Z tradycji spółdzielczości bankowej w Pelplinie Podziękowanie
Transkrypt
Z tradycji spółdzielczości bankowej w Pelplinie Podziękowanie
Z tradycji spó³dzielczoci bankowej w Pelplinie Rok 2006 to rok jubileuszowy 145 lat istnienia w Polsce spó³dzielczoci bankowej. Pionierska rolê w rozwoju spó³ek kredytowych oraz póniejszych banków ludowych na Kociewiu odegrali równie¿ mieszkañcy Pelplina i jego okolic. Gdy w maju 1866 r. Walenty Stefañski, dzia³acz niepodleg³ociowy, zainicjowa³ utworzenie Towarzystwa Rolniczego w Pelplinie, ju¿ jesieni¹ tego roku powsta³a przy kó³ku spó³ka po¿yczkowa. Jak donosi³ Piast, pismo rolnicze wydawane w Che³mnie, aby cz³onkom swoim w potrzebach pieniê¿nych dopomóc, a tym, którzy maj¹ zapas gotówki takow¹ bezpiecznie i jak najkorzystniej umieciæ, postanowi³o Towarzystwo Rolnicze Pelpliñskie na swoim posiedzeniu z dnia 4 listopada 1866 r. za³o¿yæ Spó³kê Po¿yczkow¹ Pelpliñsk¹. Do zarz¹du Spó³ki weszli: administrator parafii pelpliñskiej ks. Franciszek Block, jako nadskarpi ks. Maks Gapiñski pisarz, Walenty Stefañski podskarbi. Naczelnikiem Rady Nadzorczej by³ Jan Mazurowski z Pelplina. Po roku istnienia spó³ka liczy³a 51 cz³onków. Po zwyciêskiej wojnie Prus z Francj¹ w 1871 r. nast¹pi³o zaostrzenie kontroli dzia³alnoci towarzystw polskich przez prusk¹ policjê. Spowodowa³o to os³abienie i kryzys Podziêkowanie Nie tracimy nigdy tych, których kochamy, bo mo¿emy kochaæ ich w Nim, którego nie mo¿na straciæ. Sk³adamy serdeczne podziêkowania ksiêdzu pra³atowi Tadeuszowi Brzeziñskiemu, ksiêdzu proboszczowi Stanis³awowi Borzyszkowskiemu za sprawowanie Najwiêtszej Ofiary, ksiê¿om klerykom za asystê i wsparcie, rodzinie, przyjacio³om, znajomym, s¹siadom, delegacjom za przekazane wyrazy wspó³czucia i uczestnictwo w uroczystoci pogrzebowej Mê¿a, Ojca, Tecia i Dziadka p. Andrzeja Liegmanowskiego Serdeczne Bóg zap³aæ, sk³ada ¿ona z rodzin¹ 14 INFORMATOR PELPLIÑSKI tych organizacji, równie¿ Spó³ka Po¿yczkowa w Pelplinie jeszcze przed rokiem 1880 zupe³nie podupad³a. Ruch spó³dzielczy o¿y³ na Pomorzu Gdañskim w latach dziewiêædziesi¹tych XIX stulecia. Ekspansja spó³dzielczoci polskiej na Kaszuby i Kociewie rozpoczê³a siê od reaktywowania w 1895 r. banku w Pelplinie. 21 listopada 1895 r. odby³o siê zebranie za³o¿ycielskie Banku Ludowego w Pelplinie. Przewodniczy³ Franciszek Hillary, w³aciciel ziemski z Rajków. Protoko³owa³ Teofil Sikorski, kupiec z Pelplina. Osoby te by³y za³o¿ycielami banku. W Walnym Zebraniu uczestniczy³ patron Zwi¹zku Spó³ek Zarobkowych i Gospodarczych ks. Piotr Wawrzyniak ze remu. W sk³ad pierwszego zarz¹du Banku weszli: F. Hillary jako dyrektor, T. Sikorski kasjer, Leon Sielski mistrz rzenicki jako kontroler. Natomiast Radê Nadzorcz¹ tworzyli: administrator dóbr z Pelplina Rudolf B¹czkowski prezes, Franciszek Scho³³a z Rajków wiceprezes. Cz³onkami Rady byli m.in. Izydor Kalisz, Juliusz Mass, Jan Krzy¿anowski. Cz³onkami pelpliñskiego Banku byli rolnicy, rzemielnicy, kupcy, drobni przemys³owcy. Bank obs³ugiwa³ teren doæ obszerny, gdy¿ siêga³ Torunia, wiecia, Gdañska, Kwidzyna, Kocierzyny. Czêciowo obejmowa³ powiat tczewski i starogardzki. W dniach od 20 do 22 sierpnia 1906 r. odby³ siê w Pelplinie Sejmik Spó³ek Zarobkowych. Na Kociewiu dzia³a³y wówczas polskie banki ludowe tak¿e w Skórczu (1907), Starogardzie (1897), Osiecznej (1895), Osieku (1904), Lubichowie (1905), Zblewie (1905), Tczewie (1906), Gniewie (1907), Skarszewach (1907). Dyrektorem Banku Ludowego w Pelplinie by³ w latach 1906-1911 ks. Antoni Wolszlegier, proboszcz z Pieni¹¿kowa. By³ on wówczas znanym dzia³aczem broni¹cym praw narodowych Polaków. W latach 1895-1919 dzia³aczami pelpliñskiego Banku byli m.in. Stefan Lewicki malarz artysta, ks. Teofil B¹czkowski emerytowany proboszcz, Józef Masse w³aciciel ziemski z Nowej Cerkwi, Marceli Zieliñski, dr Izydor Brejski, Bronis³aw Mania, Boles³aw Szandrach. I wojna wiatowa nie przerwa³a pracy Banku Ludowego w Pelplinie. Szersza i bardziej o¿ywiona dzia³alnoæ Banku nast¹pi³a jednak pod koniec 1918 r. a rozwinê³a siê z chwil¹ przejêcia Pomorza przez pañstwo polskie w styczniu i lutym 1920 r. W latach 1911-1933 obowi¹zki dyrektora Banku pe³ni³ Teofil Sikorski, dzia³acz narodowy, w³aciciel hotelu i restauracji.