liturgia słowa - Parafia NMP Matki Pięknej Miłości

MSZE SW. w
naszej parafii
w niedziele: o godz. 7 , 9 , 1015, 1130, 1300 i 1800;
w dni powszednie o godz. 700 i 1800;
00
00
Sakrament pokuty podczas każdej Mszy św.
Adoracja Najświętszego Sakramentu
w piątki w godz. 1500 - 2100
w sobotę w godz. 800 - 1000
Kancelaria parafialna: od wtorku do piątku
w godz. 1600-1730. tel. 22-811-79-22
www.pieknamilosc.waw.pl
facebook.com/ParafiaNNPMatkiPieknejMilosciWarszawaTarchomin
Święto Ofiarowania Pańskiego
2 lutego 2014 r.
LITURGIA SŁOWA
Ml 3,1-4; Ps 24; Hbr 2,14-18; Łk 2,22-40
Gdy upłynęły dni oczyszczenia Maryi według Prawa Mojżeszowego, przynieśli
Jezusa do Jerozolimy, aby Go przedstawić Panu. Tak bowiem jest napisane w
Prawie Pańskim: Każde pierworodne dziecko płci męskiej będzie poświęcone Panu. Mieli również złożyć w ofierze parę synogarlic albo dwa młode gołębie,
zgodnie z przepisem Prawa Pańskiego. A żył w Jerozolimie człowiek, imieniem
Symeon. Był to człowiek sprawiedliwy i
pobożny, wyczekiwał pociechy Izraela, a
Duch Święty spoczywał na nim. Jemu
Duch Święty objawił, że nie ujrzy śmierci, aż zobaczy Mesjasza Pańskiego. Za
natchnieniem więc Ducha przyszedł do
świątyni. A gdy Rodzice wnosili Dzieciątko Jezus, aby postąpić z Nim według
zwyczaju Prawa, on wziął Je w objęcia,
błogosławił Boga i mówił: Teraz, o
Władco, pozwól odejść słudze Twemu w
pokoju, według Twojego słowa. Bo moje
oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś
przygotował wobec wszystkich narodów:
światło na oświecenie pogan i chwałę ludu Twego, Izraela. A Jego ojciec i Matka
dziwili się temu, co o Nim mówiono. Symeon zaś błogosławił Ich i rzekł do Maryi, Matki Jego: Oto Ten przeznaczony jest na upadek i na powstanie wielu w
Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać się będą. A Twoją duszę miecz przeniknie,
aby na jaw wyszły zamysły serc wielu. Była tam również prorokini Anna, córka
Fanuela z pokolenia Asera, bardzo podeszła w latach. Od swego panieństwa siedem lat żyła z mężem i pozostawała wdową. Liczyła już osiemdziesiąty czwarty
rok życia. Nie rozstawała się ze świątynią, służąc Bogu w postach i modlitwach
dniem i nocą. Przyszedłszy w tej właśnie chwili, sławiła Boga i mówiła o Nim
wszystkim, którzy oczekiwali wyzwolenia Jerozolimy. A gdy wypełnili wszystko
według Prawa Pańskiego, wrócili do Galilei, do swego miasta - Nazaret. Dziecię
zaś rosło i nabierało mocy, napełniając się mądrością, a łaska Boża spoczywała na
Nim. - Oto słowo Pańskie.
Światło zapalone w ciemności świeci dla wszystkich, płomień jednej tylko świecy ma moc rozproszyć mrok. Jezus, wnoszony do świątyni w Jerozolimie, staje się
„światłością świata", a przez to także znakiem sprzeciwu wobec ciemności grzechu i mocy szatana. Syn Boży jest światłem, które także dzisiaj wyprowadza nas z
iluzji, kłamstw, wszelkiego fałszu i prowadzi ku prawdzie, a ostatecznie ku Bogu
- „światłości bez końca".
Tomasz Zamorski OP, „Oremus"
2 lutego - ŚWIĘTO OFIAROWANIA PAŃSKIEGO
Jedno
z
najstarszych
Święty objawił, że nie umrze
świąt w Kościele, które
do momentu, kiedy zobaczy
przypada 40 dni po Bożym
Mesjasza Pańskiego. Za naNarodzeniu. Jest pamiątką
tchnieniem Ducha Świętego
ofiarowania przez Maryję
przyszedł do świątyni, wziął w
i Józefa ich pierworodnego
objęcia małego Jezusa, pobłosyna Jezusa w świątyni jegosławił Go i powiedział: „Terozolimskiej.
raz, o Władco, pozwól odejść
słudze Twemu w pokoju, weW polskiej tradycji jest to
dług Twojego słowa. Bo moje
też święto Matki Bożej
Gromnicznej, a tego dnia wypada rów- oczy ujrzały Twoje zbawienie, któreś
nież Dzień Życia Konsekrowanego. przygotował wobec wszystkich naroOsoby zakonne, tak jak Jezus w świą- dów: światło na oświecenie pogan i
tyni, ofiarują bowiem swoje życie na chwałę ludu Twego Izraela" (Łk 2, 29wyłączną służbę Bogu. Ofiarowanie 32). Te słowa odmawiają wszyscy, któJezusa wynikało z prawa żydowskiego. rzy modlą się brewiarzową kompletą,
W Ewangelii św. Łukasza czytamy: czyli modlitwą na zakończenie dnia. Po„Tak bowiem jest napisane w Prawie tem Symeon powiedział jeszcze do MaPańskim: Każde pierworodne dziecko ryi o Jezusie: „Oto Ten przeznaczony
płci męskiej będzie poświęcone Panu" jest na upadek i na powstanie wielu w
Izraelu, i na znak, któremu sprzeciwiać
(Łk 2, 23).
Podczas wydarzenia Ofiarowania mia- się będą" (Łk 2, 34).
Charakterystyczny dla tego święta
ło miejsce spotkanie Świętej Rodziny ze
starcem Symeonem, któremu Duch jest symbol światła. Kapłan święci
przyniesione przez wiernych gromnice,
które zapalone rozpraszają mrok. Jest
to symbol Chrystusa, który, tak jak
powiedział Symeon, jest światłem na
oświecenie pogan. Oznacza to, że Bóg
pragnie zbawienia wszystkich ludzi,
również pogan. Zapalona świeca jest
też znakiem naszego trwania przy
Chrystusie i czuwania. Można powiedzieć, że towarzyszy nam przez całe
życie: od chrztu aż do śmierci. „Z
chrzcielną świecą ludzie powinni wędrować całe życie - pisze w jednej ze
swoich książek ks. Edward Staniek. Znam takich, którzy na swojej świecy
chrzcielnej wypisali datę chrztu, dołożyli potem datę Pierwszej Komunii
św., datę ślubu. Z tą świecą niektórzy
podchodzą do święceń kapłańskich, z
tą świecą chcemy również umierać,
dowodząc, że zachowaliśmy wiarę
otrzymaną na chrzcie".
W tradycji Matka Boża Gromniczna
przynosi nam na ziemię niebiańskie
Światło i tym Światłem broni nas przed
zagrożeniem, osłania od wszelkiego zła.
Dlatego czasami jest przedstawiana ze
świecą w ręku, kiedy w ciemnościach
nocy i w śniegu odgania wilki, które
symbolizują niebezpieczeństwo. Dawniej ludzie zapalali gromnicę i stawiali
ją w oknie, kiedy zaczynała się burza.
Wierzyli, że to uchroni ich przed piorunami, które zagrażały drewnianym domom. A stare, ludowe przysłowie mówi: „Pamiętaj, że Gromnica, to już zimy
połowica, ale żadna też nowina, gdy
dopiero się zaczyna".
Ofiarowanie Pańskie definitywnie
kończy czas kolędowania i powoli kieruje już naszą uwagę w nadchodzącą
przyszłość, czyli czas męki, śmierci i
zmartwychwstania Jezusa Chrystusa.
Wspomniany już Symeon mówi do
Matki Bożej: „A Twoją duszę miecz
przeniknie, aby na jaw wyszły zamysły
serc wielu" (Łk 2, 35). I jest to prorocza zapowiedź Misterium Paschalnego
Jezusa Chrystusa.
PAPIEŻ FRANCISZEK POWIEDZIAŁ
Kościół nie jest zwykłą ludzką organizacją. Nie można go zrozumieć, jeżeli nie uwzględni się namaszczenia Ducha Świętego, jakie mają biskupi i
księża. Bez tego namaszczenia Dawid
byłby tylko szefem swoistego przedsiębiorstwa, społeczności politycznej,
jaką było królestwo Izraela. Byłby po
prostu organizatorem politycznym. Natomiast po namaszczeniu zstępuje na
niego Duch Pański i pozostaje z nim.
Namaszczony jest osobą wybraną
przez Boga. To samo dotyczy w Kościele biskupów i księży.
Biskupi nie są wybierani tylko po to,
by kierować pewną organizacją, która
nazywa się Kościołem partykularnym.
Są namaszczeni. Otrzymali namaszczenie i Duch Pański jest z nimi. Owszem,
my biskupi wszyscy jesteśmy grzesznikami, wszyscy! Ale wszyscy jesteśmy
namaszczeni. Wszyscy chcemy być
każdego dnia coraz bardziej świętymi i
wiernymi temu namaszczeniu. A tym
właśnie, co buduje Kościół, co daje Kościołowi jedność, jest osoba biskupa. I
to w imię Jezusa Chrystusa. Dlatego, że
biskup został namaszczony, a nie dlatego, że głosowała na niego większość.
Dlatego, że jest namaszczony. I w tym
namaszczeniu leży siła Kościoła partykularnego. A również księża mają
udział w tym namaszczeniu".
Namaszczenie zbliża biskupów i kapłanów do Chrystusa, daje im radość i
moc, by kierować ludem i nieść mu
pomoc, służyć mu.
Nie można zrozumieć Kościoła i to
nie tylko zrozumieć go, ale w ogóle
wytłumaczyć, jak mógłby on iść naprzód tylko siłami ludzkimi. Jakaś diecezja idzie do przodu, bo ma święty
lud, ma wiele rzeczy, ale ma też namaszczonego, który ją prowadzi, pomaga jej wzrastać. Jakaś parafia idzie
do przodu, bo ma dużo organizacji,
wiele rzeczy, ale ma też kapłana, namaszczonego, który ją prowadzi. Znamy z historii tylko ich niewielką część.
Ale iluż świętych biskupów, iluż świętych księży oddało swe życie służbie
diecezji czy parafii! Iluż ludzi otrzyma-
ło moc wiary, moc miłości, nadzieję od
tych anonimowych proboszczów, których nie znamy! Jest ich tak wielu!
Franciszek przypomniał, że było bardzo wielu wiejskich czy miejskich proboszczów, którzy dzięki swemu namaszczeniu umacniali lud, nauczali go,
udzielali mu sakramentów, czyli dawali
mu świętość.
«Ależ, ojcze! - powie mi ktoś. - Czytałem w gazecie, że jakiś biskup czy
jakiś ksiądz zrobił coś takiego!». Odpowiem mu: «Owszem, ja też to czytałem. Ale powiedz mi, czy w gazetach
pisze się o tym, co robi tylu księży w
tak licznych parafiach w mieście i na
wsi. Czy pisze się o tylu dziełach miłosierdzia, które prowadzą, o tak wielkim
nakładzie pracy, by ludzie mogli iść
naprzód?». Nie, bo to nie jest żadnym
newsem. I tak jest zawsze. Więcej hałasu robi jedno drzewo, które się przewraca, niż cały las, który rośnie. Dziś,
kiedy mowa o namaszczeniu, dobrze
będzie pomyśleć o naszych biskupach i
księżach, którzy są odważni, święci,
wierni. I pomodlić się za nich. To dzięki nim tutaj jesteśmy!".
O GŁ O S Z E N IA
S Obchodzimy dziś święto Ofiarowania Pańskiego, z także Dzień Życia
Konsekrowanego.
S W tym tygodniu przypada pierwszy piątek miesiąca. Zachęcamy do
skorzystania z sakramentu spowiedzi św.
S 11 lutego - wspomnienie NMP z Lourdes, Światowy Dzień Chorego.
5 5 lutego - wspomnienie św. Agaty, dziewicy i męczennicy.
6 lutego - wspomnienie św. Pawła Miki i jego Towarzyszy, pierwszych
męczenników j apońskich.
KONTO PARAFIALNE: 02 80150004 0085 0038 2030 0 0 0 1
Prosimy o ofiary na pokrycie kosztów druku gazetki. „Bóg zapłać".
Redagują ks. Przemysław Ludwiczak, Robert Lisowski