2 prof Sieradzka - druga odpowiedz prof Poprzeckiej

Transkrypt

2 prof Sieradzka - druga odpowiedz prof Poprzeckiej
Prof. UW dr hab. Anna Sieradzka
Warszawa, 10 XII 2008 r.
Instytut Historii Sztuki
Uniwersytet Warszawski
Rada Naukowa
Instytutu Historii Sztuki
Uniwersytetu Warszawskiego
do rąk własnych
Przewodniczącego RN IHS UW
Prof. UW dr hab. Antoniego Ziemby
w/m
Szanowna Rado,
W związku z pismem prof. dr hab. Marii Poprzęckiej z dnia 26 XI 2008 r.,
przedstawionym na posiedzeniu Rady w dniu 1 XII 2008 r., oznajmiam:
I. W piśmie prof. Poprzęckiej do Rady Naukowej z dnia 18 XI 2008 r.,
przedstawionym na posiedzeniu Rady w dniu 19 XI 2008 r. zostało wyraźnie
stwierdzone
„materiał
poważnie
obciążający
pracownika
naukowo-
dydaktycznego naszego Instytutu”, ukazał się „w ostatnich dniach października
br na łamach prasy ( „Życie Warszawy”, dodatek do „Rzeczpospolitej”, a
następnie ( podkr. A. S ) na stronie internetowej www.policja.pl” - nie jest to
prawdą, gdyż obie informacje ukazały się 24 X 2008 r., a artykuły prasowe
były oparte na tekście internetowym policji. W tymże piśmie prof. Poprzęcka
informuje, że „zarzuty czerpałam wyłącznie ( podkr. A. S ) z oficjalnego
komunikatu policji ( świadomie nie uwzględniając informacji prasowych )”, co
jest sprzeczne z w/w powoływaniem się na publikację prasową.
II. Nie studiuję codziennie portalu www.policja.pl i nie mam tak pełnego i
bezkrytycznego zaufania do podawanych tam informacji, jak prof. Poprzęcka,
2
toteż w moich kolejnych pismach zarówno do redakcji „Życia Warszawy „ ( zał.
1, 2 ), jak i przedstawionym na posiedzeniu Rady ( zał. 3 ), odniosłam się do
przekłamań i fałszerstw zawartych w artykułach prasowych. Ponieważ prof.
Poprzęcka domaga się ustosunkowania do wiadomości portalu www.policja.pl,
stwierdzam:
nieprawdą jest, że oba obrazy oferowane były „w ostatnim czasie” na
aukcjach internetowych - ostatnim razem były tam wystawiane w maju 2008 r.
nieprawdą jest, że w galerii na Nowym Świecie „ nie chciano wystawić”
„Autoportretu” V. Hofmana - został tam przyjęty bez żadnych zastrzeżeń w
lipcu 2008 r. i pozostawał tamże do 22 X 2008 r.; eksperci galerii nie zgłaszali
żadnych uwag co do jego autentyczności; nikt też nie prosił o odebranie
obrazu.
wobec stwierdzenia: „Policjanci skontaktowali się z biegłymi historykami
[ sic! ], którzy wstępnie orzekli, że oba obrazy są słabej jakości falsyfikatami”,
oznajmiam,
że
nigdzie
nie
przedstawiono
żadnego
merytorycznego
potwierdzenia tej informacji.
stwierdzenie: „policjanci ustalają, czy ta historyk sztuki ma uprawnienia
do wydawania opinii” dowodzi tak żenującej nieznajomości rzeczy przez
redagującego policyjny tekst, iż zostawiam je bez komentarza...
III. Prof. Poprzęcka, przyjmując rolę prokuratora, domaga się ode mnie
dowiedzenia, że:
„Nieprawdą jest fakt zgłoszenia policji pojawienia się na aukcji
internetowej falsyfikatu obrazu Witkacego” - jest prawdą, iż „nieznani
sprawcy”, ukrywający się pod mianem „antykwariusza ( -y ) z Krakowa”,
zgłosili możliwość „popełnienia przestępstwa”, nie przedstawiając żadnych
dowodów na fałszywość obrazu Witkacego.
„Nieprawdą jest, że tenże obraz, wystawiony przez oferenta, który tylko
użyczył konta internetowego, jest własnością profesor Sieradzkiej lub członka
jej rodziny” - jest prawdą, czemu nigdy nie przeczyłam.
3
„Nieprawdą jest, że profesor Sieradzka wystawiła pozytywną opinię
dotyczącą atrybucji tegoż obrazu Witkacego” - poruszanie tej kwestii uważam
za absurdalne; moją opinię dotyczącą obrazu Witkacego [ zał. 1 a ]
wystawiłam w 2006 r., i gdyby prof. Poprzęcka raczyła zapoznać się z nią oraz
wszystkimi innymi moimi pismami w tej sprawie ( przekazanymi Dyrekcji IHS
UW do wglądu dla wszystkich zainteresowanych ), może wiedziałaby, że nigdy
się jej nie wypierałam. Taką opinię o tym obrazie wystawiłabym każdemu
petentowi - do tej pory nie przedstawiono mi pisemnej, merytorycznej opinii
przeciwnej mojej ocenie, do której mogłabym się ustosunkować.
IV. Odnośnie ostatniego akapitu pisma prof. Poprzęckiej: /.../ proszę o
przekazanie mojego pisma członkom Rady Naukowej IHS UW oraz do
wiadomości tym uniwersyteckim instytutom historii sztuki, do których profesor
Sieradzka skierowała swoje pismo ( podkr. A. S )” oznajmiam:
moją odpowiedź na pismo prof. Poprzęckiej z dnia 18 XI 2008, z którym
zapoznałam się na posiedzeniu Rady IHS UW w dniu 19 XI 2008 r.,
przekazałam do rąk własnych Przewodniczącemu Rady w dniu 26 XI 2008 r. i
nigdzie go nie upubliczniałam. Jednak w pełni popieram w/w wniosek prof.
Poprzęckiej, bowiem pełna publikacja sprawy, wobec „kneblowania” moich
sprostowań przez prasę, jest jak najbardziej zgodna z moimi przekonaniami.
V. Informuję Szanowną Radę, że w dniu 5 XII 2008 r. otrzymałam datowane
na 1 XII 2008 r. postanowienie Prokuratury Rejonowej Warszawa-Żoliborz o
umorzeniu
dochodzenia
w
przedmiotowej
sprawie
na
podstawie
postanowienia z dnia 31 X 2008 r. Dowodzi ono, że cała sprawa została
nagrana i rozpoznana w ciągu kilku dni, między 22 X 2008 r. a 31 X 2008 r. a
ja zostałam o tym poinformowana dopiero 36 dni później. Obrazy zostały
zwrócone. Policja poinformowała mnie, że nie istnieją żadne ekspertyzy
podważające moje opinie i negujące autentyczność opiniowanych przeze mnie
obrazów.
4
W związku z powyższym zgłaszam wniosek formalny o przegłosowanie
mojego postulatu zakończenia zajmowania się tą sprawą na forum Rady IHS
UW, by nie czynić z jej obrad kolejnych rozpraw sądowych, ze mną w roli
oskarżonej, prof. Poprzęcką jako prokuratorem i członkami Rady, zmuszonymi
być ławą przysięgłych.
Wobec stwierdzonego powyżej dalszego milczenia redakcji „Życia
Warszawy” w sprawie publikacji mojego sprostowania ( na ostatnie pismo
polecone z dnia 19 XI 2008 r. nie otrzymałam potwierdzenia odbioru widocznie radca prawny gazety miał inne zajęcia ) proszę o opublikowanie na
stronie internetowej Rady Naukowej IHS UW pełnej dokumentacji tej sprawy,
wraz z załącznikami.
Oznajmiam, że prywatnie będę dochodziła moich praw odnośnie
zniesławienia i pomówień, na drodze sądowej.
Uprzejmie proszę Przewodniczącego Rady Naukowej IHS UW,
profesora UW dr hab. Antoniego Ziembę, o zapoznanie z moim pismem ( wraz
z załącznikami ) członków Rady w tym samym czasie, bez żadnych wyjątków.
Z poważaniem
ZAŁĄCZNIKI:
1. Pismo Anny Sieradzkiej do „Życia Warszawy” z dnia 26 X 2008 r.
ad.1 a) Opinia Anny Sieradzkiej o portrecie Teofila Trzcińskiego, autorstwa S.
I. Witkiewicza.
ad.1 b) Opinia Anny Sieradzkiej o „Autoportrecie” V. Hofmana.
2. Pismo Anny Sieradzkiej do „Życia Warszawy” z dnia 19 XI 2008 r.
3. Odpowiedź Anny Sieradzkiej z dnia 24 XI 2008 r. na pismo prof. Marii
Poprzęckiej z dnia 18 XI 2008 r.