Narodziny Jana Chrzciciela / Łk 1,57-66

niebieskimi zastępami. Nie ma nikogo, kto by mógł powstrzymać Jego ramię i kto by mógł
powiedzieć do Niego: «Co czynisz?» W tej samej chwili powrócił mi rozum i na chwałę Jego
panowania powrócił mi majestat i blask. Doradcy moi i moŜnowładcy odszukali mnie i
przywrócili mi władzę królewską, i dano mi jeszcze większy zakres władzy. Ja Nabuchodonozor,
wychwalam teraz, wywyŜszam i wysławiam Króla Nieba. Bo wszystkie Jego dzieła są prawdą,
a drogi Jego sprawiedliwością, tych zaś, co postępują pysznie, moŜe On poniŜyć.
65 I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie
Judei rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło.
Łk 7,16 A wszystkich ogarnął strach; wielbili Boga i mówili: «Wielki prorok powstał wśród
nas, i Bóg łaskawie nawiedził lud swój».
Dz 2,43 Bojaźń ogarniała kaŜdego, gdyŜ Apostołowie czynili wiele znaków i cudów.
Dz 5,5 Słysząc te słowa Ananiasz padł martwy. A wszystkich, którzy tego słuchali, ogarnął
wielki strach.
Dz 5,11 Strach wielki ogarnął cały Kościół i wszystkich, którzy o tym słyszeli.
Dz 19,17 Dowiedzieli się o tym wszyscy śydzi i Grecy, mieszkający w Efezie, i strach padł
na wszystkich, i wysławiano imię Pana Jezusa.
Joz 10,6 Mieszkańcy Gibeonu posłali prośbę do Jozuego do obozu w Gilgal: «Nie cofaj
swej ręki od sług twoich. Przybądź pośpiesznie do nas, uwolnij nas i pomóŜ, poniewaŜ
wszyscy królowie amoryccy, którzy mieszkają w górach, sprzymierzyli się przeciw nam».
Uroczystość narodzin Św. Jana Chrzciciela
Lk 1,57-66
57.
Dla ElŜbiety zaś nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna.
Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, Ŝe Pan okazał tak wielkie miłosierdzie
nad nią, cieszyli się z nią razem.
59. Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca jego,
Zachariasza.
60. JednakŜe matka jego odpowiedziała: Nie, lecz ma otrzymać imię Jan.
61. Odrzekli jej: Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię.
62. Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać.
63. On zaŜądał tabliczki i napisał: Jan będzie mu na imię. I wszyscy się dziwili.
64. A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił wielbiąc
Boga.
65. I padł strach na wszystkich ich sąsiadów. W całej górskiej krainie Judei
rozpowiadano o tym wszystkim, co się zdarzyło.
66. A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: KimŜe
będzie to dziecię? Bo istotnie ręka Pańska była z nim.
58.
57 Dla ElŜbiety zaś nadszedł czas rozwiązania i urodziła syna.
66 A wszyscy, którzy o tym słyszeli, brali to sobie do serca i pytali: KimŜe
będzie to dziecię? Bo istotnie ręka Pańska była z nim.
Łk 1,13 Lecz anioł rzekł do niego: «Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została
Łk 2,19 Lecz Maryja zachowywała wszystkie te sprawy i rozwaŜała je w swoim sercu.
Łk 2,51 Potem poszedł z nimi i wrócił do Nazaretu; i był im poddany. A Matka Jego
Łk 2,6-7 Kiedy tam przebywali, nadszedł dla Maryi czas rozwiązania. Porodziła swego
chowała wiernie wszystkie te wspomnienia w swym sercu.
Łk 9,44 «Weźcie wy sobie dobrze do serca te właśnie słowa: Syn Człowieczy będzie
wydany w ręce ludzi».
Ps 119,11 W sercu swym przechowuję Twą mowę, by nie grzeszyć przeciw Tobie.
Łk 1,80 Chłopiec zaś rósł i wzmacniał się duchem, a Ŝył na pustkowiu aŜ do dnia ukazania
się przed Izraelem.
Łk 2,40 Dziecię zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska BoŜa
spoczywała na Nim.
Rdz 39,2 Pan był z Józefem i dlatego wiodło mu się dobrze i był w domu swego pana,
Egipcjanina.
Sdz 13,24-25 Porodziła więc owa kobieta syna i nazwała go imieniem Samson. Chłopiec
rósł, a Pan mu błogosławił. Duch Pana zaś począł na niego oddziaływać w Obozie Dana
między Sorea a Esztaol.
1 Sm 16,18 Na to odezwał się jeden z dworzan: «Właśnie widziałem syna Jessego
Betlejemity, który dobrze gra. Jest to dzielny wojownik, wyćwiczony w walce, wyraŜający się
mądrze, męŜczyzna piękny, a Pan jest z nim».
Dz 11,21 A ręka Pańska była z nimi, bo wielka liczba uwierzyła i nawróciła się do Pana.
Stronice te zawierają Słowa Pisma Świętego.
Dlatego powinny być uczczone i godnie traktowane!
wysłuchana: Ŝona twoja ElŜbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.
pierworodnego Syna, owinęła Go w pieluszki i połoŜyła w Ŝłobie, gdyŜ nie było dla nich
miejsca w gospodzie.
Rdz 21,2 Sara stała się brzemienną i urodziła sędziwemu Abrahamowi syna w tym właśnie
czasie, jaki Bóg wyznaczył. Abraham dał swemu synowi, którego mu Sara urodziła,imię Izaak.
Lb 23,19 Bóg nie jest jak człowiek, by kłamał, nie jak syn ludzki, by się wycofywał. CzyŜ
On powie coś, a nie uczyni tego, lub nie wykona tego, co oznajmił?
58 Gdy jej sąsiedzi i krewni usłyszeli, Ŝe Pan okazał tak wielkie
miłosierdzie nad nią, cieszyli się z nią razem.
Łk 1,25 «Tak uczynił mi Pan - mówiła - wówczas, kiedy wejrzał łaskawie i zdjął ze mnie
hańbę w oczach ludzi».
Rt 4,14-17 Kobiety mówiły do Noemi: «Niech będzie błogosławiony Pan, który nie
pozwolił, aby dzisiaj zabrakło ci powinowatego z prawem wykupu. Imię jego będzie
wspominane w Izraelu. On będzie dla ciebie pociechą, będzie cię utrzymywał w twojej
starości. Zrodziła go dla ciebie twoja synowa, która cię kocha, która dla ciebie jest warta
więcej niŜ siedmiu synów».Wzięła Noemi dziecko i połoŜyła je na swym łonie. Ona teŜ je
wychowywała. Sąsiadki nadały mu imię. Mówiły: «Narodził się syn dla Noemi», nadały mu
imię Obed. On to jest ojcem Jessego, ojca Dawida.
Rdz 21,6 Sara mówiła: «Powód do śmiechu dał mi Bóg. KaŜdy, kto się o tym dowie, śmiać
się będzie z mej przyczyny».
Ps 113,9 Ten, co niepłodnej kaŜe mieszkać w domu jako pełnej radości matce synów.
Łk 1,14 Będzie to dla ciebie radość i wesele; i wielu z jego narodzenia cieszyć się będzie.
Iz 66,9-10 CzyŜbym Ja, który otwieram łono matki, nie sprawił urodzenia dziecka? - mówi
Pan. CzyŜbym Ja, który sprawiam poród, zamykał łono? - mówi twój Bóg. Radujcie się wraz z
Jerozolimą, weselcie się w niej wszyscy, co ją miłujecie! Cieszcie się z nią bardzo wy
wszyscy, którzyście się nad nią smucili,
Rz 12,15 Weselcie się z tymi, którzy się weselą. płaczcie z tymi, którzy płaczą.
59 Ósmego dnia przyszli, aby obrzezać dziecię, i chcieli mu dać imię ojca
jego, Zachariasza.
Łk 2,21 Gdy nadszedł dzień ósmy i naleŜało obrzezać Dziecię, nadano Mu imię Jezus,
którym Je nazwał anioł, zanim się poczęło w łonie Matki.
Rdz 17,10-13 Przymierze, które będziecie zachowywali między Mną a wami, czyli twoim
przyszłym potomstwem, polega na tym: wszyscy wasi męŜczyźni mają być obrzezani;
będziecie obrzezywali ciało napletka na znak przymierza waszego ze Mną. Z pokolenia w
pokolenie kaŜde wasze dziecko płci męskiej, gdy będzie miało osiem dni, ma być obrzezane sługa urodzony w waszym domu lub nabyty za pieniądze - kaŜdy obcy, który nie jest
potomkiem twoim - ma być obrzezany; obrzezany ma być sługa urodzony w domu twoim lub
nabyty za pieniądze. Przymierze moje, przymierze obrzezania, będzie przymierzem na zawsze.
Rdz 21,3-4 Abraham dał swemu synowi, którego mu Sara urodziła, imię Izaak. Abraham
obrzezał Izaaka, gdy ten miał osiem dni, tak jak to Bóg mu przykazał.
Kpł 12,3 Ósmego dnia chłopiec zostanie obrzezany.
60 JednakŜe matka jego odpowiedziała: Nie, lecz ma otrzymać imię Jan.
Łk 1,13 Lecz anioł rzekł do niego: «Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została
wysłuchana: Ŝona twoja ElŜbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.
Iz 8,3 ZbliŜyłem się teŜ do prorokini. Ona poczęła i porodziła syna. I rzekł mi Pan: «Nazwij
go imieniem Maher-Szalal-Chasz-Baz,
Mt 1,25 [Józef] lecz nie zbliŜał się do Niej, aŜ porodziła Syna, któremu nadał imię Jezus.
61-62 Odrzekli jej: Nie ma nikogo w twoim rodzie, kto by nosił to imię.
Pytali więc znakami jego ojca, jak by go chciał nazwać.
Łk 1,22 Kiedy wyszedł, nie mógł do nich mówić, i zrozumieli, Ŝe miał widzenie w
przybytku. On zaś dawał im znaki i pozostał niemy.
63 On zaŜądał tabliczki i napisał: Jan będzie mu na imię. I wszyscy się
dziwili.
Prz 3,3 Niech miłość i wierność cię strzeŜe; przymocuj je sobie do szyi, na tablicy serca je
zapisz,
Iz 30,8 Teraz pójdź, wypisz to na tabliczce, przy nich, i opisz to w księdze, Ŝeby słuŜyło na
przyszłe czasy jako wieczyste świadectwo:
Jer 17,1 «Grzech Judy jest zapisany Ŝelaznym rylcem, wyryty diamentowym ostrzem na
tablicy ich serc i na rogach waszych ołtarzy,
Ha 2,2 I odpowiedział Pan tymi słowami: «Zapisz widzenie, na tablicach wyryj, by moŜna
było łatwo je odczytać.
Łk 1,13 Lecz anioł rzekł do niego: «Nie bój się Zachariaszu! Twoja prośba została
wysłuchana: Ŝona twoja ElŜbieta urodzi ci syna, któremu nadasz imię Jan.
Łk 1,60 JednakŜe matka jego odpowiedziała: «Nie, lecz ma otrzymać imię Jan».
64 A natychmiast otworzyły się jego usta, język się rozwiązał i mówił
wielbiąc Boga.
Łk 1,20 A oto będziesz niemy i nie będziesz mógł mówić aŜ do dnia, w którym się to stanie,
bo nie uwierzyłeś moim słowom, które się spełnią w swoim czasie».
Wj 4,15-16 Ty będziesz mówił do niego i przekaŜesz te słowa w jego usta. Ja zaś będę
przy ustach twoich i jego, i pouczę was, co winniście czynić. Zamiast ciebie on będzie mówić
do ludu, on będzie dla ciebie ustami, a ty będziesz dla niego jakby Bogiem.
Ps 51,17 Otwórz moje wargi, Panie, a usta moje będą głosić Twoją chwałę.
Jer 1,9 I wyciągnąwszy rękę, dotknął Pan moich ust i rzekł mi: «Oto kładę moje słowa w
twoje usta.
Ez 3,27 Gdy Ja będę mówił do ciebie, otworzę ci usta i powiesz im: Tak mówi Pan Bóg.
Kto chce słuchać, niech słucha, a kto zaprzestanie, niech zaprzestanie - bo to lud oporny.
Ez 29,21 W owym dniu sprawię, Ŝe wyrośnie potęga domu Izraela, i tobie pozwolę, Ŝebyś
pośród nich otworzył usta. Wtedy poznają, Ŝe Ja jestem Pan».
Ez 33,22 I spoczęła na mnie ręka Pańska wieczorem przed przybyciem zbiega, i otworzyła
mi usta rano, moje usta otwarły się i nie byłem juŜ niemy.
Mk 7,32-37 Przyprowadzili Mu głuchoniemego i prosili Go, Ŝeby połoŜył na niego rękę.
On wziął go na bok, osobno od tłumu, włoŜył palce w jego uszy i śliną dotknął mu języka; a
spojrzawszy w niebo, westchnął i rzekł do niego: «Effatha», to znaczy: Otwórz się! Zaraz
otworzyły się jego uszy, więzy języka się rozwiązały i mógł prawidłowo mówić. Jezus
przykazał im, Ŝeby nikomu nie mówili. Lecz im bardziej przykazywał, tym gorliwiej to
rozgłaszali. I pełni zdumienia mówili: «Dobrze uczynił wszystko. Nawet głuchym słuch
przywraca i niemym mowę».
Ps 30,8-13 Z łaski Twojej, Panie, uczyniłeś mnie niezdobytą górą, a gdy ukryłeś swe
oblicze, ogarnęła mnie trwoga. Wołam do Ciebie, Panie, błagam Boga mego o miłosierdzie:
«Jaki będzie poŜytek z krwi mojej, z mojego zejścia do grobu? CzyŜ proch Cię będzie
wysławiał albo rozgłaszał Twą wierność? Wysłuchaj, Panie, zmiłuj się nade mną; bądź, Panie,
dla mnie wspomoŜycielem!» Biadania moje zmieniłeś mi w taniec; wór mi rozwiązałeś,
opasałeś mnie radością, by moje serce nie milknąc psalm Tobie śpiewało. BoŜe mój, Panie,
będę Cię wysławiał na wieki.
Ps 118,18-19 CięŜko mnie Pan ukarał, ale na śmierć mnie nie wydał. Otwórzcie mi bramy
sprawiedliwości: chcę wejść i złoŜyć dzięki Panu.
Iz 12,1 Ty powiesz w owym dniu: Wychwalam Cię, Panie, bo rozgniewałeś się na mnie,
lecz Twój gniew się uśmierzył i pocieszyłeś mię!
Dn 4,31-34 Gdy zaś upłynęły oznaczone dni, ja, Nabuchodonozor, podniosłem oczy ku
niebu. Wtedy powrócił mi rozum i wysławiałem NajwyŜszego, uwielbiałem i wychwalałem
śyjącego na wieki, bo Jego władza jest władzą wieczną, panowanie Jego przez wszystkie
pokolenia. Wszyscy mieszkańcy ziemi nic nie znaczą; według swojej woli postępuje On z