rozwiązania i pomysły.
W szkole ponadgimnazjalnej oceniana jest także recytacja, uczeń otrzymujący oceną
dopuszczającą recytuje tekst mało świadomie, byle jak, niestarannie, często się myli, zacina;
na ocenę dostateczną recytuje dość płynnie, ale bez właściwej modulacji, w złym tempie, bez
dokonania interpretacji głosowej; na ocenę dobrą recytuje tekst płynnie, świadomie, ale
występują usterki w przekazie; na ocenę bardzo dobrą wygłasza tekst bardzo świadomie, z
ciekawą interpretacją, we właściwym tempie, z odpowiednią modulacją.
Bardzo trudne do ocenienia pozostaje zjawisko zwane „aktywnością”, która także powinna
być promowana. Zdarza się jednak tak, że uczniowie są aktywni, często się zgłaszają, dążą do
zabrania głosu, ale ich wypowiedzi są błędne, nie zawsze na temat, nieporadne. Tutaj
nauczyciel powinien umiejętnie dokonywać oceny, aby z jednej strony nie zniechęcić tych
uczniów, a jednocześnie korygować ich błędy – jest to trudne i wymaga dużych umiejętności
pedagogicznych.
Jeśli chodzi o projekt edukacyjny, to w jego regulaminie powinny być określone zasady
dotyczące oceniania.
Jednocześnie plan wynikowy pozwala pokazać uczniom (i rodzicom), co jeszcze mogą lub
powinni poprawić w swojej pracy, aby zdobyć większą wiedzę i umiejętności, a tym samym
uzyskać lepszą ocenę.
Kryteria na ocenę celującą z języka polskiego w klasie II
Uczeń:
- uczeń ma wiedzę i umiejętności obejmuje całą podstawę programową
- samodzielnie rozwija swoje zainteresowania językowe i literackie
- startuje z sukcesami w konkursach i olimpiadach polonistycznych (zgodnie z
Rozporządzeniem Ministra Edukacji Narodowej z 20 sierpnia 2010 r. zmieniającym
rozporządzenie w sprawie warunków i sposobu oceniania, klasyfikowania i promowania
uczniów i słuchaczy oraz przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach
publicznych [DzU nr 156, poz. 1046] finalistom lub laureatom olimpiad albo konkursów
przysługują oceny celujące; jednak ze względu na ograniczony zasięg tematyczny programu
pierwszej klasy szkoły gimnazjalnej osiągnięcie sukcesu w olimpiadzie lub konkursie nie
powinno decydować o ocenie celującej)
- jest zawsze przygotowany do lekcji, wszystkie sprawdziany zalicza na maksymalną ilość
punktów
- samodzielnie formułuje i rozwiązuje problemy literackie i językowe z wykorzystaniem
popularnonaukowych i naukowych źródeł informacji
- prace pisemne cechuje dogłębna i wnikliwa analiza problematyki oraz odwołanie do
różnych kontekstów
wymienia przyczyny i skutki poznawanych zjawisk i procesów oraz poszukuje między nimi
analogii
- komentuje zjawiska literackie charakterystyczne dla omawianych epok
- stosuje bogate słownictwo adekwatne do sytuacji komunikacyjnej
- dokonuje oceny dorobku twórców omawianych epok
- ma świadomość ciągłości zjawisk historycznoliterackich
- w pełnym zakresie opanował obowiązującą terminologie i poprawnie ją wykorzystuje
- samodzielnie w sposób rzetelny opracowuje notatki z każdej lekcji
- wzbogaca treść lekcji o wiedzę pozaszkolną
- sporządza dokładne przypisy
Rozkład materiału „Język polski” (liceum ogólnokształcące)
L.
p.
Dział
1
2
3
4
Antyk
5
Antyk
6
Antyk
7
Antyk
8
AntykWspółczesność
9
Nauka o języku i
kulturze
Temat lekcji
Zapoznanie z PSO.
Zapoznanie z treściami
nauczania zawartymi w
podstawie programowej dla
poziomu rozszerzonego.
Omówienie arkusza
maturalnego z poziomu
rozszerzonego. Omówienie
kryteriów oceniania pracy
na PR.
Synteza wiadomości na
temat literatury i kultury
antycznej. Plejada poetów
greckich i rzymskich.
Filozofia starożytnaepikureizm, stoicyzm,
platonizm, cynizm. Praca
na fragm. tekstów
starożytnych filozofów.
Ars poetica- program
poetycki Horacego.
Liryka Horacego- Exegi
monumentum, Do Leukone,
Do Deliusza.
Poetyckie nawiązania do
Antyku. Analiza i
interpretacja wybranych
utworów. Analiza
porównawcza- ćwiczenia.
Gatunki publicystyczne.
Formy wypowiedzi
pisemnych (rozprawka,
Liczba
godzin na
realizację
1
1
Klasa
2
2
3
2
3
2
1
2
4
2
3
2
6
2
2
2
Okres
klasyfikacyjny
10
Biblia
11
Biblia
12
BibliaWspółczesność
13
Biblia
14
Biblia
15
Nauka o języku i
kulturze
16
Nauka o języku i
kulturze
17
AntykWspółczesność
18
Nauka o języku i
kulturze
19
20-lecie
międzywojenne
20
20-lecie
międzywojenne
20-lecie
21
esej, szkic, reportaż,
recenzja itd.). Praca na
tekście.
Synteza wiadomości na
temat motywów i postaci
biblijnych, form
gatunkowych, stylu
biblijnego. Sposoby i formy
nawiązań do Biblii w sztuce
późniejszych epok.
Kosmogonia biblijna,
przypowieść ewangeliczna,
Hymn o miłościprzypomnienie wiadomości
z gimnazjum.
Poetyckie nawiązania do
Biblii w późniejszych
epokach. Analiza i
interpretacja wybranych
utworów. Analiza
porównawcza.
Sprawdzian wiadomości z
zakresu literatury i kultury
antycznej oraz Biblii.
Omówienie wyników testu
(Antyk, Biblia).
Stylizacja, pastisz,
trawestacja, parodia,
parafraza- podobieństwa i
różnice. Analiza fragm.
tekstów literackich.
Struktura znaczenia
leksemu; mechanizmy
powstawania znaczeń
(metafora,
metonimia).Językowy
obraz świata.
Tworzenie tekstu
argumentacyjnegoćwiczenia.
Funkcje języka. Tekst
linearny i hipertekst.
Ćwiczenia językowe.
Rola groteski i absurdu w
Mistrzu i Małgorzacie M.
Bułhakowa. Moskwa jako
piekło.
Zło jako narzędzie dobra i
sprawiedliwości.
Rola wątku biblijnego w
3
2
2
2
3
2
1
2
1
2
3
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
międzywojenne
22
AntykWspółczesność
23
AntykWspółczesność
Nauka o języku i
kulturze
24
25
Średniowiecze
26
Średniowiecze
27
Średniowiecze
28
Średniowiecze
29
Średniowiecze
30
ŚredniowieczeWspółczesność
31
ŚredniowieczeWspółczesność
32
ŚredniowieczeWspółczesność
33
Średniowiecze-
Mistrzu i Małgorzacie.
Piłatyzm. Budowa
powieści.
Praca klasowa- wypowiedź 2
argumentacyjna na zadany
temat.
Omówienie pracy klasowej. 1
Oglądanie i omówienie
wybranego przedstawienia
z cyklu Teatr Telewizji.
Recenzja jako wypowiedź
argumentacyjna.
Światopogląd i filozofia
epoki. Augustynizm,
tomizm, franciszkanizmpraca na fragm. tekstów
filozoficznych
Heroizacja, sakralizacja i
teatralizacja sceny śmierci
Rolanda- Pieśń o
Rolandzie. Przypomnienie
wiadomości na temat
utworu z gimnazjum.
Tworzenie wypowiedzi
argumentacyjnej na
podstawie fragm. utworu.
Boska komedia Dantego
jako summa epoki.
Kunsztowność dzieła,
sceny dantejskie.
Plastyczne odwołania do
motywów typowych w
średniowieczu.
F. Villon- poeta przeklęty
(Wielki testament).
Literackie nawiązania epok
późniejszych do
Średniowiecza. Analiza i
interpretacja wybranych
utworów. Franciszkanizm
ks. J. Twardowskiego.
Tworzenie wypowiedzi
argumentacyjnej (tekst
teoretycznoliteracki lub
historycznoliteracki.
Praca klasowa- analiza
porównawcza tekstów
literackich.
Omówienie wyników pracy
2
2
5
2
3
2
2
2
2
2
2
2
1
2
2
2
2
2
2
2
1
2
34
Współczesność
20- lecie
międzywojenne
35
20- lecie
międzywojenne
36
20- lecie
międzywojenne
37
Nauka o języku i
kulturze
38
Renesans
39
Renesans
40
Renesans
41
Renesans
42
RenesansWspółczesność
43
ŚredniowieczeRenesans
44
ŚredniowieczeRenesans
Barok
45
klasowej.
Czas powieści a czas
psychologiczny w
Cudzoziemce M.
Kuncewiczowej.
Róża- charakterystyka
bohaterki. Rola
psychoanalizy w powieści
(Cudzoziemka M.
Kuncewiczowej).
Interpretacja tytułu;
motywy muzyczne w
utworze (Cudzoziemka M.
Kuncewiczowej).
Język polski na tle innych
języków europejskich i
słowiańskich. Wpływ
języków obcych na
polszczyznę- rola
zapożyczeń językowych..
Światopogląd i filozofia
epoki. Język i styl epoki
Renesansu
Sztuka doby Renesansu- jej
związek z literaturą i
światopoglądem epoki.
Twórczość Jana
Kochanowskiego- synteza
wiadomości z klasy I oraz
gimnazjum. Wizja Boga,
Świata i człowieka w
pieśniach, fraszkach i
trenach.
Styl retoryczny na
przykładzie fragm. Kazań
sejmowych Piotra Skargi.
Topos ojczyzny- matki i
ojczyzny- okrętu.
Literackie nawiązania
kolejnych epok do
Renesansu. Analiza i
interpretacja wybranych
utworów; analiza
porównawcza.
Sprawdzian wiadomości na
temat literatury i kultury
Średniowiecza i Renesansu.
Omówienie wyników
sprawdzianu.
Światopogląd i filozofia
1
2
2
2
2
2
2
2
2
2
1
2
3
2
2
2
1
2
1
2
1
2
2
2
46
Barok
47
Barok
48
Barok
49
Barok
50
BarokWspółczesność
51
AntykWspółczesność
Nauka o języku i
kulturze
52
53
AntykWspółczesność
54
55
AntykWspółczesność
Oświecenie
56
Oświecenie
57
Oświecenie
epoki. Język i styl epoki
baroku.
Sztuka barokowamalarstwo, muzyka, rzeźba,
opera (przypomnienie
wiadomości).
Poezja nurtu dworskiego na
przykładzie Na oczy
królewny angielskiej D.
Naborowskiego i Do trupa
J. A. Morsztyna.
Komizm językowy,
sytuacyjny i postaci w
Świętoszku Moliera; cechy
komedii klasycznejprzypomnienie wiadomości
z gimnazjum.
Charakterystyka głównego
bohatera- wypowiedzi
postaci, didaskalia. Moralne
przesłanie utworu.
Literackie nawiązania
kolejnych epok do Baroku.
Analiza i interpretacja.
Rozwój teatru w
poszczególnych epokach.
Oglądanie i omówienie
wybranego filmu- adaptacji
dramatu W. Szekspira.
Recenzja jako wypowiedź
argumentacyjna.
Praca klasowa- tworzenie
wypowiedzi
argumentacyjnej na zadany
temat.
Omówienie wyników pracy
klasowej.
Filozofia i światopogląd
epoki.
Ulubione gatunki I.
Krasickiego (bajka, poemat
heroikomiczny).
Problematyka utworów
„księcia poetów”.
Franciszek Karpiński jako
przedstawiciel
sentymentalizmu. Język
sentymentalistów. Laura i
Filon jako sielanka
konwencjonalna.
1
2
2
2
1
2
2
2
3
2
2
2
5
2
2
2
1
2
2
2
2
2
2
2
58
OświecenieWspółczesność
59
Romantyzm
60
61
Romantyzm
Romantyzm
62
Romantyzm
63
Romantyzm
64
Romantyzm
65
Romantyzm
66
Romantyzm
Literackie nawiązania
kolejnych epok do
Oświecenia. Analiza
porównawcza wybranych
utworów.
Światopogląd i filozofia
epoki. Styl i język
romantyków. Synkretyzm
gatunkowy, rodzajowy,
sztuki.
Sztuka doby romantyzmu.
Dlaczego romantycy
umierali młodo J. M.
Rymkiewicz, Wyzwolenie
wyobraźni M. Janionprzykłady esejów.
Mit człowieka
faustycznego- Faust
(fragm. ) J. W. Goethego.
Cechy stylu
romantycznego.
Koncepcja poety i poezji w
Nie- boskiej komedii Z.
Krasińskiego. Dramat
rodzinny.
Rewolucjoniści a
arystokraci- starcie na
argumenty racjonalne i
emocjonalne (Nie- boska
komedia).
Henryk jako bohater
romantyczny.
Związek Nie- boskiej
komedii z dziełem Dantego.
Dramat romantyczny jako
gatunek synkretyczny.
2
2
3
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
2
1
2
2
2