2 prof Sieradzka - druga odpowiedz prof Poprzeckiej
Transkrypt
2 prof Sieradzka - druga odpowiedz prof Poprzeckiej
Prof. UW dr hab. Anna Sieradzka Warszawa, 10 XII 2008 r. Instytut Historii Sztuki Uniwersytet Warszawski Rada Naukowa Instytutu Historii Sztuki Uniwersytetu Warszawskiego do rąk własnych Przewodniczącego RN IHS UW Prof. UW dr hab. Antoniego Ziemby w/m Szanowna Rado, W związku z pismem prof. dr hab. Marii Poprzęckiej z dnia 26 XI 2008 r., przedstawionym na posiedzeniu Rady w dniu 1 XII 2008 r., oznajmiam: I. W piśmie prof. Poprzęckiej do Rady Naukowej z dnia 18 XI 2008 r., przedstawionym na posiedzeniu Rady w dniu 19 XI 2008 r. zostało wyraźnie stwierdzone „materiał poważnie obciążający pracownika naukowo- dydaktycznego naszego Instytutu”, ukazał się „w ostatnich dniach października br na łamach prasy ( „Życie Warszawy”, dodatek do „Rzeczpospolitej”, a następnie ( podkr. A. S ) na stronie internetowej www.policja.pl” - nie jest to prawdą, gdyż obie informacje ukazały się 24 X 2008 r., a artykuły prasowe były oparte na tekście internetowym policji. W tymże piśmie prof. Poprzęcka informuje, że „zarzuty czerpałam wyłącznie ( podkr. A. S ) z oficjalnego komunikatu policji ( świadomie nie uwzględniając informacji prasowych )”, co jest sprzeczne z w/w powoływaniem się na publikację prasową. II. Nie studiuję codziennie portalu www.policja.pl i nie mam tak pełnego i bezkrytycznego zaufania do podawanych tam informacji, jak prof. Poprzęcka, 2 toteż w moich kolejnych pismach zarówno do redakcji „Życia Warszawy „ ( zał. 1, 2 ), jak i przedstawionym na posiedzeniu Rady ( zał. 3 ), odniosłam się do przekłamań i fałszerstw zawartych w artykułach prasowych. Ponieważ prof. Poprzęcka domaga się ustosunkowania do wiadomości portalu www.policja.pl, stwierdzam: nieprawdą jest, że oba obrazy oferowane były „w ostatnim czasie” na aukcjach internetowych - ostatnim razem były tam wystawiane w maju 2008 r. nieprawdą jest, że w galerii na Nowym Świecie „ nie chciano wystawić” „Autoportretu” V. Hofmana - został tam przyjęty bez żadnych zastrzeżeń w lipcu 2008 r. i pozostawał tamże do 22 X 2008 r.; eksperci galerii nie zgłaszali żadnych uwag co do jego autentyczności; nikt też nie prosił o odebranie obrazu. wobec stwierdzenia: „Policjanci skontaktowali się z biegłymi historykami [ sic! ], którzy wstępnie orzekli, że oba obrazy są słabej jakości falsyfikatami”, oznajmiam, że nigdzie nie przedstawiono żadnego merytorycznego potwierdzenia tej informacji. stwierdzenie: „policjanci ustalają, czy ta historyk sztuki ma uprawnienia do wydawania opinii” dowodzi tak żenującej nieznajomości rzeczy przez redagującego policyjny tekst, iż zostawiam je bez komentarza... III. Prof. Poprzęcka, przyjmując rolę prokuratora, domaga się ode mnie dowiedzenia, że: „Nieprawdą jest fakt zgłoszenia policji pojawienia się na aukcji internetowej falsyfikatu obrazu Witkacego” - jest prawdą, iż „nieznani sprawcy”, ukrywający się pod mianem „antykwariusza ( -y ) z Krakowa”, zgłosili możliwość „popełnienia przestępstwa”, nie przedstawiając żadnych dowodów na fałszywość obrazu Witkacego. „Nieprawdą jest, że tenże obraz, wystawiony przez oferenta, który tylko użyczył konta internetowego, jest własnością profesor Sieradzkiej lub członka jej rodziny” - jest prawdą, czemu nigdy nie przeczyłam. 3 „Nieprawdą jest, że profesor Sieradzka wystawiła pozytywną opinię dotyczącą atrybucji tegoż obrazu Witkacego” - poruszanie tej kwestii uważam za absurdalne; moją opinię dotyczącą obrazu Witkacego [ zał. 1 a ] wystawiłam w 2006 r., i gdyby prof. Poprzęcka raczyła zapoznać się z nią oraz wszystkimi innymi moimi pismami w tej sprawie ( przekazanymi Dyrekcji IHS UW do wglądu dla wszystkich zainteresowanych ), może wiedziałaby, że nigdy się jej nie wypierałam. Taką opinię o tym obrazie wystawiłabym każdemu petentowi - do tej pory nie przedstawiono mi pisemnej, merytorycznej opinii przeciwnej mojej ocenie, do której mogłabym się ustosunkować. IV. Odnośnie ostatniego akapitu pisma prof. Poprzęckiej: /.../ proszę o przekazanie mojego pisma członkom Rady Naukowej IHS UW oraz do wiadomości tym uniwersyteckim instytutom historii sztuki, do których profesor Sieradzka skierowała swoje pismo ( podkr. A. S )” oznajmiam: moją odpowiedź na pismo prof. Poprzęckiej z dnia 18 XI 2008, z którym zapoznałam się na posiedzeniu Rady IHS UW w dniu 19 XI 2008 r., przekazałam do rąk własnych Przewodniczącemu Rady w dniu 26 XI 2008 r. i nigdzie go nie upubliczniałam. Jednak w pełni popieram w/w wniosek prof. Poprzęckiej, bowiem pełna publikacja sprawy, wobec „kneblowania” moich sprostowań przez prasę, jest jak najbardziej zgodna z moimi przekonaniami. V. Informuję Szanowną Radę, że w dniu 5 XII 2008 r. otrzymałam datowane na 1 XII 2008 r. postanowienie Prokuratury Rejonowej Warszawa-Żoliborz o umorzeniu dochodzenia w przedmiotowej sprawie na podstawie postanowienia z dnia 31 X 2008 r. Dowodzi ono, że cała sprawa została nagrana i rozpoznana w ciągu kilku dni, między 22 X 2008 r. a 31 X 2008 r. a ja zostałam o tym poinformowana dopiero 36 dni później. Obrazy zostały zwrócone. Policja poinformowała mnie, że nie istnieją żadne ekspertyzy podważające moje opinie i negujące autentyczność opiniowanych przeze mnie obrazów. 4 W związku z powyższym zgłaszam wniosek formalny o przegłosowanie mojego postulatu zakończenia zajmowania się tą sprawą na forum Rady IHS UW, by nie czynić z jej obrad kolejnych rozpraw sądowych, ze mną w roli oskarżonej, prof. Poprzęcką jako prokuratorem i członkami Rady, zmuszonymi być ławą przysięgłych. Wobec stwierdzonego powyżej dalszego milczenia redakcji „Życia Warszawy” w sprawie publikacji mojego sprostowania ( na ostatnie pismo polecone z dnia 19 XI 2008 r. nie otrzymałam potwierdzenia odbioru widocznie radca prawny gazety miał inne zajęcia ) proszę o opublikowanie na stronie internetowej Rady Naukowej IHS UW pełnej dokumentacji tej sprawy, wraz z załącznikami. Oznajmiam, że prywatnie będę dochodziła moich praw odnośnie zniesławienia i pomówień, na drodze sądowej. Uprzejmie proszę Przewodniczącego Rady Naukowej IHS UW, profesora UW dr hab. Antoniego Ziembę, o zapoznanie z moim pismem ( wraz z załącznikami ) członków Rady w tym samym czasie, bez żadnych wyjątków. Z poważaniem ZAŁĄCZNIKI: 1. Pismo Anny Sieradzkiej do „Życia Warszawy” z dnia 26 X 2008 r. ad.1 a) Opinia Anny Sieradzkiej o portrecie Teofila Trzcińskiego, autorstwa S. I. Witkiewicza. ad.1 b) Opinia Anny Sieradzkiej o „Autoportrecie” V. Hofmana. 2. Pismo Anny Sieradzkiej do „Życia Warszawy” z dnia 19 XI 2008 r. 3. Odpowiedź Anny Sieradzkiej z dnia 24 XI 2008 r. na pismo prof. Marii Poprzęckiej z dnia 18 XI 2008 r.